Portal 2

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Portal 2
Eşli oyun oyun karakterleri Atlas (arkada) ve P-Body'nin (önde) yer aldığı Portal 2 perakende kapak resmi.
GeliştiriciValve Corporation
YayımcıValve Corporation
YönetmenJoshua Weier
YapımcıGabe Newell
SanatçılarJeremy Bennett
Randy Lundeen
SenaristlerErik Wolpaw
Jay Pinkerton
Chet Faliszek
BesteciMike Morasky
SeriPortal
MotorSource
PlatformlarWindows
OS X
Linux
PlayStation 3
Xbox 360
Nintendo Switch
Çıkış
  • 19 Nisan 2011
  • Windows, OS X, PlayStation 3, Xbox 360 (Perakende)
    • KA: 19 Nisan 2011
    • AVR: 21 Nisan 2011
  • Windows, OS X (Steam)
    • : 19 Nisan 2011
  • Linux (Beta)
    • : 26 Şubat 2014[1]
  • Nintendo Switch
    • : 28 Haziran 2022
TürBulmaca-platform oyunu
ModTek oyunculu oyun
Çok oyunculu oyun
co-op mode Bunu Vikiveri'de düzenleyin

Portal 2, Valve Corporation tarafından geliştirilen ve yayınlanan birinci şahıs nişancı türünde bir bulmaca oyunudur. Portal (2007) oyununun devamı niteliğindedir ve 19 Nisan 2011 tarihinde Microsoft Windows, Mac OS X, Linux, PlayStation 3 ve Xbox 360 için piyasaya sürülmüştür. Oyun 10 bölüm ve çok fazla test odasında geçmektedir. Serinin 2. oyunuyla birlikte oyuna Wheatley ve Cave Johnson karakterleri eklenmektedir.

Portal'da (2007) olduğu gibi oyun, oyuncuların Aperture Science Taşınabilir Portal Cihazı yardımıyla oluşturdukları geçitleri kullanarak karşılaşılan bulmacaları çözme mantığı üzerine kuruludur. Ayrıca oyuna katkı sağlayan ve ışın toplarının yerine geçen lazerler, ışık köprüleri, yansıtıcı küpler, boya benzeri jeller (hız jeli, zıplatma jeli, temizleme jeli ve dönüştürme jeli), gezinim boruları, güven plakası (basınç plakası olarak da bilinir) gibi yeni özellikler gelmiştir.

Hikâye[değiştir | kaynağı değiştir]

Arka plan[değiştir | kaynağı değiştir]

Portal serisi, Half-Life serisi ile aynı kurgusal evrende geçmektedir. Portal’daki olaylar birinci ve ikinci Half-Life oyunları arasında gerçekleşirken, Portal 2’nin çoğu Portal ve Half-Life 2’deki olaylardan sonra geçmektedir.[2]

İlk oyunun hikâyesi başlamadan önce Aperture Science laboratuvarını yöneten yapay zekâ GLaDOS, tesisteki çalışanları nörotoksin ile öldürmüş ve uyuyan insan deneklerini uyandırarak test odalarında deneyler yaptırmıştır. Oyunun sonunda ana karakter Chell, GLaDOS’u parçalara ayırmış ve patlamanın etkisiyle tesisin dışına fırlamıştır. Ancak “Parti Eskort Robotu” olarak tanımlanan bir figür tarafından tekrar tesisin içine taşınmıştır.

Tek oyunculu[değiştir | kaynağı değiştir]

Chell, Aperture Science tesisinin motel odasına benzeyen Genişletilmiş Rahatlama Merkezinde uyanır. Bulunduğu oda bakımsızlıktan harabeye dönmüştür. O sırada bir kişilik çekirdeği olan Wheatley gelir ve Chell’e tesisten kaçabilmesi için rehberlik eder. Birlikte yıkılmış ve yer yer yeşilliklerle kaplanmış tesiste ilerlerken Chell’in ilk oyunun sonunda parçalara ayırdığı GLaDOS’a rastlarlar. GLaDOS, Wheatley’nin yanlışlıkla kendisini uyandırmasıyla tekrar tesisin kontrolünü ele alır. Wheatley ve Chell’i birbirinden ayırdıktan sonra tesisi onarmaya başlar.

GLaDOS Chell’i portal silahını kullandırarak yeni testlere tabi tutar. Chell Wheatley’nin yardımıyla tekrar GLaDOS’tan kaçmayı başarır. Wheatley ile birlikte Aperture’ın robot üretim merkezini sabote ettikten sonra GLaDOS’un tesiste kullandığı nörotoksini etkisiz hale getirirler. Ardından GLaDOS ile yüzleşirler ve bir çekirdek aktarımı gerçekleştirirler. Bu aktarım sonucunda tesisin kontrolü Wheatley’e geçer. Güç zehirlenmesi yaşayan Wheatley, GLaDOS’u bir patates piline yerleştirir. GLaDOS, Wheatley’nin aslında mantıksız düşünceler üreterek kendi zekasının gelişmesini engelleyen bir “moron” olarak tasarlandığını söyler. Bunun üzerine daha da sinirlenen Wheatley etrafa rastgele vurmaya başlar. Chell ve GLaDOS’u bir asansör boşluğundan tesisin terk edilmiş en alt seviyelerine düşürür.

Chell patates piline bağlanmış GLaDOS’u alır ve Wheatley’nin beceriksiz yönetimi tesisin sonunu getirmeden önce onu durdurmak için bir ortaklık kurarlar. Tesisin derinliklerinde ilerlerken Aperture Science’ın kurucusu olan Cave Johnson’ın ses kayıtlarına ulaşırlar. Bu kayıtlar Aperture’ın nasıl para ve prestij kaybettiğinden ve Johnson‘ın portal açılabilecek yüzeyler üretmek için kullanılan Ay tozundan ölümcül bir hastalığa yakalandığını ortaya çıkarır. Johnson’ın son isteği, sonrasında GLaDOS olacak asistanı Caroline’ın zihninin -gerekirse zorla- insan bilincini depolamak için tasarlanmış gelişmiş bir bilgisayara aktarılmasıdır. GLaDOS, kendisinin Caroline olduğunu öğrenince bu durumdan rahatsız olur.

Chell ve GLaDOS, Aperture’ın yukarısındaki seviyelere ulaştıklarında Wheatley’nin kontrolündeki tesisin daha fazla bozulduğunu görürler. Wheatley’nin hazırladığı testleri çözdükten sonra oyunun sonuna doğru Chell, Wheatley ile yüzleşmek için Aperture’ın kontrol merkezine gelir. Tesisin kontrolünü tekrar GLaDOS’a vermek için başka bir çekirdek değiştirme işlemini başlatacaktır. İşlemin başlayabilmesi için bozuk çekirdekleri Wheatley’nin bağlı olduğu makineye yerleştirir. Ancak Wheatley Chell’e tuzak kurar ve işlemi başlatamaz. O sırada tesis yıkılmaya başlar ve tavanın çökmesiyle Ay görünür. Chell portal silahıyla Ay’a portal açar ve Wheatley ile birlikte uzay boşluğuna savrulurlar. Tesisin kontrolünü ele alan GLaDOS, Chell’i kurtarır ve Wheatley’yi uzaya terk eder. Chell bayılır.

Chell uyandığında GLaDOS, Caroline olmanın kendisine bir ders verdiğini söyler, ardından Caroline’ı zihninden siler. Daha sonra Chell’i asansörle yukarı gönderip tesisten çıkmasını sağlar.[3]

Eşli oynanış[değiştir | kaynağı değiştir]

Oyunda ana hikâyenin sonrasını konu alan eşli oynanış (co-op) modu bulunmaktadır. Oyuncular GLaDOS tarafından üretilen ATLAS ve P-body ismindeki iki robotu kontrol ederek bulmacaları çözebilirler.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Hillier, Brenna (26 Şubat 2014). "Portal 2 Linux now in open beta". VG247. 3 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mart 2014. 
  2. ^ "Half-Life Evreni, Hikayesi ve Portal Serisi ile İlişkisi - Volkan Sel". 20 Ocak 2016. 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2023. 
  3. ^ "Oyun Dünyasının Klasikleri 1: Portal Serisi - Kurgusal.Net". 22 Haziran 2020. 1 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ocak 2023.