Politik iyileştirme
Politik iyileştirme, bir siyasi partinin veya hükümetin gözden düşmüş bir üyesinin kamusal saygınlığının ve dolayısıyla politik olarak kabul edilebilirliğinin geri kazanılması işlemidir. Bu terim genellikle, ölümünden sonra aklanan vefat etmiş kişiler de dahil olmak üzere, hiçbir etkilerinin veya itibarlarının kalmadığı bir dönemin ardından itibarlarını yeniden kazanan liderler veya diğer önde gelen kişiler için kullanılmaktadır. Tarihsel olarak, bu kavram genellikle Komünist devletler ve partilerle ilişkilendirilmektedir; Komünist Parti'nin önde gelen üyeleri, genellikle bir iktidar mücadelesinin parçası olarak değişen siyasi çizgilerin bir sonucu neticesinde, kendilerini siyasi bir çatışmanın kaybeden tarafında ve gözden düşmüş olarak bulmakta, genellikle kınanmakta, hapsedilmekte ve hatta idam edilmektedir.
Bu bireyler ya hakim siyasi çizgiye teslim olarak ve eski inançlarından ya da gözden düşmüş liderlere bağlılıklarından vazgeçerek ıslah olabilirler ya da partinin siyasi liderliğindeki bir değişiklik sonucunda, ya personel değişikliği ya da siyasi çizgideki bir değişiklik sonucunda ıslah olabilirler, böylece bireyin ya da bir grup bireyin gözden düşmesine neden olan görüşlere ya da ilişkilere daha sempatik gözle bakılır.
Islah edilen tanınmış kişiler arasında, Kültür Devrimi sırasında "üçüncü yolcu" olduğu için gözden düşürülen, fakat daha sonra ıslah edilen ve Çin Halk Cumhuriyeti'nin ulu lideri haline gelen Deng Şiaoping ; ve Temmuz 1918'de Bolşevik devrimciler tarafından vurularak öldürülen, ancak 1 Ekim 2008'de Rusya Yüksek Mahkemesi tarafından rehabilite edilen Rusya'nın son Çarı II. Nicholay ve ailesi bu konumda yer almaktadır.[1]
Çin[değiştir | kaynağı değiştir]
Rehabilitasyon, Çin Halk Cumhuriyeti Tarihinin birçok aşamasında gerçekleştirilmiştir, bununla birlikte en önemlisi Boluan Fanzheng döneminde, Deng Şiaoping'in Çin ekonomik reformlarına damgasını vuran Çin Komünist Partisi 11. Merkez Komitesinin 3. Genel Kurul Toplantısından sonra gerçekleşmiştir. Rehabilitasyon komiteleri hem Çin Komünist Partisi Merkez Komitesinin hem de sıradan vatandaşların -çoğunlukla büyük karakterli posterler şeklindeki- dilekçelerinden gelen çağrıları değerlendirmiştir. Reformcu Hu Yaobang, Çin'in eski Başkanı Liu Şaoçi de dahil olmak üzere Kültür Devrimi (1966-1976) sırasında Dörtlü Çete tarafından zulüm gören kişilerin 1978'den 1981'e kadar rehabilitasyonuna öncülük etmiştir.[2]
Sovyetler Birliği[değiştir | kaynağı değiştir]
Eski Sovyetler Birliği ve Sovyet sonrası devletler bağlamında, rehabilitasyon (Rusça: реабилитация, İngilizce'ye reabilitatsiya olarak çevrilmiş veya akademik olarak yeniden rehabilitasyon olarak çevrilmiştir), cezai kovuşturmaya tabi tutulan bir kişinin beraat durumuna geri döndürülmesiydi.
Sovyet baskılarının kurbanlarının toplu affı Joseph Stalin'in ölümünden sonra başlamıştır. Başlangıçta, 1953'te, bu herhangi bir şekilde aklanmayı gerektirmiyordu. Nikita Kruşçev'in 1956'da yaptığı Kişilik Kültü ve Sonuçları Üzerine konuşmasında Stalinizmi kınamasının ardından bu salıvermeler rehabilitasyonla birleştirildi. Nüfus transferi sırasında Sibirya, Kazakistan ve Orta Asya'ya sürülen bazı milliyet grupları 1950'lerin sonlarında itibarlarını iade etmişlerdir.
Hem modern Rusya Federasyonu hem de Ukrayna [3], kurbanların Stalinist dönem sonrası da devam eden rehabilitasyonunun temelini oluşturan "Siyasi Baskı Kurbanlarının Rehabilitasyonu Hakkında" yasalar yürürlüğe koymuş bulunmaktadır.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Russia's last tsar rehabilitated". BBC News. 1 Ekim 2008. Erişim tarihi: 19 Ocak 2009.
- ^ Xu, Bin (2015). "Memory and reconciliation". Routledge Handbook of Memory and Reconciliation in East Asia. Routledge. ss. 51-53.
- ^ Law of Ukraine on "Rehabilitiona of victims of political repressions in Ukraine"