Mehmed Seyfeddin Efendi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Mehmed Seyfeddin Efendi (1874; Dolmabahçe Sarayı - 1927, Nice,Fransa), Osmanlı şehzadesi. Sultan Abdülaziz'in 5. oğludur. Annesi Gevheri Kadınefendi'dir.

Seyfeddin'in mezarı (ortada).

Küçük yaşta yetim kalınca, kuzeni II. Abdülhamid tarafından yetiştirilmiştir. Bahriye'ye intisap etmiş ve Bahriye Ferikliğine (Oramiral) kadar yükselmiştir. Boğaziçindeki Şirket-i Hayriyye vapurlarında kaptanlık yapmıştır. Türk Musikisi ile ciddi şekilde ilgilenmiş, ilahiler, sözlü eserler ve saz eserleri bestelemiştir. Tanburi idi. Osmanlı Hanedanı içinde Musiki ile en profesyonel şekilde ilgilenen şehzadedir. Türkiye'den ayrıldıktan sonra yerleştiği Nice'te, bağırsak rahatsızlığından ölmüştür.[1] Cenazesi Suriye'ye götürülerek, Şam'da Süleymaniye Külliyesi'ne gömüldü.

Çocukları[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "SEYFEDDİN EFENDİ, Şehzade". TDV İslâm Ansiklopedisi. 22 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2022.