1989 Devrimleri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
1989 Devrimleri
Soğuk Savaş
West and East Germans at the Brandenburg Gate in 1989.jpg
Berlin Duvarı'nın yıkılışı, Kasım 1989
Tarih 21 Nisan 1988 – 24 Eylül 1993
Yer Orta ve Doğu Avrupa, Latin Amerika, Afrika, Asya
Sebep
Hedef
Yöntem
Sonuç
Taraflar
Devrimciler Reformcular Doğu Bloku ülke yönetimleri
Öne çıkan kişiler
Boris Yeltsin
Lech Wałęsa
Mihail Gorbaçov Nikolay Çavuşesku
Şu biçimlerde de anılır: Stalinizmin Çöküşü, Komünizmin Çöküşü, Komünizmin Düşüşü, Sosyalizmin Çöküşü, Sosyalizmin Düşüşü, Ulusların Düşüşü, Avrupa Baharı

1989 Devrimleri, Soğuk Savaş'ı fiilen bitiren, Doğu Avrupa ve Orta Avrupa ülkelerini etkileyen devrim dalgasıdır. Birkaç ay içinde, Sovyet tarzı komünist rejimler iktidardan düşürülmüştür.

Politik başkaldırılar ilk olarak Polonya'da başlamış, barışçıl denebilecek Doğu Almanya, Çekoslovakya, Macaristan ve Bulgaristan devrimleriyle devam etmiştir. Romanya, kanlı bir şekilde liderini indiren ve idam eden tek ülkedir.

1989 Devrimleri, Dünya'daki güç dengesini değiştirmiş, Sovyetler Birliği'nin dağılması ile birlikte Soğuk Savaş'ın bitişini belirtmiştir.

Arka planı[değiştir | kaynağı değiştir]

Sosyalist rejimlerde yaşam[değiştir | kaynağı değiştir]

Batı etkisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Dayanışma[değiştir | kaynağı değiştir]

Pekin[değiştir | kaynağı değiştir]

KGB[değiştir | kaynağı değiştir]

Gorbaçov[değiştir | kaynağı değiştir]

Polonya etkisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Tiananmen Meydanı[değiştir | kaynağı değiştir]

1989 Devrimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Polonya[değiştir | kaynağı değiştir]

1989 Devrimlerinin ilki Polonya'da gerçekleşmiştir.

Macaristan[değiştir | kaynağı değiştir]

Berlin Duvarı ve Brandenburg Kapısı'nda gösteriler. (10 Kasım 1989)

Doğu Almanya[değiştir | kaynağı değiştir]

Çekoslovakya[değiştir | kaynağı değiştir]

Renkli Devrimler'in haritası.

Benzer bağlamda olmamasına rağmen Renkli devrim kapsamında görülen devrimlerin öncülerinden biri de Çekoslovakya olarak gösterilir ve Kadife Devrim olarak anılır.

Bulgaristan[değiştir | kaynağı değiştir]

Moğolistan[değiştir | kaynağı değiştir]

1990 yılında ülkede demokratik barışçıl bir devrim gerçekleşti. Devrim, sosyalist hükûmete karşı açlık grevleri ve protesto gösterileri ile başladı. Başkent Ulanbatur'un Cengiz Han (Sühbatur) Meydanı'nda çoğunlukla gençlerin öncülük ettiği protestolar kansız bir şekilde otoriter yönetimin istifasıyla sona erdi ve yeni bir anayasa oluşturuldu. Ardından çok partili demokratik düzene geçildi.

Devrim, Moğolistan'da 70 yıllık sosyalizmin sonunun başlangıcı oldu. Ama çok partili sistem kurulmuş olsa da, Moğolistan Halk Devrimci Partisi 1996 yılına kadar iktidarda kaldı. Bununla birlikte, reformlar ve piyasa ekonomisine geçiş başladı. Devrim, 1989 yılının sonlarında Sovyetler Birliği'ndeki reformlar ile Doğu Avrupa'daki benzer devrimlerden esinlenmiştir.

Romanya Devrimi'nin bayrağı sayılan sosyalist dönemin armasının çıkarıldığı “delikli” Romanya bayrağı. (Askeri Müze, Bükreş)

Romanya[değiştir | kaynağı değiştir]

Arnavutluk ve Yugoslavya[değiştir | kaynağı değiştir]

Sovyetler Birliği'nin dağılması[değiştir | kaynağı değiştir]

Doğu Avrupa'da Komünist rejimlerin çöküşünü ve Sovyetler Birliği'nin dağılması sonrasında çatışmalara yol açan animasyonlu haritalar.
SSCB tamamen dağılmadan 4 ay önceki Sovyet darbe girişiminde Kızıl Meydan'daki tanklar. (Ağustos 1991)

Estonya, Litvanya, Letonya[değiştir | kaynağı değiştir]

Belarus, Ukrayna ve Moldova[değiştir | kaynağı değiştir]

Gürcistan[değiştir | kaynağı değiştir]

Ermenistan ve Azerbaycan[değiştir | kaynağı değiştir]

Çeçenistan[değiştir | kaynağı değiştir]

Kazakistan, Kırgızistan, Tacikistan, Türkmenistan ve Özbekistan[değiştir | kaynağı değiştir]

Dağılmadan sonraki dönemdeki çatışmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Diğer olaylar[değiştir | kaynağı değiştir]

Sosyalist ülkeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Diğer ülkeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Siyasi reformlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ekonomik reformlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Kochanowicz, Jacek (2006). Berend, Ivan T. (Ed.). Backwardness and Modernization: Poland and Eastern Europe in the 16th-20th Centuries. Collected studies: Studies in East-Central Europe (İngilizce). 858. Aldershot: Ashgate Publishing, Ltd. s. 198. ISBN 9780754659051. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2018. Within the communist world, certain strata of population were particularly sensitive to Western influences. Late communism produced sizable, specific middle classes of relatively well-educated professionals, technicians and even highly skilled blue-collar workers. [...] These classes had no attachment whatsoever to Marxist-Leninist ideology, while they became attracted to the Western way of life. Many members of the ruling 'nomenklatura' shared the same sentiments, as Western consumerism and individualism seemed more attractive to them than communist collective Puritanism. There were two very important consequences of this, one economic, and the second political. The economic one was the attractiveness of consumerism [...]. The political consequence was the pressure to increase the margins of political freedom and public space. 
  2. ^ Cross, Gary S. (2000). "1: The Irony of the Century". An All-consuming Century: Why Commercialism Won in Modern America (İngilizce). New York: Columbia University Press. s. 8. ISBN 9780231113120. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2018. For East Europeans, the promise of mass consumption was preferable to the nightmare of solidarity even if it meant also the dominance of money and the private control of wealth. In reality, the fall of communism had more to do with the appeals of capitalist consumerism than political democracy. 
  3. ^ "Country profile: United States of America" (İngilizce). BBC News. 27 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2018. 

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]