Bahâeddîn el-Mu'tenâ: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
düzeltme AWB ile |
Khutuck Bot (mesaj | katkılar) k Kaynaklar ve referanslarda düzenleme |
||
3. satır: | 3. satır: | ||
== Kimliği == |
== Kimliği == |
||
979 yılında [[Halep]]'in Sâmmukâ Köyü'nde [[Dünya]]'ya geldi. Tây adındaki [[Araplar|Arap]] kabilesininin bir mensubu idi.<ref name="Makārim1974">{{Kitap kaynağı| |
979 yılında [[Halep]]'in Sâmmukâ Köyü'nde [[Dünya]]'ya geldi. Tây adındaki [[Araplar|Arap]] kabilesininin bir mensubu idi.<ref name="Makārim1974">{{Kitap kaynağı|yazar=Sāmī Nasīb Makārim|başlık=The Druze faith|url=http://books.google.com/books?id=Ouh4AAAAMAAJ|erişimtarihi=12 Eylül 2012|yıl=1974|yayıncı=Caravan Books|isbn=978-0-88206-003-3}}</ref><ref name="Sayegh1996">{{Kitap kaynağı|yazar=Wahbah A. Sayegh|başlık=The Tawhid Faith: Pioneers and their shrines|url=http://books.google.com/books?id=LtrlAAAAMAAJ|erişimtarihi=12 Eylül 2012|yıl=1996|yayıncı=The Society}}</ref> El-Mu'tenâ [[Dürzîlik]] [[İslam mezhepleri|Mezhebi]]'nin kurucusu, [[Üniter Çağrı]]'nın baş aktörü ve [[Hikmet Risâleleri]]'nin birkaç tanesinin yazarı olarak tanınmaktadır.<ref name="Makārim1974"/> |
||
== Hayât hikâyesi == |
== Hayât hikâyesi == |
||
11. satır: | 11. satır: | ||
| yayıcı = [[Muhammed bin İsmâ‘il ed-Derezî]] ile [[El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn]] |
| yayıcı = [[Muhammed bin İsmâ‘il ed-Derezî]] ile [[El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn]] |
||
}} |
}} |
||
El-Mu'tenâ Baha’ud-[[Dîn]], [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|El-Hâkim bi-Emr Allah]] tarafından [[Epemiye, Suriye]] kentine vali olarak atanmasının hemen ardından 1016 yılında [[Halep]]'i [[Hamdaniler]]'in elinden aldı. Bir sene sonra 1017 yılında da [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|El-Hâkim]]'in emriyle tutsak aldığı Abdurrahim ibn-i İlyas'ı [[Şam]]'dan [[Kahire]]'ye götürdü. Abdurrahim ibn İlyas, [[Hamza ibn Ali ibn Ahmed]] ile birlikte [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|Târik’ûl-Hâkim bi-Emr Allah]]'a [[imân]] eden ve [[El-Hakim Camii]]'nin yakınlarında bulunan Reydân Camii'ni Yirmi Bin saldırgana karşı cesaretle müdafaa eden Yedi kahramandan biriydi. El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn ise [[Dürzîlik]]'te rütbece ''"[[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|Hâkim]]'in Sağ Kolu"'' olarak tanınan [[Hamza ibn Ali ibn Ahmed]]'den sonra ''İkinci'' sırada gelmekte ve ''"[[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|Hâkim]]'in Sol Kolu"'' olarak bilinmekteydi. Özellikle [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|El-Hâkim]]'in [[gayba]]<ref name="Makārim1974"/> haline geçerek ortadan kaybolmasından sonra pek meşhur bir önder haline gelmişti. İşte böyle bir ortamda ''"El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn",'' [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|El-Hâkim bi-Emr Allah]]'ın halefi [[Ali ez-Zâhir]]'in [[zulüm]]lerinin başlamasının hemen ardından 1021 yılında [[Hamza ibn Ali ibn Ahmed]]'in gizlenmesi üzerine [[Dürzîler]]'in tek önderi konumuna geldi.<ref name="Daftary1992">{{Kitap kaynağı| |
El-Mu'tenâ Baha’ud-[[Dîn]], [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|El-Hâkim bi-Emr Allah]] tarafından [[Epemiye, Suriye]] kentine vali olarak atanmasının hemen ardından 1016 yılında [[Halep]]'i [[Hamdaniler]]'in elinden aldı. Bir sene sonra 1017 yılında da [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|El-Hâkim]]'in emriyle tutsak aldığı Abdurrahim ibn-i İlyas'ı [[Şam]]'dan [[Kahire]]'ye götürdü. Abdurrahim ibn İlyas, [[Hamza ibn Ali ibn Ahmed]] ile birlikte [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|Târik’ûl-Hâkim bi-Emr Allah]]'a [[imân]] eden ve [[El-Hakim Camii]]'nin yakınlarında bulunan Reydân Camii'ni Yirmi Bin saldırgana karşı cesaretle müdafaa eden Yedi kahramandan biriydi. El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn ise [[Dürzîlik]]'te rütbece ''"[[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|Hâkim]]'in Sağ Kolu"'' olarak tanınan [[Hamza ibn Ali ibn Ahmed]]'den sonra ''İkinci'' sırada gelmekte ve ''"[[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|Hâkim]]'in Sol Kolu"'' olarak bilinmekteydi. Özellikle [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|El-Hâkim]]'in [[gayba]]<ref name="Makārim1974"/> haline geçerek ortadan kaybolmasından sonra pek meşhur bir önder haline gelmişti. İşte böyle bir ortamda ''"El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn",'' [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|El-Hâkim bi-Emr Allah]]'ın halefi [[Ali ez-Zâhir]]'in [[zulüm]]lerinin başlamasının hemen ardından 1021 yılında [[Hamza ibn Ali ibn Ahmed]]'in gizlenmesi üzerine [[Dürzîler]]'in tek önderi konumuna geldi.<ref name="Daftary1992">{{Kitap kaynağı|yazar=Farhad Daftary|başlık=The Isma'ilis: Their History and Doctrines|url=http://books.google.com/books?id=kQGlyZAy134C&pg=PA198|erişimtarihi=12 Eylül 2012|tarih=24 Nisan 1992|yayıncı=Cambridge University Press|isbn=978-0-521-42974-0|sayfalar=198–}}</ref> |
||
==Ayrıca bakınız== |
==Ayrıca bakınız== |
Sayfanın 16.27, 26 Eylül 2019 tarihindeki hâli
Makale serilerinden |
Baha’ud-Dîn ʿAli ibn Ahmed ibn ed-Deyf, El-Mu'tenâ Bahâ’ud-Dîn, Bahâ’ed-Dîn el-Mu'tenâ, Ali ibn Ahmed, Ali ibn ed-Deyf, Ali bin ed-Tâ'i ya da Bahâ’ud-Dîn es-Sâmmukî (Doğumu: Milâdî 979, Sâmmukâ, Halep-Suriye – Ölümü: Milâdî 1043) On Birinci yüzyıl İsmâ‘îlîlerinden ve Dürzîliğin başlıca kurucularından biriydi.
Kimliği
979 yılında Halep'in Sâmmukâ Köyü'nde Dünya'ya geldi. Tây adındaki Arap kabilesininin bir mensubu idi.[1][2] El-Mu'tenâ Dürzîlik Mezhebi'nin kurucusu, Üniter Çağrı'nın baş aktörü ve Hikmet Risâleleri'nin birkaç tanesinin yazarı olarak tanınmaktadır.[1]
Hayât hikâyesi
Dürzîlik ile alâkalı bir dizinin parçasıdır. El-Mu'tenâ Bahâ’ûd-Dîn ʿAli ibn-i Ahmed ibn-i ed-Deyf es-Sâmukî ed-Tâ’i Fâtımîler Hâlifeliği - Epemiye, Suriye Valisi |
El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn, El-Hâkim bi-Emr Allah tarafından Epemiye, Suriye kentine vali olarak atanmasının hemen ardından 1016 yılında Halep'i Hamdaniler'in elinden aldı. Bir sene sonra 1017 yılında da El-Hâkim'in emriyle tutsak aldığı Abdurrahim ibn-i İlyas'ı Şam'dan Kahire'ye götürdü. Abdurrahim ibn İlyas, Hamza ibn Ali ibn Ahmed ile birlikte Târik’ûl-Hâkim bi-Emr Allah'a imân eden ve El-Hakim Camii'nin yakınlarında bulunan Reydân Camii'ni Yirmi Bin saldırgana karşı cesaretle müdafaa eden Yedi kahramandan biriydi. El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn ise Dürzîlik'te rütbece "Hâkim'in Sağ Kolu" olarak tanınan Hamza ibn Ali ibn Ahmed'den sonra İkinci sırada gelmekte ve "Hâkim'in Sol Kolu" olarak bilinmekteydi. Özellikle El-Hâkim'in gayba[1] haline geçerek ortadan kaybolmasından sonra pek meşhur bir önder haline gelmişti. İşte böyle bir ortamda "El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn", El-Hâkim bi-Emr Allah'ın halefi Ali ez-Zâhir'in zulümlerinin başlamasının hemen ardından 1021 yılında Hamza ibn Ali ibn Ahmed'in gizlenmesi üzerine Dürzîler'in tek önderi konumuna geldi.[3]
Ayrıca bakınız
- Tevhîd Dâvâsı
- Risalet’ül-Hikmet
- Hamza ibn Ali ibn Ahmed
- Muhammed bin İsmâ‘il ed-Derezî
- EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh
Makale serilerinden |
Kaynakça
- ^ a b c Sāmī Nasīb Makārim (1974). The Druze faith. Caravan Books. ISBN 978-0-88206-003-3. Erişim tarihi: 12 Eylül 2012.
- ^ Wahbah A. Sayegh (1996). The Tawhid Faith: Pioneers and their shrines. The Society. Erişim tarihi: 12 Eylül 2012.
- ^ Farhad Daftary (24 Nisan 1992). The Isma'ilis: Their History and Doctrines. Cambridge University Press. ss. 198–. ISBN 978-0-521-42974-0. Erişim tarihi: 12 Eylül 2012.