Suriye demografisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Suriye demografisi
Nüfus20.384.316 (CIA World Factbook, Temmuz 2021 tah.) [kaynak belirtilmeli]
Milliyet
Milliyetisim: Suriyeli(ler) sıfat: Suriyeli
Dil
ResmîArapça
KonuşulanKürtçe, Türkçe, Aramice (Süryanice, Turoyoca, Batı Neo-Aramcası, Suretçe)

Suriye'nin 2011 Suriye İç Savaşı öncesi tahmini nüfusu, 21.124.000 Suriyeli[1] 1,3 milyon Iraklı mülteci[2] ve 500.000'den fazla vatansız Filistinli dahil olmak üzere 22 ±.5[3] milyon daimi nüfustu.[2] Savaş sırasında Suriyeli mültecilerin sayısı,[4] ülke içinde yerinden edilmiş Suriyelilerin sayısı ve yaralı sayıları değişim içinde olduğundan, Suriye nüfusunun doğru bir şekilde sayılması zorlaşmaktadır. CIA World Factbook, Temmuz 2018 itibarıyla tahmini 19.454.263 kişiyi gösterdi.[5] Savaş öncesi nüfusun, altı milyonu ülke dışında mülteci, yedi milyonu ülke içinde yerinden edilmiş, üç milyonu isyancıların elindeki topraklarda ve iki milyonu Kürt yönetimindeki Kuzey ve Doğu Suriye Özerk Yönetimi'nde yaşamaktadır.

Günümüz Suriyelilerinin çoğu, günümüz dilleri ve Arap kültürü ve tarihine olan bağları nedeniyle Arap olarak tanımlanmaktadır. Genetik olarak, Suriyeli Araplar bölgeye özgü çeşitli Sami dillerini konuşan grupların bir karışımıdır.[6][7][8][9] Nüfusun yaklaşık %10'u ile Kürtler ikinci en büyük etnik gruptur ve onları Türkmenler takip etmektedir.

Suriye İç Savaşı'nda insan sayısı[değiştir | kaynağı değiştir]

Zorla yer değiştirme[değiştir | kaynağı değiştir]

Altı milyondan fazla mülteci iç savaş sırasında ülkeyi terk etti,[10] bunların beş milyondan fazlası 2019 ortası itibarıyla BMMYK tarafından mülteci olarak kaydedildi.[11] Çoğu Türkiye,[12][13] Lübnan, Ürdün,[14] ve Irak[15] gibi komşu ülkelere ve Yunanistan, Almanya ve İsveç gibi Avrupa ülkelerine kaçtı. 2017'den bu yana, nüfusun yaklaşık yüzde 49'u yoksulluk içinde yaşıyor.[16]

Savaş, ülkede büyük çapta yerinden edilmeyle sonuçlandı. BMMYK, ülke içinde yerinden edilmiş kişilerin yedi milyon olduğunu tahmin ediyor. 2016-18'de Ürdün sınırındaki Rukban'da 70.000 kişi daha mahsur kaldı ve 2019'da 40.000'e yakın kişi daha orada mahsur kaldı kaldı.[17]

Nüfusun önemli bir kısmı, hükûmet egemenliğinin dışındaki topraklarda yaşıyor. 2015'te gücünün zirvesindeyken IŞİD, Suriye ve Irak'ta on milyondan fazla insanı yönetti.[18] Genellikle Rojava olarak adlandırılan Kuzey ve Doğu Suriye Özerk Yönetimi (KDSÖY) yaklaşık iki milyon nüfusa sahiptir.[19] Muhalefet tarafından kontrol edilen bölgeler milyonları bulan bir nüfusa sahiptir. 2017 yılının ortalarında, BM OCHA, Haziran 2017 itibarıyla yaklaşık 540.000 kişinin kuşatma altındaki bölgelerde mahsur kaldığını ve çoğunluğun Doğu Guta'daki hükûmet güçleri tarafından kuşatıldığını tahmin etmektedir.[20] Hükûmet Nisan 2018'de Guta'yı geri aldığında, yaklaşık 140.000 kişi evlerini terk etmişti ve 50.000 kadarı İdlib ve Halep valiliklerine tahliye edildi.[21] İsyancı bölgelerin tahmini nüfusu 3 milyondu (bunların %40'ı yenilen isyancı bölgelerinden göç etti).[22][23] İdlib'de çatışmalar, 250.000'e kadar insanın daha fazla yerinden edilmesine ve komşu Türkiye'ye yeni mülteci geçişlerine yol açtı.[24]

Yerinden edilme demografik değişimlere yol açmıştır. Bir örnek, Kuzey Suriye'deki Kürt liderliğindeki ve ABD destekli Suriye Demokratik Güçleri (SDG) tarafından kontrol edilen bölgedir. Uluslararası Af Örgütü[25] ve çeşitli uluslararası örgütler[26][27] de dahil olmak üzere birçok insan hakları grubu, SDG güçlerini diğer savaş gruplarından ele geçirdikleri Arap bölgelerinde etnik temizlik yapmakla suçladı.[28] Suçlama, 8 Mayıs 2019'da Rusya dışişleri bakanı Sergey Lavrov tarafından tekrarlandı.[29] STK'lar ve muhalefet de hükûmeti, çatışmayı demografik yeniden yapılanmayı etkilemek için kullanmakla suçladılar.[30][31][32][33]

Doğum-ölüm oranı[değiştir | kaynağı değiştir]

Nisan 2016'da BM, savaşta 400.000 kişinin öldüğünü tahmin etti[34] ve o zamandan beri kayıplar devam etti, 2019 ortasına kadar toplam ölü sayısının 220.000 kadar sivil, 175.000 kadar hükûmet savaşçısı ve 174.000 kadar hükûmet karşıtı savaşçı olduğu tahmin ediliyor. (bkz. Suriye İç Savaşı'nın kayıpları)

Nüfus[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarihî nüfus
Yıl Nüfus     
1937 2.368.000 —    
1950 3.252.000 %+37.3
1960 4.565.000 %+40.4
1970 6.305.000 %+38.1
1980 8.704.000 %+38.0
1990 12.116.000 %+39.2
1995 14.186.000 %+17.1
2004 17.921.000 %+26.3
2011 21.124.000 %+17.9
2016 17.185.000 %−18.6
2017 18.029.549 %+4.9
Kaynak: [35] 2016 civarı[36]

1960 yılından bu yana 1960, 1970, 1981, 1994 ve 2004 yıllarında nüfus sayımları yapılmıştır.[37]

2014 yılında, nüfus 17.951.639 kişi larak belirlenmiş olup, Suriye İç Savaşı nedeniyle ülkeyi terk eden yaklaşık 4 milyon Suriyeli mülteci ve ayrıca savaşta ölüm nedeniyle nüfusta büyük bir düşüş yaşanmıştır. Bu, bir önceki yıla göre %9,7'lik bir düşüş demektir.[38]

2017 yılında Suriye Aile İşleri Komisyonu başkanı Muhammed Ekrem el-Kaş, Suriye nüfusunun 28 milyon olduğunu, bunun 21 milyonunun Suriye'de yaşadığını ve 7 milyonunun mülteci olduğunu söyledi.[39]

2018'de nüfus 19.454.263 kişi olarak tahmin edildi.[40]

Yaş yapısı[değiştir | kaynağı değiştir]

(2011-07-01) (Filistinli mülteciler dahil tahminler)[41]
Yaş grubu Erkek Kadın Toplam %
Toplam 10.794.00 10 330 000 21 124 000 100
0-4 1.428.000 1 347 000 2 775 000 13,14
5-9 1.384.000 1 270 000 2 654 000 12,56
10-14 1.232.000 1 198 000 2 430 000 11,50
15-19 1.191.000 1 088 000 2 279 000 10,79
20-24 1.035.000 944 000 1 979 000 9,37
25-29 864.000 873 000 1 737 000 8,22
30-34 674.000 697 000 1 371 000 6,49
35-39 601.000 628 000 1 229 000 5,82
40-44 545.000 551 000 1 096 000 5,19
45-49 437.000 433 000 870 000 4,12
50-54 387.000 405 000 792 000 3,75
55-59 293.000 280 000 573 000 2,71
60-64 254.000 227 000 481 000 2,28
65+ 469.000 389 000 858 000 4,06

Medyan yaş[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu veriler CIA World Factbook'tan alınmıştır:[40]

toplam: 24.5 yıl

erkek: 24 yıl

kadın: 25 yıl (2018 tahmini)

Nüfus düşüş oranı[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu veriler CIA World Factbook'tan alınmıştır:[40]

%0,797 (2012 tahmini)

Doğum oranı[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu veriler CIA World Factbook'tan alınmıştır:[40]

20,7 doğum/1000 nüfus (2018 tahmini)

Ölüm oranı[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu veriler CIA World Factbook'tan alınmıştır:[40]

4 ölüm/1000 nüfus (2018 tahmini)

Net göç oranı[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu veriler CIA World Factbook'tan alınmıştır:[40]

57 göçmen/1000 nüfus (2018 tahmini)

Cinsiyet oranı[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu veriler CIA World Factbook'tan alınmıştır:[40]

Doğumda: 1,06 erkek/kadın

0-14 yaş: 1,05 erkek/kadın

15-24 yaş: 1,03 erkek/kadın

25–54 yaş: 0,99 erkek/kadın

55-64 yaş: 0,98 erkek/kadın

65 yaş ve üstü: 0,82 erkek/kadın

Toplam nüfus: 1,01 erkek/kadın (2017 tahmini)

Demografik istatistikler[değiştir | kaynağı değiştir]

BM tahminleri[42]

Dönem Yıla göre canlı doğum Yıla göre ölümler Yıla göre doğal değişim CBR1 CDR1 NC1 TFR1 IMR1
1950–1955 187 000 75 000 112 000 51.2 20.5 30.6 7.23 180.1
1955–1960 212 000 77 000 136 000 50.1 18.1 32.0 7.38 150,5
1960–1965 241 000 76 000 165 000 48.5 15.3 33.3 7.54 121.8
1965–1970 275 000 74 000 201 000 46.8 12.5 34.2 7,56 98.8
1970–1975 322 000 70 000 252 000 46.3 10.1 36.2 7.54 77,3
1975–1980 373 000 69 000 304 000 45.4 8.3 37,0 7.32 63.1
1980–1985 417 000 66 000 351 000 42.8 6.7 36.1 6.77 49.9
1985–1990 440 000 61 000 379 000 38.4 5.3 33.1 5.87 36.2
1990–1995 441 000 58 000 383 000 33.3 4.3 28.9 4.80 26.1
1995–2000 447 000 58 000 389 000 29.7 3.8 25.8 3.96 20.8
2000–2005 451 000 62 000 389 000 26.2 3.6 22.6 3.39 17.4
2005–2010 465 000 69 000 396 000 23.9 3.5 20.4 3.10 15.0
1 CBR = kaba doğum oranı (1000'de); CDR = kaba ölüm hızı (1000'de); NC = doğal değişim (1000'de); TFR = toplam doğurganlık hızı (kadın başına düşen çocuk sayısı); IMR = 1000 doğumda bebek ölüm oranı

Doğurganlık Kaynak:[43]

İsim TFR (2009)
Halep 3.2
Şam 2.6
Dera 5.2
Deyrizor 6.9
Hama 3.3
Haseke 3.5
Humus 3.1
İdlib 4.8
Lazkiye 2.2
Kuneytire 3.8
Rakka 5
Rif Şam 3.3
Süveyda 2.1
Tartus 2.3
Suriye 3.5

Evlilikte doğurganlık hızı Kaynak:[43]

İsim MFR (2009)
Halep 5.4
Şam 4.7
Dera 7.3
Deyrizor 10.2
Hama 6.6
Haseke 6.8
Humus 5.9
İdlib 7.7
Lazkiye 4.5
Kuneytire 6.5
Rakka 7.9
Rif Şam 5.4
Süveyda 4
Tartus 4.8
Suriye 6

Doğuşta beklenen yaşam süresi

Bu veriler CIA World Factbook'tan alınmış:[40]

toplam: 75,2 yıl

erkek: 72,8 yıl

kadın: 77,8 yıl (2018 tahmini)

Nüfus merkezleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Suriye üzerinde Suriye demografisi
Halep 2,132,100
Halep 2,132,100
Şam 1,711,000
Şam 1,711,000
Humus 652,609
Humus 652,609
Lazkiye 383,786
Lazkiye 383,786
Hama 312,994
Hama 312,994
Rakka 220,488
Rakka 220,488
Deyrizor 211,857
Deyrizor 211,857
Haseke 188,160
Haseke 188,160
Kamışlı 184,231
Kamışlı 184,231
2004 itibarıyla Nüfus merkezleri[44] 17.921.000 toplam nüfus içinde 6.133.652 Suriyelinin yaşadığı ilk 10' yer: (1) Halep 2,132,100 (2) Şam 1,711,000 (3) Humus 652,609 (4) Lazkiye 383,786 (5) Hama 312,994 (6) Rakka 220,488 (7) Deyrizor 211,857 (8) Haseke 188,160 (9) Kamışlı 184,231 (10) Seyyid Zeynep 136,427

Nüfusun %60'ı Halep Valiliği'nde Fırat vadisinde veya kıyı ovası boyunca kıyı dağları ile çöl arasındaki verimli bir şeritte yaşamaktadır. Genel nüfus yoğunluğu 1.183 kişi/kilometrekare (3.060/sq mi). Suriye İç Savaşı sırasında şehirler ve kasabalar

Kentleşme[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu veriler CIA World Factbook'tan alınmıştır:[40]

Kentsel nüfus: Toplam nüfusun %54,2'si (2018)

Kentleşme oranı: %1,43 yıllık değişim oranı (2015-20 tah.)

Başlıca kentsel alanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Nüfus yoğunluğu, 1993

2018 itibarıyla; bu veriler CIA World Factbook'tan alınmıştır:[40]

Şam (başkent): 2,32 milyon

Halep: 1,754 milyon

Humus: 1,295 milyon

Hama: 894.000

Irk ve etnik köken[değiştir | kaynağı değiştir]

1 Ocak 2011'de Suriye'de ikamet edenlerin sayısı 14 vilayete dağılmış olarak 24 milyondu.[45] Araplar nüfusun %80-85'ini temsil etmekte ve geri kalanı aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi birçok etnik ve dini mezhebin bir karışımıdır:

Etnik ve dini gruplar Suriye nüfusunun yüzdesi[45] Tahmini nüfus (2011'de) Notlar[45]
Suriyeli Araplar %80-85 tahmini 19.200.000 ila 20.400.000 Araplar, Haseke Valiliği hariç tüm ilçelerde çoğunluğu oluşturumaktadır.
Kürtler %10 tahmini 2,400,000 Kürtlerin çoğunluğu Sünni Müslüman olup azınlık olarak ise Ezidiler vardır.
Türkmen 4-5% tahmini 960.000 ila 1.200.000 Bu rakamlara Arapça konuşan Türkmenler dahil değildir. Türkmenlerin sadece %30'u anadilini korumuştur. Çoğunluğu Sünni Müslümandır.
Süryaniler %3-4 tahmini 720.000 ila 960.000 Süryanilerin çoğu Hristiyandır.
Çerkesler %1,5 tahmini 360.000 Çerkeslerin çoğunluğu Sünni Müslümandır.
Ermeniler %1 tahmini 240.000 Ermenilerin çoğunluğu Hristiyandır.
Arnavutlar, Boşnaklar, Gürcüler, Rumlar, Peştunlar, İranlılar, Ruslar ve Çeçenlerden oluşan daha küçük gruplar. Bu etnik grupların önemli bir kısmı, özellikle İslam'a bağlı olanlar, Araplaştırılmışlardır.

CIA World Factbook, Temmuz 2018 itibarıyla etnik gruplar için şu rakamları veriyor: yaklaşık olarak Arap %50, Nusayri %15, Kürt %10, Levanten %10, diğer %15 (Dürzi, İsmaili, İmami, Nusayri, Asur, Türkmen, Ermeni ve Çeçen).[5] Ancak Profesör John A. Shoup 2018'de Kürtlerin nüfusun %9'unu oluşturduğunu, ardından toplam nüfusun %4-5'ini Türkçe konuşan Türkmenler, %4'ünü Süryaniler, %2'sini Ermeniler ve yaklaşık %1'ini Çerkeslerin oluşturduğunu söyledi.[46]






Suriye'de Din (tah. 2021)[47]

  Sünni İslam (%74)
  Hristiyanlık (%10)
  Dürzîlik (%3)

1960'tan beri Suriye'de din ile ilgili bir soru içeren bir nüfus sayımı yapılmadı, bu nedenle eldeki son resmi istatistikler bunlardır:[48]

1991'de Profesör Alasdair Drysdale ve Profesör Raymond Hinnebusch, Suriyelilerin yaklaşık % 85'inin Müslüman olduğunu ve geri kalanın neredeyse tamamının Hristiyan olduğunu, ancak her iki dini grubun da birçok etnik mezhebe bölündüğünü söyledi.[49] İlki arasında, Suriyelilerin yaklaşık %75'i Sünni Müslüman'dı, bunların %60'ı Arapça konuşuyordu ve Sünnilerin geri kalanı olarak %8.5 Kürtler, %3 Türkmen ve %1'den az oranda Çerkes vardı.[49] Ayrıca nüfusun %5,5'ini Nusayriler, %3'ünü Dürziler ve %1,5'ini İsmaililer oluşturuyordu. Hristiyanlara gelince, bunlar Rum Ortodokslar %4.7, Ermeniler %4 ve Süryaniler %1 olarak alt gruplara ayrıldılar.[49]

Dr. Pierre Beckouche'ye göre, 2011'den önce Sünni Müslümanlar, 500.000 Filistinli mülteci ve Arap olmayan Sünni Müslümanların (Kürtler %9-10 ve Türkmenler %4) da toplamıyla Suriye nüfusunun %78'ini oluşturuyordu.[50] Diğer Müslümanlar arasında Şiiler ve Nusayriler %11-16, Hristiyanlar ise nüfusun %6'sını oluşturuyordu.[50] Halep ve Şam'da da birkaç Yahudi cemaati vardı.[50]

CIA World Factbook, dini gruplar için şu rakamları veriyor: dinler - Müslüman %87 (resmi din; %74 Sünni ve %13 Nusayri, İsmaili ve Şii içerir) %10 Hristiyan (esas olarak Rum Ortodoks ve Yunan Katolik kiliselerinden[51] - Hristiyanların ülkeden kaçması sonucu daha küçük olabilir), Dürzi %3.[5]

Mezhepsel dağılıma odaklanan ilk nüfus sayımı 1932'de Fransız mandası altında yapılmış, ancak bu sayım sadece kısa ömürlü Lazkiye Hükûmeti'ne (Fransızlar tarafından kurulan Nusayri Devleti) bağlı topraklarda yapılmıştır. Bu ülke sadece 7.000 km2 (2.700 sq mi) toprağa sahipti. Modern Suriye'nin toplam yüzölçümü ise 185,000 km2 (71,429 sq mi).[52] 1943'te Suriye'de yapılan genel bir nüfus sayımı, nüfusun dini gruplarının ayrıntılarını ve her birinin büyüme oranını verdi ve 1953'teki nüfus tahminleri isimsiz bir kaynaktan şöyleydi:

1943 nüfus sayımı[52][53] 1953 nüfus sayımı [52] Büyüme [52]
Sünniler 1.971.053 (%68.91) 2.578.810 (%70.54) %31
Şiiler 12.742 (%0.45) 14.887 (%0.41) %17
Nusayriler 325.311 (%11.37) 398.445 (%10.90) %22
İsmaililer 28.527 (%1.00) 36.745 (%1.01) %29
Dürziler 87,184 (%3,05) 113.318 (%3.10) %30
Yezidiler 2.788 (% 0.10) 3.082 (%0.08) %11
Toplam Müslümanlar 2.427.605 (%84.87) 3.145.287 (%86.03) %30
Yahudiler 29,770 (%1,04) 31.647 (%0.87) %6
Hristiyanlar 403.036 (%14.09) 478.970 (%13.10) %19

Ekonomik sınıf - okuryazarlık[değiştir | kaynağı değiştir]

Eğitim 6 ila 11 yaşları arasında ücretsiz ve zorunludur. Eğitim, 6 yıllık ilköğretimi takiben 3 yıllık genel veya mesleki eğitim ve 3 yıllık akademik veya mesleki programdan oluşur. Üniversiteye kabul için ikinci 3 yıllık akademik eğitim dönemi gereklidir. Ortaöğretim sonrası okullara toplam kayıt 150.000'in üzerindedir. 15 yaş ve üzeri Suriyelilerin okuryazarlık oranı erkeklerde %86,0 ve kadınlarda %73,6'dır.[54]

Diller[değiştir | kaynağı değiştir]

Arapça resmi ve en çok konuşulan dildir. Arapça konuşanlar nüfusun %85'ini oluşturmaktadır. Gündelik hayatta birkaç modern Arap lehçesi kullanılmaktadır, özellikle batıda Levanten ve kuzeydoğuda Mezopotamya Arapçası konuşulur. BMMYK tarafından yayınlanan bir rapor, "Suriyelilerin çoğunluğu Arap olarak kabul edilirken, bu terimin etnik kökene değil, konuşulan dile (Arapça) dayalı bir terim olduğuna" dikkat çekmektedir.[55]

Arap Dili ve Dilbilimi Ansiklopedisi'ne göre, ülkede Arapçaya ek olarak, konuşmacı sayısına göre şu diller konuşulmaktadır: Kürtçe,[56] Türkçe,[56] Neo-Aramca[56] (dört lehçe), Çerkesçe,[56] Çeçence,[56] Ermenice[56] ve son olarak Yunanca.[56] Bu dillerin hiçbiri resmi statüye sahip değildir.[56]

Eğitimli birçok Suriyeli ayrıca İngilizce ve Fransızca konuşmaktadır.[57][58]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Population Existed in Syria According To Censuses (1960, 1970, 1981, 1994, 2004) And Estimates of Their Number in Mid Years 2005–2011(000)". Central Bureau of Statistics. 23 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2015. 
  2. ^ a b "World Refugee Survey 2008". U.S. Committee for Refugees and Immigrants. 19 Haziran 2008. 28 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ "Syria's drained population". 30 Eylül 2015. 15 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2017. 
  4. ^ "Syria Regional Refugee Response". UNHCR Syria Regional Refugee Response. 4 Temmuz 2019. 19 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2019. 
  5. ^ a b c "The World Factbook: Syria". CIA Library. 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2018. 
  6. ^ The Templars: The History and the Myth - From Solomon's Temple to the Freemasons. 2009. s. 65. ISBN 9781846681530. 19 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2015. 
  7. ^ Badro (30 Ocak 2013). "Y-Chromosome and mtDNA Genetics Reveal Significant Contrasts in Affinities of Modern Middle Eastern Populations with European and African Populations". PLOS ONE. 8 (1): e54616. doi:10.1371/journal.pone.0054616. PMC 3559847 $2. PMID 23382925. 
  8. ^ "Geographical Structure of the Y-chromosomal Genetic Landscape of the Levant: A coastal-inland contrast". Annals of Human Genetics. 73 (Pt 6): 568-581. 2009. doi:10.1111/j.1469-1809.2009.00538.x. PMC 3312577 $2. PMID 19686289. 
  9. ^ The Modern Assyrians of the Middle East. 2000. s. 30. ISBN 978-9004116412. 19 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2015. 
  10. ^ "Syria: Five years into war, what is left of the country?". BBC News. 15 Mart 2016. 17 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  11. ^ "Situation Syria Regional Refugee Response". UNHCR. 11 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  12. ^ "Syrian Refugees May Be Wearing Out Turks' Welcome". NPR. 11 Mart 2012. 2 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2012. 
  13. ^ "Syria crisis: Turkey refugee surge amid escalation fear". BBC News. 6 Nisan 2012. 8 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2012. 
  14. ^ "Syria: Refugees brace for more bloodshed". News24. 12 Mart 2012. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2012. 
  15. ^ "30 Syrian soldiers flees to Iraq's Kurdish region: official". 18 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2014. 
  16. ^ "The displacement dilemma: Should Europe help Syrian refugees return home?". ECFR.EU. 13 Mart 2019. 5 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  17. ^ "Russian 'siege' chokes Syrian camp in shadow of U.S. base". U.K. 28 Nisan 2019. 8 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  18. ^ "The war against 'Islamic State' in maps and charts". BBC News. 28 Mart 2018. 16 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  19. ^ "Sectarianism in Syria's Civil War" (PDF). The Washington Institute for Near East Policy. s. 24. 22 Eylül 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  20. ^ "World Report 2018: Rights Trends in Syria". Human Rights Watch. 2 Ocak 2018. 22 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  21. ^ "Siege of Syria's eastern Ghouta 'barbaric and medieval', says UN Commission of Inquiry". UN News. 20 Haziran 2018. 30 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  22. ^ "Why does the battle for Idlib matter?". BBC News. 4 Haziran 2019. 6 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  23. ^ "Syria : Global Centre for the Responsibility to Protect". Global Centre for the Responsibility to Protect. 23 Mart 2019. 2 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  24. ^ "Syria NGOs prepare for 'largest ever' surge in IDPs and refugees". Syria NGOs prepare for ‘largest ever’ surge in IDPs and refugees. 13 Mayıs 2019. 16 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  25. ^ "Syria: US ally's razing of villages amounts to war crimes". Amnesty International. 13 Ekim 2015. 14 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2019. 
  26. ^ "Syria: Kurdish militias plan a demographic change in Manbij". Middle East Observer. 14 Ağustos 2016. 26 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2019. 
  27. ^ "Tal Abyad: Achilles Heel of the Syrian Kurdish Belt". Middle East Observer. 21 Aralık 2018. 17 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2019. 
  28. ^ "Syrian Kurds accused of ethnic cleansing and killing opponents". The Telegraph. 18 Mayıs 2016. 17 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2019. 
  29. ^ "Lavrov: US attempts to resettle Kurds in Arab areas might trigger Syria's breakup". Tass Agency. 8 Mayıs 2019. 16 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2019. 
  30. ^ "Assad's Syria: how he planned to transform Syria since 2011 - Syrian Arab Republic". ReliefWeb. 15 Mart 2019. 8 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  31. ^ "The Institutionalization of Demographic Change in Syria". Atlantic Council. 4 Nisan 2019. 6 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  32. ^ "Assad's Law 10: Reshaping Syria's Demographics". The Washington Institute for Near East Policy. 17 Eylül 2018. 1 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  33. ^ "Bashar al Assad's bet on permanent demographic change in Syria". Bashar al Assad’s bet on permanent demographic change in Syria. 10 Nisan 2019. 17 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  34. ^ "Syria death toll: UN envoy estimates 400,000 killed". Al Jazeera. 23 Nisan 2016. 13 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2019. 
  35. ^ Demographic Developments and Population Policies in Baʻthist Syria, Onn. Winkler, page 184, 1998.
  36. ^ "The World Factbook — Central Intelligence Agency". 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2011. 
  37. ^ "World Microdata Inventory". IPUMS-International. University of Minnesota. 2009. 4 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2015. 
  38. ^ "Syria Demographics Profile 2014". indexmundi.com. 8 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2015. 
  39. ^ Archived copy (Arapça), Enab Baladi, 2017, 22 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 22 Temmuz 2018 
  40. ^ a b c d e f g h i j "The World Factbook". cia.gov. 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2019.  This data is from CIA World Factbook
  41. ^ "Archived copy". 27 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2016. 
  42. ^ "World Population Prospects: The 2010 Revision". un.org. 6 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2015. 
  43. ^ a b "Archived copy" (PDF). 27 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 27 Ağustos 2018. 
  44. ^ "2004 official census" (PDF). 10 Mart 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2019. 
  45. ^ a b c Khalifa, Mustafa (2013), The impossible partition of Syria, Arab Reform Initiative, ss. 3-5, 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 27 Mart 2019, Arabs constitute the major ethnic group in Syria, making up between 80 and 85% of the population.
    Kurds are the second largest ethnic group in Syria, making up around 10% of the Syrian population and distributed among four regions...with a Yazidi minority that numbers around 40,000...
    Turkmen are the third largest ethnic group in Syria, making up around 4–5% of the population. Some estimations indicate that they are the second biggest group, outnumbering Kurds, drawing on the fact that Turkmen are divided into two groups: the rural Turkmen who make up 30% of the Turkmen in Syria and who have kept their mother tongue, and the urban Turkmen who have become Arabized and no longer speak their mother language...
    Assyrians are the fourth largest ethnic group in Syria. They represent the original and oldest inhabitants of Syria, today making up around 3–4% of the Syrian population...
    Circassians are the fifth largest ethnic group in Syria, making up around 1.5% of the population...
    Armenians are sixth largest ethnic group in Syria, making up around 1% of the population...
    There are also a small number of other ethnic groups in Syria, including Greek, Persian, Albanian, Bosnian, Pashtun, Russian, and Azeri people...
     
  46. ^ The History of Syria, ABC-CLIO, 2018, s. 6, ISBN 978-1440858352, Syria has several other ethnic groups, the Kurds... they make up an estimated 9 percent...Turkomen comprise around 4-5 percent of the total population. The rest of the ethnic mix of Syria is made of Assyrians (about 4 percent), Armenians (about 2 percent), and Circassians (about 1 percent). 
  47. ^ "Syria". www.cia.gov. 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2020. 
  48. ^ (Fransızca) Mouna Liliane Samman, La population de la Syrie: étude géo-démographique, IRD Editions, Paris, 1978, 9782709905008 table p.9 12 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  49. ^ a b c Syria and the Middle East Peace Process, Council on Foreign Relations, 1991, s. 222, ISBN 978-0876091050 
  50. ^ a b c "The Country Reports: Syria", Europe's Mediterranean Neighbourhood, Edward Elgar Publishing, 2017, s. 178, ISBN 978-1786431493 
  51. ^ "Syria". U.S. Department of State. 22 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2019. 
  52. ^ a b c d The impossible partition of Syria, Arab Reform Initiative, 2013, s. 3, 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 27 Mart 2019 
  53. ^ Hourani, Albert (1947), Minorities in the Arab World, Oxford University Press . See also Albert Hourani.
  54. ^ [1] 10 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  55. ^ Culture, Context and the Mental Health and Psychosocial Wellbeing of Syrians (PDF), United Nations High Commissioner for Refugees, 2015, s. 10, 26 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 20 Temmuz 2018, Given the lack of accurate census data, it is only possible to estimate the ethnic and religious composition of the current Syrian population. While the majority of Syrians are considered Arabs, this is a term based on spoken language (Arabic), not ethnicity. Around nine to ten percent of Syria’s population is Kurdish (close to two million people), followed by Turkmen,... 
  56. ^ a b c d e f g h Behnstedt, Peter (2008), "Syria", Versteegh, Kees; Eid, Mushira; Elgibali, Alaa; Woidich, Manfred; Zaborski, Andrzej (Ed.), Encyclopedia of Arabic Language and Linguistics, 4, Brill Publishers, s. 402, ISBN 978-90-04-14476-7 
  57. ^ "Syrian refugees and the need for English language training". www.blogs.jbs.cam.ac.uk. 24 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2016. 
  58. ^ Middle East Region in Transition: Syria, Lebanon, and Jordan, Britannica Educational Publishing, 2012, s. 9, ISBN 978-1615303298 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]