Elektrikli araç

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nissan Leaf, 2015'te dünyada en çok satılan elektrikli araçÇin'in hızlı treni CRH5, Pekin
Elektrikli troleybüs, São Paulo, BrezilyaElektrikli tram, Viyana
ABD yapmım tam elektrikli kargo kamyonu, AvustralyaBYD K9, an electric bus powered with onboard Iron-phosphate battery
The Shatabdi Express in IndiaSolar Impulse, an electric aircraft circumnavigation the globe in 2015
Chinese made electric scooter in Maringá, BrazilElectric bicycle in Manhattan, New York
Dünyadan çeşitli elektrikli araçlar (en üst soldan başlayarak):

Elektrikli araç veya elektronik taşıt elektrik enerjisiyle şarj edilen piller aracılığıyla çalışan araçlardır.

Batarya ve Enerji[değiştir | kaynağı değiştir]

Elektrikli araçları şarj etme yöntemleri seviye 1, seviye 2 ve seviye 3 olmak üzere üç seviyeye ayrılır. 1.Evlerde veya iş yerlerinde park halinde bulunan araçları sarj etmek için kullanılabilecek bir yöntem. 5-12 saat arasında değişebilir. 2.kamu alanlarında orta düzeyde şarj için kullanılabilecek yöntem. 1-4 saat arasında sarj olabilir. 3.seviye kısa sürede hızlı şarj etmek için kullanılabilir yöntem. 15 - 30 dakika arasında şarj olur.[1]

Teknoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

elektrikli araçlarda kullanılan Pilot modu,akıllı sensörler ve benzeri teknolojilerle birlikte elektrikli araçlar kazaların önüne geçebilir.

Çevrecilik ve Eleştiriler[değiştir | kaynağı değiştir]

Uluslararası kaynaklara göre, dünyadaki petrol rezervlerinin bilinen rezervlerle birlikte ömrünün yaklaşık 50 yıl olduğu öngörülmektedir Literatürde içten yanmalı motorların verimliliğini artırmak için birçok çalışma yapılmıştır ve verimlilik hala %40 seviyesine ulaşmamıştır. Elektrikli araç tarafında özellikle Lityum-iyon türü bataryalar en çok umut edilen bataryalardır.[2]

Uygulamalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Avrupa'da elektrikli otomobil ve kamyonet alımı 2020'de önemli ölçüde arttı. Yıl için elektrikli otomobil kayıtları 2019'daki 550.000 adetten 1.325.000 adede yükseldi. Bu, toplam yeni araba kayıtlarının sadece %3,5'ten %11'ine bir artışı temsil ediyor. 1 yıl. Elektrikli kamyonetlerin alımı da 2019'daki toplam yeni kayıtların %1,4'ünden 2020'de %2,2'ye yükseldi. 2020'de otomobiller ve kamyonetler için elektrikli araç kayıtlarının çoğunluğunu plug-in hibritlerden ziyade pilli elektrikli araçlar oluşturdu.[3] Avrupa Yeşil Anlaşması'nın bir parçası olarak, Avrupa İklim Yasası ile AB kendisine 2050 yılına kadar iklim tarafsızlığına ulaşmak için bağlayıcı bir hedef belirlemiştir . Bu, mevcut sera gazı emisyon seviyelerinin önümüzdeki on yıllarda önemli ölçüde düşmesini gerektiriyor. İklim tarafsızlığına yönelik bir ara adım olarak AB, 2030 yılına kadar emisyonları en az %55 oranında azaltmayı taahhüt ederek 2030 iklim hedefini yükseltti.[4]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Kerem, A. (2014). Elektrikli araç teknolojisinin gelişimi ve gelecek beklentileri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(1), 1-13.
  2. ^ Özbay, H. , Közkurt, C. , Dalcalı, A. & Tektaş, M. (2020). Geleceğin Ulaşım Tercihi: Elektrikli Araçlar . Akıllı Ulaşım Sistemleri ve Uygulamaları Dergisi , 3 (1) , 34-50 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/jitsa/issue/53369/712337 4 Aralık 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2021. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2021.