İsmet İnönü: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
Katalitik: Kaldırılan Kategori:Ölmüş insanlar |
|||
138. satır: | 138. satır: | ||
II. Dünya Savaşı'nın hemen ardından, gerek uluslararası siyasetteki gelişmeler, gerekse ülke içindeki yeni oluşumlar rejimin genel niteliğinde önemli değişiklikleri gündeme getirdi. Savaşın galiplerinden olan [[Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği|Sovyetler Birliği]]'nin lideri [[Stalin]]'in Türkiye'den [[Kars]], [[Ardahan]], [[Artvin]] ve [[Sarıkamış]]'ı istemesi, Türkiye'yi, savaşın diğer galipleri [[Amerika Birleşik Devletleri|ABD]] ve [[İngiltere]] ile daha yakın ilişkilere mecbur etti. Bazı çevreler SSCB'nin böyle bir talepte bulunmayıp yalnızca bazı akademisyenlerin eski anlaşmalar üzerinde yorumlarda bulunmuş olduklarını, bu propagandanın Türk kamuoyunu NATO saflarına katılmaya ikna etmek için düzenlenmiş bir ABD siyasal operasyonu olduğunu iddia etseler de {{fact}} askeri ve ekonomik destek vermeye hazır olduğunu belirten ABD, [[Truman Doktrini]] ile öngördüğü yardımın karşılığında [[Türkiye]]'de serbest seçimlere dayanan [[demokrasi]] düzeninin yerleştirilmesini ve "[[Milli Şef]]"lik, "5 yıllık kalkınma planları", Köy Enstitüleri gibi [[Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği|Sovyetler Birliği]] benzeri uygulamaların kaldırılmasını talep etti.<ref>http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/11637642.asp?yazarid=72</ref> |
II. Dünya Savaşı'nın hemen ardından, gerek uluslararası siyasetteki gelişmeler, gerekse ülke içindeki yeni oluşumlar rejimin genel niteliğinde önemli değişiklikleri gündeme getirdi. Savaşın galiplerinden olan [[Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği|Sovyetler Birliği]]'nin lideri [[Stalin]]'in Türkiye'den [[Kars]], [[Ardahan]], [[Artvin]] ve [[Sarıkamış]]'ı istemesi, Türkiye'yi, savaşın diğer galipleri [[Amerika Birleşik Devletleri|ABD]] ve [[İngiltere]] ile daha yakın ilişkilere mecbur etti. Bazı çevreler SSCB'nin böyle bir talepte bulunmayıp yalnızca bazı akademisyenlerin eski anlaşmalar üzerinde yorumlarda bulunmuş olduklarını, bu propagandanın Türk kamuoyunu NATO saflarına katılmaya ikna etmek için düzenlenmiş bir ABD siyasal operasyonu olduğunu iddia etseler de {{fact}} askeri ve ekonomik destek vermeye hazır olduğunu belirten ABD, [[Truman Doktrini]] ile öngördüğü yardımın karşılığında [[Türkiye]]'de serbest seçimlere dayanan [[demokrasi]] düzeninin yerleştirilmesini ve "[[Milli Şef]]"lik, "5 yıllık kalkınma planları", Köy Enstitüleri gibi [[Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği|Sovyetler Birliği]] benzeri uygulamaların kaldırılmasını talep etti.<ref>http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/11637642.asp?yazarid=72</ref> |
||
1945 yılında kurulan Milli Kalkınma Partisi'nden sonra 1946'da kurulan [[Demokrat Parti]] (DP) ile çetin bir seçim yarışına girdi. 1946 yılında yapılan ilk çok partili seçimde "açık oy, gizli tasnif" metodu kullanıldı ve CHP bu seçimlerde iktidarını devam ettirdi. Ancak seçimlerde kullanılan sistem yüzünden seçimlerin bir şekilde şaibeli olduğu iddia edilmektedir.{{fact}} Tek başına iktidarda bulunduğu 1938-1950 döneminde Türkiye ekonomisi ortalama yıllık %1.8 oranında büyümüş, bununla birlikte Türkiye'nin [[GSMH]]'si dünya toplamının binde 6.52'sinden binde 6.43'üne düşmüştür.<ref>http://www.ggdc.net/Maddison/Historical_Statistics/horizontal-file_03-2007.xls</ref> |
1945 yılında kurulan Milli Kalkınma Partisi'nden sonra 1946'da kurulan [[Demokrat Parti (1946)|Demokrat Parti]] (DP) ile çetin bir seçim yarışına girdi. 1946 yılında yapılan ilk çok partili seçimde "açık oy, gizli tasnif" metodu kullanıldı ve CHP bu seçimlerde iktidarını devam ettirdi. Ancak seçimlerde kullanılan sistem yüzünden seçimlerin bir şekilde şaibeli olduğu iddia edilmektedir.{{fact}} Tek başına iktidarda bulunduğu 1938-1950 döneminde Türkiye ekonomisi ortalama yıllık %1.8 oranında büyümüş, bununla birlikte Türkiye'nin [[GSMH]]'si dünya toplamının binde 6.52'sinden binde 6.43'üne düşmüştür.<ref>http://www.ggdc.net/Maddison/Historical_Statistics/horizontal-file_03-2007.xls</ref> |
||
=== 1950 seçimleri ve sonrası === |
=== 1950 seçimleri ve sonrası === |
Sayfanın 13.29, 30 Haziran 2014 tarihindeki hâli
Milli Şef Mustafa İsmet İnönü | |
---|---|
Dosya:Emblem of the President of Turkey.svg 2. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı | |
Görev süresi 11 Kasım 1938 - 22 Mayıs 1950 | |
Yerine geldiği | Mustafa Kemal Atatürk |
Yerine gelen | Celal Bayar |
1. Türkiye Başbakanı | |
Görev süresi 30 Ekim 1923 - 22 Kasım 1924 | |
Başkan | Mustafa Kemal Atatürk |
Yerine geldiği | Rauf Orbay |
Yerine gelen | Fethi Okyar |
Görev süresi 4 Mart 1925 - 25 Ekim 1937 | |
Başkan | Mustafa Kemal Atatürk |
Yerine geldiği | Fethi Okyar |
Yerine gelen | Celâl Bayar |
Görev süresi 20 Kasım 1961 - 20 Şubat 1965 | |
Başkan | Cemal Gürsel |
Yerine geldiği | Cemal Gürsel |
Yerine gelen | Suat Hayri Ürgüplü |
2. CHP Genel Başkanı | |
Görev süresi 10 Kasım 1938 - 8 Mayıs 1972 | |
Yerine geldiği | Mustafa Kemal Atatürk |
Yerine gelen | Bülent Ecevit |
1. Türkiye Genelkurmay Başkanı | |
Görev süresi 1920-1921 | |
Yerine gelen | Fevzi Çakmak |
2. Türkiye Dışişleri Bakanı | |
Görev süresi 1922-1924 | |
Yerine geldiği | Yusuf Kemal Tengirşenk |
Yerine gelen | Şükrü Kaya |
Türkiye Büyük Millet Meclisi 1., 2., 3., 4., 5., 6., 7., 8., 9., 10., 11., 12., 13. ve .14 dönem milletvekili | |
Seçim bölgesi | 1920 – Edirne 1923 – Malatya 1927 – Malatya 1931 – Malatya 1935 – Malatya 1939 – Ankara 1943 – Ankara 1946 – Ankara 1950 – Malatya 1954 – Malatya 1957 – Malatya 1961 – Malatya 1965 – Malatya 1969 – Malatya |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 24 Eylül 1884 İzmir, Osmanlı İmparatorluğu |
Ölüm | 25 Aralık 1973 (89 yaşında) Ankara, Türkiye |
Partisi | Cumhuriyet Halk Partisi (1923-1973) |
Evlilik(ler) | Mevhibe İnönü (1897-1992) |
Çocuk(lar) | Ömer İnönü (1924-2004) Erdal İnönü (1926-2007) Özden Toker (1930-) |
Hükûmeti | 1, 2, 4, 5, 6, 7 , 8, 26, 27, 28 |
İmzası | |
Askerî hizmeti | |
Bağlılığı | Osmanlı (1893-1920) Türkiye (1920-1927) |
Hizmet yılları | 1893-1927 |
Rütbesi | Orgeneral |
Komutası | 16. Kolordu 4. Kolordu 20. Kolordu 3. Kolordu |
Çatışma/savaşları | Balkan Savaşları I. Dünya Savaşı Kurtuluş Savaşı |
Mustafa İsmet İnönü (24 Eylül 1884, İzmir - 25 Aralık 1973, Ankara) Osmanlı döneminde albay, Türkiye döneminde orgeneral[1] ve eski Genelkurmay Başkanı[2] olan, cumhuriyetin ilanından sonraki Türkiye'nin ilk başbakanı,[3] ikinci cumhurbaşkanı[4][5] olan, İstiklal Madalyası sahibi asker ve siyasetçidir. Atatürk'ün vefatından sonra Genel Başkanı olunca, CHP Kurultayı tarafından kendisine "Milli Şef" ünvanı verilmiştir. Mevhibe Hanım'ın eşi, Ömer İnönü, Erdal İnönü ve Özden Toker'in babasıdır.
İnönü, Kurtuluş Savaşı'na katılmış ve Lozan Antlaşması'nı imzalamış, birçok defa başbakanlık görevini üstlenmiştir.1925-1937 yılları arasında 12 yıllık kesintisiz başbakanlık süresi olmakla birlikte,toplam 16 yıl 4 ay ile Türkiye'de cumhuriyet tarihinin en uzun süreli başbakanlık yapmış kişisidir.[6]
Yaşamının ilk yılları ve Osmanlı dönemi
1884 yılında İzmir'de Reşit Efendi ile Cevriye Temelli Hanım'ın ikinci oğulları olarak doğmuştur. Reşit Efendi aslen Bitlis'in tanınmış Kürt[7][8])[9] ailelerinden Kürümoğulları ailesindendir. Reşit'in babası Abdülfettah Efendi Malatya'ya yerleşmiştir. Annesi Cevriye (1867-1959) ise aslen Razgrad'lı (Bulgaristan) olup babası Razgrad ulemasından Müderris Hasan Efendi 1870'li yıllarda İstanbul'a göç etmiştir. Cevriye ile Reşit 1880'de İstanbul'da evlenmişlerdir. İlk çocukları Ahmet Mithat (1882-1960) ve ikincisi İsmet'in dışında Hasan Rıza (ö.1972) ve Hayri Temelli adlı iki oğulları ve Seniha Okatan (ö.1964) adlı bir kız çocukları olmuştur.[10]
Öğrenim hayatı
İsmet, İlk ve orta öğrenimini Sivas'ta tamamladı. Bir yıl Sivas'ta Mülkiye İdadisi'nde okuduktan sonra, 1897 yılında İstanbul'daki Mühendishane İdadisi'ne gitti. 14 Şubat 1901'de Mühendishane-i Berr-i Hümâyun'a (topçu okulu) girip 1 Eylül 1903'te topçu teğmeni olarak bitirdi. 26 Eylül 1906'da Erkân-ı Harbiye Mektebi'ni birincilikle bitirerek kurmay yüzbaşı rütbesiyle Edirne'deki 2. Ordu'nun 8. Topçu Alayında 3. Batarya Bölük komutanı olarak kurmay stajını yaptı.[11]
Orduda ilk yılları
1908'de 2. Süvari Fırkasının kurmayı oldu ve 31 Mart İsyanı'nda Hareket Ordusu karargâhında görev aldı. 1910'da 4. Kolordu kurmaylığına getirildi ve 1911'de Yemen Kuvayi Mürettebe Komutanlığı kurmayı ve 26 Nisan 1912'de binbaşılığa yükseltilerek Yemen Kuvayi Umumiye Komutanlığının kurmay başkanlığına getirildi.
1912 - 1913 yılları arasında Harbiye Nezareti'nde Başkomutanlık Karargâhı 1. Şubede bulundu ve İkinci Balkan Savaşı'nda Çatalca Ordusu Sağ Cenah Komutanlığı kurmaylığına getirildi. Savaştan sonra İstanbul Antlaşması'nın bağıtlanmasında Bulgarlar ile müzakere eden heyete askerî danışman olarak katıldı.
1914'te Harbiye nazırlığı ve erkân-ı harbiye-i umumiye reisliğine (genelkurmay başkanlığı) atanan Enver Paşa'nın başlattığı ordunun yenileştirilmesi hareketinde etkin rol oynadı.
Askeri yaşamı
I. Dünya Savaşı
29 Kasım 1914'te kaymakam (yarbay)lığa yükseltirerek 2 Aralık 1914'te Genel Karargâh 1. Şube Müdürü oldu. 2 Aralık 1915'de 2. Ordu Kurmay başkanlığına getirildi ve 14 Aralık 1915'te miralay (albay) oldu.
I. Dünya Savaşı sırasında Kafkas Cephesi'nde Kolordu Komutanı olarak, yıllar sonra Anıtkabir'de karşısına gömüleceği Mustafa Kemal ile birlikte çalıştı. Bu sırada Mustafa Kemal (Atatürk) bu ordunun 16. Kolordu komutanlığına atandı. İsmet Bey, 1916'nın yaz aylarında bir süre çarpışmaları yönetti. 2. Ordu komutan vekili Mustafa Kemal Paşa'nın önerisiyle, 12 Ocak 1917'de 4. Kolordu komutanlığına atandı.
Bir süre sonra İstanbul'a geri çağrıldı ve Halep'te 7. Ordu'nun oluşturulmasında görev aldı. 1 Mayıs 1917'de Filistin Cephesi'nde 20. Kolordu komutanlığına, 20 Haziran'da 3. Kolordu komutanlığına atandı. Bu sırada 7. Ordu'nun komutanlığını üstlenen Mustafa Kemal ile gene yakın ilişki içinde oldu. Ancak Megiddo Muharebesi sırasında yaralanınca İstanbul'a gönderildi.
Kurtuluş Savaşı
Mondros Mütarekesi'nin imzalanmasından az önce Sina ve Filistin Cephesi'ndeki Yıldırım Orduları Grubu'nun General Edmund Allenby karşısında uğradığı Nablus Bozgunu sırasında yaralanarak İstanbul'a dönen İsmet Bey, 24 Ekim 1918'de Harbiye Nezareti'nde müsteşarlığa atandı. 29 Aralık 1919'da Paris Barış Konferansı'na hazırlık için kurulan komisyonda askeri müşavir oldu. 4 Ağustos 1919'da yalnızca sekiz gün için Askeri Şûra Muamelat-ı Umumiye müdürlüğüne, bir ara da jandarma ve polis örgütünün iyileştirilmesi için kurulan komisyona üye olarak atandı. Bütün bunlar genellikle birkaç günlük görevlerdi.
İlk kez 8 Ocak 1920'de Ankara'ya gitti ve kısa bir süre Mustafa Kemal'le çalıştı. Yeni kurulan Ali Rıza Paşa hükümetinde harbiye nazırı olan Fevzi Paşa'nın çağrısı üzerine şubat sonlarında İstanbul'a gitti. 9 Nisan 1920'de Mustafa Kemal'in çağrısı üzerine tekrar Ankara'ya döndü ve İstanbul'la bütün resmî bağlarını kopardı.
23 Nisan 1920'de açılan Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne Edirne milletvekili olarak katıldı. 6 Haziran 1920'de İstanbul'daki Divan-ı Harp tarafından gıyabında ölüm cezasına çarptırıldı.
10 Kasım 1920'de milletvekilliği ve vekillik görevi saklı kalmak üzere Garp Cephesi (Batı cephesi) Kuzey Kesimi Komutanlığı'na atandı. Çerkez Ethem ayaklanmasının ve iç isyanların bastırılmasında etkin rol oynadı. Batı Cephesi Kuzey Kısım Komutanı olarak, Ocak 1921'de Yunan ilerlemesini durdurunca 5 senedir bulunduğu Miralay rütbesinden Mirliva rütbesine terfi etti ve Paşa oldu. 4 Mayıs 1921'de Batı Cephesi Komutanlığına getirildi. Ancak 17 Temmuz 1921'de Kütahya-Eskişehir Muharebeleride aldığı mağlubiyet üzerine TBMM tarafından Genelkurmay Başkanlığı görevinden azledildi. Yerine 3 Ağustos 1921'de, aynı zamanda Başvekil ve Milli Savunma Vekili de olan Fevzi Paşa getirildi.
Daha sonra Sakarya Meydan Muharebesi sırasında TBMM tarafından Meclis Başkanı Mustafa Kemal Paşa'nın Başkomutanlığa getirilmesi üzerine onun maiyetinde Mirliva rütbesi ile Batı Cephesi Komutanlığı görevinde bulundu. Büyük Taarruz'dan sonra başarılarından dolayı Ferik rütbesine terfi etti. İzmir'in geri alınmasından sonra Mustafa Kemal Paşa tarafından ateşkes görüşmelerinde bulunmak üzere görevlendirilerek Mudanya'ya gönderildi.
Siyasal yaşamı
Cumhuriyet öncesi
Milli Mücadele'nin sonunu belirleyen Mudanya Mütarekesi görüşmelerinde (3 Ekim-11 Ekim 1922) Türk tarafını temsil eden İsmet Paşa, 26 Ekim 1922'de hariciye vekili oldu. Lozan görüşmelerinde murahhas heyetin başkanlığını yaptı; yeni devletin bağımsızlığını ve egemenliğini onaylayan, Sevr Antlaşması'nı ve Mondros Mütarekesini geçersiz kılan Lozan Antlaşması'nı imzaladı.
Cumhuriyet'in İkinci dönem (1923-1927) TBMM'de Malatya milletvekili olarak bulunan İsmet Paşa, Fethi Bey'in (Okyar) kurduğu İcra Vekilleri Heyeti'ne gene hariciye vekili olarak girdi. 23 Ağustos'ta Lozan Antlaşması'nın TBMM'de kabulü, siyasal-diplomatik başarılarının en önemlisi oldu.
Cumhuriyet ve başbakanlık yılları
29 Ekim 1923'te cumhuriyetin ilanı ile sonuçlanan süreçte, Mustafa Kemal'le yakın siyasal işbirliği içindeydi. 30 Ekim'de Cumhuriyet'in ilk hükümetini kurdu ve aynı zamanda Halk Fırkası (sonradan Cumhuriyet Halk Partisi, veya CHP) genel başkan vekilliğini üstlendi.
İsmet Paşa'nın ilk başbakanlık döneminde Cumhuriyetin ilk devrimleri yapılmaya başlandı. Öğretimin birleştirilmesi, halifeliğin kaldırılması ve Diyanet İşleri Başkanlığı'nın kurulması (3 Mart 1924) bu dönemde gerçekleşti. Muhalefet partisi olarak kurulan Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası'nın Çankaya'ya olan aşırı muhalefetini hükümet üzerinden yürütmesi üzerine cumhurbaşkanı Mustafa Kemal'in isteğiyle 8 Kasım 1924'te başbakanlıktan istifa etti. 21 Kasım 1924'te yeni hükümeti Fethi Bey kurdu.
Doğudaki Şeyh Said İsyanı üzerine isyana müdahalede geç kalan Fethi Bey istifa etti. 3 Mart 1925'te İsmet Paşa cumhurbaşkanı Mustafa Kemal tarafından yeniden hükümeti kurmakla görevlendirildi. Ayaklanmanın bastırılmasında hükümet başkanı olarak önemli rol oynadı. 6 Mart 1925 tarihinde Takrir-i Sükun Kanunu'nu yürürlüğe sokarak İstiklal Mahkemeleri'nin tekrar kurulmasını gerçekleştirdi. Bu kanuna dayanarak tüm muhalefet partilerini ve muhalif gazeteleri kapattırdı. 1926 yılında Orgeneral rütbesine terfi etti. 1927 yılında kendi isteğiyle askerlikten emekli oldu. Bu tarihten sonra, yeni devletin oluşumunda Mustafa Kemal ile birlikte en önemli siyasal kişilik olarak belirdi.
1934'te Soyadı Kanunu çıktığında Mustafa Kemal Atatürk'ün verdiği İnönü soyadını alan[12] İsmet Paşa, 1924'ten 1937'ye değin başbakanlık görevini aralıksız sürdürdü. Bu dönemde ülkedeki bütün önemli siyasal gelişmelerde; devrimlerin duyurulmasında ve uygulanmasında, iktisat politikasında Devletçilik ilkesinin kabulünde ve uygulanmasında, yeni devletin kurulmasında çok önemli rolü oldu.
1936'da Faşizmi incelemek üzere İtalya'ya gönderilen CHP Genel Sekreteri (Katib-i Umumi) Recep Peker'in dönüşünde yazdığı TBMM üzerinde bir "Faşist Konsey" kurulmasını öngören raporu onaylayıp imzalaması üzerine[13] cumhurbaşkanı Atatürk "Başvekil hazretleri anlaşılan yorgunluktan, önüne gelen raporları okumadan imzalıyor!" dedi ve kararı reddetti.[14]. Bu değerlendirmeye "Koskoca memleket rakı sofrasından mı idare edilecek?" diye yanıt verince aralarında gerginlik çıktı. Dersim İsyanı'nın bastırılması sırasında da düşünce ayrılıkları çıkınca Eylül 1937'de cumhurbaşkanı Mustafa Kemal Atatürk tarafından başbakanlık ve CHP'nin genel başkan yardımcılığı görevlerinden alındı ve yerine Celâl Bayar atandı. Bu dönemde yalnızca TBMM'de Malatya milletvekili olarak görev yaptı.
Cumhurbaşkanlığı ve çok partili dönem
Atatürk'ün ölümü üzerine 11 Kasım 1938'de TBMM tarafından cumhurbaşkanlığına seçildi. Bunun yanı sıra "kayd-ı hayat" şartıyla CHP genel başkanlığına da getirildi. CHP'nin 26 Aralık 1938'de toplanan I. Olağanüstü Kurultayı'nda partinin "değişmez genel başkanı" seçildi ve kendine "Milli Şef" unvanı verildi.
30 Aralık 1925 tarihli 701 sayılı yasa ve 16 Mart 1926 tarihli 3322 sayılı kararname ile 50, 100, 500 ve 1.000 liralık banknotların ön yüzlerinde cumhurbaşkanının resminin bulunması kararı alınmıştı. Buna dayanarak, para ve pulların üzerindeki Atatürk resimleri kaldırılıp yerine İsmet İnönü'nün portreleri kullanıldı.[15]
Cumhurbaşkanı seçilmesinden hemen sonra başlayan II. Dünya Savaşı (1939-1945) döneminde İnönü, ülkeyi savaştan uzak tutmaya çalıştı. Savaş yıllarındaki ekonomik ve toplumsal sıkıntılar ise dönemin unutulmayan mirası olarak kaldı. Varlık Vergisi uygulaması hayata geçirildi. Yine bu dönemde Hasan Âli Yücel'in öncülüğündeki Köy Enstitüleri kuruldu.[16][17] Bu enstitüler yıllar sonra kapatılana kadar 20.000 öğrenci köy öğretmeni olarak eğitildi. Ayrıca cumhurbaşkanlığı döneminde müziğe özel yeteneği olan küçük yaştaki çocukların bu konuda iyi bir eğitim almasını sağlamak için çıkardığı Harika Çocuklar Yasası ile İdil Biret ve Suna Kan gibi sanatçıların yetişmesinde önemli rolü olmuştur.[18]
II. Dünya Savaşı'nın hemen ardından, gerek uluslararası siyasetteki gelişmeler, gerekse ülke içindeki yeni oluşumlar rejimin genel niteliğinde önemli değişiklikleri gündeme getirdi. Savaşın galiplerinden olan Sovyetler Birliği'nin lideri Stalin'in Türkiye'den Kars, Ardahan, Artvin ve Sarıkamış'ı istemesi, Türkiye'yi, savaşın diğer galipleri ABD ve İngiltere ile daha yakın ilişkilere mecbur etti. Bazı çevreler SSCB'nin böyle bir talepte bulunmayıp yalnızca bazı akademisyenlerin eski anlaşmalar üzerinde yorumlarda bulunmuş olduklarını, bu propagandanın Türk kamuoyunu NATO saflarına katılmaya ikna etmek için düzenlenmiş bir ABD siyasal operasyonu olduğunu iddia etseler de [kaynak belirtilmeli] askeri ve ekonomik destek vermeye hazır olduğunu belirten ABD, Truman Doktrini ile öngördüğü yardımın karşılığında Türkiye'de serbest seçimlere dayanan demokrasi düzeninin yerleştirilmesini ve "Milli Şef"lik, "5 yıllık kalkınma planları", Köy Enstitüleri gibi Sovyetler Birliği benzeri uygulamaların kaldırılmasını talep etti.[19]
1945 yılında kurulan Milli Kalkınma Partisi'nden sonra 1946'da kurulan Demokrat Parti (DP) ile çetin bir seçim yarışına girdi. 1946 yılında yapılan ilk çok partili seçimde "açık oy, gizli tasnif" metodu kullanıldı ve CHP bu seçimlerde iktidarını devam ettirdi. Ancak seçimlerde kullanılan sistem yüzünden seçimlerin bir şekilde şaibeli olduğu iddia edilmektedir.[kaynak belirtilmeli] Tek başına iktidarda bulunduğu 1938-1950 döneminde Türkiye ekonomisi ortalama yıllık %1.8 oranında büyümüş, bununla birlikte Türkiye'nin GSMH'si dünya toplamının binde 6.52'sinden binde 6.43'üne düşmüştür.[20]
1950 seçimleri ve sonrası
14 Mayıs 1950 genel seçimlerinde CHP %40, DP ise %52 oy aldı. Bunun üzerine CHP iktidarı DP'ye bırakırken, İsmet İnönü de cumhurbaşkanlığından ayrıldı ve ana muhalefet partisi genel başkanı olarak siyasal yaşamını sürdürdü. On yıllık muhalefet döneminde, 1954 ve 1957 seçimlerini de kaybetmesine karşın partisinin başında kaldı ve iktidarın siyasal baskılarına rağmen, CHP'nin yeniden güçlenmesine katkıda bulundu.
DP, 1960 yılında 27 Mayıs Darbesiyle iktidardan uzaklaştırıp yeni anayasa kabul edildikten sonra, 15 Ekim 1961 genel seçimlerinden CHP tek başına iktidar olacak çoğunluğu sağlayamasa da, birinci parti olarak çıkınca, İnönü 24 yıl sonra yeniden başbakan olarak hükümeti kurmakla görevlendirildi. Bu dönemde CHP-AP, CHP-YTP-CKMP ve CHP-Bağımsızlar koalisyon hükümetlerine başkanlık etti. Yeni kurulan siyasal sistemin sağlıklı biçimde işlemesi için çaba gösterdi.
27 Mayıs Darbesinin doğurduğu sorunlarla da uğraşarak 22 Şubat 1962 ayaklanması ve 20 Mayıs 1963 ayaklanması girişimlerinin önlenmesi çabalarında cumhurbaşkanı Cemal Gürsel'e, Genelkurmay Başkanı Cevdet Sunay ile birlikte yardımcı oldu. 1964 Kıbrıs olayları sırasında ABD'nin Türkiye'nin adaya müdahalesini engellemesi üzerine dış politikada çok yönlü arayışlara girdi.[21]
İlk Devlet Araştırma Kütüphanesi ve Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu'nun kurulması, planlı ekonomiye geçiş, 5 yıllık kalkınma planları, sendikalar, grev ve toplu sözleşme yasalarının çıkarılması, Ankara Antlaşması ve takip eden sene Ortak Pazar üyeliği, SSCB ile iyi ilişkiler kurulması, Milli İstihbarat Teşkilatı yasası ve düzenlemesi, Milli Güvenlik Kurulu'nun başlangıç ve geliştirilmesi, Türk ordusunun modernizasyonu; İran ve Pakistan ile birlikte bölgesel kalkınma organizasyonunun kurulması, Avrupa ve Orta Asya memleketlerini bağlayan mikrodalga radyo iletişim ağı kurulması, Devlet İstatistik Enstitüsü ile Turizm Bakanlığının kurulması, Güneydoğu Anadolu'nun kalkınma ve geliştirilmesi planları, Basın Yayın Yüksek Okulunun ilk kuruluşu İsmet İnönü'nun başbakanlık yaptığı dönemde gerçekleştirildi.
İnönü hükümeti mecliste yapılan bütçe oylamasında ret oylarının kabul oylarından fazla çıkması üzerine istifa etti ve 20 Şubat 1965'te yerini Suat Hayri Ürgüplü hükümetine bıraktı. 10 Ekim 1965 seçimlerinde partisinin seçimi kaybetmesi üzerine, parti içi görüş ayrılıkları derinleşti. İnönü'nün desteklediği "ortanın solu" politikasının CHP tarafından benimsenmesine rağmen parti 1969 yılında yapılan genel seçimleri de kaybetti.
CHP'den ayrılması ve Cumhuriyet Senatosu
Türk Silahlı Kuvvetleri'nin 12 Mart 1971'deki müdahalesinden sonra, CHP'nin tutumu konusunda parti içinde önemli görüş ayrılıkları belirdi ve İnönü parti genel sekreteri Bülent Ecevit'le anlaşmazlığa düştü. Ecevit'e göre, müdahalenin amacı, CHP içinde egemen olan "ortanın solu" politikasına son vermek ve partinin iktidar olmasını önlemekti. İnönü ise müdahaleyi onaylamıyordu ve müdahaleden 2 gün sonra CHP grubunda çok sert bir konuşma yaptı; ancak yine de ortamın yumuşaması için yeni kabineye bakan vermeyi kabul etti. Yeni kurulacak hükümete partinin üye verip vermeyeceği konusunda beliren anlaşmazlık sonucunda Ecevit istifa etti. Ecevit'le yoğun bir mücadeleye giren İnönü, Mayıs 1972'de toplanan V. Olağanüstü Kurultay'da, politikasının partisince onaylanmaması durumunda istifa edeceğini açıkladı. Kurultayda parti meclisi Ecevit'in yanında yer alınca da 8 Mayıs 1972'de 34 yıldır görev yaptığı CHP genel başkanlığından istifa etti. Türk siyasal yaşamında parti içi mücadele sonucunda değişen ilk genel başkan olan İnönü 4 Kasım 1972'de CHP üyeliğinden, 14 Kasım 1972'de de milletvekilliğinden istifa etti. Başvurusu üzerine eski cumhurbaşkanı sıfatıyla tabii senatör olarak Cumhuriyet Senatosu'nda görev aldı.[22]
Ölüm Yıl dönümü
25 Aralık 1973 Salı günü saat 16.05'te ölen İnönü 28 Aralık'ta devlet töreni ile Anıtkabir'de toprağa verildi. Anılarının bir bölümünü Hatıralarım, Genç Subaylık Yılları, 1884-1918 (1968) adı altında toplamış, ayrıca çeşitli tarihlerdeki söylev ve demeçlerini içeren İsmet Paşa'nın Siyasi ve İçtimai Nutukları, 1920-1933 (1933), İnönü Diyor ki (1944), İnönü'nün Söylev ve Demeçleri I, 1920-1946 (1946) gibi kitapları yayımlanmıştır.
Medya
Aşağıdaki ses ve belgesel kaynaklar, Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel'in 1963 yılında yayınladığı plaktan alınmıştır.
- http://en.wikipedia.org/wiki/Image:IsmetInonu1963.ogg İsmet İnönü'den ses dosyası, Kemal Atatürk, 10 Kasim 1963
- http://en.wikipedia.org/wiki/Image:IsmetInonu1963_text.pdf İsmet İnönü ses dosya metni
Kaynakça
Bu madde önerilmeyen biçimde kaynaklandırılmıştır.Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) ( |
- ^ Türk Silahlı Kuvvetleri resmi web sitesi
- ^ http://www.tsk.tr/1_TSK_HAKKINDA/1_2_Genelkurmay_Baskanlari/genelkurmay_baskanlari.htm
- ^ [1]
- ^ Cumhurbaşkanlığı resmi web sitesi
- ^ Süreyya Aydemir, İkinci Adam, İstanbul, 1968, cilt I, III
- ^ http://www.sabah.com.tr/Gundem/2013/03/19/basbakan-menderesin-rekorunu-gecti
- ^ N. Pope, H. Pope, Turkey Unveiled: A History of Modern Turkey, Overlook Press, 1998, ISBN 1-58567-096-0, 9781585670963, p.254 (... president of republic, including Ismet Inönü and Turgut Özal, had Kurdish blood. Several cabinet miisters in 1980s and 1990s had been Kurdish...)
- ^ The Young Turks – Children of the Borderlands? (Erik Jan Zürcher, Ekim 2002)/Emekli Albay M. Atilla Kürümoğlu yaptığı konuşması
- ^ Burhan Kocadağ, Doğu'da Aşiretler, Kürtler, Aleviler, İkinci Basım, Can Yayınları, ISBN 975-7812-70-6, s. 209.
- ^ Şerafettin Turan, İsmet İnönü - Yaşamı, Dönemi ve Kişiliği, T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, 2000, ISBN 975-71-2506-2 s. 1.
- ^ T.C. Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı Yayınları, Türk İstiklâl Harbine Katılan Tümen ve Daha Üst Kademlerdeki Komutanların Biyografileri, Genkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1972, s. 186.
- ^ "İsmet İnönü: Atatürk saygın başbakanımıza bu soyadını verdi". Hakimiyet-i Milliye. 26 Kasım 1934. s. 1.
- ^ http://www.taraf.com.tr/ayse-hur/makale-kemalizm-in-dogum-hikayesi.htm
- ^ http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/ardic/2010/11/14/theaterfuhrer
- ^ tcmb.gov.tr
- ^ http://www.tekadamdevrimi.com/tekadamdevrimi/tad_koyenst/tad_koyenst.htm
- ^ http://www.yenikusakizmir.com/galeri.html
- ^ http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/haber.aspx?id=7941839&yazarid=218
- ^ http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/11637642.asp?yazarid=72
- ^ http://www.ggdc.net/Maddison/Historical_Statistics/horizontal-file_03-2007.xls
- ^ http://www.frmpaylas.com/abd-8217-nin-kibris-kazigi-t113639.html?s=98765a755ed1f289540987a030e35cea&
- ^ Altındiş, Ceyla - NTV Tarih - Sayı 34 - Kasım 2011 - İstanbul 1308-7878
- İsmet İnönü: Yaşamı, Dönemi ve Kişiliği - Şerafettin TURAN (T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı)
Commons'ta dosyalar | |
Vikisöz'de alıntılar | |
Vikikaynak'ta belgeler |
Siyasi görevi | ||
---|---|---|
Önce gelen: Emin Fahrettin Özdilek |
Türkiye Başbakanı 20 Kasım 1961 - 20 Şubat 1965 |
Sonra gelen: Suat Hayri Ürgüplü |
Önce gelen: Mustafa Kemal Atatürk |
Türkiye Cumhurbaşkanı 11 Kasım 1938 - 22 Mayıs 1950 |
Sonra gelen: Celâl Bayar |
Önce gelen: Fethi Okyar |
Türkiye Başbakanı 4 Mart 1925 - 25 Ekim 1937 |
Sonra gelen: Celâl Bayar |
Önce gelen: Fethi Okyar |
Türkiye Başbakanı 1 Kasım 1923 - 22 Kasım 1924 |
Sonra gelen: Fethi Okyar |
Önce gelen: Mustafa Necati Uğural |
Türkiye Millî Eğitim Bakanı 1 Ocak 1929 - 27 Şubat 1929 |
Sonra gelen: Hüseyin Vasıf Çınar |
Önce gelen: Yusuf Kemal Tengirşenk |
Türkiye Dışişleri Bakanı 26 Ekim 1922 - 21 Kasım 1924 |
Sonra gelen: Şükrü Kaya |
Parti siyasi görevi | ||
Önce gelen: Mustafa Kemal Atatürk |
CHP Genel Başkanı 26 Aralık 1938 - 8 Mayıs 1972 |
Sonra gelen: Bülent Ecevit |
Önce gelen: Celal Bayar |
Ana Muhalefet Lideri 1950 - 1960 |
Sonra gelen: Osman Bölükbaşı |
Önce gelen: Süleyman Demirel |
Ana Muhalefet Lideri 1965 - 1972 |
Sonra gelen: Bülent Ecevit |
Askerî görevi | ||
Önce gelen: Mirliva Ali Fuad Paşa |
Batı Cephesi Komutanı 4 Mayıs 1921 - 3 Ekim 1922 |
Sonra gelen: Müşir Fevzi Paşa |
Önce gelen: Önce gelen yoktur. |
Türk Genelkurmay Başkanı 3 Mayıs 1920 - 3 Ağustos 1921 |
Sonra gelen: Müşir Fevzi Paşa |
Önce gelen: Mirliva Esad Paşa |
3. Kolordu Komutanı 20 Haziran 1917 - 24 Ekim 1918 |
Sonra gelen: Mirliva Ali Rıza Paşa |
Önce gelen: Mirliva Pertev Paşa |
4. Kolordu Komutanı 2 Ocak 1917 - 1 Mayıs 1917 |
Sonra gelen: Mirliva Ali İhsan Paşa |
- Türk Silahlı Kuvvetleri genelkurmay başkanları
- I. İcra Vekilleri Heyeti
- II. İcra Vekilleri Heyeti
- IV. İcra Vekilleri Heyeti
- V. İcra Vekilleri Heyeti
- 1. Hükûmet - 1. İnönü Hükûmeti
- 2. Hükûmet - 2. İnönü Hükûmeti
- 4. Hükûmet - 3. İnönü Hükûmeti
- 5. Hükûmet - 4. İnönü Hükûmeti
- 6. Hükûmet - 5. İnönü Hükûmeti
- 7. Hükûmet - 6. İnönü Hükûmeti
- 8. Hükûmet - 7. İnönü Hükûmeti
- 26. Hükûmet - 8. İnönü Hükûmeti
- 27. Hükûmet - 9. İnönü Hükûmeti
- 28. Hükûmet - 10. İnönü Hükûmeti
- İsmet İnönü
- İnönü ailesi
- 1884 doğumlular
- İzmir doğumlular
- Kürt asıllı Türkler
- Mühendishane-i Berr-i Hümâyun mezunları
- Kurtuluş Savaşı'nda Türk askerleri
- Türk lirası üstünde görünen kişiler
- Cumhuriyet Halk Partisi genel başkanları
- I. Dünya Savaşı'nda Osmanlı askerleri
- TBMM Hesaplarını İnceleme Komisyonu
- Türk Silahlı Kuvvetleri Genelkurmay Başkanları
- Kırmızı-yeşil şeritli İstiklal Madalyası sahipleri
- Türkiye'deki ana muhalefet partisi genel başkanları
- TBMM 1. dönem Edirne milletvekilleri
- TBMM 2. dönem Malatya milletvekilleri
- TBMM 3. dönem Malatya milletvekilleri
- TBMM 4. dönem Malatya milletvekilleri
- TBMM 5. dönem Malatya milletvekilleri
- TBMM 6. dönem Ankara milletvekilleri
- TBMM 7. dönem Ankara milletvekilleri
- TBMM 8. dönem Ankara milletvekilleri
- TBMM 9. dönem Malatya milletvekilleri
- TBMM 10. dönem Malatya milletvekilleri
- TBMM 11. dönem Malatya milletvekilleri
- TBMM 12. dönem Malatya milletvekilleri
- TBMM 13. dönem Malatya milletvekilleri
- TBMM 14. dönem Malatya milletvekilleri
- TBMM 1961 Kurucu Meclis CHP temsilcisi
- Ankara'da defnedilenler
- Ankara'da ölenler
- 1973 yılında ölenler
- Dersim İsyanı'nda kişiler
- Mekteb-i Erkân-ı Harbiye mezunları
- Osmanlı karacı subayları
- Türkiye cumhurbaşkanları