Royal Rumble (2009)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Royal Rumble (2009)
Posterin kapağında yer alan çeşitli WWE güreşçileri
Şarkı Kevin Rudolf ft. Lil Wayne - "Let It Rock"[1]
Bilgi
Federasyon WWE
Brand(lar) Raw
SmackDown
ECW
Sponsor(lar) Castrol GTX
Tarih 25 Ocak 2009
Seyirci sayısı 16.685
Yer Joe Louis Arena
Şehir Detroit, Michigan
İzle ve öde kronolojisi

Armageddon (2008) Royal Rumble (2009) No Way Out (2009)
Royal Rumble kronolojisi

Royal Rumble (2008) Royal Rumble (2009) Royal Rumble (2010)

Royal Rumble (2009), WWE tarafından düzenlenen yirmi ikinci Royal Rumble profesyonel güreş izle ve öde etkinliği. 25 Ocak 2009 tarihinde Detroit, Michigan'daki Joe Louis Arena'da yapılmıştır. Etkinlikte Raw, SmackDown ve ECW brand'lerinde bulunan güreşçiler yer almıştır.[2] 1993 yılından beri olduğu gibi Royal Rumble maçının kazananı aynı yılın WrestleMania (WrestleMania XXVII) etkinliğinde; WWE Championship, World Heavyweight Championship ve ECW Championship kemerlerinden birini seçerek o kemerin maçına çıkmaya hak kazanmaktadır.

Etkinlik, biri karanlık maç olmak üzere altı maçtan oluşmuştur. Ana etkinlikte geleneksel olarak yapılan 30 kişilik Royal Rumble maçı gerçekleştirilmiştir. Üç brand'in güreşçileri de maçta yer almıştır. Sekizinci sıradan giriş yapan Randy Orton en son, yedinci sıradan giriş yapan Triple H'i elemiştir. Raw brand'inin en önemli maçı olan World Heavyweight Championship maçında John Cena ve John "Bradshaw" Layfield karşılaşmıştır. Cena, Attitude Adjustment hareketinden sonra tuş yağarak maçı kazanmıştır. SmackDown brand'inin en önemli maçında Jeff Hardy ve Edge diskalifiyesiz maçta WWE Championship için karşı karşıya gelmiştir. ECW brand'inin en önemli maçı olan ECW Championship maçı Jack Swagger ve Matt Hardy arasında yapılmıştır.

Sonuçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

No. Sonuçlar Tür Süre[3]
1D Jimmy Wang Yang, Paul Burchill'i yendi.[3] Teke tek maç Bilinmiyor
2 Jack Swagger (ş), Matt Hardy'yi yendi.[4] ECW Şampiyonluğu için teke tek maç 7:27
3 Melina, Beth Phoenix'i (ş) (Santino Marella ile) yendi.[5] WWE Kadınlar Şampiyonluğu için teke tek maç 12:57
4 John Cena (ş), John "Bradshaw" Layfield'ı (Shawn Michaels ile) yendi.[6] Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu için teke tek maç 15:29
5 Edge (Chavo Guerrero ile), Jeff Hardy'yi (ş) yendi.[7] WWE Şampiyonluğu için diskalifiyesiz maç 19:22
6 Randy Orton, en son Triple H'i eledi.[8] WrestleMania XXV'te bir dünya şampiyonluğu maçına çıkmak için 30 kişilik Royal Rumble maçı 58:40
  • (ş) - maç öncesi hangisinin şampiyon olarak mücadele ettiğini göstermektedir.
  • D - maçın televizyonda yayınlanmadığını göstermektedir.

Royal Rumble maçına katılanlar ve elenenler[değiştir | kaynağı değiştir]

██ ve "Raw" - Raw güreşçisi
██ ve "SD" - SmackDown güreşçisi
██ ve "ECW" - ECW güreşçisi
██ ve "Efsane" - özel konuk
#[9] Giren[9] Brand Elenme
sırası[10] 		Eleyen[9] Kaldığı
süre[9] 		Elediği
güreşçi
sayısı
1 Rey Mysterio Raw 20 Big Show 49:24 1
2 John Morrison ECW 6 Triple H 19:34 0
3 Carlito SD 3 Vladimir Kozlov 06:11 0
4 Montel Vontavious Porter SD 2 03:52 0
5 The Great Khali SD 1 01:30 0
6 Vladimir Kozlov SD 4 Triple H 02:40 3
7 Triple H SD 29 Randy Orton 49:58 6
8 Randy Orton Raw — Kazanan 48:27 3
9 JTG Raw 7 The Undertaker 11:59 0
10 Ted DiBiase Raw 27 Triple H 45:11 1
11 Chris Jericho Raw 23 The Undertaker 37:17 1
12 Mike Knox Raw 19 Big Show 32:42 0
13 The Miz ECW 5 Triple H 01:20 0
14 Finlay ECW 21 Kane 29:59 0
15 Cody Rhodes Raw 28 Triple H 37:01 2
16 The Undertaker SD 26 Big Show* 32:29 3
17 Goldust Raw 8 Cody Rhodes 01:11 0
18 CM Punk Raw 18 Big Show 22:29 1
19 Mark Henry ECW 9 Rey Mysterio 03:14 0
20 Shelton Benjamin SD 10 The Undertaker 04:17 0
21 William Regal Raw 11 CM Punk 04:23 0
22 Kofi Kingston Raw 12 The Brian Kendrick 06:58 0
23 Kane Raw 24 Randy Orton, Cody Rhodes ve Ted DiBiase 18:21 3
24 R-Truth SD 17 Big Show 12:06 0
25 Rob Van Dam Efsane 22 Chris Jericho 13:56 0
26 The Brian Kendrick SD 13 Triple H 00:15 1
27 Dolph Ziggler Raw 14 Kane 00:21 0
28 Santino Marella Raw 15 00:01.9 0
29 Jim Duggan Efsane 16 Big Show 02:50 0
30 Big Show SD 25 Randy Orton 09:32 6
  • Big Show, Undertaker'ı elediğinde zaten elenmişti.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "WWE Royal Rumble". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2009. Special thanks to Kevin Rudolf, whose "Let it Rock" is the official theme of the Royal Rumble. The track is off his Cash Money Records debut, In the City, which is available now. 
  2. ^ "WWE Royal Rumble event details". World Wrestling Entertainment. 2 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2009. 
  3. ^ a b "Royal Rumble". Pro Wrestling History. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2009. 
  4. ^ Burdick, Michael (25 Ocak 2009). "Results:Solidification with a Swagger". World Wrestling Entertainment. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009. 
  5. ^ "Results:Viva Melina!". World Wrestling Entertainment. 25 Ocak 2009. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009. 
  6. ^ Sitterson, Aubrey (25 Ocak 2009). "Results:Beating the odds". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009. 
  7. ^ DiFino, Lenny (25 Ocak 2009). "Results: Hardy's twisted fate brings gold to Edge". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2009. 
  8. ^ Tello, Craig (25 Ocak 2009). "Results:Detroit "RKO" City". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2009. 
  9. ^ a b c d "2009 Royal Rumble Statistics and Eliminations". World Wrestling Entertainment. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2009. 
  10. ^ "Royal Rumble 2009". Pro Wrestling History. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2012. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Royal_Rumble_(2009)&oldid=31142612" sayfasından alınmıştır