Nijerya pasaportu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nijerya pasaportu sahiplerinin vizesiz ya da kapıda vize uygulamasıyla girebildiği ülkeler

Nijerya pasaportu, Nijerya vatandaşlarına yurt dışı seyahatleri için verilen belgedir.

Nijerya şimdi yeni pasaport uygulamaları için sadece elektronik pasaportlar sunuyor. E-pasaport olarak da bilinen bu elektronik pasaportlar, kullanım amacına bağlı olarak Standart veya Resmî e-pasaport olarak sınıflandırılır.

Nijerya pasaportları, Nijerya Göçmenlik Hizmetleri'nin fiziki yerine veya web sitesinden gönderilerek uygulanabilir. Başka ülkelerde yaşayan Nijeryalılar en yakın Nijerya elçiliği veya konsolosluğu üzerinden pasaportlarını alabilirler.

Nijerya pasaportu yeşil renktedir. Nijerya pasaportunun ön yüzünün ortasında Afrika haritası, bunun yukarısında ülkenin adı ve aşağısında "pasaport" yazısı bulunmaktadır. Pasaportta genellikle ad, fotoğraf, imza ve sahibinin doğum tarihi ve bunu tanımlamak için yardımcı diğer faktörler içerir.

Nijerya vatandaşları daha önce vizesiz İrlanda'ya seyahat edebilme hakkına sahiplerdi fakat 1 Ocak 1988 tarihinden itibaren vize zorunluluğu getirilmiştir.

Pasaport[değiştir | kaynağı değiştir]

Nijerya vatandaşları Batı Afrika Ülkeleri Ekonomik Topluluğu (ECOWAS) üyesi ülkelere vizesiz seyahat edebilmektedirler.

Resmî e-pasaport, öncelikle belirli devlet memuru sınıfları ve Nijeryalı diplomatlar için ayrılmıştır.

Henley Vize Kısıtlamaları Endeksi'nin 2019 yayınına göre Nijerya vatandaşları sınır kapısında vize alarak veya vizesiz 45 ülkeye seyahat edebilirler.[1] Bu sayede Nijerya vatandaşları Dünya'da seyahat özgürlüğü açısından 98. sırada yer almaktadır.[2]

Diller[değiştir | kaynağı değiştir]

Igbo, Hausa ve Yoruba, Benin, Itsekiri.

Nijerya pasaportunun veri sayfası / bilgi sayfası İngilizce ve Fransızca olarak basılmaktadır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2016. 
  2. ^ "Henley & Partners Visa Restrictions Index Global Ranking 2012" (PDF). 4 Ekim 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2013.