İçeriğe atla

Libya devlet başkanları listesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Libya Devleti Başkanlık Konseyi Başkanı
Arapça: رئيس المجلس الرئاسي دولة ليبيا
Ulusal Birlik Hükûmeti Mührü
Görevdeki
Muhammed el-Menfi
15 Mart 2021 tarihinden beri
Ulusal Birlik Hükümeti
ÜyelikBaşkanlık Konseyi
Resmî ikametTrablus, Libya
Libya siyaseti

Arap Birliği Arap Birliği Üye Devleti

Anayasa
Yürütme
Yasama
Yargı
İdari bölümler
Seçimler
Dış ilişkiler

Bu makale, ülkenin 1951'deki bağımsızlığından bu yana Libya devlet başkanlarını listeler.

Libya devlet başkanları (1951-günümüz)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Libya Krallığı (1951-1959)

[değiştir | kaynağı değiştir]
№ Fotoğraf İsim
(Doğum-Ölüm) 		Hüküm Başlangıcı Hüküm Sonu Hüküm Süresi Hanedan Not(lar)
Libya Kralı (1951-1969)
1 I. İdris
إدريس الأول‎‎
(1889–1983) 		24 Aralık 1951 1 Eylül 1969 17 yıl, 251 gün Senusi Hanedanı Libya'nın ilk ve son kralı. 1969 darbesi ile birlikte devrildi.[1]

Kaddafi Yönetiminde Libya (1969-2011)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Libya Arap Cumhuriyeti (1969-1977)

[değiştir | kaynağı değiştir]
№ Fotoğraf İsim
(Doğum-Ölüm) 		Görev Başlangıcı Görev Sonu Görev Süresi Siyasi Parti Not(lar)
Devrim Komuta Konseyi Başkanı (1969-1977)
2 Muammer Kaddafi
معمر القذافي
(1942–2011) 		8 Eylül 1969 2 Mart 1977 7 yıl, 182 gün Askeri-Arap Sosyalist Birliği Kaddafi, Genel Halk Kongresi'nin Halkın Otoritesinin Kurulmasına İlişkin Bildiri'yi kabul etmesinden sonra 2 Mart 1977'de Devrim Komuta Konseyi'ni feshetti.[2]

Libya Arap Cemahiriyesi (1977-2011)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Genel Halk Kongresi Genel Sekreterleri (1977-2011)
(2) Muammer Kaddafi
معمر القذافي
(1942–2011) 		2 Mart 1977 2 Mart 1979 2 yıl Bağımsız
(İslami Sosyalist) 		Kaddafi, 2 Mart 1979'da tüm hükûmet görevlerinden vazgeçti. Bununla birlikte, devrimin lideri (resmen "Kardeşçe Lider ve Devrimin Rehberi") olarak, 2011 İç Savaşı sırasında görevden alınana ve öldürülene kadar Libya üzerindeki nihai kontrolü elinde tuttu.[3][4][5]
3 Abdül Ati el-Ubeydi
عبد العاطي العبيدي
(1939–2023) 		2 Mart 1979 7 Ocak 1981 1 yıl, 311 gün Bağımsız
(İslami Sosyalist) 		Daha önce 1977'den 1979'a kadar Genel Halk Komitesi'nin (Başbakan) genel sekreteri olarak görev yaptı.
4 Muhammed ez-Zaruk Receb
محمد الزروق رجب
(1940–) 		7 Ocak 1981 15 Şubat 1984 3 yıl, 39 gün Bağımsız
(İslami Sosyalist) 		Daha sonra 1984'ten 1986'ya kadar Genel Halk Komitesi'nin (Başbakan) genel sekreteri olarak görev yaptı.
5 Mifta el-Usta Ömer
مفتاح الاسطى عمر
(1935–2010) 		15 Şubat 1984 7 Ekim 1990 6 yıl, 234 gün Bağımsız
(İslami Sosyalist) 		1986 Amerika Birleşik Devletleri bombalaması (El Dorado Kanyonu Operasyonu) sırasında görev yaptı.
6 Abdül Rezzak es-Savsa
عبد الرزاق الصوصاع
(1933–2016) 		7 Ekim 1990 18 Kasım 1992 1 yıl, 103 gün Bağımsız
(İslami Sosyalist) 		-
7 Muhammed ez-Zanati
إمحمد الزناتي
(1937–) 		18 Kasım 1992 3 Mart 2008 16 yıl, 45 gün Bağımsız
(İslami Sosyalist) 		-
8 Müftah Muhammed Kaibe
مفتاح محمد كعيبة
(1942–) 		3 Mart 2008 5 Mart 2009 1 yıl, 2 gün Bağımsız
(İslami Sosyalist) 		-
9 Embarik Şamih
امبارك عبدالله الشامخ
(1952–) 		5 Mart 2009[6] 26 Ocak 2010 327 gün Bağımsız
(İslami Sosyalist) 		Daha önce 2000'den 2003'e kadar Genel Halk Komitesi'nin (Başbakan) Genel Sekreteri olarak görev yaptı.
10 Muhammed Ebu el-Kasım ez-Zuai
محمد أبو القاسم الزوي
(1952–) 		26 Ocak 2010[7] 23 Ağustos 2011 1 yıl, 209 gün Bağımsız
(İslami Sosyalist) 		2011 İç Savaşı ve eşzamanlı yabancı askeri müdahale sırasında görev yaptı. Trablus Muharebesi sırasında devrildi.

Geçiş Dönemi (2011-günümüz)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Geçici Ulusal Konsey Başkanı (2011-2012)

[değiştir | kaynağı değiştir]
11 Mustafa Abdül Celil
مصطفى عبد الجليل
(1952–) 		5 Mart 2011 8 Ağustos 2012 1 yıl, 156 gün Bağımsız 23 Ağustos 2011 isyanında Bingazi'de yaşıyordu.

Genel Ulusal Kongre Başkanları (2012-2014)

[değiştir | kaynağı değiştir]
— Muhammed Ali Selim
محمد علي سليم
(1935–) 		8 Ağustos 2012 9 Ağustos 2012 1 gün Bağımsız Geçici Ulusal Konseyden güç devri için sembolik devlet başkanı.
12 Muhammed Mekariyef
محمد يوسف المقريف
(1940–) 		9 Ağustos 2012 28 Mayıs 2013 292 gün Bağımsız Genel Ulusal Kongre tarafından 14 Mayıs 2013 tarihinde kabul edilen Siyasi Tecrit Yasası'na uymak için istifa etti.
— Cuma Ahmed Atike
جمعة أحمد عبد الله عتيقة
(1950–) 		29 Mayıs 2013 25 Haziran 2013 28 gün Bağımsız Vekil.
13 Nuri Ebusehmen
نوري أبو سهمين
(1956–) 		25 Haziran 2013 5 Nisan 2016 2 yıl, 285 gün Bağımsız Ayaklanma sırasında Trablus'taydı. 4 Ağustos 2014 tarihine kadar uluslararası alanda tanınmıştır.
2014 genel seçimlerinin ardından, hükûmet yeni seçilen Temsilciler Meclisi ile yürürlükteki Genel Ulusal Kongre arasında bölünerek devam eden bir iç savaşa neden oldu.

2014 genel seçimleri Kasım 2014'te Libya Yüksek Mahkemesi tarafından geçersiz ilan edildi.[8]

Temsilciler Meclisi Başkanları (2014-2021)

[değiştir | kaynağı değiştir]
— Ebu Bekir Bayra
أبوبكر بعيرة
(1941–) 		4 Ağustos 2014 5 Ağustos 2014 1 gün Bağımsız Genel Ulusal Kongreden iktidarın devredilmesi için sembolik devlet başkanı.
14 Akile Salih İsa
عقيلة صالح عيسى
(1944–) 		5 Ağustos 2014 15 Mart 2021 6 yıl, 222 gün Bağımsız Ayaklanma sırasında Tobruk'taydı. Uluslararası olarak 12 Mart 2016'ya kadar tanınmıştır.
Başkanlık Konseyi ve Ulusal Mutabakat Hükümeti'nin açılışının ardından hükûmet, Temsilciler Meclisi ile 2016 darbe girişiminden sonra yeniden oluşturulan Ulusal Kurtuluş Hükümeti arasında bölünmüş durumdaydı.

Ancak, merkezi Trablus'ta bulunan Yüksek Danıştay UMH'yi tanıdı.

Başkanlık Konseyi Başkanları (2016-günümüz)

[değiştir | kaynağı değiştir]
15 Fayiz es-Serrac
فايز السراج
(1960–) 		30 Mart 2016 15 Mart 2021 4 yıl, 350 gün Bağımsız Uluslararası alanda kabul görmüş, merkezi Trablus'ta. Eşzamanlı olarak Ulusal Mutabakat Hükümeti Başbakanı olarak görev yaptı.
16 Muhammed el-Menfi

محمد يونس المنفي

(1976-)

15 Mart 2021 Görevde 4 yıl, 61 gün Bağımsız Uluslararası alanda kabul görmüş, merkezi Trablus'ta.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "KING IDRIS, OUSTED IN '69 BY QADDAFI, DIES IN CAIRO". The New York Times. AP. 26 Mayıs 1983. 12 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2021. 
  2. ^ "Libya Reorganizes Government". The New York Times. 4 Mart 1977. 23 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2021. 
  3. ^ Wynne-Jones, Jonathan (19 Mart 2011). "Libyan minister claims Gaddafi is powerless and the ceasefire is 'solid'". The Daily Telegraph. Londra. 29 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2011. 
  4. ^ "Gaddafi: Libya dignity under attack". Al Jazeera. 2 Mart 2011. 3 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2011. Libyan leader Muammar Gaddafi has said that he is not a president and so cannot resign his position, and that power is in the hands of the people, during a televised public rally in the capital, Tripoli. 
  5. ^ Neil MacFarquhar (20 Ekim 2011). "An Erratic Leader, Brutal and Defiant to the End". The New York Times. 20 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2021. 
  6. ^ "Limited Reshuffle in GP Congress, GP Committee". The Tripoli Post. 6 Mart 2009. 4 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021. 
  7. ^ "Friend of Gaddafi named to head Libyan parliament". afran.ir. 27 Ocak 2010. 10 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021. 
  8. ^ "Libya supreme court 'invalidates' elected parliament". BBC News (İngilizce). 6 Kasım 2014. 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2022. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Libya_devlet_başkanları_listesi&oldid=33317315" sayfasından alınmıştır