Garnitür
Garnitür, (17. yüzyılda Fransızca garniture, “süsleme” kelimesinden alınmıştır), mutfak dilinde bir yemeğin yanında servis edilen garnitür veya sos, hamurlu böreğin içi veya çorbanın içindeki malzemeleri ifade eder. Tarifi, karışımı ya da ismi kesin olarak belirlenmiş ve genel kabul görmüş yüzlerce klasik garnitür vardır. Daha geniş anlamıyla, bu tür bir garnitür sadece garnitürleri, sosları vb. değil, genellikle hazırlama şeklini ve tarifi de belirler.
Klasik gastronomide garnitür, yemeğin bileşimi ve pişirme şeklinin yanı sıra yemeğin adını da belirler. Fransızca'da bir garnitürün ismi tipik olarak (ana malzeme [à la] garnitürün adı) şeklinde konur. Türkçe'de bu (ana malzeme [usulü] garnitürün adı) şeklinde tercüme edilebilir. Öneğin; Fransızca Bœuf à la bourguignonne (Türkçe: Burgonya soslu dana eti) veya (yöre ismi [usulü] alabalık) gibi.[1]
Bazı garnitürler esas olarak yemeğin görsel etkisini arttırırken diğerleri özel olarak verebilecekleri ilave tat ve lezzet için seçilmiştir. Bu, çeşninin aksine, esas olarak tadı için başka bir gıda maddesine eklenen hazır bir sosdur. Garnitürle servis edilen bir gıda maddesi, garni olarak tanımlanabilir.[2]
Maydanoz ve piyaz geleneksel garnitür örnekleridir.[3]
Garnitür örnekleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kokteyl garnitürü
- Julienne
- Havyar
- Kereviz
- Yeşillik
- Kişniş
- Kruton
- Salatalık
- Duxelles
- Kızarmış soğan
- Gremolata
- Limonlu fesleğen
- Manchette
- Nori
- Zeytinyağı
- Maydanoz
- Persillade
- Karamel
- Çikolata
- Dilimlenmiş meyve
- Serpinti
- Vark
- Gofret
- Krem şanti
- Çırpılmış krema
- Vanilya
- Tarçın çubukları
- Kakao tozu
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Hering, Richard; Herrmann, F. Jürgen, (Ed.) (2009). Herings Lexikon der Küche: international anerkanntes Nachschlagewerk für die moderne und klassische Küche; mit eingelegter CD-ROM. 24., erw. Aufl., Jubiläumsausg. Haan-Gruiten: Pfanneberg. ISBN 978-3-8057-0587-5.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2020.
- ^ Sezer, Sennur. İstanbul'un taşı-toprağı altın: eski İstanbul yaşayışı ve folkloru. Altın Kitaplar Yayınevi. s. 1995.
