İhsan Sabri Çağlayangil

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İhsan Sabri Çağlayangil
Türkiye Cumhurbaşkanı Vekili
Görev süresi
6 Nisan 1980 - 12 Eylül 1980
Yerine geldiği Fahri Korutürk
Yerine gelen Kenan Evren
Cumhuriyet Senatosu Başkanı
Görev süresi
6 Kasım 1979 - 12 Eylül 1980
Yerine geldiği Sırrı Atalay
Yerine gelen Makam kaldırıldı
Türkiye Dışişleri Bakanı
Görev süresi
27 Ekim 1965 - 26 Mart 1971
Başbakan Süleyman Demirel
Yerine geldiği Hasan Esat Işık
Yerine gelen Osman Olcay
Görev süresi
31 Mart 1975 - 21 Haziran 1977
Başbakan Süleyman Demirel
Yerine geldiği Melih Esenbel
Yerine gelen Ahmet Gündüz Ökçün
Görev süresi
21 Temmuz 1977 - 5 Ocak 1978
Başbakan Süleyman Demirel
Yerine geldiği Ahmet Gündüz Ökçün
Yerine gelen Ahmet Gündüz Ökçün
Türkiye Çalışma Bakanı
Görev süresi
20 Şubat 1965 - 27 Kasım 1965
Başbakan Süleyman Demirel
Yerine geldiği Bülent Ecevit
Yerine gelen Naili Erdem
Kişisel bilgiler
Doğum 1 Ocak 1908(1908-01-01)
İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm 30 Aralık 1993 (85 yaşında)
Ankara, Türkiye
Partisi Adalet Partisi (1961-1980)
Doğru Yol Partisi (1987-1993)
Evlilik(ler) Emine Furuzende Çağlayangil[1]
Çocuk(lar) Fatma Itır Çağlayangil[1]
Bitirdiği okul İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi
Mesleği Avukat, politikacı

İhsan Sabri Çağlayangil[2] (1908, İstanbul - 30 Aralık 1993, Ankara), Türk siyasetçi ve diplomat. 1965-1971 ve 1975-1977 arasında Dışişleri Bakanlığı, 1979-1980'de Cumhuriyet Senatosu Başkanlığı ve Cumhurbaşkanı Vekilliği yapmıştır.[3]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kendi yazmış olduğu anılarında memleketini Değirmenboğazı, Manyas olarak belirten Çağlayangil, İstanbul (Erkek) Lisesi mezunudur. 1932'de İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Emniyet Genel Müdürlüğü'nün çeşitli kademelerinde görev yaptı. 1937 yılında Dersim Harekatı'nın sonuçlanmasının ardından kurulan mahkemede idama mahkûm edilen sanıkların infazını düzenlemekle görevlendirildi.

1945'te Ahlat kaymakamı, 1948'de Yozgat, 1950'de Antalya, 1953'te Çanakkale, 1954'te Sivas valisi oldu. Aynı yıl getirildiği Bursa valiliği görevini 1960'a değin sürdürdü. Memleketi olduğu için Cumhurbaşkanı Celal Bayar'ın özel önem verdiği bu valilik nedeniyle Demokrat Parti hareketinin önemli isimlerinden birine dönüştü. 27 Mayıs İhtilali’nden sonra tutuklanarak önce Yassıada, ardından Balmumcu'da hapis yattı. Yargılanmadan 6 ay sonra serbest bırakıldı.

1961'de siyasete atılarak, Adalet Partisi'nden Bursa senatörü seçildi. 20 Şubat 1965'te Suat Hayri Ürgüplü başkanlığında kurulan koalisyon hükûmetinde çalışma bakanı oldu. 1965 genel seçimlerinin ardından kurulan Demirel Hükûmeti'nde Dışişleri Bakanı olarak görev aldı. Görevi sırasında çok iyi bilmediği diplomasi dünyasına hızla alıştı, komplekssiz kişiliği ve bilmediği konularda dışişleri personeline tam güveniyle başarılı bir bakan oldu.

Hükûmetin 12 Mart 1971 askerî müdahalesi üzerine istifa etmesiyle, bu görevden ayrıldı. 12 Mart döneminde senato üyeliğini ve AP içindeki etkili konumunu sürdürdü.

Mart 1975'te Demirel'in kurduğu I. Milliyetçi Cephe hükûmetinde gene Dışişleri Bakanlığı görevine getirildi. 5 Haziran 1977 Genel Seçimlerinden sonra kurulan Cumhuriyet Halk Partisi azınlık hükûmetinin güvenoyu alamamasından sonra Temmuz 1977'de Süleyman Demirel başkanlığında oluşturulan II. Milliyetçi Cephe Hükûmetinde de aynı görevi üstlendi. Aralık 1977'de hükûmetin bir gensoruyla düşürülmesine değin bakanlık görevini sürdürdü. Ekim 1979'daki ara seçimlerden sonra Cumhuriyet Senatosu başkanlığına seçildi. 6 Nisan 1980'de görev süresi dolan Cumhurbaşkanı Fahri Korutürk'ün yerine cumhurbaşkanlığı görevine vekalet etti. 12 Eylül 1980 askerî müdahalesiyle sona eren bu görevi sırasında kontenjan senatörleri ataması mecliste tartışmalara yol açtı.

1982 Anayasası'nın geçici 4. maddesi ile 5 yıllık siyaset yasaklıları arasına giren Çağlayangil, Mayıs 1983'te siyasal partilerin kurulmasına izin verilmesinden sonra Büyük Türkiye Partisi'nin (BTP) kuruluşunda rol oynadı. Partinin Millî Güvenlik Konseyi kararıyla kapatılmasının ardından bazı eski AP'li ve Cumhuriyet Halk Partisi üyesi politikacılarla beraber 1 Haziran 1983-30 Eylül 1983 arasında Zincirbozan'da (Çanakkale) gözetim altında tutuldu. 6 Eylül 1987'de yapılan referandum sonunda siyaset yasağı kalktıktan sonra Doğru Yol Partisi (DYP) Genel İdare Kurulu üyeliği yaptı. Kasım 1990'da aktif siyasetten ayrıldığını açıkladı.

Çağlayangil, 30 Aralık 1993'te Ankara'da yaşamını yitirdi. Çağlayangil, 18 Haziran 1953'te Bayan Emine Furuzende (1912) ile evlenmiş olup, Fatma Itır'ın (1939) babasıdır.[1]

Anekdotlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • İhsan Sabri Çağlayangil, siyasetin yanında önceleri bir süre şiirle de uğraştı.
"Bir elinde sigara, bir elinde binlik şişe;
Erkeklik bu mu kızım? Erkeksen ayakta işe"

beyiti her ne kadar kendi yazmasa da ona mal edilmiştir.

  • Çapkınlığıyla tanınmış, bu tür söylentileri yalanlamak bir yana, yayılmasına bizzat katkıda bulunmuştur.
  • İhsan Sabri Çağlayangil, Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedilmiştir.
  • 1967 yılında Papa VI. Paulus'un Türkiye ziyaretinde, Ayasofya Müzesi'nde dizlerini çöküp dua etmek istediği sırada, o zaman Dışişleri Bakanı olarak papaya eşlik etmekte olan Çağlayangil, "Burası cami ya da kilise değil, müze. Burada dini tören yapılamaz" demiş ve herhangi bir krize yol açmadan meseleyi geçiştirmiştir.
  • Fransızca bilen Çağlayangil, zaman zaman konuşmalarını İngilizce yapmak da istemiştir. Bu durumda konuşmasını dışişleri personeline çevirtip İngilizce metni çalışarak kürsüye çıkmıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c "Türk Parlamento Tarihi I. Cilt" (PDF). 9 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  2. ^ "TBMM Albümü 4. Cilt (1960-1983)" (PDF). TBMM Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü. 21 Ocak 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2022. 
  3. ^ "İhsan Sabri Çağlayangil". 18 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
Siyasi görevi
Önce gelen:
Fahri Korutürk
Türkiye Cumhurbaşkanı Vekili
6 Nisan 1980 - 12 Eylül 1980
Sonra gelen:
Kenan Evren
Önce gelen:
Sırrı Atalay
Cumhuriyet Senatosu Başkanı
6 Kasım 1979 - 12 Eylül 1980
Sonra gelen:
Makam kaldırıldı
Önce gelen:
Ahmet Gündüz Ökçün
Türkiye Dışişleri Bakanı
21 Temmuz 1977 - 5 Ocak 1978
Sonra gelen:
Ahmet Gündüz Ökçün
Önce gelen:
Melih Esenbel
Türkiye Dışişleri Bakanı
31 Mart 1975 - 21 Haziran 1977
Sonra gelen:
Ahmet Gündüz Ökçün
Önce gelen:
Hasan Esat Işık
Türkiye Dışişleri Bakanı
27 Ekim 1965 - 26 Mart 1971
Sonra gelen:
Osman Olcay
Önce gelen:
Bülent Ecevit
Türkiye Çalışma Bakanı
20 Şubat 1965 - 27 Kasım 1965
Sonra gelen:
Naili Erdem