Abd’ûl-Melik bin Attaş

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Abd’ûl-Melik bin Attaş Fâtımîler Hâlifeliği devrinde Ebû Tamîm Ma’add el-Mûstensir bil-Lâh'ın İsfahan Bâb-ı Hûcceti ve Dâ’î-i Â'zamı.[1][2]

Yaşadığı dönem[değiştir | kaynağı değiştir]

Büyük Selçuklu Sultanı Berkyaruk ve Hasan bin Sabbah ile aynı devirde yaşamış olan İsmaili önderlerindendir.

Dâ’î Ahmed bin Abd’ûl-Melik bin Attaş[değiştir | kaynağı değiştir]

Hicrî 494/Milâdî 1101 yılında, Dâ’î Ahmed bin Abd’ûl-Melik bin Attaş Şahdiz Kalesi'ni zaptederek İsfahan'da Otuz Bin kişiyi kendi mezhebi olan İsmâilîliğe çevirtti. Böylece Şahdiz'i Fars'ın İsmâilî dâvah hareketinde Elemût Bölgesi'nin Horasan için yerine getirdiği işleve benzer bir merkeze dönüştürmeyi başardı.[3]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Balcıoğlu, Tahir Harimi, Türk tarihinde mezhep cereyanları, Kanaat Yayınları, Ahmet Sait baskısı, 1940.
  2. ^ "Encyclopædia Iranica, ʿAṬṬĀŠ". 17 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2014. 
  3. ^ Elemût Bölgesi'ne yönelik Selçuk Operasyonları 10 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)