Kâfur

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kâfur, mumsu, kokulu, yanıcı ve şeffaf olan bir katıdır.[1] Kimyasal formülü C10H16O olan Terpenoiddir. Kâfur ağacının odununda doğal olarak bulunur,[2] Kâfurun en büyük kullanım alanı plastik katkı maddesidir. Bu maddenin ayrıca deriyle temas ettiğinde ferahlatıcı etkisi vardır bundan dolayı acıyı azaltmak için kullanılmıştır. Her ne kadar birçok kullanım alanı olsa da toksiktir yutulması düşük miktarlarda bile zehirlenmelere neden olmaktadır, kâfur ile aynı fiziksel özelliklere sahip olsa da (koku, tat, görüntü) kimyasal olarak farklı olup yenilebilen ve hint mutfağında bulunan Pachai Karpooram adında bir yiyecek vardır, kâfurla karıştırılmamalıdır her ne kadar kâfur da düşük miktarlarda yenilebilse de zehirlenme riski olduğundan gıdada kullanmak için pachai kullanılır. Ayrıca kâfurun öksürtücü etkisi vardır.

Kullanım Alanları[değiştir | kaynağı değiştir]

Plastikleştirici[değiştir | kaynağı değiştir]

Selüloit plastiği kırılgan olduğundan kâfur plastikleştirici olarak eklenmekteydi.

Parfüm[değiştir | kaynağı değiştir]

Eski araplar tarafından parfüm olarak kullanılmaktaydı.[3]

Gıda Tatlandırıcısı[değiştir | kaynağı değiştir]

15. yüzyıldan kalma bir dondurma tarifinde kafur ana maddelerden biriydi, günümüzde modern gıdalarda sağlık nedeni kafur yerine tat olarak benzeyen Pachai Karpooram kullanılmaktadır. Ayrıca antik Avrupada tatlılarda kullanılmıştır.[4]

Böcek İlacı[değiştir | kaynağı değiştir]

Halk arasında böcekleri öldürdüğüne inanıldığından naftalin yerine kullanılmıştır. Ayrıca koruyucu etkisinden dolayı mumyalamada kullanılmıştır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Mann JC, Hobbs JB, Banthorpe DV, Harborne JB (1994). Natural products: their chemistry and biological significance. Harlow, Essex, England: Longman Scientific & Technical. ss. 309-11. ISBN 978-0-582-06009-8. 
  2. ^ "Rosemary". Drugs.com. 14 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2016. 
  3. ^ Groom, N. (2012). The Perfume Handbook. Springer Netherlands. ISBN 978-9-401-12296-2. 
  4. ^ Nasrallah, Nawal (2007). Annals of the Caliphs' Kitchens: Ibn Sayyâr al-Warrâq's Tenth-century Baghdadi Cookbook. Islamic History and Civilization, 70. Leiden, The Netherlands: Brill. ISBN 978-0-415-35059-4.