Johanna Wolf
Johanna Wolf (d. 1 Haziran 1900 – ö. 5 Haziran 1985), Adolf Hitler'in baş sekreteriydi. Wolf, 1929 sonbaharında bir yazar olarak Hitler'in özel sekreterliğine katıldı ve Nazi Partisi'nin bir üyesi oldu.
Wolf, 21-22 Nisan 1945 tarihleri arasında, verilen emir gereği Berlin'den güvenli bölgeye uçana kadar Hitler'in baş sekreteri olarak görev yapmaya devam etti. 5 Haziran 1985'te öldü.
Hayatı
Wolf Münih'te doğdu. İlkokul ve ticaret okuluna devam etti. 1922'den 1928'e kadar, Bavyeralı Diyetisyen Dr. Alexander Glaser'ın yanında çalıştı.[1] Daha sonra Aşağı Bavyera-Yukarı Palatinate'deki Nazi Partisi Gau karargahında Gregor Strasser için çalıştı.[1] Wolf, 1929 sonbaharında bir yazar olarak Adolf Hitler'in özel sekreterliğine atandı ve Nazi Partisi'nin bir üyesi oldu. 1933'ten önce o zamanlar Hitler'in baş yardımcı ve koruması olan Rudolf Hess ve Wilhelm Brückner'e sekreterlik yaptı.[1]
Ocak 1933'te Hitler Şansölye oldu ve Johanna Wolf Başkanın kıdemli özel sekreteri oldu. Hitler'in kıdemli sekreteri olan Wolf, en eski ve en uzun ömürlü sekreterlerinden biriydi. Hitler, diğer sekreterlerine resmi olarak "Frau" ya da "Fräulein" olarak hitap ederken, Kurt'a olan takıntılarından dolayı kendisine "Wölfin" olarak hitap ediyordu.[2] Bayan Wolf ve Hitler çok yakın bir ilişki içindeydiler. Sıklıkla insanların Hitler hakkında öğrendikleri en iyi kaynak olarak düşünülüyordu. Wolf, özel bir Nazi ve Hitler'in yakın çevresinin güvenilir bir üyesiydi. Wolf, Adolf Hitler'in II. Dünya Savaşı'ndaki İkinci Doğu Savaşı Doğu Cephesi askeri karargahı olan Rastenburg yakınlarındaki Wolfsschanze'de, 1941'den, 20 Kasım 1944'te ayrıldığı tarihe kadar orada görev yaptı.[3] Hitler Ocak 1945'te Berlin'deki Führerbunker'e karargâhını geri çektiğinde kendisi ve ekibi ile birlikte gitti.[4][5] Führerbunker, Berlin'in merkezindeki Hitler'in Yeni Reich Şansölyesi bahçesinin altında yer alıyordu. Nisan 1945'ten sonraya kadar Nazi rejiminin merkezi oldu. Nisan 1945'ten önce Hitler düzenli olarak Wolf ve genel sekreter Christa Schroeder'le öğle yemeği yerdi.[6]
21-22 Nisan 1945 gecesi Hitler, Berlin'de kalmaya ve ölmeye karar verdikten sonra, Wolf ve Schröder'i Berlin'den Fliegerstaffel des Führers uçaklarıyla Salzburg'a ve daha sonra Bavyera'daki Berchtesgaden'deki evine gönderdi.[7] Birkaç gün sonra Führerbunker'de Hitler, intihar etmeden kısa süre önce Eva Braun'la evlendi.[8]
- Yakalanışı
Wolf, 2 Mayıs'a kadar Berchtesgaden'de kaldı ve annesinin Bad Tölz'deki evine gitti. 23 Mayıs'ta Bad Tölz'de Amerikan birliklerince tutuklandı. Schröder ile birlikte 14 Ocak 1948'e kadar tutuklu kaldı. Wolf daha sonra Kaufbeuren'e taşındı ve 5 Haziran 1985'te 85 yaşında Münih'te öldü.[1]
Hitler'e Sadakati
Wolf, Traudl Junge ve Christa Schroeder gibi diğer sekreterlerin aksine, Hitler'in himayesinde uzun yıllar hizmet etmekle birlikte, anılarını yazmak için büyük miktarda para teklif edildiği 1970'lerde bile hiçbir şekilde röportaj vermeyi reddetti. Bunun nedeni kendisine sorulduğunda Wolf, kendisinin "özel" bir sekreter olduğunu ve asla Hitler hakkında hiçbir şeyi ortaya koymamasının onun görevi olduğuna inandığını belirtti. Wolf, esir alındığında Alman film yönetmeni Leni Riefenstahl'e, en sonunda Hitler hakkında bazı bilgileri açıklamasına karar vermişti. Wolf, Hitler'e yakın kişilerin zayıflamasına rağmen ölümüne kadar manyetizmasından kaçamadıklarını ortaya koydu. Hitler'e o kadar sadıktı ki, Führerbunker'de onunla birlikte ölmek istiyordu, ancak ayrılmak zorunda kaldı çünkü Hitler, Wolf'un 80 yaşındaki annesinin uğruna gitmesine istemişti. Onu ve başkalarını, Berlin dışındaki son uçuşlarında terk etmeye zorladı.[9] Hitler, hükümdarlığında Almanya'da yaşanan tüm korkunç şeylerden haberdar olmadığını, fanatiklerin kendisine giderek daha fazla etki ettiğini ve Hitler'in hakkında hiçbir şey bilmediği emirleri verdiklerini iddia etti.[10]
Kaynakça
- ^ a b c d Joachimsthaler 1999, s. 291.
- ^ Waite, Robert. The Psychopathic God: Adolf Hitler. N.p.: n.p., 1993. Google Books. Web. 31 Jan. 2010. [1]
- ^ Kershaw 2008, s. 881.
- ^ Kershaw 2008, s. 894.
- ^ Joachimsthaler 1999, s. 78.
- ^ Kershaw 2008, ss. 901, 902, 923.
- ^ Joachimsthaler 1999, s. 98.
- ^ Joachimsthaler 1999, ss. 160-182.
- ^ Joachimsthaler 1999, ss. 151, 152, 291.
- ^ Riefenstahl, Leni. Leni Riefenstahl: A Memoir. N.p.: Picador, 1995. Google Books. Web. 28 Jan. 2010. [2]