Doğu ve Batı kiliselerinin ayrılması

Doğu - Batı Kiliselerinin Ayrılması (Schisma), okunuşu: Skizma; Yunanca ve Latince'de ayrılma anlamında, özellikle Doğu (Bizans/Ortodoks) ve Batı (Roma/Katolik) kiliselerinin birbirinden ayrılmasını ifade eden bir kavramdır.

Ortaçağ boyunca birbirinin rakibi olan ve aynı zamanda çekişen İstanbul'daki Doğu Roma-Bizans Patrikliği ve Batı Roma'daki Papalık, defalarca birbirlerini karşılıklı aforoz ettiler ve en son olarak 1054 yılında kesin olarak ayrıldılar. Daha önce kesin bir ayrım olmamasına karşın, bu tarihten sonra Ortodoks ve Katolik Kiliseleri ayrı bir şekilde örgütlendiler ve ilişkileri gün geçtikçe daha da kötüleşti.

Ortodoks Kilisesi Batı'da Tuna Nehri ve Sırbistan'dan, Doğu'da da Fırat Nehri, Kapadokya ve Ermenistan'a ve Güneydoğu'da Suriye'ye kadar; Roma Katolik Kilisesi (Papalık) ise Adriyatik sahili ve Tuna Nehri’nin batısı ve genel olarak Batı Akdeniz ve Batı Avrupa'ya uzanan bir coğrafi etkinliğe sahiptir.

13. yüzyılda Bizans-Ortodoks Kilisesi, Rus-Ortodoks Kilisesini oluşturdu, 16. yüzyılda ise Kuzey-Batı Avrupa'daki Germen ve Anglosakson (İngiliz/İskandinav) bölgeleri Katolik Kilisesinden ayrılıp Protestan/Kuzey Avrupa Kilisesini oluşturdular.