Ömer Faruk Efendi
| Ömer Faruk Efendi | |
|---|---|
 | |
| Eş(leri) |
Sabiha Sultan Mihrişah Sultan |
| Çocukları |
Neslişah Osmanoğlu Hanzade Sultan Necla Sultan |
| Hanedan | Osmanlı Hanedanı |
| Babası | Abdülmecid Efendi |
| Annesi | Şehsuvar Kadınefendi |
| Doğum |
27 Şubat 1898 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm |
28 Mart 1969 (71 yaşında) Kahire, Mısır |
| Defin | II. Mahmud Türbesi |
| Meslek | Asker |
Ömer Faruk Efendi (27 Şubat 1898, İstanbul – 28 Mart 1969, Kahire), Türk asker, son Osmanlı halifesi Abdülmecid Efendi'nin oğlu, son Osmanlı padişahı VI. Mehmed'in damadıdır. 1919-1924 yılları arasında Fenerbahçe Spor Kulübü'nün başkanlığını yapmıştır.[1]
Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]
1898 yılında Dolmabahçe Sarayı'nda doğmuştur. Dedesi, 32. Osmanlı padişahı Sultan Abdülaziz'dir. Annesi Şehsuvar Kadınefendi idi. Kız kardeşi ise başka bir anneden doğan Dürrüşehvar Sultan'dı.
Defalarca cepheye gönderilme talebi yaşının çok küçük olması sebebiyle geri çevrildi. Nihayetinde Galiçya, ardından da Verdun Cephesi’nde kanlı çatışmalara katıldı. Alman İmparatorluğu, Ömer Faruk Efendiyi en büyük 2 madalyasıyla ödüllendirdiği gibi, kendisini daha önce defalarca taltif etmek istese de; Ömer Faruk Efendi, bunları kabul etmediği halde Kayzer II. Wilhelm, son olarak ısrarla kendisine altın bir tabaka ile imzalı fotoğrafını yollamıştır.[2]
Ömer Faruk Efendi, 1914 yılında Harbiye Mektebi'nden mezun olmuş ve daha sonra Almanya'da Potsdam Askeri Akademisi'ni bitirmiştir. I. Dünya Savaşı"nda Verdun Cephesi'nde savaşa katılmıştır. Prusya hassa alayında üsteğmen rütbesiyle tâlim gördü. Ülkeye döndükten sonra sonra kuzeni Şehzade Mehmed Vahdettin Efendi'nin kızı olan Sabiha Sultan ile evlendi ve bu evlilikten Neslişah Sultan, Hanzade Sultan ve Necla Sultan adlarında üç kız çocuk sahibi oldu. Saray erkanında, yakışıklılığı ile şöhret bulmuş, hatta bu şöhreti Avrupa saraylarına dahi yayılmış ancak, bununla birlikte eşi Sabiha Sultan'ın, kendisine bu konudaki itimatsızlığından dolayı, evliliği 1948 yılında sona ermiştir. Alman İmparatoru II. Wilhelm'i, Sultan V. Mehmed Reşad adına Almanya'ya ziyarete giden Şehzade Mehmed Vahdettin Efendi'ye, Mustafa Kemal Paşa ile birlikte yolculukta eşlik eden heyette yer aldı.[3]
Spora ve özellikle de futbola olan ilgisiyle tanındı. 1919 yılında, 21 yaşındayken Fenerbahçe Spor Kulübü'nün başkanlığına seçildi ve sürgün nedeniyle ülkeyi terk etmek zorunda kalana kadar 5 yıl boyunca bu görevi sürdürdü.
1921 yılının Nisan ayında çok arzu ettiği Millî Mücadele'ye katılmak için Anadolu'ya yola çıktı. Ancak İnebolu dolaylarında, Mustafa Kemal Paşa'nın silah arkadaşı ve yakın dostu da olmasına rağmen, Ankara Hükumeti yetkilileri tarafından İstanbul'a geri gönderilmiştir. Mustafa Kemal Paşa tarafından, Millî Mücadele için Anadolu'ya gelmesinin tasvip olunmadığı iletilmiş[4] ve kendisine şu telgraf yollanmıştır:
| « Şehzadeyi Necabetpenah Ömer Faruk Efendi Hazretlerine; Zatı fehimanelerinin Anadolu’ya teşrif buyurmaları emsali müessefe-i tarihiye delâletiyle sabit olduğu üzere erkânı saltanatı seniyye arasında bazı sui-telâkkiyata mahal verebileceği ve vahdeti tamme halinde bulunan efkârı umumiye-i milliyeyi yeniden teşevvüşe düşürmek suretiyle de fevkalâde dâii mezahir olacağı muhakkak olduğundan vatan ve milletin bütün hanedanı saltanatı seniye erkânının hizmetlerinden istifade edecekleri zamanın hulûline intizaren şimdilik İstanbul’da temdidi ikâmet buyurmaları meftur oldukları hamiyeti vataniye iktizasından görüldüğü maalitiram arzolunur efendim. -Mustafa Kemal » |
4 Mart 1924 tarihinde TBMM'nin kabul ettiği "Hilafetin kaldırılması ve Osmanlı Hanedanı'nın sınır dışı edilmesi" kanunu gereğince başta babası Abdülmecid Efendi olmak üzere tüm aile üyeleriyle birlikte yurt dışına sürgün edildi. Sürgüne binbaşı rütbesinde gönderildi. Sürgün yıllarında İsviçre ve Nice’de yaşadı. Ayrıca 1925 yılında, Ömer Faruk Efendi'nin Arnavutluk'a hükümdar yapılması söz konusu oldu ise de, Ankara hükumeti, başvekil Ahmed Zogoğlu aracılığıyla bu olasılığı engelledi.[2] Türkiye'ye bir daha gelemedi ve 45 yıl sürgünde yaşadı. 28 Mart 1969 tarihinde Kahire'de vefat etti. Ancak ölümünden 5 yıl sonra Osmanlı Hanedanı'nın üyesi olan erkeklerinin ülkeye dönmelerine izin verildi. Yıllar sonra hükumetin "sessizce defnedilmesi şartıyla" verdiği özel bir izinle, Ömer Faruk Efendi'nin naaşı Türkiye'ye getirildi ve 10 Mart 1977'de Cağaloğlu'ndaki II. Mahmud Türbesi'ne defnedildi.[5]
| Sportif görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Refik Ahmet Nuri Sekizinci |
13. Fenerbahçe SK Başkanı 1919-1924 |
Sonra gelen: Nasuhi Baydar |
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Sürgündeki Şehzade, Vatan ve Fenerbahçe Hasreti İle Can Verdi". Murat Bardakçı. Hürriyet Gazetesi. 16 Ocak 2006. Erişim tarihi: 16 Ocak 2006.
- ^ a b "Son Mısır Melikesine Veda". Prof. Dr. Ekrem Buğra Ekinci. 4 Nisan 2012. Erişim tarihi: 4 Nisan 2012.
- ^ "Cephedeki Şehzadeler. Ömer Faruk Efendi ve Osman Fuad Efendi". Prof. Dr. Ekrem Buğra Ekinci. 18 Mart 2019. Erişim tarihi: 18 Mart 2019.
- ^ "Şehzade Ömer Faruk Efendi, Milli Mücadele'ye Neden Katılamadı?". Murat Kutlu. Gerçek Hayat Gazetesi. 26 Mart 2018. Erişim tarihi: 26 Mart 2018.
- ^ "Şehzade Ömer Faruk Efendi'nin Hazin Hayat Öyküsü". Fikriyat Haber Sitesi. 28 Mart 2019. Erişim tarihi: 28 Mart 2019.
