Bahâeddîn el-Mu'tenâ: Revizyonlar arasındaki fark

Bahâeddîn el-Mu'tenâ
	; El-Mu'tenâ Bahâ’ûd-Dîn ʿAli ibn-i Ahmed ibn-i ed-Deyf es-Sâmukî ed-Tâ’i
Önemli nüfusa sahip bölgeler

Etkileşimli olarak geçmişe göz at

[kontrol edilmemiş revizyon]

← Önceki sürümle aradaki fark Sonraki sürümle aradaki fark →

İçerik silindi İçerik eklendi

GörselVikimetin

Satır içi

Sayfanın 04.25, 12 Mayıs 2014 tarihindeki hâli

Baha’ud-Dîn ʿAli ibn Ahmed ibn ed-Deyf, El-Mu'tenâ Bahâ’ud-Dîn, Bahâ’ed-Dîn el-Mu'tenâ, Ali ibn Ahmed, Ali ibn ed-Deyf, Ali bin ed-Tâ'i ya da Bahâ’ud-Dîn es-Sâmmukî (Doğumu: Milâdî 979, Sâmmukâ, Halep-Suriye – Ölümü: Milâdî 1043) On Birinci yüzyıl İsmâ‘îlîlerinden ve Dürzîliğin başlıca kurucularından biriydi.

Kimliği

979 yılında Halep'in Sâmmukâ Köyü'nde Dünya'ya geldi. Tây adındaki Arap kabilesininin bir mensubu idi.^[1]^[2] El-Mu'tenâ Dürzîlik Mezhebi'nin kurucusu, Üniter Çağrı'nın baş aktörü ve Hikmet Risâleleri'nin bir kaç tanesinin yazarı olarak tanınmaktadır.^[1]

Hayât hikâyesi

El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn, El-Hâkim bi-Emr Allah tarafından Epemiye, Suriye kentine vali olarak atanmasının hemen ardından 1016 yılında Halep'i Hamdaniler'in elinden aldı. Bir sene sonra 1017 yılında da El-Hâkim'in emriyle tutsak aldığı Abdurrahim ibn-i İlyas'ı Şam'dan Kahire'ye götürdü. Abdurrahim ibn İlyas, Hamza ibn Ali ibn Ahmed ile birlikte Târik’ûl-Hâkim bi-Emr Allah'a imân eden ve El-Hakim Camii'nin yakınlarında bulunan Reydân Camii'ni Yirmi Bin saldırgana karşı cesaretle müdafaa eden Yedi kahramandan biriydi. El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn ise Dürzîlik'te rütbece "Hâkim'in Sağ Kolu" olarak tanınan Hamza ibn Ali ibn Ahmed'den sonra İkinci sırada gelmekte ve "Hâkim'in Sol Kolu" olarak bilinmekteydi. Özellikle El-Hâkim'in gayba^[1] haline geçerek ortadan kaybolmasından sonra pek meşhur bir önder haline gelmişti. İşte böyle bir ortamda "El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn", El-Hâkim bi-Emr Allah'ın halefi Ali ez-Zâhir'in zulümlerinin başlamasının hemen ardından 1021 yılında Hamza ibn Ali ibn Ahmed'in gizlenmesi üzerine Dürzîler'in tek önderi konumuna geldi.^[3]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ ^a ^b ^c Sāmī Nasīb Makārim (1974). The Druze faith. Caravan Books. ISBN 978-0-88206-003-3. Erişim tarihi: 12 September 2012.
^ Wahbah A. Sayegh (1996). The Tawhid Faith: Pioneers and their shrines. The Society. Erişim tarihi: 12 September 2012.
^ Farhad Daftary (24 April 1992). The Isma'ilis: Their History and Doctrines. Cambridge University Press. ss. 198–. ISBN 978-0-521-42974-0. Erişim tarihi: 12 September 2012.

[Makārim1974-1] Sāmī Nasīb Makārim (1974). The Druze faith. Caravan Books. ISBN 978-0-88206-003-3. Erişim tarihi: 12 September 2012.

[Sayegh1996-2] Wahbah A. Sayegh (1996). The Tawhid Faith: Pioneers and their shrines. The Society. Erişim tarihi: 12 September 2012.

[Daftary1992-3] Farhad Daftary (24 April 1992). The Isma'ilis: Their History and Doctrines. Cambridge University Press. ss. 198–. ISBN 978-0-521-42974-0. Erişim tarihi: 12 September 2012.

[1]

[2]

[3]

@@ 6. satır: / 6. satır: @@
 == Hayât hikâyesi ==
+{{Etnik grup bilgi kutusu|
+| resim = [[Dosya:Druze star.svg|100px]]  <br/> '''El-Mu'tenâ Bahâ’ûd-[[Dîn]] ʿAli ibn-i Ahmed ibn-i ed-Deyf es-Sâmukî ed-Tâ’i'''
+| kurucu = [[Hamza ibn Ali ibn Ahmed]]
+| yayıcı = [[Muhammed bin İsmâ‘il ed-Derezî]] ile [[El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn]]
+ }}
 El-Mu'tenâ Baha’ud-[[Dîn]], [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|El-Hâkim bi-Emr Allah]] tarafından [[Epemiye, Suriye]] kentine vali olarak atanmasının hemen ardından 1016 yılında [[Halep]]'i [[Hamdaniler]]'in elinden aldı. Bir sene sonra 1017 yılında da [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|El-Hâkim]]'in emriyle tutsak aldığı Abdurrahim ibn-i İlyas'ı [[Şam]]'dan [[Kahire]]'ye götürdü. Abdurrahim ibn İlyas, [[Hamza ibn Ali ibn Ahmed]] ile birlikte [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|Târik’ûl-Hâkim bi-Emr Allah]]'a [[imân]] eden ve [[El-Hakim Camii]]'nin yakınlarında bulunan Reydân Camii'ni Yirmi Bin saldırgana karşı cesaretle müdafaa eden Yedi kahramandan biriydi. El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn ise [[Dürzîlik]]'te rütbece ''"[[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|Hâkim]]'in Sağ Kolu"'' olarak tanınan [[Hamza ibn Ali ibn Ahmed]]'den sonra ''İkinci'' sırada gelmekte ve ''"[[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|Hâkim]]'in Sol Kolu"'' olarak bilinmekteydi. Özellikle [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|El-Hâkim]]'in [[gayba]]<ref name="Makārim1974"/> haline geçerek ortadan kaybolmasından sonra pek meşhur bir önder haline gelmişti. İşte böyle bir ortamda ''"El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn",'' [[EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh|El-Hâkim bi-Emr Allah]]'ın halefi [[Ali ez-Zâhir]]'in [[zulüm]]lerinin başlamasının hemen ardından 1021 yılında [[Hamza ibn Ali ibn Ahmed]]'in gizlenmesi üzerine [[Dürzîler]]'in tek önderi konumuna geldi.<ref name="Daftary1992">{{cite book|author=Farhad Daftary|title=The Isma'ilis: Their History and Doctrines|url=http://books.google.com/books?id=kQGlyZAy134C&pg=PA198|accessdate=12 September 2012|date=24 April 1992|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-0-521-42974-0|pages=198–}}</ref>