İçeriğe atla

Şehzade Mehmed (I. Ahmed'in oğlu)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Şehzade Mehmed
Doğum1605
İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm12 Ocak 1621
İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
DefinI. Ahmed Türbesi, İstanbul
Tam adı
Şehzade Mehmed bin Ahmed Han
HanedanOsmanlı Hanedanı
BabasıI. Ahmed
AnnesiKösem Sultan
Şehzade Mehmed'in I. Ahmed Türbesi içindeki kabri, Sultanahmet Meydanı, İstanbul

Şehzade Mehmed (d. 1605 - ö. 12 Ocak 1621[1]), Babası Osmanlı Padişahı I. Ahmet, annesi Kösem Sultan'dır.[2]

Babası'nın 1617 senesinde vefat etmesi ve ardından tahta çıkan amcası I. Mustafa'nın tahtan indirilmesiyle ağabeyi II. Osman tahta çıktı. Genç Osman, başta Şehzade Mehmed'e kıymayan ancak iktidarının üçüncü yılında Lehistan seferi'ne çıkarken, kendisinin yokluğunda muhtemelen sultanlardan birinin herhangi bir kardeşinin tahta çıkarma girişimini engellemek için, altı kardeşinden en büyüğü olan Şehzade Mehmed’i yaklaşık 16 yaşında boğdurttu.[3] Şehzade Mehmed'in idam edilmesi halk ve askerler arasında hoşnutsuzluk ve huzursuzluk yarattı çünkü Şehzade Mahmud'dan 18 yıl sonra ilk defa bir şehzade katli olmuştu. Ardından 1621 büyük kışın yaşanması bu idama yoruldu ve padişaha karşı hoşnutsuzluk oluştu. Şehzade Mehmed, yeniçeriler tarafından sevilmekteydi. Kendisi öldükten sonra ayaklanma olduğu rivayet edilmektedir. Şehzade Mehmed'in boğulurken II. Osman'a şöyle dediği rivayet edilir;[4]

"Osman, dilerim Allah'tan, ömrü devletin berbad olup benim ömrümden nice mahrum eylediysen, sen dahi behremend olmayasın!"

Popüler kültürdeki yeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

2015 yapımı olan Muhteşem Yüzyıl Kösem dizisinde Burak Dakak tarafından canlandırılmıştır.

  1. ^ TDV İslam Ansiklopedisi, cilt: 33,  sayfa: 454
  2. ^ Günhan Börekçi, İnkırâzın Eşiğinde Bir Hanedan: III. Mehmed, I. Ahmed, I. Mustafa ve 17. Yüzyıl Osmanlı Siyasi Krizi, Sayfa: 62
  3. ^ Öldürülen Osmanlı Şehzadeleri ve Devrilen Padişahlar. "Öldürülen Osmanlı Şehzadeleri ve Devrilen Padişahlar". liberteryen.org/. 31 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2013. 
  4. ^ Naîmâ Mustafa Efendi, Tarih-i Naîmâ, cilt II, s. 460