İlaç toleransı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Aspirin hapları

İlaç toleransı, bir ilacın düzenli olarak veya uzun bir süre boyunca alındığında, vücudun ilaca olan tepkisinin azalması durumudur. İlk dozlar etkili olabilirken, zamanla aynı dozun aynı etkiyi sağlamamasıyla karakterizedir. İlaç toleransı, ilacın etkisine karşı vücudun fizyolojik bir adaptasyonunun sonucudur. Bu adaptasyon, ilacın etkisini azaltan veya ortadan kaldıran çeşitli mekanizmalar yoluyla gerçekleşebilir.[1]

İlaç toleransının nedenleri[değiştir | kaynağı değiştir]

İlaç toleransının birkaç nedeni olabilir. En yaygın nedenlerden bazıları şunlardır:

  • Farmakodinamik adaptasyon: İlacın hedef reseptörlerinin veya hücre içi sinyal yollarının sayısının veya duyarlılığının azalması.
  • Farmakokinetik adaptasyon: İlacın emilimini, dağılımını, metabolizmasını veya atılımını etkileyen değişiklikler.
  • Psikolojik faktörler: İlacın etkilerine karşı oluşan beklentiler veya alışkanlıklar.[2]

İlaç toleransının türleri[değiştir | kaynağı değiştir]

İlaç toleransı, ilacın etkisine göre iki ana kategoriye ayrılabilir:

  • Farmakolojik Tolerans: İlacın farmakolojik etkilerine karşı gelişen toleranstır. Örneğin, ağrı kesici ilaçların etkisine karşı gelişen tolerans, bu ilaçların ağrı kesici etkilerinin azalmasına neden olur.
  • Psikososyal Tolerans: İlacın psikolojik veya sosyal etkilerine karşı gelişen toleranstır. Örneğin, alkolün sarhoşluk etkisine karşı gelişen tolerans, alkolün sarhoşluk etkisini azaltır.[3]

İlaç toleransının sonuçları[değiştir | kaynağı değiştir]

İlaç toleransı, ilacın etkinliğinin azalmasına veya ortadan kalkmasına neden olabilir. Bu durum, ilacın terapötik etkilerini azaltabilir veya ilacın istenmeyen etkilerini artırabilir. İlaç toleransı, ilaç bağımlılığı ile de ilişkilendirilebilir. İlaç toleransı gelişen kişiler, aynı etkiyi elde etmek için daha fazla ilaç kullanmaya ihtiyaç duyabilirler. Bu durum, ilaç bağımlılığı riskini artırabilir.

İlaç toleransının önlenmesi[değiştir | kaynağı değiştir]

İlaç toleransının önlenmesi için, ilaçların mümkün olduğunca kısa süreli ve düşük dozlarda kullanılması önemlidir. Ayrıca, ilaçların kullanımının düzenli aralıklarla ara verilmesi de toleransın gelişmesini önlemeye yardımcı olabilir.[4]

İlaç toleransının tedavisi[değiştir | kaynağı değiştir]

İlaç toleransının tedavisi, toleransın nedenine bağlıdır. Farmakolojik toleransın tedavisinde, ilacın dozunun artırılması veya ilacın etkisini artıran başka bir ilaç verilmesi gerekebilir. Psikososyal toleransın tedavisinde, psikolojik destek veya davranışsal terapiler kullanılabilir.

  • Yeni ilaçların geliştirilmesi: İlaçların etki mekanizmalarını değiştirerek toleransın gelişmesini önlemeye yönelik yeni ilaçlar geliştirilmektedir.
  • İlacın dozunun veya sıklığının ayarlanması: İlacın dozunu veya sıklığını azaltarak toleransın gelişmesini önlemeye veya geciktirmeye yönelik çalışmalar yapılmaktadır.
  • İlaçların birlikte kullanımı: İlaçların birlikte kullanımı, toleransın gelişmesini önlemeye veya geciktirmeye yardımcı olabilir.[5]

İlaç toleransının örnekleri[değiştir | kaynağı değiştir]

İlaç toleransının birçok örneği vardır. Bazı yaygın örnekler şunlardır:

  • Ağrı kesici ilaçlar: Ağrı kesici ilaçların (örneğin, aspirin, ibuprofen, kodein) uzun süreli kullanımı, bu ilaçların ağrı kesici etkilerinin azalmasına neden olabilir.
  • Antidepresan ilaçlar: Antidepresan ilaçların (örneğin, SSRI'lar, SNRI'lar) uzun süreli kullanımı, bu ilaçların antidepresan etkilerinin azalmasına neden olabilir.
  • Uyku ilaçları: Uyku ilaçlarının (örneğin, benzodiazepinler) uzun süreli kullanımı, bu ilaçların uyku getirici etkilerinin azalmasına neden olabilir.
  • Alkol: Alkolün sarhoşluk etkisine karşı gelişen tolerans, alkolün sarhoşluk etkisini azaltır. Bu durum, alkolün zararlı etkilerini artırabilir.

İlaç toleransı, ilacın etkinliğinin azalmasına veya ortadan kalkmasına neden olabilen önemli bir tıbbi problemdir. İlaç toleransının önlenmesi ve tedavisi için, ilaçların mümkün olduğunca kısa süreli ve düşük dozlarda kullanılması önemlidir.[5][6]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Miller, Norman S.; Dackis, Charles A.; Gold, Mark S. (24 Ocak 1987). "The relationship of addiction, tolerance, and dependence to alcohol and drugs: A neurochemical approach". Journal of Substance Abuse Treatment (İngilizce). 4 (3-4): 197-207. doi:10.1016/S0740-5472(87)80014-4. 29 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2024. 
  2. ^ Swift, C. G.; Swift, M. R.; Hamley, J.; Stevenson, I. H.; Crooks, J. (1984). "SIDE-EFFECT 'TOLERANCE' IN ELDERLY LONG-TERM RECIPIENTS OF BENZODIAZEPINE HYPNOTICS". Age and Ageing (İngilizce). 13 (6): 335-343. doi:10.1093/ageing/13.6.335. ISSN 0002-0729. 10 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2024. 
  3. ^ Bespalov, Anton; Müller, Reinhold; Relo, Ana-Lucia; Hudzik, Thomas (1 Mayıs 2016). "Drug Tolerance: A Known Unknown in Translational Neuroscience". Trends in Pharmacological Sciences (İngilizce). 37 (5): 364-378. doi:10.1016/j.tips.2016.01.008. 1 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2024. 
  4. ^ Wolgin, D.L (1 Mayıs 2000). "Contingent tolerance to amphetamine hypophagia: new insights into the role of environmental context in the expression of stereotypy". Neuroscience & Biobehavioral Reviews (İngilizce). 24 (3): 279-294. doi:10.1016/S0149-7634(99)00070-6. 17 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2024. 
  5. ^ a b Weiner, William J.; Koller, William C.; Perlik, Stuart; Nausieda, Paul A.; Klawans, Harold L. (3 Aralık 1980). "Drug holiday and management of Parkinson disease". Neurology (İngilizce). 30 (12): 1257-1257. doi:10.1212/WNL.30.12.1257. ISSN 0028-3878. 23 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2024. 
  6. ^ "Clinical Pharmacology &#38 Therapeutics". search.worldcat.org. 23 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2024.