V. Gregorius
Papa V. Gregorius | |
|---|---|
 | |
| Papalık başlangıcı | 3 Mayıs 996 |
| Papalık bitişi | 18 Şubat 999 |
| Önce gelen | XV. Ioannes |
| Sonra gelen | II. Silvester |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Bruno of Carinthia d. 972 |
| Ölüm | 18 Şubat 999 Roma, Papalık Devleti |
| Adı Gregorius olan diğer papalar | |
V. Gregorius, doğum adıyla Carinthialı Bruno (d. 972 - 18 Şubat 999) 3 Mayıs 996'dan 999 yılındaki ölümüne kadar Papa olarak görev yapmıştır.
V. Gregorius, I. Otto, Karintiya dükü olan Salian'ın oğluydu. V. Gregorius, XVI. Ioannes'den papalık görevini devraldığı zaman sadece yirmi dört yaşındaydı. Kuzeni, İmparatoru III. Otto'nun papazıydı ve onu aday gösterdi.
V. Gregorius, ilk Alman Papaydı (veya ikinci eğer Ostrogotlar'dan olan II. Boniface sayılsaydı).[1]
Siyasi olarak, V. Gregorius, İmparator'un Roma'daki temsilcisi olarak görev almış ve Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu içindeki manastırlara ayrıcalıklı imtiyazlar vermiştir. İlk eylemlerinden biri, 21 Mayıs 996'da III. Otto İmparatoru'nu taçlandırmaktı.[2][3]
997'deki Pavia konseyi sonuçlanıncaya kadar V. Gregorius, II. Crescentius ve Roma'nın asillerinden olan Antipapa XVI. Ioannes (997-998) adlı rakiplere sahipti ve Gregorius'un kuzeni genç İmparator III. Otto'nun iradesine karşı seçmişti. II. Crescentius'un isyanı Roma İmparatoru tarafından kuvvetli bir şekilde bastırıldı. XVI. Ioannes, bunun sonucunda kaçtı ve II. Crescentius Castel Sant'Angelo'da kendini kapattı. İmparator birlikleri antipapayı takip etti ve onu yakaladı, burnunu ve kulaklarını kesti, dilini kesti, kör etti ve onu III. Otto ve V. Gregorius'dan önce kamuoyuna indirgedi.[4] Almanya'daki ölümüne kadar yaşadığı Fulda Manastırı'na gönderildi. 998 yılında Castel Sant'Angelo kuşatıldı ve 1001'de kale alındığında, II. Crescentius, kalenin surlarına asıldı.
V. Gregorius 18 Şubat 999'da herhangi bir suikast belirtisi olmadan aniden öldü. Aziz Petrus Bazilikası'na ve I. Pelagius'un yanına gömüldü. Ondan sonra gelen Gerbertti, II. Silvester adını aldı.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Richard P. McBrien, Lives of the Popes: The Pontiffs from St. Peter to Benedict XVI, (HarperCollins Publishers, 2000), 138.
- ^ Medieval Germany: An Encyclopedia, Ed. John M. Jeep, (Garland Publishing, Ind., 2001), 961.
- ^ Eleanor Shipley Duckett, Death and Life in the Tenth Century, (University of Michigan Press, 1988), 130.
- ^ The Papacy: An Encyclopedia, Ed. Philippe Levillain, (Routledge, 2002), 646.
