İçeriğe atla

Nonsteroid antiinflamatuar ilaç

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nonsteroid antiinflamatuar ilaçlar
İlaç sınıfı
Yaygın bir NSAID olan 200 mg tablet şeklinde jenerik ibuprofen
Sınıf tanımlayıcıları
Diğer adlarSiklooksijenaz inhibitörü,[1] Siklooksijenaz enzim inhibitörü,[1] Steroid olmayan antiinflamatuar ajanlar/analjezikler (NSAIAs), Steroid olmayan antiinflamatuar ilaçlar (NSAIMs)
KullanımAğrı, ateş, iltihap, antithrombosis
ATC koduM01A
Etki mekanizmasıEnzim inhibitörü
Biyolojik hedefCOX-1 and COX-2
Hukuki durum
Vikiveri

Non-steroidal antiinflamatuar ilaçlar ya da steroid dışı yangı önleyici ilaçlar, kısaca NSAİİ'ler, analjezik, antipiretik ve antiinflamatuar (ağrı, ateş ve inflamasyonu azaltıcı) ilaçlardır. "Non-steroidal" terimi bu ilaçları benzer etkileri olan (çok daha geniş etki alanları vardır) steroidlerden ayırmak için kullanılır.[2] NSAİİ'ler narkotik değildirler. NSAİİ'ler bazen NSAİA (sondaki A-Analjezik kısaltması) olarak da adlandırılırlar. Bu grubun en çok bilinen üyeleri aspirin ve ibuprofendir. Parasetamol (asetaminofen) çok az anti-inflamatuar etki gösterdiği için NSAİİ'ler içerisinde kabul edilmezler.

1829'un başlarında, salisilik asitin izolasyonuyla birlikte NSAİİ'ler ağrının (düşük dozlarda) ve inflamasyonun (yüksek dozlarda) ilaçla tedavisinin önemli bir kısmını oluşturmaya başladı. NSAİİ'lerin popüler olmasında opioidlere göre çok az bağımlılık potansiyeli taşıması ve sedasyon veya solunum depresyonu yapmaması büyük rol oynadı. Buna rağmen NSAİİ'lerin de kendine özel problemleri vardı. İbuprofen ve aspirinin de dahil olduğu bazı NSAİİ'ler, görece güvenli olarak değerlendirildi ve tüm dünyada reçetesiz olarak satılmaya başlandı.

Etki mekanizmaları

[değiştir | kaynağı değiştir]
Eikosanoid sentez kademesi

Çoğu NSAİİ'lersiklooksijenaz enzimini non-selektif olarak inhibe ederek etkirler. Siklooksijenaz-1 (COX-1) ve siklooksijenaz-2 (COX-2) izoenzimlerinin her ikisini de inhibe ederler. Siklooksijenaz araşidonik asitten tromboksan ve prostaglandin yapımında enzim görevi görür. Prostaglandinler inflamasyon oluşum sürecinde diğer görevli maddelerle birlikte iletim molekülü olarak rol oynar. Bu etki mekanizması John Vane tarafından ortaya çıkarıldı ve bilim insanı bu şekilde Nobel Ödülü sahibi oldu.

NSAİİ'ler kimyasal yapılarına göre geniş bir şekilde sınıflandırılırlar. Aynı grup içindeki NSAİİ'ler benzer özellik ve tolerabilite gösterirler. Aynı dozda kullanıldıklarında NSAİİ'lerin klinik verimlilikleri arasında çok ufak farklar vardır. Bazı çok bilinen örnekler aşağıda verilmiştir.

Parasetamol (asetaminofen), siklooksijenaz'ı inhibe etme etkisine bağlı olarak bazen NSAİİ'ler ile birlikte aynı grupta gösterilebilir. Ancak Parasetamol, gerçekten önemli bir antiinflamatuar etki göstermediği için gerçekten bir NSAİİ değildir.

Arilalkanoik asitler

[değiştir | kaynağı değiştir]

2-Arilpropiyonik asitler (profenler)

[değiştir | kaynağı değiştir]

N-Arilantranilik asitler (fenamik asitler)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Pirazolidin türevleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

COX-2 İnhibitörleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sülfonanilidler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kullanım alanları

[değiştir | kaynağı değiştir]

NSAİİ'ler genellikler ağrı ve inflamasyonun olduğu yerdeki akut ve kronik durumun tedavisinde endikedir. Kolorektal kanserin önlenmesi ve kanser ile kardiyovasküler hastalık gibi diğer durumların tedavisindeki önleme potansiyelleri ile ilgili çalışmalar ise sürmektedir.

NSAİİ'ler genellikle şu durumlarda semptomatik rahatlama için endikedirler: (Rossi, 2006)

Aspirin, COX-1 i geri dönüşümsüz olarak inhibe edebilen tek NSAİİ olarak aynı zamanda platelet agregasyonu inhibisyonu içinde endikedir.Bu endikasyon arteriyel trombozun kontrol edilmesi ve ters kardiyovasküler etkilerin oluşumunun engellenmesi için gerekli bir etkidir.

2001 yılında, NSAİİ'ler Birleşik Devletlerde yıllık satışıyla 70,000,000 reçete ve 30 milyar raf arkası satış dozuna ulaşmıştır. (Green, 2001). NSAİİ'lerin yeni yeni ortaya çıkan endikasyonları ve bu yöndeki çalışmalar sonucu da bu rakamların gelecekte daha da artacağı tahmin edilmektedir.

Farmakokinetiği

[değiştir | kaynağı değiştir]

Çoğu NSAİİ'ler zayıf asidiktirler ve pKa'ları 3-5 aralığındadır. Mide ve bağırsak mukozasından iyi emilirler. Plazma proteinlerine çok yüksek oranda bağlanırlar (tipik olarak >95%). Genellikle albümine bağlanarak taşınırlar böylece dağılım hacimleri yaklaşık olarak plazma hacmine çok yakın değerdedir. Çoğu NSAİİ'ler karaciğerde oksidasyon ve konjugasyon ile inaktif metabolitlerine metabolize olurlar ve tipik olarak idrarla atılırlar. Hastalık durumlarında metabolizma anormalleşebilir ve normal dozda dahi vücutta birikim oluşabilir.

İbuprofen ve diklofenak kısa yarı ömre sahiptir (2-3 saat). Bazı NSAİİ'ler (tipik olarak oksikamlar) çok uzun yarı ömre sahiptirler (örneğin 20-60 saat).

NSAİİ'lerin yaygın kullanımı bu görece güvenli olan ilaçların yan etkilerinin yaygınlaşarak artmasına yol açmıştır. Bu grubun ajanlarında görülen iki ana yan etki grubu; gastrointestinal ve renal yan etkilerdir. Bu etkiler doza bağımlıdır ve birçok vakada ülserin nüksetmesi riski, üst gastrointestinal sistemde kanama ve ölüm bildirildiğinden bu ilaçların kullanımı bir parça da olsa sınırlanabilmiştir.

Kombinasyon riskleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

NSAİİ'ler COX-2 inhibitörleri ile kombine halde kullanılmazlar. [2]

Kardiyovasküler risk

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yakın zamanda yapılan bir analize göre plaseboyla karşılaştırıldığında yeni COX-2 antagonistleri ile geleneksel yüksek dozlu antiinflamatuarların miyokard enfarktüsü riskini %80 oranında artırdığı saptanmıştır. (Kearney et al, BMJ 2006;332:1302-1308).

Gastrointestinal ADRs

[değiştir | kaynağı değiştir]

NSAİİ kullanımı ile görülen başlıca advers etkiler gastrointestinal sistemde direkt ve indirekt irritasyondur. Asidik moleküller direkt olarak gastrik mukozayı tahriş eder ve COX-1'in inhibisyonu koruyucu prostoglandinlerin seviyesini düşürür. Başlıca gastrointestinal advers etkiler şunlardır: (Rossi, 2006)

Ülserayon riski tedavinin süresi ve yüksek dozda ilaç kullanımı ile artar. Bu risk ilaçtan ilaca değişir. İndometazin, ketoprofen ve piroksikam en fazla gastrik advers etkiler gösterirken düşük dozda olmak üzere ibuprofen ve diklofenak da bu etki daha az görülür. (Rossi, 2006)

Aspirin gibi bazı NSAİİ'lerin gastrointestinal yan etkileri azaltan enterik kaplı formülasyonları piyasaya sürülmüştür.

Özel
  1. ^ a b Lipfert, Peter; Seitz, Ruediger; Arndt, Joachim O. (1987). "Studies of Local Anesthetic Action on Natural Spike Activity in the Aortic Nerve of Cats". Anesthesiology. Ovid Technologies (Wolters Kluwer Health). 66 (2): 210-213. doi:10.1097/00000542-198702000-00016. ISSN 0003-3022. PMID 3813081. Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are the competitive inhibitors of cyclooxygenase (COX), the enzyme which mediates the bioconversion of arachidonic acid to inflammatory prostaglandins (PGs). 
  2. ^ Buer, JK: «Origins and impact of the term 'NSAID'» 10 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Inflammopharmacology, vol. 22, no 5, 2014, p. 263-7. (PMID 25064056 21 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., DOI 10.1007/s10787-014-0211-2).
Genel

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]