Atalanta Fugiens

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Atalanta Fugiens
Atalanta Fugiens, hoc est, Emblemata Nova de Secretis Naturae Chymica, Accommodata partim oculis et intellectui, figuris cupro incisis, adjectisquesententiis, Epigrammatis et notis, partim auribus & recreationi animi plus minus 50 Fugis Musicalibus trium Vocum, quarum duae ad unam simplicem melodiam distichis canendis peraptam, correspondeant, non absq; singulari jucunditate videnda, legenda, meditanda, intelligenda, dijudicanda, canenda et audienda.
Kapak sayfası.
YazarMichael Maier
İllüstratörMatthias Merian
KonuSimya
TürMultimedya
Yayım1617
YayımcıJohann Theodor de Bry, Hieronymus Galler tarafından basıldı.

Atalanta Fugiens veya Atalanta Fleeing, Michael Maier (1568 – 1622) tarafından hazırlanan, Oppenheim'da Johann Theodor de Bry tarafından 1617'de yayımlanan (2. baskı 1618) simya temalı bir amblem kitabıdır. Matthias Merian'ın çizimleriyle 50 söylemden oluşuyor ve her birine bir nükteli mısra, nesir ve müzikal bir füg eşlik ediyor. Bu nedenle erken bir multimedya örneği olarak kabul edilebilir.

Fügler, felsefe taşını, peşindeki ustayı ve önündeki engelleri simgeleyen üç ses halinde düzenlenmiştir.[1] Florin G. Calian'ın yazdığı gibi,

Müzik, imge, şiir ve düzyazıyı tek parça halinde bir araya getiren ilk simya Gesamtkunstwerkdır. Kitabın ön yüzünde de vurgulandığı gibi, bu eserde tüm duyular temas halindedir: As is stressed on the frontispiece of the book, all the senses are involved in contact with this treatise: partim oculis et inteflectui... partim auribus et recreationi... videnda, legenda, meditanda, intelligenda, dijudicanda, canenda et audienda. Bu açıdan, "Atalanta", oldukça düşünceye dayalı bir çalışma gerektiren bir kitaptır.[2]

Kapak sayfası[değiştir | kaynağı değiştir]

Kapak sayfası, Yunan mitolojisinden altın elmalarla ilgili çeşitli sahneleri tasvir ediyor:

  • Üstte: Hesperides Bahçesi.
  • Solda: Altın elmalardan birini almak için kolunu uzatan Herkül.
  • Sağda: Altın elmaları Hippomenes'e uzatan Afrodit.
  • Altta: Atalanta bir elma toplarken, Atalanta ve Hippomenes arasındaki yarış. Arkalarında aşıkların kucaklaştığı bir tapınak, arka planda ise aslan ve dişi aslan olarak görünürler.

Önsöz[değiştir | kaynağı değiştir]

Amblem 39'da[3] gösterildiği gibi, Maier'in Sphinx'in Bilmecesi'ni yeniden yorumlaması

Önsöz, antik müzik hakkında bir tez içerir ve Atalanta ve Hippomenes'in Yunan mitini anlatır.

Söylemler[değiştir | kaynağı değiştir]

50 söylemin her biri şunları içerir:

  • Matthias Merian tarafından yapılmış ayrıntılı bir bakır oyma gravür.
  • Üç ses için bir füg şeklinde müziğe ayarlanmış bir epigram - Atalanta veya vox fugiens (kaçan ses) ; Hippomenes veya vox sequens (izleyen ses) ve Pomum objectum (Elma) veya vox morans (bekleyen ses). "Atalanta fugiens", "füg" kelimesi üzerine bir kelime oyunudur.[4]
  • Almanca bir vecize.
  • Eşlik eden bir söylem ile bir Latin ayeti.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Read, John (1 Ocak 1995). From Alchemy to Chemistry (İngilizce). Courier Corporation. ss. 72-73. ISBN 978-0-486-28690-7. 
  2. ^ "Alkimia operativa and alkimia speculativa. Some Modern Controversies on the Historiography of Alchemy". scholar.google.com. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2022. 
  3. ^ "Infinite Fire Webinar 2. The Emblemata of the Atalanta Fugiens". web.archive.org. 3 Ağustos 2013. 3 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2023. 
  4. ^ Peter Forshaw/Ritman Library, at 18:15.
  5. ^ Count Michael Maier: Life and writings J.B.Craven pub. 1914 reprinted 2003 Ibis Press

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]