Tasfiyecilik

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tasfiyecilik (RusçaЛиквидаторство), ya da Likidasyonizm[1] Marksist-Leninist terminolojide teorinin tasfiyesi ve parti üyelerinin, parti programını reddetmesini ifade eden terim.

Bolşevik lider Vladimir Lenin'e göre tasfiyecilik proletarya diktatörlüğünün yadsınması ve reddi sonucu oluşur.[2] Lenin, Eylül 1909'da kaleme aldığı Tasfiyeciler Kendilerini Ele Veriyor adlı makalesinde bu tasfiyeci olarak tanımladığı kişileri "Tasfiyeciler, Rusya’da bu­gün yasadışı bir sosyal-demokrat partiye gerek olmadığı, Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi’ne gerek olmadığı görüşünü savunan çok cesur opor­tünistlerdir." şeklinde tanımlamış ve bu kişileri "oportünist" sıfatıyla ele almıştır.[3][4][5]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2021. 
  2. ^ Lenin, V. İ. The Liquidation of Liquidationism 8 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., (İngilizce), 11 Temmuz 1909, Erişim tarihi: 8 Aralık 2015.
  3. ^ Lenin, Vladimir. Tasfiyeciler Kendilerini Ele Veriyor, 1909 Proletari, n° 47-48, s. 5.
  4. ^ Banging the liquidationist drum 6 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce), The Economist, 4 Kasım 2008, Erişim tarihi: 29 Aralık 2016.
  5. ^ Mitt Romney, Liquidationist 6 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce), The New York Times, 5 Eylül 2012, Erişim tarihi: 29 Aralık 2016.