II. Ahmed

Tam adı
	Ahmed bin Ibrahim

II. Ahmed
II. Ahmed
	İslâm Halifesi; Emîrü'l-mü'minîn; İki Kutsal Caminin Hizmetkârı
	Konstantin Kapıdağlı tarafından çizilmiş portresi
21. Osmanlı Padişahı
Hüküm süresi	22 Haziran 1691 - 6 Şubat 1695
Önce gelen	II. Süleyman
Sonra gelen	II. Mustafa
100. İslâm Halifesi
Hüküm süresi	22 Haziran 1691 - 6 Şubat 1695
Önce gelen	II. Süleyman
Sonra gelen	II. Mustafa
Doğum	25 Şubat 1643 veya 1 Ağustos 1642; Konstantiniyye, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm	6 Şubat 1695 (51 yaşında); Edirne, Osmanlı İmparatorluğu
Defin	Süleymaniye Camii, İstanbul, Türkiye
Eş(ler)i	Rabi'a Sultan; Şayeste Hatun
Çocuk(lar)ı	Şehzade Ibrahim ; Şehzade Selim ; Asiye Sultan; Atike Sultan ihtilaflı; Hatice Sultan
Tam adı
	Ahmed bin Ibrahim
Hanedan	Osmanlı Hanedanı
Babası	İbrahim
Annesi	Hatice Muazzez Sultan
Dini	İslam
İmza

II. Ahmed (25 Şubat 1643 – 6 Şubat 1695), 21. Osmanlı padişahı ve 100. İslam halifesidir.

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Sultan İbrahim'in üçüncü oğludur. Annesi Hatice Muazzez Sultan'dır. 1643'te İstanbul'da dünyaya geldi. İyi bir tahsil gördü. Arapça ve Farsça'yı ileri düzeyde öğrendi. Kardeşi II. Süleyman'ın dört yıllık saltanatı sırasında sarayda kafes hayatı yaşadı. 21 Haziran 1691'de tahta çıktığı zaman 48 yaşındaydı. II. Ahmed'in cülusu sırasında Osmanlı Devleti, İkinci Viyana Kuşatmasını takip eden harplerle meşguldü.

Saltanatı[değiştir | kaynağı değiştir]

II. Ahmed

Sultan II. Ahmed ağabeyi II. Süleyman’ın ölümü üzerine 22 Haziran 1691 günü 48 yaşındayken tahta çıktı. Taht’a çıktıktan sonra ilk olarak; Avusturya üzerine giden Sadrazam Fazıl Mustafa Paşa'ya bir ferman göndererek sadaretinin ve seferin devamını diledi. Fazıl Mustafa Paşa, 20 Temmuz'da Belgrad'a ulaşan Osmanlı ordusunu, Kırım kuvvetlerinin gelmesini beklemeden ve harp meclisinin kararına aykırı olarak Petervaradin önlerinde bulunan Avusturya ordusu üzerine sürdü. Tisa Suyunun Tuna'ya karıştığı Salankamen mevkiinde, şiddetli geçen harbin ilk anlarında Osmanlı ordusu üstün durumda iken serdarın vurularak şehit düşmesi üzerine, vaziyet Osmanlılar aleyhine döndü. Böylece Salankamen savaşı kaybedildi. Bu savaşta tarihçilerin; âlim, dindar, alicenap, vakur ve adil bir kimse olarak vasıflandırdıkları, iyi bir devlet adamı ve komutan olan Fazıl Mustafa Paşa'nın şehit düşmesi, Osmanlılar için en büyük kayıp olmuştur.

Salankamen hezimetinden sonra, Lipva ve Varat kaleleri Avusturyalılar tarafından işgal olundu. Durumu müsait gören Leh kuvvetleri Kamaniçe Kalesini muhasara edip, İsakçı Kalesi civarına kadar geldiler. Ancak Kamaniçe serdarı Kahraman Paşa tarafından bozguna uğratıldılar. Venedikli vali Morosunu Girit'e asker çıkarıp, Hanya kalesini kuşattıysa da İsmail Paşa'nın kahramanca savunması sayesinde adadan ayrılmak zorunda kaldı.

1693 yılında Avusturyalılar, Erdel üzerinden Eflak ve Boğdan'a tekrar taarruza başladılar. Yanova'yı işgal eden düşman kuvvetleri, Belgrad'ı muhasara ettiler. Ancak Sadrazam Bozoklu Mustafa Paşa süratle gelerek Yanova'yı geri aldı ve Belgrad'ı kuşatmadan kurtardı. Osmanlı Ordusunun kısmi başarılarına rağmen Avusturyalıların taarruzları devam ediyordu. Bu sırada Osmanlıların toparlanmasına fırsat vermek istemeyen Venedikliler de devamlı saldırı halindeydiler. Serdar-ı ekremin Varadin kuşatmasında olduğu bir sırada Malta, Floransa ve Papalık filolarından oluşan bir Venedik donanması Sakız Adası'nı işgal etti. Bu haber Sultan II. Ahmed'i çok müteessir etti. Padişah, bu üzüntüsünü vezir-i azam Sürmeli Ali Paşa'ya gönderdiği hatt-ı hümayunda "Mademki Sakız düşman elindedir, bütün Engürüs (Macaristan) memleketini fethetsen kabulüm değildir." diyerek bildirdi. Ayrıca sadrazam Edirne'ye gelince; "Eğer bu kış Sakız adası geri alınmazsa, bütün reisleri katlederim." diyerek emrini bildirdi.

Bu emir üzerine 1695 yılı ilk günlerinde İstanbul'dan hareket eden Osmanlı donanması kalyonlar kaptanı Mezomorto Hüseyin Paşa'nın büyük kahramanlığı sayesinde Sakız boğazındaki Koyun adaları mevkiinde Venedik donanmasına büyük zayiat verdirdi. Venedikli amiral, gemisiyle birlikte sulara gömüldü. Koyun adaları zaferinden sonra, Türk donanması Sakız'a asker çıkarıp adayı kolayca ele geçirdi. Ancak Sultan II. Ahmed Sakız'ın fetih haberini alamadan 6 Şubat 1695 tarihinde 51 yaşında Edirne’de vefat etti.

Kişiliği[değiştir | kaynağı değiştir]

Sultan II. Ahmed'in mezarı Süleymaniye Camii'ndeki Kanuni Sultan Süleyman türbesi içerisindedir.

Sultan II. Ahmed

Çok merhametli ve vatanperver olan II. Ahmed, hasta olduğu zamanlarda bile, devlet işlerinden asla el çekmezdi. Zaman zaman kıyafetini değiştirerek halk arasında dolaşır, insanların dertlerini sabırla dinler, çare bulunması için gerekli yerlere emirler verirdi. İslamiyet'e hizmet hususunda derin bir mesuliyet hissi içinde hareket ederdi. Tahta çıktığı zaman söylediği; "Ben saltanata talip değildim. Allah-ü Teala saltanatı fazl-ı kereminden bu aciz kuluna nasip eyledi. Bu nimetin şükrünü eda edemem." şeklinde sözleri onun nasıl manevi bir mesuliyetle devlet reisliğini kabul ettiğini anlatmakta ve milletine hizmet duygusunun derinliğini göstermektedir.

Sultan II. Ahmed, bir mesele hakkında uzun uzun düşündükten ve bilenlerle istişare ettikten sonra karar verirdi. Sanatkârları korur, onlara değer verir, daha iyiye ve daha güzele yönelmeleri için çalışırdı. Hattat olup, hattı güzeldi. Kur'an'ın yanında başka kitapları da yazarak çoğaltırdı. Aynı zamanda şâir olan Sultan II. Ahmed'in kabri Kanuni Sultan Süleyman türbesinin içerisindedir.

Ailesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Eşleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Haseki Rabia Sultan^[1]
Şayeste Hanım^[2]

Erkek çocukları[değiştir | kaynağı değiştir]

Şehzade İbrahim (d. 5 Ekim 1692 - ö. 1703)
Şehzade Selim (d. 5 Ekim 1692 - ö. 25 Mayıs 1693)

Kız çocukları[değiştir | kaynağı değiştir]

Atike Sultan^[3]
Hatice Sultan
Asiye Sultan^[3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ M. Çağatay Uluçay, Padişahların Kadınları ve Kızları, Ötüken Yayınları, s. 114
^ Necdet Sakaoğlu, Bu Mülkün Kadın Sultanları, Alfa Yayınları, s. 390
^ ^a ^b M. Çağatay Uluçay, Padişahların Kadınları ve Kızları, Ötüken Yayınları, s. 115

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Uzunçarşılı, İsmail Hakkı (2003). Osmanlı Tarihi III. Cilt 1. Kısım: II. Selim'in Tahta Çıkışından 1699 Karlofça Andlaşmasına Kadar. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. ISBN 975-16-0013-8.
Sakaoğlu, Necdet (1999). Bu Mülkün Sultanları. İstanbul: Oğlak Yayınları. ISBN 875-329-299-6. say.200-209
Kinross, Lord (1977). The Ottoman Centuries. İstanbul: Sander Kitabevi. ISBN 0-224-01379-8. (İngilizce)

Resmî unvanlar
II. Ahmed Osmanlı Hanedanı Doğumu: 25 Şubat 1643 Ölümü: 6 Şubat 1695
Önce gelen II. Süleyman	Osmanlı Sultanı 22 Haziran 1691 - 6 Şubat 1695	Sonra gelen II. Mustafa
Sünni İslam unvanları
Önce gelen II. Süleyman	İslam Halifesi 22 Haziran 1691 - 6 Şubat 1695	Sonra gelen II. Mustafa

[1] M. Çağatay Uluçay, Padişahların Kadınları ve Kızları, Ötüken Yayınları, s. 114

[2] Necdet Sakaoğlu, Bu Mülkün Kadın Sultanları, Alfa Yayınları, s. 390

[:0-3] M. Çağatay Uluçay, Padişahların Kadınları ve Kızları, Ötüken Yayınları, s. 115

[1]

[2]

[3]

g t d Osmanlı Hanedanı
Soyağacı (padişah eşleri)
Osmanlı padişahları	Osman Gazi Orhan Gazi I. Murad I. Bayezid I. Mehmed II. Murad II. Mehmed II. Bayezid I. Selim I. Süleyman II. Selim III. Murad III. Mehmed I. Ahmed I. Mustafa II. Osman IV. Murad İbrahim IV. Mehmed II. Süleyman II. Ahmed II. Mustafa III. Ahmed I. Mahmud III. Osman III. Mustafa I. Abdülhamid III. Selim IV. Mustafa II. Mahmud Abdülmecid Abdülaziz V. Murad II. Abdülhamid V. Mehmed VI. Mehmed
Padişah anneleri	Halime Hatun Malhun Hatun Nilüfer Hatun Gülçiçek Hatun Devlet Hatun Emine Hatun Hüma Hatun Sitti Mükrime Hatun / I. Gülbahar Hatun II. Gülbahar Hatun / I. Ayşe Hatun Ayşe Hafsa Sultan Hürrem Sultan Nurbanu Sultan Safiye Sultan Handan Sultan Valide Sultan (I. Mustafa'nın annesi) Mahfiruz Hatice Sultan Kösem Sultan Hatice Turhan Sultan Saliha Dilaşub Sultan Hatice Muazzez Sultan Emetullah Râbia Gülnûş Sultan Saliha Sebkati Sultan Şehsuvar Sultan Emine Mihrişah Kadınefendi Rabia Şermi Kadınefendi Mihrişah Valide Sultan Ayşe Sineperver Sultan Nakşidil Sultan Bezmiâlem Valide Sultan Pertevniyal Sultan Şevkefza Sultan Tirimüjgan Kadınefendi Gülcemal Kadınefendi Gülüstü Hanım
Hanedan reisleri	Abdülmecid Ahmed Nihad Efendi Osman Fuad Efendi Mehmed Abdülaziz Efendi Ali Vâsıb Efendi Mehmed Orhan Osmanoğlu Ertuğrul Osman Osmanoğlu Osman Bayezid Osmanoğlu Dündar Abdülkerim Osmanoğlu Harun Osmanoğlu
Osmanlı padişah eşleri Osmanlı şehzadeleri Osmanlı padişah kızları

g t d Osmanlı şehzadeleri
1. nesil	Alâeddin Paşa Orhan Bey
2. nesil	Süleyman Paşa I. Murad Şehzade Halil
3. nesil	Yakup Çelebi I. Bayezid Savcı Bey
4. nesil	Şehzade Ertuğrul Süleyman Çelebi Mustafa Çelebi İsa Çelebi Musa Çelebi I. Mehmed
5. nesil	II. Murad Mustafa Çelebi
6. nesil	Şehzade Alâaddin II. Mehmed
7. nesil	II. Bayezid Şehzade Mustafa Cem Sultan
8. nesil	Şehzade Ahmed Şehzade Korkut I. Selim Şehzade Mahmud
9. nesil	I. Süleyman
10. nesil	Şehzade Mustafa Şehzade Mehmed Şehzade Abdullah II. Selim Şehzade Bayezid Şehzade Cihangir
11. nesil	III. Murad
12. nesil	III. Mehmed Şehzade Yahya
13. nesil	Şehzade Selim Şehzade Mahmud I. Ahmed I. Mustafa
14. nesil	II. Osman Şehzade Mehmed IV. Murad Şehzade Bayezid Şehzade Kâsım Şehzade Süleyman İbrahim
15. nesil	IV. Mehmed II. Süleyman II. Ahmed
16. nesil	II. Mustafa III. Ahmed
17. nesil	I. Mahmud III. Osman Şehzade Mehmed III. Mustafa I. Abdülhamid
18. nesil	III. Selim IV. Mustafa II. Mahmud
19. nesil	Abdülmecid Abdülaziz
20. nesil	V. Murad II. Abdülhamid V. Mehmed Ahmed Kemaleddin Efendi Mehmed Burhaneddin Efendi Ahmed Nureddin Efendi Yusuf İzzeddin Efendi Süleyman Selim Efendi VI. Mehmed Abdülmecid Efendi Mehmed Şevket Efendi Mehmed Seyfeddin Efendi
21. nesil	Mehmed Selahaddin Efendi Mehmet Selim Efendi Mehmed Ziyaeddin Efendi Mehmed Necmeddin Efendi Mehmed Abdülkadir Efendi Mehmed Burhaneddin Efendi Ömer Hilmi Efendi Ömer Faruk Efendi Mahmud Şevket Efendi Mehmed Abid Efendi
22. nesil	Ahmed Nihad Efendi Mehmed Cemaleddin Efendi Osman Fuad Efendi Mehmed Abdülaziz Efendi İbrahim Tevfik Efendi Mehmed Abdülkerim Efendi Mehmed Orhan Osmanoğlu Ertuğrul Osman Osmanoğlu
23. nesil	Ali Vâsıb Efendi