Özdemir Erdoğan

Özdemir Erdoğan
Özdemir Erdoğan
Genel bilgiler
Doğum adı	Mahmut Özdemir Erdoğan
Doğum	17 Haziran 1940 (82 yaşında); İstanbul, Türkiye
Tarzlar	Caz, Türk halk müziği, Türk sanat müziği, Türk hafif müziği, Anadolu rock
Meslekler	müzisyen, şarkıcı-şarkı yazarı
Çalgılar	Gitar
Etkin yıllar	1968 - günümüz
Müzik şirketi	1968-1971 Sahibinin Sesi Plak; 1972-1976 Yonca Plak; 1977-1980 Hap Plak; 1999 Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık; 1980-günümüz Özdemir Erdoğan Müzik
Resmî site	www.ozdemirerdogan.com.tr

Özdemir Erdoğan, (d. 17 Haziran 1940, İstanbul) Türk müzisyen, şarkıcı-şarkı yazarıdır.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Herkesin Gurbet şarkısıyla tanıdığı Özdemir Erdoğan,17 Haziran 1940 tarihinde İstanbul'da dünyaya geldi. Anne tarafı Ermeni, babaannesi Çerkes, babası ise Karadenizlidir.^[2]^[3] Annesi batı klasik müziği piyanisti ve dayısı keman ve piyano çalan klasik müzik sanatçısıydı. İlk eğitim bu küçük yaşlardan itibaren bu kanallarla alınmıştır.

1940 ile 1950'li yılların arasının kendine özgü koşulları, Özdemir Erdoğan'ın resmi bir sanat eğitimi almasını engelleyen önemli faktörlerden biridir. Diğer bir husus da, baba tarafının yine o tarihlerin koşullanmalarıyla mutlak bir temel eğitimi öngörmesidir. 15-16 yaşına kadar süren bu eğitim sürecinde Özdemir Erdoğan'ın sanatsal konulara yatkınlığı belirlenmiş ve bu durum okullardaki öğretmenlerce de desteklenmiştir.^{[kaynak belirtilmeli]}

Özdemir Erdoğan 1960 yılında Kadıköy Ticaret Lisesi'nden mezun olmuş ve askerliğini yedek subay öğretmen olarak Adıyaman, Besni Araplar köyünde başöğretmen olarak tamamlamıştır.

Görüşleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Özdemir Erdoğan, LGBT topluluğunun toplumsal hareketlerdeki varlığından yakınmış ve bu durumu Zeki Müren'in anaakım tarafından sevilen ve kabul edilen biri olmasına bağlamıştır. Sabah gazetesinden Tuba Kalçık'a verdiği röportajda "İşte benim de itirazım bu noktada başlıyor, eğer [Zeki Müren] kötü örnek olmadıysa, her toplumsal harekette, alakalı alakasız çok renkli bayraklarıyla boy gösteren LGBT'ler nereden çıktı, bunu görmek lazım." demiştir.^[4]

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

45'likler[değiştir | kaynağı değiştir]

1968: Benim Gibi Sevemezsin / Neye Yarar
1968: Çocukluk Günleri / Nasıl Bekledim
1968: Kim Bilir / Bir Matadorun Hikayesi
1968: Senden Ayrı / Ayla Leyla
1969: Aşk / Sevmekten Korkuyorum Seni
1969: Ömrümün Baharında / Ayrılık Şarkısı
1969: Unutamam O Günleri / Seni Seni Seni
1970: Avare / Seni Bekliyorum
1970: Duyduk Duymadık Demeyin / Uzaklaşma Benden Öyle
1970: Olanlar Bana Oldu / Sevgilim Bilir misin
1970: Zenci Yürüyüşü / Uyanış
1971: Birtanem / Dediğim Çıktı Sonunda
1971: Her Akşam Bir Hikaye / Gönlüm Seni Özlerken
1971: Sen Aklıma Geldikçe / Kaç Defa Söyledim Sana
1971: Sen Bilirsin Beni / Tadı Yok Dünyanın
1971: Toz Kondurmam Sana / Bahar Gelince
1972: Bütün Meyhanelerini Dolaştım İstanbul'un / Ayşelere Gel
1972: Gurbet / Elele
1973: Haydi Bastır / Uzun İnce Bir Yoldayım
1973: Karaoğlan Almanya'da / Uzun İnce Bir Yoldayım
1973: Yarın Belki Geç Olur / Bedava
1974: Aç Kapıyı Gir İçeri / İki Gönül Bir Olsun Da Samanlık Seyran Olsun
1974: Ben Kıbrısa Giderim / Var Mısın?
1976: Kumsalda / İsyanımı Sen Anla
1976: Öğretmenin Aşkı (Keman Öğretmeni) / Herkes Kendine Benzer

Albümler[değiştir | kaynağı değiştir]

1973: Sivrisinek Saz Ve Caz Orkestrası Solist: Özdemir Erdoğan
1977: Canım Senle Olmak İstiyor
1978: İşte Forum İşte Yorum
1979: Bahar Şarkıları
1979: Selam Sana Dünya
1980: Ölü Gözüyle İzlenimler ve Birkaç Ayrılık Şarkısı
1981: The Colors Of My Country In Jazz
1982: Gençler İçin Türk Müziği / Dance With Turkish Music
1984: Fahriye Abla Film Müzikleri (Attila Özdemiroğlu ile)
1985: Aşkımız Şarkılarda Yaşasın
1987: İkinci Bahar
1989: Özgün Jazz Denemeleri 1970 - 1987
1989: Yorumcu
1990: Düşünceli Şarkılar
1991: Nostaljik Takılımlar
1994: Türk Müziği Yorumları
1996: Türk Halk Müziği Yorumları
1997: Unutulmayan Şarkılar
1998: Besteler - Güfteler 1974 - 1984
1999: Türk Müziği Yorumları 2
2001: Hayatım Şarkılarda
2004: Canlı Sahnelerden Kayıtlar
2004: Gitarıma Türkü Öğrettim O Söyledi Ben Dinledim
2007: Boyabat Pirinci (Türküler)
2014: Türkiye Jazz Tarihinde Işıksız Kalanlar

Ödüller[değiştir | kaynağı değiştir]

14. Kral TV Video Müzik Ödülleri'nde Onur Ödülü aldı.

İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) tarafından düzenlenen İstanbul Caz Festivali tarafından 2016 yılında Özdemir Erdoğan'a Yaşam Boyu Başarı Ödülü verildi.^[5]

2020: Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü^[6]^[7]

LGBTİ konusunda ayrımcılık faillerine ödül veren Hormonlu Domates, 2021'de Özdemir Erdoğan'a Sanat kategorisinden ödül vermiştir.^[8]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ "MÜYORBİR Asil Üye Listesi" (PDF). muyorbir.org. 19 Nisan 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2017.
^ "Üç saat süren konserinde önce kendisini tanıtan Özdemir Erdoğan, annesinin Ermeni, babaannesinin Çerkez, babasının ise Karadenizli olduğunu ve kendisinin de kırma sayılacağını söyledi". 8 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2017.
^ "Özdemir Erdoğan, müziğe ilk aşinalığını Ermeni asıllı annesinin tarafından alır. Özdemir Erdoğan bir röportajında şöyle anlatır: "Dayım Mihran Baron gece kulüplerinde piyanistti. Anneme de piyano çalmayı o öğretmiş.bAnnemin piyanosunun sesini duyunca bahçede oyun oynamayı bırakıp yanına gider onu dinlerdim..."". 12 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2017.
^ "Özdemir Erdoğan'dan yeni çıkış: Eğer Zeki Müren kötü örnek olmadıysa LGBT'ler nereden çıktı?". NTV. 23 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2022.
^ "İstanbul Caz Festivali Yaşam Boyu Başarı Ödülü". caz.iksv.org. 16 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2020.
^ "Cumhurbaşkanı Erdoğan, Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülleri Töreni'ne katılıyor - YouTube". www.youtube.com. 31 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2020.
^ "Son dakika: Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülleri Töreni Başkan Erdoğan'ın katılımıyla gerçekleşiyor". takvim.com.tr. 30 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2020.
^ "Onur Haftası |17. Hormonlu Domates LGBTİ+Fobi Ödülleri kazananlar listesinde Özdemir Erdoğan, Seren Serengil ve Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Derya Yanık da var". T24. 23 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2022.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Resmi web sitesi
Discogs'ta Özdemir Erdoğan diskografisi

[muyorbir-1] "MÜYORBİR Asil Üye Listesi" (PDF). muyorbir.org. 19 Nisan 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2017.

[2] "Üç saat süren konserinde önce kendisini tanıtan Özdemir Erdoğan, annesinin Ermeni, babaannesinin Çerkez, babasının ise Karadenizli olduğunu ve kendisinin de kırma sayılacağını söyledi". 8 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2017.

[3] "Özdemir Erdoğan, müziğe ilk aşinalığını Ermeni asıllı annesinin tarafından alır. Özdemir Erdoğan bir röportajında şöyle anlatır: "Dayım Mihran Baron gece kulüplerinde piyanistti. Anneme de piyano çalmayı o öğretmiş.bAnnemin piyanosunun sesini duyunca bahçede oyun oynamayı bırakıp yanına gider onu dinlerdim..."". 12 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2017.

[4] "Özdemir Erdoğan'dan yeni çıkış: Eğer Zeki Müren kötü örnek olmadıysa LGBT'ler nereden çıktı?". NTV. 23 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2022.

[5] "İstanbul Caz Festivali Yaşam Boyu Başarı Ödülü". caz.iksv.org. 16 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2020.

[6] "Cumhurbaşkanı Erdoğan, Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülleri Töreni'ne katılıyor - YouTube". www.youtube.com. 31 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2020.

[7] "Son dakika: Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülleri Töreni Başkan Erdoğan'ın katılımıyla gerçekleşiyor". takvim.com.tr. 30 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Aralık 2020.

[8] "Onur Haftası |17. Hormonlu Domates LGBTİ+Fobi Ödülleri kazananlar listesinde Özdemir Erdoğan, Seren Serengil ve Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Derya Yanık da var". T24. 23 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

g t d T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı devlet sanatçıları
1970–1979	Adnan Saygun Necil Akses Ulvi Cemal Erkin Mithat Fenmen İlhan Usmanbaş Gülay Uğurata İdil Biret Suna Kan Ayla Erduran Ayşegül Sarıca Verda Erman (1971)
1980–1989	Nevit Kodallı Cemal Reşit Rey Hikmet Şimşek Gürer Aykal İsmail Aşan Tunç Ünver Cüneyt Gökçer Yıldız Kenter Meriç Sümen Suna Korat (1981) Nevzad Atlığ Ayhan Baran Vasfi Rıza Zobu Bedia Muvahhit Mükerrem Berk Gülsin Onay Ayten Gökçer (1987) Aydın Gün Leyla Gencer (1988)
1990-1999	Necdet Yaşar İsmail Baha Sürelsan Alâeddin Yavaşca Zeki Müren Teoman Önaldı Yesari Asım Arsoy Sâdi Yâver Ataman Nida Tüfekçi Mustafa Geceyatmaz Mustafa Turan Barış Manço Hüseyin Sermet Güher Pekinel Süher Pekinel Okan Demiriş Mete Uğur Macide Tanır Bozkurt Kuruç Osman F. Seden Türkan Şoray Hülya Koçyiğit Orhan Şaik Gökyay Tarık Buğra Attilâ İlhan Ali Avni Çelebi Sabri Berkel Turan Erol Devrim Erbil Hüseyin Anka Özkan Sadi Diren (1991) Müzeyyen Senar Mehveş Emeç Şefika Kutluer Tekin Akmansoy Muazzez Abacı Metin Akpınar İzzet Altınmeşe Selmi Andak Avni Anıl Nezihe Araz Muzaffer Arıkan Orhan Asena Semih Balcıoğlu Recep Bilginer Ali Can Koral Çalgan İnci Çayırlı Merih Çimenciler Ali Doğan Haldun Dormen Armağan Elçi Erol Erdinç Özdemir Erdoğan Musa Eroğlu Muazzez Ersoy Semiha Berksoy Zeki Alasya Mengü Ertel Orhan Gencebay Nurşen Girginkoç Rengim Gökmen Ruşen Güneş Fahrettin Güven Nedret Güvenç Fikret Hakan Selahattin İçli Selim İleri Çolpan İlhan Yekta Kara Cemil Karababa Müşfik Kenter Kayıhan Keskinok Levent Kırca Atilla Manizade Yusuf Nalkesen Tankut Öktem Gazanfer Özcan Ahmet Özhan Münir Özkul Sezen Cumhur Önal Kutlu Payaslı Ajda Pekkan Ali Poyrazoğlu Ozan Sağdıç Mustafa Sağyaşar Samime Sanay Emel Sayın Timur Selçuk Nedret Selçuker Nesrin Sipahi Ferit Sıdal Kâmil Sönmez Muammer Sun Gülriz Sururi Dinçer Sümer Şener Şen Ziya Taşkent Orhan Taylan Okay Temiz Zekai Tunca Neriman Altındağ Tüfekçi Dilek Türker Nejat Uygur Necdet Varol Gönül Yazar Jale Yılmabaşar Nilüfer Yumlu Metin Yurdanur Gülşen Tatu (1999)

g t d Türkiye Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü sahipleri
1995-2009	Adalet Ağaoğlu, Burhan Doğançay, Şefika Kutluer (1995) Yekta Kara, Cahit Külebi, Arif Sağ (1996) Lütfi Ömer Akad, Hayrettin Karaca, Turhan Selçuk (1997) İstanbul Kültür Sanat Vakfı, Yıldız Kenter, Fikret Otyam (1998) Nevzad Atlığ, Turgut Özakman, Rengim Gökmen (1999) Halil İnalcık, Oktay Akbal, Ferruh Başağa, Ara Güler, Sevda - Cenap And Müzik Vakfı (2005) Turgut Cansever, Yaşar Kemal, Alâeddin Yavaşca (2008) Uğur Derman, Nuri Bilge Ceylan, Sakıp Sabancı Müzesi (2009)
2010-2014	Cemal Kafadar, Ergin İnan & İstanbul Modern Sanat Müzesi (2010) Semavi Eyice, Sezai Karakoç, Doğan Hızlan, Hasan Çelebi (2011) Zeugma Antik Kenti ve Zeugma Mozaik Müzesi, Selim İleri, Şükrü Hanioğlu, Ahmet Hatipoğlu (2012) Fuat Sezgin, Daron Acemoğlu, İskender Pala, Bekir Karlığa, Tarihi Kentler Birliği, Ahmet Kaya (2013) Hülya Koçyiğit, Niyazi Sayın, Alev Alatlı, Engin Akarlı, TDV İslâm Ansiklopedisi (2014)
2015-2020	Münir Özkul, Rasim Özdenören, Orhan Gencebay, Mehmet Genç, Hüseyin Kutlu, Cemil Meriç (2015) Mustafa Kutlu, Kemal Karpat, Erol Parlak, Şener Şen, Feridun Özgören, Süheyl Ünver (2016) İlber Ortaylı, Göksel Baktagir, Yavuz Turgul, Ali Toy, Selahattin Kara, Nurettin Topçu (2017) Mehmet İpşirli, Türker İnanoğlu, Erol Sayan, İzzet Keribar, Mehmet Âkif Ersoy (2018) Nuri Pakdil, MFÖ, Mesut Uçakan, Devrim Erbil, Fuat Başar, Doğan Kuban, Ahmet Yaşar Ocak, Ahmet Halûk Dursun (2019) Mehmet Çebi, Necmeddin Okyay, Sadettin Ökten, İsmail Kara, İbrahim Tenekeci, Derviş Zaim, Özdemir Erdoğan (2020)
2021-günümüz	Teoman Duralı, İdil Biret, Alev Ebuzziya, Cüneyt Arkın, Gürbüz Azak, Etem Çalışkan, İbrahim Manav, Kemal Tahir (2021) Âşık Veysel, Ajda Pekkan, Süleyman Saim Tekcan, Yılmaz Erdoğan, Ayla Algan, Hayrettin Karaman, Yavuz Bülent Bâkiler, Varol Yaşaroğlu, Ömür & Yunus Emre Akkor, Tan Sağtürk, Hilmi Şenalp, Sevan Bıçakçı, Gülbün Mesara (2022)