Theofilos

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Theofilos
Θεόφιλος
Theofilos, (İoannis Skilicis Vakayinamesi (kronik))
Bizans İmparatoru
Hüküm süresi2 Ekim 829 – 20 Ocak 842
Önce gelenII. Mihail
Sonra gelenIII. Mihail
Ölüm20 Ocak 842
Konstantinopolis
Eş(ler)iTheodora
Çocuk(lar)ıKonstantinos
Mihail
Maria
Thekla
Anna
Anastasya
Pulçerya
HanedanFrigya Hanedanı
BabasıII. Mihail
AnnesiThekla
Frigya Hanedanı
Kronoloji
II. Mihail 820–829
Ortak imparator olarak Theofilos ile, 822–829
Theofilos 829–842
Ortak imparator olarak Konstantinos ile, y.833–835 ve III. Mihail, 840–842
III. Mihail 842–867
Theodora ve Theoktistos naipliği altında, 842–855 ve ortak imparator olarak I. Basileios ile, 866–867
Veraset
Öncül:
V. Leon ve Nikiforos Hanedanı
Ardıl:
Makedon Hanedanı

Theofilos (Yunanca: Θεόφιλος) (d. 813 - ö. 20 Ocak 842), 2 Ekim 829-20 Ocak 842 arasında Bizans imparatoru olmuştur. Frigya Hanedanı imparatorlarından ikincisi idi.

Hârûnürreşîd'in yaptığı gibi tebdil-i kıyafet halk arasına karışıp şikayetlerini dinleyerek suçlu gördüklerini makamını ve rütbesini önemsemeksizin cezalandıran Theofilos adalet konusuna ayrıca önem vermekteydi.[1][2][3] Theofilos, Pontus'ta idareyi sağlamlaştırmak adına Bukellarion themasının kuzeydoğusunu Paflagonya, Armeniakon themasının kuzeydoğusunu da Haldia adıyla yeni birer thema olarak tanımlamış; Anatolikon ve Armeniakon topraklarının bir kısmını da sonraları thema olacak olan üç yeni kleisura olarak düzenlemiştir: Harsianon, Kappadokia ve Seleukia.[4][5] Aynı zamanda Kırım'daki Bizans şehirleri de Klimata theması altında birleştirilmiştir.[4][5]

Uzun bir süre Slav Thomas hadisesi haricinde Bizans için ciddi bir tehdit oluşturmayan Arapların 830'dan itibaren iç karışıklıklara son verilmesini takiben yeniden Bizans sınırları içerisine gerçekleştirmeye başladıkları akınlar 837 yılına gelindiğinde oldukça ciddi bir hal almıştır.[6][7] Daha öncesinde Panormos, Taras ve Barion'u zapteden[5][8][9] Araplar Dazimon yakınlarındaki muharebede bizzat imparatorun başında bulunduğu orduyu bozguna uğratmış ve 12 Ağustos 838'de surlardaki zayıf bir noktada gedik açarak Amorion'u ele geçirmiştir.[6][10][11] Amorion'un aynı zamanda mevcut imparatorun mensubu olduğu hanedanın çıktığı şehir olması ve Amorion'un 42 Şehidi olayı nedeniyle Bizanslılar açısından oldukça yıkıcı bir etki yaratmış, Theofilos Franklar ile Venedik'ten Araplara karşı yardım istemek zorunda kalmıştır.[6][12][8][13]

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Theofilos, Bizans İmparatoru II. Mihail ile Ermeni asıllı olan karısı "Thekla"nın oğludur. Theofilos'a imparator V. Leon vaftiz babalığı yapmıştı. II. Mihail 822'de imparatorluk tahtına geçer geçmez genç oğlu Theofilos'a ortak imparator olarak tac giydirtti. Ama 8 yıl yaptığı bu ortak imparatorluk döneminde, kronolojik tarih kitaplarında ismine rastlanmadığı için, sadece törensel bir rol oynadığı kabul edilmektedir. Örneğin Slav Thomas, Konstantinopolis surları önüne gelip şehri kuşattığı zaman surları koruyanlara moral vermek için şehir surlarında gezdirilen kutsal gerçek haç parçası ve Meryem Ana'nın kutsal elbisesini taşıyanın 16 yaşındaki genç Theofilos olduğu sanılmaktadır.[14]

Taşralı ve kekeme olduğu için eğitim alamayan babası II. Mihail'in tam aksi olarak Theofilos çok iyi bir eğitim gördü. Başta askeri eğitimine çok önem verildi ve saltanatı sırasında Araplara karşı yaptığı seferlerde iyi eğitilmiş, dirayetli bir komutan olduğunu ortaya koymuştur. Diğer taraftan kültürel eğitimine de önem verilip zamanında ün yapmış olan gramerci "Ioannis Hylilas" hocası olarak seçilmişti. Gayet kültürlü entelektüel bir kişi olarak yetişti ve saltanatı sırasında sanat ve edebiyata çok yakından ilgi gösterdi ama Theofilos'un güzel sanatlara ve müziğe ilgisi çok olmakla beraber, bu alanlarda zevklerinin pek yüksek seviyeye erişmemesi nedeniyle tenkide uğramıştır. Özellikle zamanının İslam kültürüne yakından ilgi duydu ve kendi daha çok küçükken ölmüş olan Abbasi Halifesi Harun Reşid'in davranış, tutum ve düşünüşleriyle çok ilgilendi ve hatta onu kendine bir kılavuz olarak seçti. Örneğin, daha önceki imparatorların aksine, şehirde tebdil gezerek halkın kendisi ve idaresi hakkında neler düşündüğünü öğrenip anlamak ve siyasetini bunlara uyarak kurup, uygulamalarında adil davranışlarda bulunmayı tercih ettiği bilinerek zamanında halk arasında büyük bir ün yaptı.[14]

Babası Frigya hanedanının kurucusu III. Mihail ile Theofilos'un bir sikke üzerindeki resimleri

Tam yetkili imparatorluk yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

2 Ekim 829 tarihinde babası II. Mihail'in ölmesiyle Theofilos tek tam yetkili imparator olarak saltanata başlamıştır.

Babası Bizans'ta devam eden putkıran-putseven mücadelesinde, putkıran inançlara sahip olup putkıran politikalar uygulamakla beraber, yatıştırıcı tutumuyla tanınmıştı. Buna karşıt Theofilos putkıran politikasını daha sertçe uygulamayı tercih etti ve 832'de ikonalara dinsel sevgi gösterilmesini yasaklayan yeni bir imparatorluk kararı yayınladı.

Theofilos aldığı yüksek kültür ve eğitim dolayısıyla kendini bir uzman hukukçu ve hukuk felsefecisi olarak görmekteydi. Tahta hemen geçtikten sonra adaleti yerine getirmek hedefiyle V. Leon'ya karşı babası ile birlikte komplo düzenleyenleri tutuklatıp idam edilmelerini sağladı. Bu biraz acayip kaçan adalet tutumuna rağmen Theofilos'un İmparator olarak yargıladığı davalarda bir adil hakim olduğu ünü ölümünden çok sonra da devam edip gelmiştir. XII. yüzyılda Bizans'ta hazırlanan, bir edebi güldürü eseri olarak yazılmış, "Timarion" adlı eserde Theofilos alt-dünyada bir yargıç olarak gösterilmiştir.

Theofilos hemen tahta geçtikten sonra imparatorluğun hem batısında hem de doğusunda iki cepheden Abbasiler ile savaşa girmek zorunda kaldı.

Theofilos tahta geçmesinden hemen sonra 830'da Arap donanması ve ordusu tekrar Sicilya'yı ele geçirmek için bir sefere başladı. Araplar bir yıl süren bir kuşatmadan sonra 831'de Sicilya'nın merkezi Palermo'yu ele geçirdiler. "Sicilya Emirliği"ni bu şehir başkent olarak kurup bu adaya yerleşip yayıldılar ve Sicilya'nın bir Arap ülkesi olması sağlandı.

830'da Abbasiler halifesi Memun komutasında Arap orduları Anadolu'ya akın hücumlarına geçtiler. Bu hücumları önlemek için Theofilos ordusuyla güney Anadolu'ya gitti ama o yıl Bizanslılar, yapılan çarpışmalarda yenilip birkaç kaleyi ellerinden kaybettiler. 831'de buna karşıt olarak Theofilos büyük bir ordu ile Kilikya'ya (modern Çukurova) girdi ve Tarsus şehrini tekrar eline geçirdi. İmparator Konstantinopolis'e dönüp yapılan bir zafer alayıyla şehre girdi fakat o sonbaharda Abbasi orduları tekrar hücumlara geçtiler. Kapadokya'da yapılan bir çarpışmada Bizans ordularına galip geldiler. 833'te ise yine aynı bölgeye Bizans orduları gayet başarısız bir sefer yaptılar ve geri püskürtüldüler. Bu başarısızlıklar dolayısıyla Theofilos barışsal çarelere başvurdu. Abbasi halifesi Memun'a gönderdiği iki mektup ve elçi heyeti ile Abbasiler elinde bulunan 7.000 Bizans esirine karşılık 100.000 Bizans altını tazminat vermeyi kabul etti. Abbasi halifesi Memun bu barış teklifini kabul etmemekte ısrarlı idi ama tam bu sırada Memun hastalanıp öldü. Yine de 834'te Abbasiler Bizanslılarla bu şartlarla bir barış antlaşması imzaladılar.[14]

Theofilos'un bir sikke üzerindeki portresi.

Doğuda Abbasilerle savaş kesilmesinden faydalanan Theofilos, Bulgar Çarı Krum'un Balkanlardan toplayıp Tuna Nehri kuzeyine yerleştirdiği Bizanslı köylü köleleri esaretten kurtarıp onları tekrar Bizans topraklarına geri almak için bir askerî harekât başlattı. Yaklaşık olarak 836'da yapılan harekât başarıyla sonuçlandı ve Bulgarlar ile Bizans arasındaki barış bir yeni antlaşma ile tekrar tesis edildi.

Tüm bu çabalara karşın doğu sınırlarında barış devam ettirilemedi. 834'te birçok İranlı ve diğer Abbasi imparatorluğu altında yaşayan halk Bizans arazilerine göç etmeye bağladı. Bunlardan Nasr adlı İran asıllı bir askeri komutan din değiştirip Theofobos adını alıp bir Bizans generali oldu ve imparatorun teyzesi İrini ile evlendi. Abbasilerle ilişkilerin bozulmasını karşılamak isteyen Theofilos yeni bir savaş için hazırlıklarına başladı. 837'de Theofilos Güneydoğu Anadolu'ya ve Abbasi halifelerinin başkenti Bağdat'a doğru 70.000 kişilik bir ordu ile sefere çıktı. Bu ordu ile Melitene (modern Melitene) ve Samosata (günümüzde baraj gölü altında kalan Samsat) kalelerini tekrar eline geçirdi. Suriye'de Halife Mutasım'ın doğum yeri olan Zapetra (Bizanslılarca Sozopetra) kalesini de alıp bu kaleyi ve şehri yıktırdı. Bu zaferden sonra Theofilos Konstantinopolis'e döndü ve o zaman artık nadir görülen antik Roma İmparatorluğu zamanında olduğu gibi çok şaşaalı bir "Zafer Alayı" ile şehre girdi.[15]

Abbasi halifesi Mutasım buna karşılık olmak üzere büyük bir ordu toplayıp 838'de iki koldan Anadolu'ya hücuma geçti. Theofilos bu Arap ordularının birleşmesini önlemek amacıyla ilerleyen Arap ordusunun bir kolu üzerine 25.000 (veya 40.000) kişilik ordu ile yürüyüp bir askeri çatışmaya hazırlandı. 21 Temmuz, 838'de Arap ve Bizans orduları, günümüzde Dazimon mevkiinde, Dazimon Muharebesi adı verilen bir çatışmaya giriştiler. Bu Abbasiler ordusu kolunun komutanı olan Emir Afşin Bizanslıların hücumuna karşı koyup bir karşı hücuma geçerek bu muharebeyi kazandı. Bizans ordusu dağıldı ve Halife'nin Anadolu'da ilerlemesine bundan sonra hiçbir direniş göstermedi. Mutasım komutasındaki Abbasi ordusu kolu Ankara kalesini eline geçirdi. Emir Afşin komutasındaki ordu koluyla orada birleşti. Birleşik büyük Abbasi ordusu, Theofilos'un bağlı olduğu hanedanının ortaya çıktığı şimdiki Bolvadin civarında Bizans'ın ikinci büyük şehri ve çok önemli kalesi olan Amorium üzerine yürüdü ve bu kaleyi kuşatma altına aldı. Bu kale 55 gün süren bir direniş gösterdi fakat şehir içindeki bir köle ihanet edip Abbasiler şehir surlarının en zayıf taraflarını işaret etti ve surları oradan yıkmayı başaran Abbasiler ordusu, 23 Eylül 838'de şehri eline geçirdi.[14]

838de Theofilos Bağdat'a Abbasi halifesi Mutasım'a Patrik İoannis başkanlığında bir elçiler heyeti gönderdi. Bu elçiler heyeti halife ve sarayına verdikleri çok ihtişamlı ve değerli hediyeler yanında Bağdat halkına 36.000 Bizans altını dağıtarak Bizans'ın zenginliğini Abbasilere açıkça göstermeyi başardılar.

Halife Mutasım'ın çok başarılı Anadolu seferi sırasında halifenin en yüksek komutanlarının halife aleyhinde bir komplo hazırladıkları öğrenildi. Abbasiler ordusu Abbasileri başkenti Samarra'ya döndükten sonra halife bu komutanları tutuklatıp idam ettirdi. Emir Afşin bu komploya katılmamıştı ama diğer entrikalara katıldığı tespit edilip tutuklandı ve 841 ilkbaharında hapiste iken öldü.

841 civarlarında o zamanlar Bizans'a tâbi devlet olan Venedik Cumhuriyeti Bizans'ın Arapları Güney İtalya'da Kalabriya'dan atmak için giriştiği sefere her biri 200 asker taşıyan 60 kadırgalık bir filo desteği gönderdi. Ama bu sefer hedefine ulaşamadı.[16]

Diğer taraftan 842'de 400 kadar kadırga tipi gemiden oluşan büyük bir Arap donanması Suriye kıyılardan Bizans sahillerine hücum etmek üzere hazırlandı. Bu donanma hedefine varamadan hiç beklenmedik büyük bir fırtınaya tutuldu ve 7 gemi hariç bütün gemiler parçalanıp battı. Halife Mutasım bundan haberdar olmadan Ekim 841'de hastalanıp, 5 Ocak 842'de öldü.

Theofilos ise Dazimon Muharebesi ve Amorium şehrinin kaybedilmesi acısından çok etkilendi. Sağlığı gittikçe bozulmaya başladı ve 20 Ocak 842'de öldü.

Değerlendirme[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarihçiler Theofilos'un imparatorluk dönemini değerlendirmede değişik sonuçlara varmaktadırlar. Bazıları onu en yetenekli Bizans imparatorlarından biri olarak kabul etmektedirler. Diğerleri ise onu sıradan, hiçbir üstün özellik göstermeyen bir imparator olarak görmektedirler. Şu şüphesizdir ki devlet idaresindeki yozlaşmayı ve rüşvet yemeyi durdurmaya büyük gayret göstermiştir. Devletin ve devlet memurlarının halka yaptıkları küçük ve büyük zulümleri ortadan kaldırmak ve idaresinde adaleti ve tarafsız tutumu sağlamak için elinden geldiğini yapmaya çalışmıştır. Harp sırasında ordusunu ve askerlerini komuta etmesindeki üstün yetenekleri hiç sorun götürmez ve kendini askerleri ile bir tutup onlara kendini sevdirmeye çalışmaktan korkmadığı gerçektir.

Theofilos Anadolu'da büyük savaş masrafları yapmıştır. Ayrıca ülkesinde, özellikle Konstantinopolis'te, önemli mimari eserler bırakmıştır. İstanbul surlarını pekiştirtmiş ve İstanbul'da Bizans'ın son çağlarına kadar uzun müddet hizmet veren bir hastane binası yaptırmıştır. Bu yüksek harcamalara rağmen Theofilos zamanında devlet maliyesi dengeli, devlet hazinesi dolu ve imparatorluk topraklarında sanayi ve ticaret çok gelişmiş ve gelişmekte bulunmaktaydı. Buna başlıca nedenin Theofilos'un çok etkin devlet idarecisi olduğu ifade edilmiştir.

Ailesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Theofilos 17 yaşında tahta geçtiği zaman evli değildi. Babasının ikinci eşi ve üvey annesi olan Efrosini Bizans themalarına bir buyruk göndererek buralarda olan soylu bakire kızları imparatorla evlenecek soylu bir kız olarak seçmek üzere Konstantinopolis'te yapacağı bir görücülük gösterisine davet etti. Mayıs 830'da yapılan bu gösteride Paflagonyalı Ermeni asıllı bir soylu, büyük toprak sahibi olan bir Bizans donanması amirali Marinos ile Theoktisti'nin kızı olan Theodora imparatora gelin olarak seçildi. Nikâh merasimi 5 Haziran 830 tarihinde Ayasofya'da yapıldı. Bundan sonra Efrosini bir manastıra çekilip imparatoriçelik görevini Theofilos'un karısı Theodora'ya bıraktı.

Theofilos ile Theodora'nın 7 çocuğu olmuştur:

Theofilos öldükten ve oğlu III. Mihail imparator olduktan sonra, 856 yılında III. Mihail annesi ve dört kızkardeşini önce Kariye manastırına ve sonra da Sen-Eufrosine manastırına rahibe olarak koydurmuştur. Bunların manastırda hayatlarının çok mutsuz olduğu yazılmıştır. I. Basileious saltanatı sırasında Theodora ve bu rahibe olan üç kızı öldükleri zaman imparatorun emri ile büyük-annelerin de gömülmüş olduğu Azize Gastria Manastırı mezarlığına gömülmüşlerdir.

Theofilos'un damadı Aleksios Mosele ise bir komploya adı karıştığı için kayınpederi Theofilos tarafından bir manastıra keşiş yaptırılmıştır. Aleksios Mosele yaklaşık olarak 839'da öldüğü zaman, onun karısı ve Theofilos'un kızı olan Maria imparator tarafından Üsküdar'da (o zamanki Hrisopolis)'de yaptırılan bir manastıra rahibe yapılmıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Özel
  1. ^ Ostrogorsky 2015, s. 193.
  2. ^ Gregory 2008, s. 206.
  3. ^ Norwich 2013b, s. 47.
  4. ^ a b Ostrogorsky 2015, s. 194.
  5. ^ a b c Gregory 2008, s. 204.
  6. ^ a b c Ostrogorsky 2015, s. 195.
  7. ^ Norwich 2013b, s. 51.
  8. ^ a b Barker 1995, s. 71.
  9. ^ Cheynet 2008, s. 64.
  10. ^ Norwich 2013b, s. 52.
  11. ^ Cheynet 2008, s. 63.
  12. ^ Norwich 2013b, s. 53.
  13. ^ Ronchey 2014, s. 181.
  14. ^ a b c d Norwich, John Julius (1991). Byzantium: The Apogee (İngilizce). Londra: Penguin. s. 41. ISBN 0-19-504652-8. 
  15. ^ Treadgold, Warren, (1997) A History of the Byzantine State and Society, Stanford U.P. ISBN 0-8047-2630-2 say.440 (İngilizce)
  16. ^ Norwich, John Julius (2003), A History of Venice 2.rev.ed., Londra: Penguin. ISBN 0-14-101383-4 say.32 (İngilizce)
Genel

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Resmî unvanlar
Önce gelen:
II. Mihail

Bizans İmparatoru

829–842
Sonra gelen:
III. Mihail