Royal Rumble maçı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
WWE Royal Rumble 2010 maçı

Royal Rumble maçı, çok sayıda güreşçinin (genellikle 30) rakibini üst ipin üzerinden atarak ringin dışarısına çıkartmayı amaçladığı bir profesyonel güreş maç türüdür. Ringden dışarı çıkan güreşçinin elenmiş sayılması için iki ayağı da yere değmelidir. Tüm rakipleri elendikten sonra ringde kalan son güreşçi maçın galibi olur. Maçın kuralları Battle Royal maçına dayanmaktadır.[1][2]

Bu maç WWE'nin her yıl Ocak ayında gerçekleştirdiği bir izle ve öde etkinliği olan Royal Rumble'ın en önemli maçıdır.[1][3] 2006-2016 yılları arasında WWE için çalışan ve 3 kez Royal Rumble maçına çıkan Hornswoggle'ın söylediklerine göre, katılımcılar onlardan önce elenen güreşçiyi ve kendilerinden sonra maça giren güreşçiyi bilerek maçtan ne zaman eleneceklerini hatırlarmış. Ayrıca maça katılacak tüm güreşçiler, maça girecekleri numaraya göre arka alanda sıralanırmış.[4] 2006-2014 yılları arasında WWE için çalışan CM Punk'a göre, güreşçilere giriş numaralarının ve elemelerin bir listesi verilirdi ve maçı ona göre geliştirmeleri beklenirdi.[5]

Tarihleri, yerleri ve kazananları[değiştir | kaynağı değiştir]

Royal Rumble tarihleri, yerleri ve kazananları listesi
Etkinlik Tarih Şehir Yer Kazanan Giriş Numarası Kaynakça
1 Royal Rumble (1988) 24 Ocak 1988 Hamilton, Ontario Copps Coliseum Jim Duggan 13 [6][7]
2 Royal Rumble (1989) 15 Ocak 1989 Houston, Teksas The Summit Big John Studd 27 [8][9]
3 Royal Rumble (1990) 21 Ocak 1990 Orlando, Florida Orlando Arena Hulk Hogan 25 [10][11]
4 Royal Rumble (1991) 19 Ocak 1991 Miami, Florida Miami Arena 24 [12][13]
5 Royal Rumble (1992) 19 Ocak 1992 Albany, New York Knickerbocker Arena Ric Flair 3 [14][15]
6 Royal Rumble (1993) 24 Ocak 1993 Sacramento, Kaliforniya ARCO Arena Yokozuna 27 [16][17]
7 Royal Rumble (1994) 23 Ocak 1994 Providence, Rhode Island Providence Civic Center Bret Hart
Lex Luger 		27
23 		[18][19]
8 Royal Rumble (1995) 22 Ocak 1995 Tampa, Florida USF Sun Dome Shawn Michaels 1 [20][21]
9 Royal Rumble (1996) 21 Ocak 1996 Fresno, California Selland Arena 18 [22][23]
10 Royal Rumble (1997) 19 Ocak 1997 San Antonio, Teksas Alamodome Stone Cold Steve Austin 5 [24][25]
11 Royal Rumble (1998) 18 Ocak 1998 San Jose, Kaliforniya San Jose Arena 24 [26][27][28]
12 Royal Rumble (1999) 24 Ocak 1999 Anaheim, Kaliforniya Arrowhead Pond Mr. McMahon 2 [29][30][31]
13 Royal Rumble (2000) 23 Ocak 2000 New York, New York Madison Square Garden The Rock 24 [32][33][34]
14 Royal Rumble (2001) 21 Ocak 2001 New Orleans, Louisiana New Orleans Arena Stone Cold Steve Austin 27 [35][36][37]
15 Royal Rumble (2002) 20 Ocak 2002 Atlanta, Georgia Philips Arena Triple H 22 [38][39][40]
16 Royal Rumble (2003) 19 Ocak 2003 Boston, Massachusetts Fleet Center Brock Lesnar 29 [41][42]
17 Royal Rumble (2004) 25 Ocak 2004 Philadelphia, Pensilvanya Wachovia Center Chris Benoit 1 [43][44][45]
18 Royal Rumble (2005) 30 Ocak 2005 Fresno, Kaliforniya Save Mart Center Batista 28 [46][47][48]
19 Royal Rumble (2006) 29 Ocak 2006 Miami, Florida American Airlines Arena Rey Mysterio 2 [49][50][51]
20 Royal Rumble (2007) 28 Ocak 2007 San Antonio, Teksas AT&T Center The Undertaker 30 [52][53][54]
21 Royal Rumble (2008) 27 Ocak 2008 New York, New York Madison Square Garden John Cena 30 [55][56][57]
22 Royal Rumble (2009) 25 Ocak 2009 Detroit, Michigan Joe Louis Arena Randy Orton 8 [58][59]
23 Royal Rumble (2010) 31 Ocak 2010 Atlanta, Georgia Philips Arena Edge 29 [60][61]
24 Royal Rumble (2011) 30 Ocak 2011 Boston, Massachusetts TD Garden Alberto Del Rio 38 [62]
25 Royal Rumble (2012) 29 Ocak 2012 St. Louis, Missouri Scottrade Center Sheamus 22 [63][64][65]
26 Royal Rumble (2013) 27 Ocak 2013 Phoenix, Arizona US Airways Center John Cena 19 [66][67][68]
27 Royal Rumble (2014) 26 Ocak 2014 Pittsburgh, Pensilvanya Consol Energy Center Batista 28 [69][70]
28 Royal Rumble (2015) 25 Ocak 2015 Philadelphia, Pennsylvania Wells Fargo Center Roman Reigns 19 [71]
29 Royal Rumble (2016) 24 Ocak 2016 Orlando, Florida Amway Center Triple H 30
30 Royal Rumble (2017) 29 Ocak 2017 San Antonio, Teksas Alamodome Randy Orton 23 [72]
31 Royal Rumble (2018) 28 Ocak 2018 Philadelphia, Pensilvanya Wells Fargo Center Shinsuke Nakamura 14 [73][74]
32 Asuka 25 [75][76]
33 Greatest Royal Rumble 27 Nisan 2018 Cidde, Suudi Arabistan King Abdullah International Stadium Braun Strowman 41 [77][78]
34 Royal Rumble (2019) 27 Ocak 2019 Phoenix, Arizona Chase Field Becky Lynch 28 [79]
35 Seth Rollins 10 [79]
36 Royal Rumble (2020) 26 Ocak 2020 Houston, Teksas Minute Maid Park Charlotte Flair 17 [80]
37 Drew McIntyre 16 [80]
38 Royal Rumble (2021) 31 Ocak 2021 St. Petersburg, Florida Tropicana Field Bianca Belair 3
39 Edge 1

Erkekler Royal Rumble kazananlarının kemer fırsatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kemer Galibiyet Mağlubiyet Toplam Başarı oranı
WWE Şampiyonluğu 10 8 18 .556
Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu 5 2 7 .714
WWE Evrensel Şampiyonluğu 1 0 1 1.000
Toplam 16 10 26 .615
     – WrestleMania galibiyeti
     – WrestleMania mağlubiyeti
     – Kemer maçı alamadı
Kazanan Etkinlik Yıl Kemer maçı
1 Yokozuna WrestleMania IX 1993 Yokozuna, WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Bret Hart'ı yendi.
2 Lex Luger WrestleMania X 1994 Luger, WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Yokozuna'ya diskalifiye ile yenildi.
2 Bret Hart WrestleMania X 1994 Hart, WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Yokozuna'yı yendi.
3 Shawn Michaels WrestleMania XI 1995 Michaels, WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Diesel'a yenildi.
4 Shawn Michaels WrestleMania XII 1996 Michaels, In Your House 6'da Owen Hart'a karşı kemer maçı hakkını korudu. WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Bret Hart'ı yendi.
5 Stone Cold Steve Austin WrestleMania 13 1997 WWF Başkanı Gorilla Monsoon, hakemler Austin'in ringden atıldığında onu göremediğinden Austin'in maça tekrar girmesi nedeniyle WrestleMania 13'te kemer maçını Austin'e vermeyeceğini söyledi. Şubat ayında kimin kemer maçında olacağına karar vermek için maç yapıldı ama Shawn Michaels kemerini kaybettiğinde bu planlar değiştir. WrestleMania ana etkinliğinde The Undertaker, Sycho Sid'le karşılaştı.
6 Stone Cold Steve Austin WrestleMania XIV 1998 Austin, WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Shawn Michaels'ı yendi.
7 Mr. McMahon WrestleMania XV 1999 Ertesi gece Raw Is War programında McMahon, WWF Şampiyonu The Rock'a WrestleMania'da meydan okumaktan vazgeçmişti. WWF Komisyon Üyesi Shawn Michaels, kemer maçı fırsatını maçın ikincisi Stone Cold Steve Austin'e verdi. Austin, McMahon'ı üstü açık kafes maçında yenerek fırsatını korudu ve WrestleMania'da The Rock'ı yenip WWF Şampiyonluğu kemerinin sahibi oldu.
8 The Rock WrestleMania 2000 2000 Daha sonra gösterilen videoda Rock'ın ayaklarının Big Show'dan önce yere indiği görüldü. Doğru bir numaralı adayın isimlendirilmesine yönelik çok sayıda başarısız girişimden sonra The Rock ve Big Show, Mick Foley ile beraber ana etkinlikteki maça eklenerek Triple H'e meydan okudu. Triple H, dört köşeli eleme maçında WWF Şampiyonluğu kemerini korudu.
9 Stone Cold Steve Austin WrestleMania X-Seven 2001 Austin, The Rock'ı diskalifiyesiz maçta yenerek WWF Şampiyonluğu kemerinin sahibi oldu.
10 Triple H WrestleMania X8 2002 Triple H, No Way Out'ta WrestleMania kemer maçı fırsatını Kurt Angle'a kaybetti. Ertesi gece Raw programında Triple H, kemer maçı hakkını geri aldı ve WrestleMani'da Chris Jericho'yu yenerek Tartışmasız WWF Şampiyonluğu kemerini aldı.
11 Brock Lesnar WrestleMania XIX 2003 SmackDown üyesi Lesnar, kendi brand'indeki WWE Şampiyonluğu kemer maçına hak kazandı. WrestleMania XIX'da Kurt Angle'ı yenerek WWE Şampiyonluğu kemerini aldı.
12 Chris Benoit WrestleMania XX 2004 SmackDown üyesi Benoit, Raw'daki Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemeri için Triple H'e3 meydan okudu ve brand değiştirdi. Triple H ve Shawn Michaels'ı üçlü tehdit maçında yenerek Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini aldı.
13 Batista WrestleMania 21 2005 Batista, Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Triple H'ı yendi.
14 Rey Mysterio WrestleMania 22 2006 Mysterio, No Way Out'da WrestleMania kemer maçı hakkını Randy Orton'a kaybetti. SmackDown Genel Müdürü Theodore Long, daha sonra Mysterio'yu WrestleMania'daki Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçına ekledi ve üçlü tehdit maçı ayarladı. WrestleMania 22'de Mysterio, şampiyon Kurt Angle ve Orton'ı yenerek Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini aldı.
15 The Undertaker WrestleMania 23 2007 Undertaker, Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Batista'yı yendi.
16 John Cena No Way Out (2008)
WrestleMania XXIV 		2008 WrestleMania'yı beklemeyen Cena, WWE Şampiyonluğu kemer maçı hakkını No Way Out'ta Randy Orton'a karşı kullandı. Orton, diskalifiye olunca kemer Orton'da kaldı. Cena, WrestleMania XXIV'te WWE Şampiyonluğu için Triple H'in de olduğu üçlü tehdit maçında yer aldı. Orton kemerini korudu.
17 Randy Orton WrestleMania XXV 2009 Orton, WWE Şampiyonluğu maçında Triple H'e yenildi.
18 Edge WrestleMania XXVI 2010 Edge, Chris Jericho'ya yenildi.
19 Alberto Del Rio WrestleMania XXVII 2011 Del Rio, Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Edge'e yenildi.
20 Sheamus WrestleMania XXVIII 2012 Sheamus, Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Daniel Bryan'ı yendi.
21 John Cena WrestleMania 29 2013 25 Şubat Raw programında Cena, CM Punk'a karşı kemer maçı hakkını başarıyla korudu. Cena, WWE Şampiyonluğu maçında The Rock'ı yendi.
22 Batista WrestleMania XXX 2014 Daniel Bryan, açılış maçında Triple H'i yenip WWE Dünya Ağırsiklet Şamopiyonluğu maçına hak kazanmıştı. Bryan, WrestleMania'da şampiyon Randy Orton ve Batista'yı üçlü tehdit maçında yenerek kemerin sahibi oldu.
23 Roman Reigns WrestleMania 31 2015 Reigns, Fastlane'de Daniel Bryan'a karşı kemer maçı hakkını başarıyla korudu. Daha sonra WrestleMania 31'de WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemeri için Brock Lesnar'a meydan okudu. WrestleMania'da yapılan maçın ortasında Seth Rollins, Money in the Bank sözleşmesini yatırdı. Böylelikle Reigns ve Lesnar arasındaki teke tek maçı üçlü tehdit maçına çevirdi. Rollins, Reigns'i tuşlayarak WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini kazandı.
24 Randy Orton WrestleMania 33 2017 SmackDown markasının üyesi Orton, bulnduğu markanın bir kemeri olan WWE Şampiyonluğu için maç hakkı kazandı. Ancak kendisinin de üyesi olduğu Wyatt Family grubunun üyesi Bray Wyatt, Elimination Chamber'da kemeri kazanmış ve ertesi gece SmackDown programında kemeri korumuştu. Orton, WrestleMania'da Wyatt'la karşılaşmayacağını söyledi. 28 Şubat SmackDown programında Orton, Wyatt'a ihanet edip kararını değiştirdi ve ertesi hafta AJ Styles'ı yenerek kemer hakkını geri kazandı. WrestleMania'da Wyatt'ı yenerek WWE Şampiyonluğu kemerini kazandı.
25 Shinsuke Nakamura WrestleMania 34 2018 SmackDown markasının üyesi Nakamura, bulunduğu markanın bir kemeri olan WWE Şampiyonluğu için maç hakkı kazandı. Fakat WrestleMania 34'te AJ Styles'a yenildi.
26 Seth Rollins WrestleMania 35 2019 Raw markasının üyesi Rollins, bulunduğu markanın bir kemeri olan Evrensel Şampiyonluğu için bir maç hakkı kazandı. WrestleMania 35'te şampiyon Brock Lesnar'ı yendi.
27 Drew McIntyre WrestleMania 36 2020 Raw markasının üyesi McIntyre, bulunduğu markanın bir kemeri olan WWE Şampiyonluğu için maç hakkı kazandı. WrestleMania 36'da şampiyon Brock Lesnar'ı yendi.
28 Edge WrestleMania 37 2021

Not: 1992 ve 2016 Royal Rumble maçlarında WrestleMania'da kemer maçı hakkı kazanılmamıştır. 1992 yılında Ric Flair, Royal Rumble maçını kazanarak boştaki WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerinin sahibi olmuştur. 2016 yılında Triple H, Roman Reigns'in WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini koruduğu Royal Rumble maçını kazanarak kemere sahip olmuştur.

Kadınlar Royal Rumble kazananlarını kemer fırsatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kemer Galibiyet Mağlubiyet Toplam Başarı oranı
WWE Raw Women's Championship 1 0 1 1.000
WWE SmackDown Women's Championship 0 1 1 .000
NXT Women's Championship 1 0 1 1.000
Toplam 2 1 3 .667
     – WrestleMania galibiyeti
     – WrestleMania mağlubiyeti
Kazanan Etkinlik Yıl Kemer maçı
1 Asuka WrestleMania 34 2018 Asuka, kadınlar için ilk kez yapılan Royal Rumble'ı Raw markasının bir üyesi olarak kazandı, fakat SmackDown Kadınlar Şampiyonluğu için Charlotte Flair'a meydan okudu. WrestleMania 34'de Charlotte Flair'e yenildi.
2 Becky Lynch WrestleMania 35 2019 Lynch, Royal Rumble'ı SmackDown markasının bir üyesi olarak kazandı, fakat, Raw Kadınlar Şampiyonluğu için Ronda Rousey'e meydan okudu. Lynch, McMahon ailesine saldırdığı için maçtan kaldırıldı, uzaklaştırma cezası aldı ve onun yerine Charlotte Flair'in maça çıkacağı açıklandı. Fastlane'de Lynch, Flair'i yendi ve WrestleMania'daki maça eklendi. SmackDown Live'ın 26 Mart tarihli bölümünde Flair, SmackDown Kadınlar Şampiyonluğu kemerini kazandı. Stephanie McMahon iki kemerin de ortada olacağını açıkladı, böylece maç kazanan hepsini alır maçına dönüştü. WrestleMania 35'te Lynch, Rousey'i ve Flair'i yenerek iki kemeri de kazandı.
3 Charlotte Flair WrestleMania 36 2020 Flair, Royal Rumble'ı Raw markasının bir üyesi olarak kazandı, fakat NXT Kadınlar Şampiyonluğu için Rhea Ripley'a meydan okudu, bununla birlikte ilk defa bir Royal Rumble galibi NXT markasının bir kemerini seçmiş oldu. WrestleMania 36'da Rhea Ripley'i yendi.
4 Bianca Belair WrestleMania 37 2021 Belair, Royal Rumble'ı SmackDown markasının bir üyesi olarak kazandı

Royal Rumble rekorları[değiştir | kaynağı değiştir]

Erkekler[değiştir | kaynağı değiştir]

En çok Royal Rumble kazananlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Güreşçi Kazanma sayısı Yıl
Stone Cold Steve Austin 3 1997, 1998, 2001
Edge 2 2010, 2021
Randy Orton 2009, 2017
Triple H 2002, 2016
Batista 2005, 2014
John Cena 2008, 2013
Shawn Michaels 1995, 1996
Hulk Hogan 1990, 1991

En çok ikinci olanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Güreşçi İkincilik sayısı Yıl
Roman Reigns 4 2014, 2017, 2018, 2020
Randy Orton 2 2006, 2021
John Cena 2005, 2010
Triple H 2008, 2009
Shawn Michaels 1994, 2007
Big Show 2000, 2004

Giriş numaralarına göre kazananlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Numara Yıl
27 1989, 1993, 1994, 2001
1 1995, 2004, 2021
30 2007, 2008, 2016
24 1991, 1998, 2000
23 1994, 2017
19 2013, 2015
28 2005, 2014
22 2002, 2012
29 2003, 2010
2 1999, 2006
16 2020
10 2019
41 2018 (GRR)
14 2018
38 2011
8 2009
5 1997
18 1996
3 1992
25 1990
13 1988

Royal Rumble maçında en uzun süre kalma rekoru[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda yalnızca bir Royal Rumble maçında en uzun süre ringde kalan güreşçiler gösterilmektedir.

Numara Güreşçi Süre Yıl
1 Daniel Bryan 1.16:05 2018 (GRR)
2 Rey Mysterio 1.02:12 2006[81]
3 Chris Benoit 1.01:30 2004[81]
4 Bob Backlund 1.01:10 1993[81]
5 Triple H 1.00:16 2006
6 Chris Jericho 1.00:13 2017
7 Roman Reigns 59.50 2016
8 Ric Flair 59.26 1992[81]
9 Edge 58.30 2021
Randy Orton
11 Finn Bálor 57.38 2018
12 Mr. McMahon 56.38 1999
Stone Cold Steve Austin
14 Kane 53.46 2001
15 Rick Martel 52.17 1991[81]
16 The Rock 51.32 1998
17 Chris Jericho 50.47 2016
18 Triple H 50.00 2009
19 Dolph Ziggler 49.47 2013
20 Rey Mysterio 49.26 2009

Not: Kalın yazı, güreşçinin maçı kazandığını belirtmektedir.

Royal Rumble'da toplam en uzun süre bulunma rekoru[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda yalnızca tüm Royal Rumble maçlarında iki saati aşkın süre geçiren güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi Süre
Chris Jericho 4.59:33[82]
Randy Orton 4.31:49
Rey Mysterio 4.01:54
Triple H 4.00:50
Shawn Michaels 3.47:32[82]
Edge 3.31:53
Kane/Diesel/Isaac Yankem, DDS 3.17:49
Cody Rhodes/Stardust 3.06:45
John Cena 2.48:32
CM Punk 2.48:11
Dolph Ziggler 2.47:53
Stone Cold Steve Austin/The Ringmaster 2.45:04
Roman Reigns 2.44:06
Chris Benoit 2.37:24
Kofi Kingston 2.33:03
The Undertaker 2.31:21
Sheamus 2.09:57
The Miz 2.09:17
The British Bulldog 2.06:02

Royal Rumble maçında en kısa süre kalma rekoru[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda yalnızca bir Royal Rumble maçında 10 saniyeden az kalan güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi Süre Yıl
Santino Marella 0.00:01 2009[81]
The Warlord 0.00:02 1989[81]
Sheamus 2018[81]
No Way Jose 2019
Mo 0.00:03 1995[81]
Owen Hart
Mike Kanellis 2018 (GRR)
Xavier Woods 2019
Bushwhacker Luke 0.00:04 1991
Jerry Lawler 1997
Titus O'Neil 2015
The Godfather 0.00:05 2013[81]
Titus O'Neil 2019
Gillberg 0.00:07 1999
The Miz 2007
Montel Vontavious Porter 2010
Adam Rose 0.00:08 2015
Erick Rowan 2020
John Morrison 0.00:09
Tazz 0.00:10 2001
Elenmemiş güreşçiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Birkaç kez güreşçiler maçta yer almak isterken maça giremedi. Onların katılımı #6 Hornswoggle dışında sıfır saniye sayıldı:

  1. 1991'de "Macho King" Randy Savage 18. sıradaydı, ancak Ultimate Warrior'ın Sgt. Slaughter'a karşı WWF Şampiyonluğu kemerini almasına engel olduktan sonra binayı terk etti ve görünmedi.
  2. 1994'te Bastion Booger 25. sıradaydı, ancak maçtan önce gıda zehirlenmesi geçirdiğinden maçta görünmedi.
  3. 1998'te Skull 22. sıradaydı, ancak kendisini Stone Cold Steve Austin'le karıştıran Los Boricuas'ın saldırısına uğrayınca maça giremedi.
  4. 2004'te Spike Dudley 13. sıradaydı, ancak rampada Kane'in saldırısına uğradı.
  5. 2005'te Scotty 2 Hotty 15. sıradaydı, ancak rampada Muhammad Hassan'ın saldırısına uğradı.
  6. 2008'de Hornswoggle 9. sıradaydı ve The Miz'i eledi. 27. sıradan giren Finlay diskalifiye olduktan sonra onunla beraber ringi terk etti ve maça bir daha dönmedi.
  7. 2015'te Curtis Axel 6. sıradaydı, ancak rampada Erick Rowan'ın saldırısına uğradı.
  8. 2019'da R-Truth 30. sıradaydı, ancak rampada Nia Jax'in saldırısına uğradı.

Numaraları çalınan veya yerleri doldurulan güreşçiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Birkaç kez güreşçiler maçta yer almak isterken birisi tarafından saldırıya uğradılar veya son dakikada maçtan çekildi ve başka bir güreşçi onların yerine maça katıldı.

  1. 1999'da, Mosh 11. sıradaydı, fakat Mabel'ın saldırısına uğradı ve Mabel, Mosh'un sırasını alarak maça katıldı.
  2. 2001'de, Lo Down takımı (Chaz ve D'Lo Brown), Kaientai'yi (Funaki ve Taka Michinoku) yenerek Royal Rumble maçı için bir sıra kazandı, fakat Vince McMahon onların hakkını ellerinden aldı ve Drew Carey'in maça katılmasını sağladı.
  3. 2004'te Test 21. sıradaydı, fakat Mick Foley'ın saldırısına uğradı ve Foley, Test'in sırasını alarak maça katıldı.
  4. 2005'te Nunzio 20. sıradaydı, fakat Kurt Angle onun sırasını çaldı. Angle sırayı kazanmak için Nunzio'ya meydan okudu.
  5. 2015'te Curtis Axel 6. sıradaydı, ancak rampada Erick Rowan'ın saldırısına uğradı ve Rowan, Axel'ın sırasını alarak maça katıldı.
  6. 2018'de Tye Dillinger 10. sıradaydı, ancak Kevin Owens ve Sami Zayn'in saldırısına uğradı. Daha sonra Zayn, Dillinger'ın sırasını alarak maça katıldı.
  7. 2019'da R-Truth 30. sıradaydı, ancak rampada Nia Jax'in saldırısına uğradı ve Jax, Truth'un sırasını alarak maça katıldı.

Royal Rumble maçında bir seferde en çok güreşçi eleyenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda bir maçta en az altı güreşçi eleyen güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi Eleme sayısı Yıl
Braun Strowman 13 2018 (GRR)[83]
Brock Lesnar 2020[84]
Roman Reigns 12 2014[85]
Kane 11 2001[81][86]
Hulk Hogan 10 1989[81][87]
Stone Cold Steve Austin 1997[81][88]
Shawn Michaels 8 1995, 1996
Stone Cold Steve Austin 1999
Hulk Hogan 7 1991
Yokozuna 1993
Diesel 1994
Stone Cold Steve Austin 1998
Rikishi 2000
Stone Cold Steve Austin 2002
The Undertaker 2002
The Great Khali 2007
CM Punk 2011
John Cena 2011
Bray Wyatt 2015
Braun Strowman 2017
One Man Gang 6 1988
The Ultimate Warrior 1990
Hulk Hogan
Sid Justice 1992
Lex Luger 1994
Chris Jericho 2003
Chris Benoit 2004
Batista 2005
Rey Mysterio 2006
Triple H 2006, 2008, 2009
Big Show 2009
Shawn Michaels 2010
Cody Rhodes 2012
Rusev 2015
Roman Reigns
Braun Strowman 2019
Drew McIntyre 2020

Not: Kalın yazı, güreşçinin maçı kazandığını belirtmektedir.

Royal Rumble maçında art arda en çok eleme yapanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Güreşçi Eleme sayısı Yıl
Brock Lesnar 13 2020
Hulk Hogan 8 1989
Diesel 7 1994
Rikishi 2000
The Great Khali 2007
CM Punk 2011
Braun Strowman 2017
Kane 6 2001
The Undertaker 2002
Stone Cold Steve Austin
Shawn Michaels 2010
John Cena 2011
Bray Wyatt 2015
Braun Strowman 2018 (GRR)
Sid Justice 5 1992
Mabel 1999
Big Show 2009

Not: Kalın yazı, güreşçinin maçı kazandığını belirtmektedir.

Royal Rumble maçında toplamda en çok güreşçi eleyenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda toplamda en az 20 güreşçi eleyen güreşçiler gösterilmiştir.[89]

Güreşçi Eleme sayısı Bulunduğu maç sayısı
Kane/Diesel/Isaac Yankem, DDS 46 20[81][90][91]
The Undertaker 40 11
Shawn Michaels 40 12[92][93]
The Ringmaster/Stone Cold Steve Austin 36 6[81]
Braun Strowman 36 6
Triple H 33 9
Big Show 32 12
Roman Reigns 32 6
Hulk Hogan 27 4
Randy Orton 27 12
John Cena 25 8
Brock Lesnar 24 4
Edge 23 7

Birden fazla güreşçinin elediği isimler[değiştir | kaynağı değiştir]

Zaman zaman, bir kişiden daha fazla sayıdaki güreşçiler (en az dört kişi), takım gibi davranarak bir güreşçiyi elemeye çalışır.

Güreşçi Eleyen güreşçilerin sayısı Yıl
Mabel/Viscera 8 2007
7 1994
Rikishi 6 2000
Muhammad Hassan 2005
The Canadian Earthquake 5 1990
Diesel 1994
Kurrgan 1998
Brodus Clay 2013
Crush 4 1994
John Morrison 2011
Mark Henry
Alexander Rusev 2014
Bobby Lashley 2021

Royal Rumble maçında en çok yer alanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda en az on maçta bulunan güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi Yaptığı maç sayısı İlk maçı Son maçı
Kane/Diesel/Isaac Yankem, DDS 20 1996 2021
Dolph Ziggler 14 2009 2021
Goldust 13 1997 GRR 2018
Randy Orton 2004 2021
The Miz 2007
Kofi Kingston 2009 2020
Shawn Michaels 12 1989 2010
Big Show 2000 2017
Rey Mysterio 2003 2021
The Undertaker 11 1991 2017
Chris Jericho 2000 GRR 2018
Shelton Benjamin 2003 2020
Fatu/The Sultan/Rikishi 10 1993 2004
Mark Henry 1998 GRR 2018

Aynı günde birden daha fazla kez maça katılanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu güreşçiler aynı günde birden daha fazla kez bir veya iki Royal Rumble maçına katıldı. Foley aynı maça üç kez katılırken, Jax hem Kadınlar maçına, hem de Erkekler maçına katıldı.

Güreşçi Katılma sayısı Yıl
Mick Foley 3 1998
Nia Jax 2 2019

Erkekler Royal Rumble maçına katılan kadın güreşçiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Güreşçi Bulunduğu maçlar
Chyna 2 (1999, 2000)[30][33]
Beth Phoenix 1 (2010)[61]
Kharma 1 (2012)
Nia Jax[a] 1 (2019)
  1. ^ 2018'de Kadınlar Royal Rumble maçının tanıtılmasından bu zamana, Nia Jax aynı günde hem erkekler hem kadınlar Royal Rumble maçlarına çıkan tek kişidir.

Kadınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

En çok Royal Rumble kazananlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Güreşçi Kazanma sayısı Yıl
Bianca Belair 1 2021
Charlotte Flair 2020
Becky Lynch 2019
Asuka 2018

En çok ikinci olanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Güreşçi İkincilik sayısı Yıl
Rhea Ripley 1 2021
Shayna Baszler 2020
Charlotte Flair 2019
Nikki Bella 2018

Giriş numaralarına göre kazananlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Numara Yıl
3 2021
17 2020
28 2019
25 2018

Royal Rumble maçında en uzun süre kalma rekoru[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda en az on dakika kalan güreşçiler gösterilmiştir.

# Güreşçi Süre Yıl
1 Bianca Belair 56.49 2021
2 Natalya 56.01 2019
3 Sasha Banks 54.46 2018
4 Ember Moon 52.23 2019
5 Charlotte Flair 50.01
6 Naomi 47.43 2021
7 Shayna Baszler 41.47
8 Rhea Ripley 39.06
9 Charlotte Flair 33.45
10 Bianca Belair 33.27 2020

Not: Kalın yazı, güreşçinin maçı kazandığını belirtmektedir.

Royal Rumble maçında toplam en uzun süre kalma rekoru[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda tüm Royal Rumble maçlarında en uzun süre ringde kalabilen güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi Süre
Charlotte Flair 1.51:05
Natalya 1.38:18
Bianca Belair 1.30:16
Naomi 1.18:01
Ember Moon 1.00:26
Sasha Banks 54.46
Lacey Evans 48.41
Shayna Baszler 46.14
Becky Lynch 44.14
Mandy Rose 42.21

Royal Rumble maçında en kısa süre kalma rekoru[değiştir | kaynağı değiştir]

Numara Güreşçi Süre Yıl
1 Liv Morgan 00.08 2019
2 Chelsea Green 00.12 2020
3 Sarah Logan 00.28
4 Tamina 00.39
5 Liv Morgan 00.44
6 Carmella 00.45 2021
7 Vickie Guerrero 00.57 2018
8 Santina Marella 01.01 2020
9 Alexa Bliss 01.02 2021
10 Naomi 01.28 2019

Numaraları çalınan veya yerleri doldurulan güreşçiler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 2019'da Lana 28. sıradaydı, fakat ayak bileği sakatlığı nedeniyle maça çıkamadı, Becky Lynch onun sırasını aldı ve maça katıldı.

Bir Royal Rumble maçında en çok güreşçi eleme rekoru[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda bir maçta en az üç güreşçi eleyen güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi Eleme sayısı Yıl
Shayna Baszler 8 2020
Bianca Belair
Rhea Ripley 7 2021
Michelle McCool 5 2018
Charlotte Flair 2019
Charlotte Flair 4 2020
Bianca Belair 2021
Nia Jax 2018, 2021
Nikki Bella 3 2018
Sasha Banks
Asuka
Natalya
Trish Stratus
Bayley 2019
Ruby Riott
Rhea Ripley
Nia Jax
Alexa Bliss 2020

Not: Kalın yazı, güreşçinin maçı kazandığını belirtmektedir.

Royal Rumble maçında en çok yer alanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda en az iki maçta bulunan güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi Yaptığı maç sayısı İlk maçı Son maçı
Carmella 4 2018 2021
Dana Brooke
Liv Morgan
Mandy Rose
Naomi
Natalya
Tamina
Kairi Sane 3 2020
Sarah Logan
Sonya Deville
Alicia Fox 2021
Bayley
Ember Moon
Mickie James
Lana
Nia Jax
Ruby Riott
Alexa Bliss 2019
Charlotte Flair
Nikki Cross
Becky Lynch 2 2018 2019
Beth Phoenix 2020
Kelly Kelly
Molly Holly/Mighty Molly
Torrie Wilson 2021
Candice LeRae 2019 2020
Xia Li
Zelina Vega
Billie Kay 2021
Lacey Evans
Peyton Royce
Rhea Ripley
Bianca Belair 2020
Dakota Kai
Shayna Baszler
Shotzi Blackheart
Toni Storm

Birden fazla güreşçinin elediği isimler[değiştir | kaynağı değiştir]

Zaman zaman, bir kişiden daha fazla sayıdaki güreşçiler (en az dört kişi), takım gibi davranarak bir güreşçiyi elemeye çalışır.

Güreşçi Eleyen güreşçilerin sayısı Yıl
Nia Jax 6 2018
Vickie Guerrero 4

Royal Rumble maçında toplamda en çok güreşçi eleyenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıda toplamda en az 3 güreşçi eleyen güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi Eleme sayısı Yaptığı maç sayısı
Shayna Baszler 14 2
Bianca Belair 12 2
Nia Jax 11 3[a]
Rhea Ripley 10 2
Charlotte Flair 3
Ruby Riott 6 3
Natalya 4
Michelle McCool 5 1
Alexa Bliss 3
Bayley
Nikki Bella 4 1
Becky Lynch 2
Asuka 3 1
Sasha Banks
Trish Stratus
Lacey Evans 2
Mandy Rose 4
  1. ^ Jax, 2019'da hem erkekler Royal Rumble maçına hem de kadınlar Royal Rumble maçına katıldı ve ikisinde de elemeler yaptı, fakat sadece kadınlar Royal Rumble maçında yaptığı elemeler sayılmaktadır.

Royal Rumble maçında art arda en çok eleme yapanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Güreşçi Eleme sayısı Yıl
Shayna Baszler 7 2020
Michelle McCool 5 2018
Nia Jax 4 2018, 2021
Ruby Riott 3 2019
Rhea Ripley
Charlotte Flair 2020

Not: Kalın yazı, güreşçinin maçı kazandığını belirtmektedir.

Kadınlar Royal Rumble maçlarındaki erkek katılımcılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Güreşçi Yaptığı maç sayısı
Santina Marella 1 (2020)

Diğer Royal Rumble maçları[değiştir | kaynağı değiştir]

WWE, zaman zaman izle ve öde etkinliğinin dışında da Royal Rumble maçları yapmıştır:

  • İlk Royal Rumble maçı, 4 Ekim 1987 tarihinde St. Louis, Missouri'de düzenlenen bir canlı etkinlikte yapıldı. One Man Gang, en son Junkyard Dog'ı eleyerek 12 kişilik Royal Rumble maçını kazandı. Bununla birlikte, Hulk Hogan'a karşı WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerinin ortada olduğu bir maç hakkı kazandı.
  • 16 Mart 1988 tarihinde Hartford, Connecticut'da düzenlenen bir canlı etkinlikte, 20 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. Ravishing Rick Rude maçı kazandı.
  • 17 Ocak 1994 tarihinde Madison Square Garden'da düzenlenen bir canlı etkinlikte, 30 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. Owen Hart, en son Fatu'yu eleyerek maçı kazandı.
  • 9 Mayıs 1994 tarihinde Osaka, Japonya'da düzenlenen bir canlı etkinlikte, 18 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. The Undertaker, en son Bam Bam Bigelow'u eleyerek maçı kazandı.
  • Raw'ın 15 Haziran 1998 tarihli bölümünde, takımlar arasında bir Royal Rumble maçı yapıldı. Kane ve Mankind maçı kazandı ve The New Age Outlaws'a karşı WWF Takım Şampiyonluğu kemerinin ortada olduğu bir maç hakkı kazandı.
  • Raw'ın 11 Ocak 1999 tarihli bölümünde, Royal Rumble maçındaki 30. sıranın sahibini belirlemek için The Corporation ve D-Generation X üyelerinin yer aldığı bir Royal Rumble maçı yapıldı. Chyna, en son Vince McMahon'ı eleyerek maçı kazandı.
  • SmackDown'ın 16 Eylül 1999 tarihli bölümünde, Triple H'in taşıdığı WWE Şampiyonluğu kemerinin bir numaralı adayını belirlemek için 5 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı.
  • SmackDown'ın 8 Ocak 2004 tarihli bölümünde 4 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. Paul Heyman, Chris Benoit'i F.B.I. takımının üç üyesine karşı maça çıkarttı.
  • SmackDown'ın 29 Ocak 2004 tarihli bölümünde, No Way Out'da Brock Lesnar'ın WWE Şampiyonluğu kemerinin ortada olduğu maçtaki rakibini belirlemek için 15 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. Eddie Guerrero, en son Kurt Angle'ı eleyerek maçı kazandı.
  • Raw'ın 22 Ocak 2007 tarihli bölümünde 7 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. Ancak katılımcıların belirli aralıklarla çıkması yerine, Jonathan Coachman her katılımcıyı kendi isteğine göre çağırdı.
  • 14 Ocak 2008 tarihinde Vince McMahon, cüce güreşçilerin olduğu bir Royal Rumble maçı organize etti. Hornswoggle maçı kazandı.
  • SmackDown'ın 28 Ocak 2011 tarihli bölümünde, Alberto Del Rio'nun ayarladığı 4 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. Sonuçsuz biten tek Royal Rumble maçıdır.
  • Raw'ın 31 Ocak 2011 tarihli bölümünde, Elimination Chamber'da The Miz'in WWE Şampiyonluğu kemerinin ortada olduğu maçtaki rakibini belirlemek için bir Royal Rumble maçı yapıldı. Jerry Lawler, en son Sheamus'ı eleyerek maçı kazandı.
  • 2017'de bir canlı etkinlikte, NXT markasının kadın güreşçileri bir Cadılar Bayramı Royal Rumble maçı yaptı. Shayna Baszler, Darth Baszler adını kullanarak maçı kazandı.
  • 2018 Royal Rumble'da WWE, KFC'e reklam yapma amacıyla 9 kişilik KFC Colonel Rumble maçı yaptı. Maç iki hafta önce SmackDown'da kameralara kapalı bir şekilde yapıldı. Yayınlanan bu maçı, en son The Miz'i eleyen Ric Flair kazandı.
  • 2018'de bir canlı etkinlikte, NXT markasının erkek güreşçileri bir Cadılar Bayramı Royal Rumble maçı yaptı.
Royal Rumble tarihleri, yerleri ve kazananları listesi
Etkinlik Tarih Şehir Yer Kazanan Kaynakça Note
1 Canlı etkinlik 4 Ekim 1987 St. Louis, Missouri St. Louis Arena One Man Gang [94][95] 12 kişilik Royal Rumble
2 Canlı etkinlik 16 Mart 1988 Hartford, Connecticut Hartford Civic Center Rick Rude [96][97] 20 kişilik Royal Rumble
3 Canlı etkinlik 17 Ocak 1994 New York Madison Square Garden Owen Hart [98] 30 kişilik Royal Rumble
4 Canlı etkinlik 9 Mayıs 1994 Osaka, Japonya Osaka-jō Hall The Undertaker [98] 18 kişilik Royal Rumble
5 Raw 15 Haziran 1998 San Antonio, Teksas Freeman Coliseum Kane ve Mankind [98] 10 takımlı Royal Rumble
6 Raw 11 Ocak 1999 Houston Compaq Center Chyna [98] 1999 Royal Rumble'da 30. sırayı kazanmak için 10 kişilik Corporation vs. DX maçı
7 SmackDown 16 Eylül 1999 Las Vegas Thomas & Mack Centre The Undertaker [99] WWE Şampiyonluğu kemerinin bir numaralı adayını belirlemek için 5 kişilik Royal Rumble
8 SmackDown 8 Ocak 2004 Huntsville, Alabama Von Braun Centre Chris Benoit [100] 4 kişilik Royal Rumble
9 SmackDown 29 Ocak 2004 Washington, D.C. MCI Center Eddie Guerrero [101] No Way Out'da WWE Şampiyonluğu maçına çıkabilmek için 15 kişilik Royal Rumble
10 Raw 22 Ocak 2007 Lafayette, Louisiana Cajundome The Great Khali [102] 7 kişilik Royal Rumble
11 Raw 14 Ocak 2008 Mobile, Alabama Mobile Civic Center Hornswoggle [103] 6 kişilik Mini Royal Rumble (The Great Khali hariç tüm güreşçiler cüce güreşçilerdi.)
12 SmackDown 28 Ocak 2011 Cincinnati, Ohio U.S. Bank Arena – [104] 4 kişilik Royal Rumble
13 Raw 31 Ocak 2011 Providence, Rhode Island Dunkin' Donuts Center Jerry Lawler [105] Elimination Chamber'da WWE Şampiyonluğu maçına çıkabilmek için 7 kişilik Royal Rumble
14 Royal Rumble (2018) 28 Ocak 2018 Philadelphia, Pensilvanya Wells Fargo Center Ric Flair[kfc 1] [106][107] KFC Colonel Rumble (9 kişilik)
  1. ^ AJ Styles kameralara kapalı şekilde yapılan maçı kazandı. Maç daha sonra Royal Rumble etkinliğinden önce reklam için yeniden çekildi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "Specialty Matches: Royal Rumble". WWE. 14 Temmuz 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2007. 
  2. ^ Waldman, Jon (2 Şubat 2005). "Statistical survival – breaking down the Royal Rumble". SLAM! Wrestling. 10 Mart 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2007. 
  3. ^ Dale Plummer and Nick Tylwalk (30 Ocak 2006). "Mysterio claims Rumble; Cena reigns again". SLAM! Wrestling. 5 Şubat 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2007. 
  4. ^ YouShoot Swoggle (Hornswoggle). Kayfabe Commentaries. 14 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ "CM Punk & Colt Cabana v Dr Chris Amann Trial Day 4 Afternoon Notes". Wrestlezone (İngilizce). 1 Haziran 2018. 4 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2018. 
  6. ^ "Royal Rumble 1988 Results". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  7. ^ "Royal Rumble 1988 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  8. ^ "Royal Rumble 1989 Results". World Wrestling Entertainment. 17 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  9. ^ "Royal Rumble 1989 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  10. ^ "Royal Rumble 1990 Results". World Wrestling Entertainment. 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  11. ^ "Royal Rumble 1990 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  12. ^ "Royal Rumble 1991 Results". World Wrestling Entertainment. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  13. ^ "Royal Rumble 1991 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  14. ^ "Royal Rumble 1992 Results". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  15. ^ "Royal Rumble 1992 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  16. ^ "Royal Rumble 1993 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  17. ^ "Royal Rumble 1993 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  18. ^ "Royal Rumble 1994 Results". World Wrestling Entertainment. 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  19. ^ "Royal Rumble 1994 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  20. ^ "Royal Rumble 1995 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  21. ^ "Royal Rumble 1995 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  22. ^ "Royal Rumble 1996 Results". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  23. ^ "Royal Rumble 1996 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  24. ^ "Royal Rumble 1997 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  25. ^ "Royal Rumble 1997 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  26. ^ "Royal Rumble 1998 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  27. ^ "Royal Rumble 1998 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  28. ^ Powell, John (19 Ocak 1998). "Austin wins predictable Rumble". SLAM! Sports. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009. 
  29. ^ "Royal Rumble 1999 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  30. ^ a b "Royal Rumble 1999 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  31. ^ Gramlich, Chris (25 Ocak 1998). "Morrison wins Rumble, Rock champ again". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009. 
  32. ^ "Royal Rumble 2000 Results". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  33. ^ a b "Royal Rumble 2000 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  34. ^ Powell, John (24 Ocak 1998). "Rocky wins the Rumble, A bloody Triple H defeats Cactus Jack". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009. 
  35. ^ "Royal Rumble 2001 Results". World Wrestling Entertainment. 1 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  36. ^ "Royal Rumble 2001 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  37. ^ Powell, John (22 Ocak 1998). "Surprises dominate Rumble 2001". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009. 
  38. ^ "Royal Rumble 2002 Results". World Wrestling Entertainment. 14 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  39. ^ "Royal Rumble 2002 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 10 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  40. ^ Powell, John (21 Ocak 1998). "Rumble 2002 stumbles, Triple H wins WrestleMania spot". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009. 
  41. ^ "Royal Rumble 2003 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  42. ^ "Royal Rumble 2003 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  43. ^ "Royal Rumble 2004 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  44. ^ "Royal Rumble 2004 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 4 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  45. ^ Powell, John (26 Ocak 1998). "Benoit wins the 'Rumble'". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009. 
  46. ^ "Royal Rumble 2005 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  47. ^ "Royal Rumble 2005 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009. 
  48. ^ Plummer, Dale (31 Ocak 1998). "Batista claims the Rumble". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009. 
  49. ^ "Royal Rumble 2006 Results". World Wrestling Entertainment. 16 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010. 
  50. ^ "Royal Rumble 2006 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010. 
  51. ^ Plummer, Dale (30 Ocak 1998). "Mysterio claims Rumble; Cena reigns again". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009. 
  52. ^ "Royal Rumble 2007 Results". World Wrestling Entertainment. 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010. 
  53. ^ "Royal Rumble 2007 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010. 
  54. ^ Plummer, Dale (28 Ocak 1998). "Old guard dominates Rumble". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009. 
  55. ^ "Royal Rumble 2008 Results". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010. 
  56. ^ "Royal Rumble 2008 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010. 
  57. ^ Plummer, Dale (28 Ocak 1998). "Cena wins Rumble in surprise return". SLAM! Sports. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009. 
  58. ^ "Royal Rumble 2009 Results". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010. 
  59. ^ "Royal Rumble 2009 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010. 
  60. ^ "Royal Rumble 2010 Results". World Wrestling Entertainment. 26 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010. 
  61. ^ a b "Royal Rumble 2010 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010. 
  62. ^ Gerweck, Steve (27 Temmuz 2010). "Upcoming dates for WWE PPV events in 2011". WrestleView. 24 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2010. 
  63. ^ "WWE presents Royal Rumble, 01-29-2012". WWE. 11 Aralık 2011. 27 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011. 
  64. ^ Murphy, Ryan (29 Ocak 2012). "Sheamus won the 30-Man Royal Rumble Match". WWE. 19 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2013. 
  65. ^ Powers, Kevin (29 Ocak 2012). "WWE Champion CM Punk def. Dolph Ziggler (Special Guest Referee John Laurinaitis)". WWE. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2013. 
  66. ^ "Royal Rumble 2013 results". WWE. 28 Ocak 2013. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2013. 
  67. ^ Giannini, Alex; Linder, Zach (27 Ocak 2013). "John Cena won the 30-Man Royal Rumble Match". WWE. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2013. 
  68. ^ Clapp, John (27 Ocak 2013). "The Rock def. WWE Champion CM Punk". WWE. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2013. 
  69. ^ Murphy, Ryan; Linder, Zach. "Batista won the 30-Man Royal Rumble Match". WWE. 17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2014. 
  70. ^ "Royal Rumble 2014 results". 6 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2014. 
  71. ^ Cena, John. "WWE World Heavyweight Champion Brock Lesnar vs. John Cena". WWE. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2014. 
  72. ^ "Royal Rumble returns to Alamodome for the first time in 20 years". WWE. 9 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016. 
  73. ^ "Philadelphia to host 30th anniversary of WWE Royal Rumble in 2018". WWE. 26 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2017. 
  74. ^ Benigno, Anthony. "Shinsuke Nakamura won the 2018 Men's Royal Rumble Match". WWE. 29 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2018. 
  75. ^ WWE.com Staff (18 Aralık 2017). "The historic first-ever Women's Royal Rumble Match announced for Jan. 28". WWE.com. 22 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2017. 
  76. ^ Benigno, Anthony. "Asuka won the first-ever Women's Royal Rumble Match; Ronda Rousey debuted". WWE. 29 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2018. 
  77. ^ "Saudi Arabia to host the Greatest Royal Rumble this April". WWE (İngilizce). 6 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2018. 
  78. ^ "WWE Greatest Royal Rumble to be shown live on Sky Sports Box Office". Sky Sports. 22 Mart 2018. 23 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2018. 
  79. ^ a b "WWE fans, Royal Rumble 2019 is coming to Chase Field in Phoenix". AZ Central. 20 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2018. 
  80. ^ a b Barron, David (16 Şubat 2019). "WWE's Royal Rumble coming to Minute Maid Park in 2020". Houston Chron. 16 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2019. 
  81. ^ a b c d e f g h i j k l m n o "Royal Rumble Statistics and Facts". World Wrestling Entertainment. 9 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2010. 
  82. ^ a b "Royal Rumble Statistics and Facts". Smark Out Moment. 18 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2018. 
  83. ^ "Royal Rumble Elimination Record". WWE. 28 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  84. ^ "Forbes article about Royal Rumble 2020". 28 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  85. ^ Murphy, Ryan; Linder, Zach. "Full list of Royal Rumble Match participants and eliminations". WWE. 21 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2014. 
  86. ^ "Royal Rumble 2001". WWE. 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2010. 
  87. ^ "Royal Rumble 1989". WWE. 6 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2010. 
  88. ^ "Royal Rumble 1997". WWE. 21 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2010. 
  89. ^ "5 Things". WWE. 12 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2016. 
  90. ^ "Royal Rumble 2011". www.mondaynightwarriors.com. 6 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2010. 
  91. ^ "The 30 Best Rumbers ever #1 Shawn Michaels". WWE. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2015. 
  92. ^ Waldman, Jon (30 Ocak 2010). "The Royal Rumble stat pack". SLAM! Wrestling. 30 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2010. 
  93. ^ "The 30 best Rumblers ever – Page 27". WWE. 3 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2015. 
  94. ^ "Match data". www.thehistoryofwwe.com. 27 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  95. ^ Burkholder, Denny (26 Ocak 2017). "The Lost Royal Rumble and how a signature WWE event survived despite early failure". cbssports.com. 27 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018. 
  96. ^ "Match data". www.thehistoryofwwe.com. 27 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  97. ^ Cameron, Tony (24 Ocak 2016). "The Forgotten Royal Rumbles". wwfoldschool.com. 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018. 
  98. ^ a b c d Cawthon, Graham (2013). the History of Professional Wrestling Vol 2: WWF 1990–1999. CreateSpace Independent Publishing Platform. ASIN B00RWUNSRS. 
  99. ^ "SmackDown Replays". WWE Network (İngilizce). 28 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2019. 
  100. ^ "Smackdown Replays". WWE Network (İngilizce). 28 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2019. 
  101. ^ Cawthon, Graham. "WWE Smackdown 2004". The History of WWE. 27 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2015. 
  102. ^ "Raw Replays". WWE Network (İngilizce). 28 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2019. 
  103. ^ Cawthon, Graham. "WWE Raw 2008". The History of WWE. 27 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2015. 
  104. ^ WWE, SmackDown: Alberto Del Rio Royal Rumble Match Exhibition, 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 28 Ocak 2019 
  105. ^ Cawthon, Graham. "WWE Raw 2011". The History of WWE. 18 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2015. 
  106. ^ "AJ Styles Hits A Stunner In Special Royal Rumble Match After Last Night's WWE TV Tapings". prowrestling.com. 17 Ocak 2018. 30 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2018. 
  107. ^ "Who will be crowned the next WWE KFC Colonel in a special "Colonel Rumble"?". WWE.com. 30 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2018. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Royal_Rumble_maçı&oldid=32558275" sayfasından alınmıştır