İçeriğe atla

Christian Rosenkreutz'un Kimyasal Düğünü

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Christian Rosenkreutz'un Kimyasal Düğünü
Chymische Hochzeit Christiani Rosencreutz anno 1459
YazarAnonim: Johann Valentin Andreae ile ilişkilendirilmiştir.
Dilde
TürBasılı
Yayım1616

Christian Rosenkreutz'un Kimyevi Düğünü (Almanca: Chymische Hochzeit Christiani Rosencreutz anno 1459) 1616 yılında[1] Strazburg'da basılmış Almanca bir kitaptır. İsimsiz olarak hazırlanan kitabın yazarının Johann Valentin Andreae olduğu düşünülmektedir. Kimyevi Düğün genellikle gizemli "Gül Haç Kardeşliği "nin (Gül Haçlılar) orijinal manifestolarından üçüncüsü olarak tanımlanır, ancak üslup ve konu bakımından Fama Fraternitatis ve Confessio Fraternitatis'ten belirgin bir şekilde farklıdır.

Yaratılış gibi Yedi Gün ya da Yedi Yolculuğa bölünmüş alegorik bir romandır. Christian Rosenkreuz'un kral ile kraliçenin, yani koca ile gelinin Simyasal Düğününe yardımcı olmak üzere mucizelerle dolu harika bir şatoya gitmeye nasıl davet edildiğini anlatır.

Bu manifesto şairler, simyacılar ("kimya" kelimesi "simyasal"ın eski bir şeklidir ve "Kutsal Evlilik "in amaç olduğu simyaya atıfta bulunur)[2] ve hayalperestler için, testler, arınma, ölüm, diriliş ve yükseliş alayları ile inisiyasyon ritüelinin gücüyle bir ilham kaynağı olmuştur. Kitap, Rosenkreutz'a bu Kraliyet Düğünü'ne yardımcı olması için yapılan davetle başlar ve baştan sona sembolizm öğeleriyle doludur.

Kraliyet düğünü davetiyesi, John Dee tarafından 1564 tarihli Monas Hieroglyphica adlı kitabında tanımlanan ve tarif edilen sembolü içermektedir.

Bu simya romantizmi ile İncil'deki şu pasajlar arasında bazı benzerlikler de vardır:

  • Göklerin krallığı, oğlu için bir evlilik yapan belli bir krala benzer ve kral konukları görmek için içeri girdiğinde, orada düğün giysisi giymemiş bir adam gördü: (Matta 22: 2,11 KJV)
  • Ve ben Yuhanna, kocası için süslenmiş bir gelin gibi hazırlanmış, Tanrı'dan gökten inen kutsal kenti, yeni Yeruşalim'i gördüm. (Vahiy 21:2)

Tarihsel bağlam

[değiştir | kaynağı değiştir]

Christian Rosenkreutz'un Kimyevi Düğünü ilk olarak 1616 yılında Strazburg'da yayımlanmıştır. Almanca olarak yazılan kitap Chymische Hochzeit Christiani Rosencreutz anno 1459 başlığını taşıyordu. Kitapta Christian Rosenkreutz'dan başka bir yazarın adı geçmemektedir, ancak Johannes Valentinus Andreae (1586-1654) otobiyografisinde yazarın kendisi olduğunu iddia etmiştir. İlk İngilizce versiyonu 1690 yılında Ezechiel Foxcroft tarafından yapılmış, bunu zaman içinde pek çok dile yapılan çeviriler izlemiştir.

Kitap ilk olarak 1616 yılında basılmış olsa da, hikâye bundan 150 yıl öncesinde geçmektedir. Bu hikâyedeki olaylar yedi güne yayılır ve her bölüm farklı bir günü anlatacak şekilde yedi bölüme ayrılır. Hikâye Paskalya'ya yakın bir akşam başlar. Yedinci gün olan son bölümde Rosenkreutz şövalye ilan edilir; yıl 1459'dur. Strasburg Masonlarının kuruluş tüzüğü ilk kez 1459 yılının Paskalya gününde Regensburg'da imzalanmış, kısa bir süre sonra da Strasburg'da ikinci bir imza daha atılmıştır. Gutenberg İncili 1455 yılında Mainz, Almanya'da basılmaya başlandı ve ilk Almanca İncil olan Mentel İncili 1466 yılında Strasburg'da basıldı.

Özet

[değiştir | kaynağı değiştir]

Giriş bölümü

[değiştir | kaynağı değiştir]

Hikâye Fısıh Bayramı'nı ve yedi günlük mayasız orucunu birebir takip eder. Paskalya kuzusunun kesilmesi ve kızartılması, tıpkı Simgesel Düğünde olduğu gibi akşam saatlerinde (Paskalya'ya yakın bir zamanda) başlar. Simgesel Düğün akşam saatlerinde Rosenkreutz'un hem Paskalya Kuzusu hem de mayasız ekmekle birlikte bir masada oturmasıyla başlar. Bu onun Yahudi olduğunu göstermektedir. Ancak, "Işıkların Babası" kelimeleri ilginç bir şekilde ilk paragrafta yer almaktadır. Bu "Işıkların Babası" ifadesi Kral James İncil'inde sadece bir kez geçer ve o da James'in kitabındadır (Yakup 1:17). Aşağıda Kimyasal Düğün'ün açılış paragrafı yer almaktadır;[3]

Paskalya Günü'nden önceki bir akşam, bir masaya oturdum ve (âdetim olduğu üzere) alçakgönüllü duamda Yaratıcımla yeterince sohbet ettim ve birçok büyük Gizemi düşündüm (ki Işıkların Babası Majesteleri bana bunlardan birkaçını göstermemişti) ve şimdi kalbimde sevgili Paskalya Kuzumla birlikte mayasız, lekesiz küçük bir Hamur hazırlamaya hazırdım;

Dokuz Efendi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dokuz Efendi, Yeni Ahit'in dokuz kitabını, yani I. Petrus, II. Petrus, Yakup, Yahuda, 1. Yuhanna, II. Yuhanna, III. Yuhanna, Yuhanna İncili ve Vahiy kitabı'nı temsil etmektedir. Rosenkreutz, Yuhanna İncili'nin tarihsel olarak akla yatkın tek İncil olduğuna ve Yuhanna İncili'ni sinoptik İncillerden gerçekten ayıran şeyin mayasız ekmek ve onun Fısıh Bayramı ile olan ilişkisi olduğuna inanmıştır. Dokuz efendi masada bulunan diğerleriyle (toplam 27 kişi) birlikte bağlanır ve Rosenkreutz hüngür hüngür ağlar.[3]

Dokuz kişi kalmıştık ve geri kalanlar arasında benimle masada sohbet eden o kişi de vardı. Ama küçük fenerlerimiz bizi terk etmediği halde, bir saat sonra yukarıda adı geçen kâhyalardan biri içeri girdi ve yanında büyük bir ip demeti getirerek önce orada kalmaya karar verip vermediğimizi sordu; iç çekerek bunu onayladığımızda, her birimizi belirli bir yere bağladı ve böylece küçük fenerlerimizle birlikte gitti ve biz zavallıları karanlıkta bıraktı. O zaman bazıları yaklaşan tehlikenin farkına varmaya başladı ve ben de gözyaşlarımı tutamadım. Çünkü konuşmamız yasak olmadığı halde, acı ve ıstırap hiçbirimizin tek bir kelime bile söylemesine izin vermiyordu. Çünkü kordonlar o kadar harika yapılmıştı ki, kimse onları kesemez, hatta ayağından bile çıkaramazdı. Yine de bu beni teselli ediyordu, çünkü şimdi kendini dinlenmeye çekmiş olan birçok kişinin gelecekteki kazancı onu tatmin etmek için çok az şey kanıtlayacaktı.

Dört yol

[değiştir | kaynağı değiştir]

İkinci bölümde Rosenkreutz dinlenmek için üç tane uzun sedir ağacının altına oturur. Sedirlerden birine, dört yoldan bahseden bir tablet asılmıştır. Önemli bir nokta, bu yolları sunanın Damat (İncil) olmasıdır. Şöyle yazmaktadır:[3]

Bizim aracılığımızla Damat size dört yol arasında bir seçim yapmanızı öneriyor; bu yolların hepsi, eğer yolda batmazsanız, sizi kraliyet sarayına götürebilir. Birincisi kısa ama tehlikelidir ve sizi içinden geçmenin pek mümkün olmadığı kayalık yerlere götürecektir. İkincisi daha uzundur ve sizi dolambaçlı yollardan götürür; eğer Magnet'in yardımıyla ne sağa ne de sola dönerseniz, düz ve kolaydır. Üçüncüsü, Kralımızın çeşitli zevkleri ve törenleri aracılığıyla size neşeli bir yolculuk sağlayan gerçekten kraliyet yoludur; ancak bu şimdiye kadar binde bire bile zor tahsis edilmiştir. Dördüncüsüyle hiç kimse oraya ulaşamaz, çünkü bu tüketen bir yoldur ve yalnızca çürümeyen bedenler için uygulanabilir. Şimdi bu üç yoldan hangisine gireceğinizi seçin ve orada sürekli sebat edin, çünkü hangisine girerseniz girin, değişmez Kader tarafından sizin için belirlenmiş olanın o olduğunu bilin ve yaşamınız için büyük bir tehlike olmadıkça ondan geri dönemezsiniz.

İlk yol kayalık yerlere çıkar ve bu da sinoptik İncillerde tasvir edildiği şekliyle bir "kaya" olan Petrus'u anımsatır. Metindeki ikinci yol Yuhanna'nın müjdesinde öğretilen yoldur, çünkü Rosenkreutz'a bu yolda sağa ya da sola dönmemesi söylenir ve Yuhanna'nınki İsa'nın sağında ve solunda çarmıha gerilmiş iki adamdan söz etmeyen tek anlatıdır (Yuhanna 20:18). Üçüncü yol ise Petrus, Yakup, Yahuda ve Yuhanna'nın genel mektuplarıdır. Yakup'un mektubunda kraliyet yoluna ya da kraliyet yasasına atıfta bulunulduğunu görürüz (Yak.2:8). Petrus'un ikinci mektubunda binde bire yapılan tek göndermeyi buluruz (II Pet 3:8). Dördüncü yol Pavlus'un mektuplarıdır. Ölülerin çürümez olarak diriltilmesi öğretisi burada yer alır (IKo.15:52) ve "tüketmek" sözcüğünün Yeni Ahit'te geçtiği tek yer burasıdır (İbr.12:29).

Hikâye şöyle devam eder: Bunun üzerine ekmeğimi çıkardım ve bir dilim kestim. Rosenkreutz'un bu tableti okuduktan sonra ekmeği kesmesi dikkatlerden kaçmamalıdır. Markos, Luka ve Matta İncillerinde ekmek kesilir; ancak Yuhanna'nın İncilinde ekmek hiç kesilmez. Pavlus'un mektuplarında ve Elçilerin İşleri Kitabı'nda da ekmek bölünür; ancak Petrus, Yakup, Jude ve Yuhanna'nın genel mektuplarında ekmek asla bölüşülmez.

Hikâye ilerledikçe, Kimyevi Düğün'ün aşağıdaki sözlerle ikinci yolu seçtiği açıktır, "ancak yine de pusulamla ilerledim ve Meridyen Çizgisi'nden bir adım bile ayrılmadım". Yani Rosenkreutz sağa ya da sola dönmedi. Kimyevi Düğün'ün "sabırla haçımı aldım, ayaklarımın üzerine kalktım" demesi de dikkat çekicidir. İsa çarmıhı sadece Yuhanna İncili'nde taşımıştır. Markos, Luka ve Matta İncillerinde İsa için çarmıhı taşıyan Kireneli Simun'dur. Ama aynı zamanda Markos'un müjdesinde İsa bir adama "çarmıhı yüklen ve beni izle" (Markos 10:21) teklifinde bulunmuştur.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Anonymous (1690) [Originally published in German in 1616]. The Chymical Wedding of Christian Rosenkreutz (PDF). 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  2. ^ Gillabel, Dirk. "Alchemy: Sacred Marriage". House of the Sun. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2017. 
  3. ^ a b c Chymical Wedding Of Christian Rosenkreutz (İngilizce). 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]


"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Christian_Rosenkreutz%27un_Kimyasal_Düğünü&oldid=30696949" sayfasından alınmıştır