Recep Tayyip Erdoğan'ın seçimler tarihi
Siyasi kariyerine 1975 yılında Millî Selamet Partisi Beyoğlu Gençlik Kolu Başkanlığına seçilerek başlayan Recep Tayyip Erdoğan, ertesi yıl seçildiği İstanbul İl Gençlik Kolları başkanlığı görevini,[1][2] Millî Selamet Partisi'nin 12 Eylül Darbesi sonrasında kapatılmasına dek görevini sürdürdü.[3][4] 1983'te kurulan Refah Partisi ile siyasete döndü ve 1984 yılında partinin Beyoğlu ilçe başkanı oldu.[5] Ertesi yıl düzenlenen genel kongrede Merkez Karar ve Yürütme Kurulu üyesi seçilirken aynı yıl partinin İstanbul il başkanlığına getirildi.[5]
28 Eylül 1986'daki milletvekili ara seçimlerine Refah Partisi'nin İstanbul 6. bölge adayı olarak girdi. Tek bir adayın milletvekili olacağı seçimde Refah Partisi, bölgedeki oyların %8,57'sini alarak beşinci sırada kaldı.[6] 26 Mart 1989'daki yerel seçimlerde Beyoğlu belediye başkanı adayı olurken, 1984'teki seçimlerde partinin ilçe belediye başkanlığı için aldığı oy oranının %17,71 artmasıyla %22,83 oranında oy toplasa da, %29,29 oranında oy alan Sosyaldemokrat Halkçı Parti adayı Hüseyin Aslan'ın ardından ikinci sırada kaldı.[6][7] 20 Ekim 1991'deki genel seçimlere Refah Partisi'nin İstanbul 6. bölge 1. sıra adayı olarak girdi.[8] Seçimlerde Milliyetçi Çalışma Partisi ve Islahatçı Demokrasi Partisi ile ittifak yaparak yer alan Refah Partisi,[9] son seçimlere göre İstanbul 6. bölgedeki oy oranını %12,69 arttırarak %20,01 oranında oy aldı.[10][11] 19. dönem milletvekili olarak Türkiye Büyük Millet Meclisine giren Erdoğan'ın milletvekilliği, ilk kez uygulanan seçmenlerin parti milletvekillerini sıralamaya bakmadan tercih edebildiği tercihli oy sisteminde seçmenlerin tercihini ikinci sıradaki aday Mustafa Baş'tan yana kullanması sebebiyle sonuçların belli olmasından birkaç gün sonra Baş'a geçti.[12]
27 Mart 1994'teki yerel seçimlerde İstanbul büyükşehir belediye başkanlığı için Refah Partisi'nden aday olan Erdoğan, %25,19 oy oranıyla seçimlerden birinci sırada ayrılarak seçimi kazandı.[13] 6 Aralık 1997'de Siirt'te düzenlenen bir açıkhava toplantısı sırasında topluluğa yaptığı konuşmada kullandığı ifadeler sebebiyle[14] kendisi hakkında açılan dava sonunda belediye başkanlığı görevinden ayrılarak 26 Mart 1999'da cezaevine girdi ve 24 Temmuz 1999'daki tahliyesine kadar cezaevinde kaldı.[15][16] Davada çıkan kararla birlikte kendisine siyasi yasak getirilirken herhangi bir partiyle birlikte veya bağımsız olarak herhangi bir seçime katılamayacaktı.[17]
14 Ağustos 2001'de kurulan Adalet ve Kalkınma Partisi'nin kurucu başkanlığını üstlendi.[18] Siyasi yasağı sebebiyle 3 Kasım 2002'deki genel seçimlerde milletvekili adayı olamadı. Seçimlerde aldığı %34,28'lik oy oranıyla birinci çıkan parti, Abdullah Gül'ün başbakanlığında 58. hükûmeti kurdu. Erdoğan'ın siyasi yasağının kaldırılması yönünde sunulan yasa değişikliği teklifin meclisten geçmesi sonrasında siyasi yasağı kalktı ve 9 Mart 2003'te Siirt'te yapılan ara seçimlerde Adalet ve Kalkınma Partisi'nden milletvekili adayı oldu. Oyların %84,8'ini alan parti, biri Erdoğan olmak üzere ilden üç milletvekili çıkardı.[19] Gül başbakanlığındaki hükûmetin istifa ettiği 11 Mart'ta Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer, hükûmeti kurma görevini Erdoğan'a verdi. Erdoğan'ın başbakanlığındaki 59. hükûmet 14 Mart'ta kuruldu.[20]
22 Temmuz 2007'deki genel seçimlerde oyların %46,58'ini alan parti, önceki genel seçimlere göre oy oranını %12,30 artırarak seçimleri ilk sırada tamamladı. Erdoğan ise İstanbul 1. bölge 1. sıradan aday olmuş ve %44,07 oranında oy almıştı.[21] 60. hükûmet Erdoğan'ın başbakanlığında kuruldu. 12 Haziran 2011'deki genel seçimlerde parti, %49,83 oranında oy alarak bir önceki genel seçimlere göre oy oranını %3,17 arttırdı. Üçüncü kez başbakanlık koltuğuna oturan Erdoğan 61. hükûmeti kurarken, seçimlere bir kez daha İstanbul 1. bölge 1. sıra adayı olarak girmiş ve önceki seçimlere göre oy oranını %4,20 oranında arttırarak bölgedeki oyların %48,27'sini almıştı.[22]
2007'deki anayasa değişikliği referandumu sonrasında cumhurbaşkanının doğrudan halk oyuyla seçilmesi yönünde anayasada değişiklik yapılmıştı.[23] Bu değişiklik sonrasındaki ilk cumhurbaşkanlığı seçimi 10 Ağustos 2014'te gerçekleştirildi. Seçimde aday olan Erdoğan, ilk turda aldığı %51,79'luk oy oranıyla ülkenin 12. cumhurbaşkanı seçildi.[24] 16 Nisan 2017'de gerçekleştirilen referandumda çıkan sonuç doğrultusunda anayasada yapılan değişiklikler arasında yer alan yürürlükteki parlamenter sistemin kaldırılarak yerine başkanlık sisteminin getirilmesi ve başbakanlık makamının ortadan kaldırılması sonrasında yapılan 24 Haziran 2018 cumhurbaşkanlığı seçiminde, Adalet ve Kalkınma Partisi'nin cumhurbaşkanı adayı oldu. Seçimin ilk turunda aldığı %52,59 ile başkanlık sisteminin ilk cumhurbaşkanı olarak seçildi. 14 Mayıs 2023'teki cumhurbaşkanlığı seçiminde bir kez daha aday olan Erdoğan, ilk turda %49,52 oranında oy aldı. Herhangi bir adayın oy oranının %50'yi geçmemesi nedeniyle 28 Mayıs'ta seçimin ikinci turu gerçekleştirildi. Bu turdaki oy oranı %52,18 olan Erdoğan, bir kez daha cumhurbaşkanlığına seçildi.
1986 milletvekili ara seçimleri, İstanbul 6. bölge
[değiştir | kaynağı değiştir]Erdoğan'ın Refah Partisi'nden İstanbul 6. bölge adayı olarak girdiği 1986 milletvekili ara seçimlerinde, İstanbul 6. bölgede elde edilen sonuçlar şu şekildedir:[25][26]
Parti | Oy sayısı | Oy oranı (%) | Oy oranı değişimi (%) |
Milletvekili |
---|---|---|---|---|
Anavatan Partisi | 138.840 | 38,09 | 7,71 | 1 |
Sosyaldemokrat Halkçı Parti | 74.256 | 20,37 | 0 | |
Demokratik Sol Parti | 50.280 | 13,79 | 0 | |
Doğru Yol Partisi | 47.958 | 13,16 | 0 | |
Refah Partisi | 31.247 | 8,57 | 0 | |
Büyük Vatan Partisi | 4.422 | 1,21 | 0 | |
Hür Demokrat Parti | 3.909 | 1,07 | 0 | |
Milliyetçi Çalışma Partisi | 3.891 | 1,07 | 0 | |
Vatandaş Partisi | 3.717 | 1,02 | 0 | |
Büyük Anadolu Partisi | 1.993 | 0,55 | 0 | |
Bağımsızlar | 1.972 | 0,54 | 0 | |
Islahatçı Demokrasi Partisi | 1.107 | 0,30 | 0 | |
Bayrak Partisi | 900 | 0,25 | 0 | |
Toplam | 364.492 | 100,00 | 1 |
1989 yerel seçimleri, Beyoğlu
[değiştir | kaynağı değiştir]Erdoğan'ın Refah Partisi'nden Beyoğlu belediye başkanı adayı olduğu 1989 yerel seçimlerinde, Beyoğlu'nda elde edilen sonuçlar şu şekildedir:[7]
Aday | Parti | Oy sayısı | Oy oranı (%) | Oy oranı değişimi (%) |
---|---|---|---|---|
[27] | Hüseyin AslanSosyaldemokrat Halkçı Parti | 27.847 | 29,29 | |
Recep Tayyip Erdoğan | Refah Partisi | 21.706 | 22,83 | 17,71 |
Haluk Öztürkatalay[27] | Anavatan Partisi | 19.579 | 20,60 | 27,19 |
[27] | Doğan YakupoğluDoğru Yol Partisi | 14.502 | 15,26 | 10,39 |
[28] | Osman YılmazerDemokratik Sol Parti | 10.295 | 10,83 | |
[29] | Mehmet HatipoğluMilliyetçi Çalışma Partisi | 769 | 0,81 | |
[29] | Aytaç YurtsavaşIslahatçı Demokrasi Partisi | 321 | 0,34 | |
[30] | Niyazi DuranayBağımsız | 41 | 0,04 | - |
Toplam | 95.060 | 100,00 |
1991 genel seçimleri, İstanbul 6. bölge
[değiştir | kaynağı değiştir]Erdoğan'ın Refah Partisi'nden İstanbul 6. bölgede 1. sıradan milletvekili adayı olarak girdiği 1991 genel seçimlerinde, İstanbul 6. bölgede elde edilen sonuçlar şu şekildedir:[10][11]
Parti | Oy sayısı | Oy oranı (%) | Oy oranı değişimi (%) |
Milletvekili | Milletvekili değişimi |
---|---|---|---|---|---|
Anavatan Partisi | 88.602 | 25,21 | 12,15 | 3 | 1 |
Demokratik Sol Parti | 80.542 | 22,91 | 10,57 | 2 | 2 |
Doğru Yol Partisi | 59.799 | 17,01 | 3,61 | 0 | |
Sosyaldemokrat Halkçı Parti | 50.469 | 14,36 | 14,04 | 0 | 2 |
Refah Partisi | 70.555 | 20,01 | 12,69 | 1 | 1 |
Sosyalist Parti | 1.076 | 0,31 | 0 | ||
Bağımsızlar | 436 | 0,12 | 0 | ||
Toplam | 351.479 | 100,00 | 6 |
Bu sonuçlarla 19. dönem milletvekili olarak seçilen Erdoğan'ın milletvekilliği, ilk kez uygulanan seçmenlerin parti milletvekillerini sıralamaya bakmadan tercih edebildiği tercihli oy sisteminde seçmenlerin tercihini ikinci sıradaki aday Mustafa Baş'tan yana kullanması sebebiyle sonuçların belli olmasından birkaç gün sonra Baş'a geçti. Sandıklardan Erdoğan'a yaklaşık 9 bin, Baş'a ise yaklaşık 13 bin tercihli oy çıkmıştı.[12]
1994 yerel seçimleri, İstanbul
[değiştir | kaynağı değiştir]Erdoğan'ın İstanbul büyükşehir belediye başkanı seçildiği 1994 yerel seçimlerindeki İstanbul büyükşehir belediye başkanlığı seçiminde elde edilen sonuçlar şu şekildedir:[13]
Aday | Parti | Oy sayısı | Oy oranı (%) | Oy oranı değişimi (%) |
---|---|---|---|---|
Recep Tayyip Erdoğan | Refah Partisi | 973.704 | 25,19 | 14,74 |
İlhan Kesici | Anavatan Partisi | 855.897 | 22,14 | 3,98 |
Zülfü Livaneli | Sosyaldemokrat Halkçı Parti | 784.693 | 20,30 | 15,65 |
Bedrettin Dalan | Doğru Yol Partisi | 597.461 | 15,46 | 1,60 |
Necdet Özkan | Demokratik Sol Parti | 478.612 | 12,38 | 0,16 |
Ahmet Vefik Alp | Milliyetçi Hareket Partisi | 72.121 | 1,87 | |
Ertuğrul Günay | Cumhuriyet Halk Partisi | 54.028 | 1,40 | |
Ahmet Hamdi Turgut | Büyük Birlik Partisi | 13.662 | 0,35 | |
Ferit Edibali | Millet Partisi | 12.294 | 0,31 | |
Hasan Celal Güzel | Yeniden Doğuş Partisi | 7.979 | 0,21 | |
Arslan Başer Kafaoğlu | Sosyalist Birlik Partisi | 7.075 | 0,18 | |
Arslan Kılıç | İşçi Partisi | 5.215 | 0,13 | |
Toplam | 3.862.738 | 100,00 |
2003 milletvekili ara seçimleri, Siirt
[değiştir | kaynağı değiştir]Yalnızca Siirt'te gerçekleştirilen ve Erdoğan'ın Adalet ve Kalkınma Partisi'nden 1. sıradan girerek Siirt milletvekili seçildiği 2003 milletvekili ara seçimlerinde elde edilen sonuçlar şu şekildedir:[19]
Parti | Oy sayısı | Oy oranı (%) | Oy oranı değişimi (%) |
Milletvekili | Milletvekili değişimi |
---|---|---|---|---|---|
Adalet ve Kalkınma Partisi | 55.203 | 84,82 | 67,26 | 3 | 2 |
Cumhuriyet Halk Partisi | 8.972 | 13,79 | 4,87 | 0 | 1 |
İşçi Partisi | 500 | 0,77 | 0,63 | 0 | |
Türkiye Komünist Partisi | 404 | 0,62 | 0,52 | 0 | |
Toplam | 65.079 | 100,00 | 3 |
2007 genel seçimleri, İstanbul 1. bölge
[değiştir | kaynağı değiştir]Erdoğan'ın Adalet ve Kalkınma Partisi'nden İstanbul 1. bölge 1. sıradan aday olduğu ve milletvekili olarak seçildiği 2007 genel seçimlerinde, İstanbul 1. bölgede elde edilen sonuçlar şu şekildedir:[21]
Parti | Oy sayısı | Oy oranı (%) | Oy oranı değişimi (%) |
Milletvekili | Milletvekili değişimi |
---|---|---|---|---|---|
Adalet ve Kalkınma Partisi | 939.027 | 44,07 | 7,73 | 13 | 1 |
Cumhuriyet Halk Partisi | 639.723 | 30,02 | 2,46 | 8 | 2 |
Milliyetçi Hareket Partisi | 210.347 | 9,87 | 5,05 | 2 | 2 |
Bağımsız(lar) | 116.395 | 5,46 | 1 | ||
Demokrat Parti | 65.689 | 3,08 | 0 | ||
Saadet Partisi | 62.982 | 2,96 | 0,56 | 0 | |
Genç Parti | 58.970 | 2,77 | 3,87 | 0 | |
Aydınlık Türkiye Partisi | 9.127 | 0,43 | 0 | ||
Halkın Yükselişi Partisi | 8.213 | 0,39 | 0 | ||
İşçi Partisi | 7.891 | 0,37 | 0,32 | 0 | |
Bağımsız Türkiye Partisi | 7.296 | 0,34 | 0,17 | 0 | |
Türkiye Komünist Partisi | 4.984 | 0,23 | 0,05 | 0 | |
Liberal Demokrat Parti | 0 | 0 | 0,44 | 0 | |
Özgürlük ve Dayanışma Partisi | 0 | 0 | 0,43 | 0 | |
Emek Partisi | 0 | 0 | 0 | ||
Toplam | 2.130.644 | 100,00 | 24 |
2011 genel seçimleri, İstanbul 1. bölge
[değiştir | kaynağı değiştir]Erdoğan'ın Adalet ve Kalkınma Partisi'nden İstanbul 1. bölge 1. sıra adayı olarak girdiği ve milletvekili olarak seçildiği 2011 genel seçimlerinde, İstanbul 1. bölgede elde edilen sonuçlar şu şekildedir:[22]
Parti | Oy sayısı | Oy oranı (%) | Oy oranı değişimi (%) |
Milletvekili | Milletvekili değişimi |
---|---|---|---|---|---|
Adalet ve Kalkınma Partisi | 1.391.558 | 48,27 | 4,20 | 16 | 3 |
Cumhuriyet Halk Partisi | 969.038 | 33,62 | 3,60 | 11 | 3 |
Milliyetçi Hareket Partisi | 260.825 | 9,05 | 0,82 | 2 | |
Bağımsızlar | 133.617 | 4,64 | - | 1 | - |
Saadet Partisi | 44.390 | 1,54 | 1,42 | 0 | |
Halkın Sesi Partisi | 21.341 | 0,74 | 0 | ||
Büyük Birlik Partisi | 18.434 | 0,64 | 0 | ||
Hak ve Eşitlik Partisi | 11.093 | 0,38 | 0 | ||
Demokrat Parti | 10.756 | 0,37 | 2,71 | 0 | |
Demokratik Sol Parti | 5.932 | 0,21 | 0 | ||
Türkiye Komünist Partisi | 5.729 | 0,20 | 0,03 | 0 | |
Millet Partisi | 4.811 | 0,17 | 0 | ||
Doğru Yol Partisi | 2.759 | 0,10 | 0 | ||
Milliyetçi ve Muhafazakâr Parti | 1.297 | 0,04 | 0 | ||
Liberal Demokrat Parti | 1.070 | 0,04 | 0,04 | 0 | |
Emek Partisi | 0 | 0 | 0 | ||
Toplam | 2.882.650 | 100,00 | 30 |
2014 cumhurbaşkanlığı seçimi
[değiştir | kaynağı değiştir]Erdoğan'ın cumhurbaşkanı olarak seçildiği 2014 cumhurbaşkanlığı seçiminde elde edilen sonuçlar şu şekildedir:[24]
Aday | 1. tur | |
---|---|---|
Oy sayısı | Oy oranı (%) | |
Recep Tayyip Erdoğan | 21.000.143 | 51,79 |
Ekmeleddin İhsanoğlu | 15.587.720 | 38,44 |
Selahattin Demirtaş | 3.958.048 | 9,76 |
Toplam | 40.545.911 | 100,00 |
2018 cumhurbaşkanlığı seçimi
[değiştir | kaynağı değiştir]Recep Tayyip Erdoğan'ın Adalet ve Kalkınma Partisi'nin adayı olarak girdiği ve cumhurbaşkanı seçildiği 2018 cumhurbaşkanlığı seçiminde elde edilen sonuçlar şu şekildedir:[31]
Aday | 1. tur | |
---|---|---|
Oy sayısı | Oy oranı (%) | |
Recep Tayyip Erdoğan | 26.330.823 | 52,59 |
Muharrem İnce | 15.340.321 | 30,64 |
Selahattin Demirtaş | 4.205.794 | 8,40 |
Meral Akşener | 3.649.030 | 7,29 |
Temel Karamollaoğlu | 443.704 | 0,89 |
Doğu Perinçek | 98.955 | 0,20 |
Toplam | 50.068.627 | 100,00 |
2023 cumhurbaşkanlığı seçimi
[değiştir | kaynağı değiştir]Recep Tayyip Erdoğan'ın Cumhur İttifakı'nın ortak cumhurbaşkanı adayı olarak girdiği ve ikinci tura kalan 2023 cumhurbaşkanlığı seçiminin ilk turunda elde edilen sonuçlar şu şekildedir:[32]
Aday | Oy sayısı | Oy oranı (%) |
---|---|---|
Recep Tayyip Erdoğan | 27.133.837 | 49,52 |
Muharrem İnce | 236.097 | 0,43 |
Kemal Kılıçdaroğlu | 24.594.932 | 44,88 |
Sinan Oğan | 2.831.208 | 5,17 |
Toplam | 54.796.074 | 100,00 |
28 Mayıs 2023'te yapılan ikinci tur seçimi sonuçları şu şekildedir:
Aday | Oy sayısı | Oy oranı (%) |
---|---|---|
Recep Tayyip Erdoğan | 27.834.692 | 52,18 |
Kemal Kılıçdaroğlu | 25.504.552 | 47,82 |
Toplam | 53.339.244 | 100,00 |
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Genel
- Yalçın, Soner (Haziran 2014). Kayıp Sicil: Erdoğan'ın Çalınan Dosyası (1. bas.). İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi. ISBN 978-605-4927-40-1.
- Özel
- ^ "'Susuzluğu birlikte yudumlayacağız'". Milliyet. 29 Mayıs 1994. s. 15.
- ^ Yalçın 2014, s. 6.
- ^ "Portre: Recep Tayyip Erdoğan". Al Jazeera Türk. 28 Ağustos 2014. 27 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2014.
- ^ Yalçın 2014, s. 86.
- ^ a b Yalçın 2014, s. 103.
- ^ a b Yalçın 2014, s. 112.
- ^ a b "Beyoğlu Belediyesi - 1989 belediye başkanlığı seçimleri sonuçları". YerelNET. 23 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2015.
- ^ Yalçın 2014, s. 125.
- ^ Yalçın 2014, s. 124.
- ^ a b "Yüksek Seçim Kurulu kararı" (PDF). T.C. Resmî Gazete (21038). 1 Kasım 1991. ss. 34-35. 23 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Nisan 2015.
- ^ a b "Yüksek Seçim Kurulu kararı" (PDF). T.C. Resmî Gazete (19659). 9 Aralık 1987. s. 33. 6 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Nisan 2015.
- ^ a b Yalçın 2014, s. 126.
- ^ a b "İstanbul Büyükşehir Belediyesi - 1994 belediye başkanlığı seçimleri sonuçları". YerelNET. 15 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2015.
- ^ Bardakçı, Murat (22 Eylül 2002). "Şiiri böyle montajlamışlar". Hürriyet. 19 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2014.
- ^ Avcu, Arife (27 Mart 1999). "Erdoğan'dan son gösteri". Milliyet. İstanbul. s. 19.
- ^ Avcu, Arife (25 Temmuz 1999). "Erdoğan 'milli duruş' istedi". Milliyet. İstanbul. s. 17.
- ^ "Erdoğan artık yasaklı". Milliyet. 24 Eylül 1998. s. 16.
- ^ Karakuş, Abdullah (15 Ağustos 2001). "'Bill, Tony' diyerek partisini kurdu". Milliyet. Ankara. s. 18.
- ^ a b "2003 Türkiye genel seçim sonuçları". BelgeNet. 3 Mayıs 2011. 8 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2013.
- ^ "Bir yılda 2 hükümet". Hürriyet. 2 Ağustos 2003. 23 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2015.
- ^ a b "Seçim sonuçları, 2007" (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 3 Mayıs 2011. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2013.
- ^ a b "Seçim sonuçları, 2011" (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 24 Haziran 2011. 12 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2013.
- ^ "Referandumdan "Evet" çıktı". Sabah. 21 Ekim 2007. 3 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2015.
- ^ a b "Yurt içi, yurt dışı ve gümrük sandıkları dahil 2014 cumhurbaşkanlığı kesim seçim sonuçları" (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 15 Ağustos 2014. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2015.
- ^ "Yüksek Seçim Kurulu kararı" (PDF). T.C. Resmî Gazete (19247). 10 Ekim 1986. ss. 20-25. 17 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 23 Nisan 2015.
- ^ "Yüksek Seçim Kurulu kararı" (PDF). T.C. Resmî Gazete (18221). 14 Kasım 1983. s. 38. 17 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Nisan 2015.
- ^ a b c "Adaylar huzurunuzda". Milliyet. 19 Şubat 1989. s. 14.
- ^ "Yeşilçam Festivali". Cumhuriyet. 24 Mart 1989. s. 9.
- ^ a b "İlçe ve Belde Adayları". Türkiye. 20 Şubat 1989. s. 9.
- ^ "Beyoğlu bağımsız adayı Duranay: İstanbul'u barıştıracağım". Cumhuriyet. 15 Mart 1989. s. 9.
- ^ "24 Haziran Cumhurbaşkanı ve 27'nci Dönem Milletvekili Genel Seçimi'nin kesin sonuçları açıklandı". Ankara: Anadolu Ajansı. 4 Temmuz 2018. 10 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2018.
- ^ "2023 cumhurbaşkanı seçimi kesin aday listesi" (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 31 Mart 2023. 30 Mart 2023 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2023.