Ulusal Meclis (Ermenistan)
| Ulusal Meclis Ermenice: Ազգային ժողով Azgayin Joğov | |
|---|---|
| Ulusal Meclis 8. Toplantısı | |
| Tür | |
| Tür | |
| Tarih | |
| Kuruluş | 5 Temmuz 1995 |
| Önceki | Ermenistan SSC Yüksek Sovyeti |
| Başkanlık | |
| Yapı | |
| Sandalye | 107 |
 | |
Siyasi gruplar | Hükûmet (71)
Muhalefet (36)
|
Görev süresi | 5 yıl |
| Seçimler | |
| Çoğunluk ikramiye sistemi, partiler için %5 ve ittifaklar için %7 seçim barajı ile | |
Son seçim | 20 Haziran 2021 |
Sonraki seçim | 2026 |
| Toplantı yeri | |
 | |
| Ulusal Meclis Binası 19 Mareşal Bağramyan Caddesi Erivan, 0095 Ermenistan | |
| Website | |
| Dipnotlar | |
 |
| Bu kategoride yer alan maddeler Ermenistan hükûmeti ve siyasetinin bir parçasıdır. |
|
|
Ermenistan Ulusal Meclisi (Ermenice: Հայաստանի Հանրապետության Ազգային ժողով, Hayastani Hanrapetyut'yan Azgayin zhoghov veya basitçe Ազգային ժողով, ԱԺ Azgayin Joğov, AZh), Ermenistan'ın tek meclisli yasama organıdır. Gayriresmi olarak Ermenistan Parlamentosu (խորհրդարան, khorhrdaran) olarak da anılır.
Genel bakış
[değiştir | kaynağı değiştir]Ulusal Meclis ilk olarak 1918'de, bağımsızlık ilanlarının ardından Ermeni Ulusal Konseyi tarafından Khorhurd (Ermenice: Խորհուրդ) adıyla kuruldu.[1] Ülkenin geçici yasama organı olarak hareket eden Ermeni Ulusal Konseyi, üyeliğini üçe katlayarak Taşnaklar ve Halkçılardan oluşan bir geçici koalisyon hükûmeti kurdu.[2]
1919 Ermenistan parlamento seçimlerinin ardından, Millet Meclisinin üyeliği birkaç azınlık temsilcisi de dahil olmak üzere yeniden 80 milletvekiline yükseldi. Khorhurd, 1920'de Ermenistan'ın Sovyetleştirilmesi'ne kadar, iki yıllık bir süre içinde dört başbakan aracılığıyla ezici bir Taşnak çoğunluğu ile işlemeye devam etti.[3]
1938'den itibaren, Ermenistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti Ulusal Meclisi, Ermenistan Yüksek Konseyi olarak anıldı. 1991'de Sovyetler Birliği'nin dağılması ve 1995'te Ermenistan'ın yeni anayasasının kabul edilmesinin ardından, mevcut Ulusal Meclis kuruldu.
Ulusal Meclis tek meclisli bir organdır. Ulusal Meclis en az 101 sandalyeden oluşur - ancak tahsis edilen ek sandalyelerle - çok nadir durumlarda büyüyebilir ve yaklaşık 200 sandalyeye ulaşabilir.[4] Ulusal Meclisin mevcut başkanı Alen Simonyan'dır.
Seçim sistemi
[değiştir | kaynağı değiştir].jpg)
Nisan 2021'de yapılan seçim sistemi değişikliklerinden sonra milletvekilleri parti listeli nispi temsil yöntemiyle sadece kapalı parti listeleri üzerinden seçiliyor.[5][6]
Parti listelerinin ilgili bölümünde yer almaları koşuluyla, ulusal azınlıklar için dört koltuk ayrılmıştır. Bir parti listesinin herhangi bir üst segmenti, aynı cinsiyetten temsilcilerin %70'inden fazlasını içeremez.
Partilerin meclise dahil olabilmeleri için sırasıyla bağımsız olarak %5 ve ittifaklar için ise %7 barajını geçmeleri gerekiyor.
Yasaya göre - bir veya daha fazlası seçim barajını geçememiş olsa bile - mecliste en az 3 siyasi güç bulunmalıdır. Bu durumda parti mi yoksa blok mu olduğuna bakılmaksızın hangi partinin meclise gireceğine salt yüzde karar verir.
Seçim sonuçlarının açıklanmasından sonraki 6 gün içinde hiçbir parti birinci turda %50'den fazla oy alamazsa ve yeterli sayıda koalisyon kurulmazsa ilk tur oylamanın 28. gününde ikinci tur seçim yapılır. En iyi performans gösteren iki siyasi gücün ikinci tura katılmasına izin verilir. İlk turda alınan tüm oylar korunur. İkinci tur seçimleri kazanan partiye (veya yeni kurulan bir koalisyona), tüm oyların %54'üne ulaşması için ek sayıda koltuk verilir (yeni kurulan koalisyonun ilk turda elde edilen sonuçlara göre %54'ten fazla oya sahip olmaması şartıyla).
Herhangi bir parti veya blok, oyların 2/3'ünden fazlasını kazanırsa tüm sandalyelerin en az 1/3'ünün kazanan dışındaki güçler tarafından tutulmasını sağlamak için yeterli ek oy, parlamentoda temsil edilen diğer tüm siyasi güçler arasında dağıtılır.
Tüm oyların 1/3'ünün iktidarda olmayan partilere verilmesi şartı anayasada öngörüldüğünden ve muhalefet milletvekillerinin geri çekilmesi bu kuralın ihlaline yol açtığında iktidar partisinin yeni bir erken seçime gitmek zorunda kalacağını savunanlar vardır. Ancak bu bir uzlaşı görüşü değildir ve muhtemelen Anayasa Mahkemesinde ele alınacaktır.[7]
Tarihsel olarak, kullanılan oyların önemli payı (1995: %12,8; 1999: %18,6; 2003: %24,0; 2007: %24,7; 2012: %1,6; 2017: %9,1; 2018: %14,9; 2021: %19,8) seçim barajı ve oy dağılımında dikkate alınmadı.[8]
Başkanlar
[değiştir | kaynağı değiştir]Başkan Yardımcıları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Babken Ararktsyan (1990-1991)
- Gagik Harutyunyan (1990-1991)
- Ara Sahakyan (1991-1998)
- Artaşes Tumanyan (1991-1995)
- Karapet Rubinyan (1995-1998)
- Albert Bazeyan (1998-1999)
- Yuri Bahşyan (1998-1999)
- Ruben Miroyan (1999)
- Gagik Aslanyan (1999-2003)
- Tigran Torosyan (1999-2006)
- Vahan Hovhannisyan (2003-2008)
- İşhan Zakaryan (2007)
- Arevik Petrosyan (2007-2010)
- Hrayr Karapetyan (2008-2009)
- Samvel Nikoyan (2009-2012)
- Samvel Balasanyan (2010-2012)
- Hermine Nağdalyan (2012-2017)
- Edward Şarmazanov (2011-2019)
- Arpine Hovhannisyan (2017-2019)
- Mikayel Melkumyan (2017-2019)
- Alen Simonyan (2019 - 2021)
- Lena Nazaryan (2019 - 2021)
- Vahe Enfiajyan (2019 - 2021)
- Ruben Rubinyan (2021 – günümüz)
- Hakob Arshakyan (2021 – günümüz)
Son seçim
[değiştir | kaynağı değiştir]2021 Ermenistan parlamento seçimlerinin ardından Ulusal Meclisteki mevcut siyasi temsil:
Komiteler
[değiştir | kaynağı değiştir]Daimi Komiteler
[değiştir | kaynağı değiştir]Ulusal Meclis on bir daimi komiteye sahiptir:
- Savunma ve Güvenlik Daimi Komitesi
- Ekonomik İşler Daimi Komitesi
- Avrupa Entegrasyonu Daimi Komitesi
- Mali ve Bütçe İşleri Daimi Komitesi
- Dış İlişkiler Daimi Komitesi
- Sağlık ve Sosyal İşler Daimi Komitesi
- İnsan Hakları ve Kamu İşleri Daimi Komitesi
- Bilim, Eğitim, Kültür, Diaspora, Gençlik ve Spor Daimi Komitesi
- Devlet ve Hukuk İşleri Daimi Komitesi
- Bölgesel Yönetim, Yerel Öz-Yönetim, Tarım ve Çevre Daimi Komitesi
- Bölgesel Entegrasyon Daimi Komitesi
2015 Anayasa Reformuna Göre Değişiklikler
[değiştir | kaynağı değiştir]Ermenistan'ın yeni anayasasına (2015 Anayasa Reformları) göre, daha önce ad hoc komiteler olarak tanımlanan komitelerin işlevleri, geçici ve soruşturma komitelerine bölünmüştür. Yeni anayasanın 107. maddesinde belirtildiği üzere, Ulusal Meclis, bazı kanun ve kanun tasarılarını görüşmek ve meclisle ilgili görüş veya beyanlarda bulunmak üzere ancak Ulusal Meclis kararıyla geçici komisyonlar oluşturulabilir.
108. madde Ulusal Meclis soruşturma komisyonları hakkındadır.
1. Ulusal Meclise kamu yararına ilişkin gerçekleri bildirmek için, milletvekillerinin toplam sayısının en az yüzde yirmi beşinin talebini sunması halinde soruşturma komisyonu oluşturulmalıdır.
2. Ulusal Meclis, bir soruşturma komisyonunun üye sayısını düzenler. Soruşturma komisyonlarının yerleri, hizip üye sayısı ile orantılı olmalıdır. Komisyonun başkanı, talepte bulunan meclis üyesi olmalıdır.
3. Soruşturma kurulunun en az dörtte biri talep ederse; devlet, yerel özyönetim organları ve yetkililer, bilgi kanunla korunan sırlar olarak sınıflandırılmamışsa, göreviyle ilgili gerekli bilgileri komiteye sunmaya mecburdur.
Geçici ve soruşturma komisyonu ile ilgili diğer tüm düzenlemeler Ulusal Meclis İçtüzüğü Hakkında Kanunla oluşturulmalıdır.[9]
Geçici komiteler ve uluslararası deneyim ile ilgili endişeler
[değiştir | kaynağı değiştir]En son anayasal reformlara göre Ermenistan Cumhuriyeti parlamenter bir devlet yönetim sistemine sahip olacaktır. Bu, yarı başkanlık sistemine kıyasla parlamentonun yetkilerinin artırılacağı anlamına gelir. Buna bir örnek, hükûmet tarafından kullanılan ve kullanılacak olan cumhuriyetin yürütme yetkisini denetleme hakkıdır (mevcut anayasanın 85. maddesi ve yeni anayasanın 145. maddesi itibarıyla). Böylece parlamento daha fazla yetki ve işleve sahip olacak. Bu nedenle bu yetkileri kullanmak ve işlevlerini yerine getirmek için daha fazla araca ihtiyaç duyar. Soruşturma komisyonu, parlamentonun denetim yapması için harika bir araçtır ve bu nedenle yeni anayasanın 107 ve 108. maddelerine göre geçici ve soruşturma komisyonları arasında bir ayrım vardır.
Ancak 2015 yılının sonlarında, yeni anayasanın 108. maddesinde öngörülen bu komisyonların yetkileriyle ilgili bir endişe vardı. Ermenistan Ulusal Meclisinin partisiz tek milletvekili Edmon Marukyan, 108. maddenin 3. noktasına bir zeyilname önerdi. Ona göre zeyilname, soruşturma komitelerinin, devlet ve yerel özyönetim organlarının yetkililerini komitelerin oturumlarında hazır bulunmalarını ve ilgili açıklamaları yapmalarını talep etme yetkisine sahip olması gerektiğini belirtmelidir. İyileştirme ilk kez 11 Eylül 2015'te Ulusal Meclis Devlet ve Hukuk İşleri Daimi Komitesi oturumunda önerildi. O zamana kadar öneri olumlu bir geri dönüş aldı ve komite üyeleri anayasal düzeyde onaylanabileceğini belirtti. Bununla birlikte, Ulusal Meclise yapılan resmi teklife ilişkin karar, zeyilnamenin anayasadan ziyade UM'nin iç tüzüğüne dahil edilmesi yönündeydi.[10]
Uluslararası deneyim, soruşturma komitelerine bu tür yetkilerin verilmesinin yaygın bir şey olduğunu göstermektedir. Avrupa Parlamentosu İçtüzüğü'nün 176. maddesinin 7. fıkrasında, "Bir soruşturma komitesi, 2. paragrafta atıfta bulunulan kararın 3. maddesinde atıfta bulunulan kurum veya kişilerle, bir duruşma yapmak veya belge elde etmek amacıyla temas kurabilir."[11] Geçici komisyonların devlet ve yerel özyönetim yetkililerinin huzurunda bir duruşma yapma yetkisine sahip olduğu ne anayasada ne de Ulusal Meclis İçtüzüğünde öngörülmemiş olsa da komite kapalı bir duruşma yaptığında böyle bir durum vardı. 23 Ekim 2008'de Ermenistan Cumhurbaşkanı'nın emriyle, 1 Mart 2008'deki olaylarla ilgili gerçekleri ve kanıtları elde etmek üzere geçici bir uzmanlar komitesi kuruldu. Gerekli bilgileri elde etmek için, komisyona gerçek bir meclis soruşturma komisyonuna özgü araçlar verildi.
Anayasa ve kanunların öngördüğü şekilde geçici komiteler
[değiştir | kaynağı değiştir]Ad hoc komiteler, belirli yasa tasarılarını tartışmak veya belirli konuları, olayları veya gerçekleri araştırmak ve sonuçları Ulusal Meclise sunmak için Ulusal Meclis kararıyla kurulan özel geçici komitelerdir. Bu komitelerin amacı, daimi komitelerin kapsamadığı istisnai durumlara dikkat çekmektir.
Ermenistan Anayasası'nın 73. maddesine göre, "Uygun olduğu takdirde, belirli kanun tasarılarının ön görüşmesi veya belirli meseleler, olaylar ve olgular hakkındaki görüş, beyanatların Ulusal Meclise sunulması için Ulusal Meclis İçtüzüğüne ilişkin kanunun öngördüğü şekilde geçici komisyonlar kurulabilir". Anayasadaki değerlendirme ve tanımlamadan sonra, Ulusal Meclis İçtüzüğü Hakkında Kanun, ad hoc komiteleri ile ilgili tüm konuları açıkça tanımlamaktadır. Daha özel olarak, anılan kanunun 22. maddesine göre, Ulusal Meclis kararı ile ek komisyonlar oluşturulur. Karar, bir ad hoc komitenin görevleri, şartları ve prosedürleri ile ilgili bilgileri içermelidir; yani komite, yalnızca araştırma alanlarına, erişebileceği kaynaklara ve ayrıca zaman çerçevelerine göre belirlenmiş çok katı sınırlamalar içinde faaliyet göstermelidir. Bu tür komitelerin varlığının nihai nedeni, Ulusal Meclis oturumu sırasında bulguları hakkında bir rapor sunmaktır. Bu raporlara dayanarak, milletvekili 2 gün içinde bir karar taslağı oluşturabilir ve Lider Komite tarafından kabul edilirse, karar önümüzdeki dört günlük oturum için taslak gündeme dahil edilebilir.
Ad hoc komiteler: amaçları, prosedürleri ve sonuçları
[değiştir | kaynağı değiştir]Etik Komitesi
[değiştir | kaynağı değiştir]Ermenistan Ulusal Meclisinin mevcut ek komitelerinden biri de Etik Komitesidir. Bu, Ulusal Meclisin her oturumunda var olduğu gibi klasik bir ek komite değildir. Ancak komite, yeni bir komite oluşturulduğunda birbirini izleyen oturumun başlangıcına kadar çalışır.
Ermenistan Cumhuriyeti Ulusal Meclisin İçtüzüğüne İlişkin Kanunun 24.1. maddesine göre her hizip, etik kurul için en az 1 milletvekili aday gösterme hakkına sahiptir. Etik kurul başkanını, başkan yardımcısını atayacak ve diğer üyeleri onaylayacak olan Ulusal Meclis başkanı olmasına rağmen, komisyon başkanı ve başkan yardımcısı, hizip adaylığı ile komisyon üyeleri arasından atanır. Etik kurul başkanı muhalif olmayan bir gruptan ise başkan yardımcısı muhalefet grubundan olmalıdır ve tersi de geçerlidir. Hizipler etik kuruldaki temsilcilerini değiştirme hakkına sahiptirler.
Ermenistan Cumhuriyeti Ulusal Meclisin İçtüzüğüne İlişkin Kanunun 24.2. maddesine göre etik kurul, bir milletvekilinin girişimci faaliyetlerde bulunmama, devlet veya ticari kuruluşlarda görev yapmama ve bilimsel, pedagojik veya yaratıcı çalışmalar dışında başka ücretli işler yapmama şartlarını ihlal ettiği konusunda Ulusal Meclise karar sunar (anayasanın 65 inci maddesinin birinci fıkrası). Komite ayrıca anılan kanunun 6.1. maddesinin 2. fıkrasının ihlal edilip edilmediğine de karar verir. Yani yasalara uymak, toplumun ahlaki normlarına saygı duymak, meslektaşlarına saygılı olmak, kişisel çıkarların rehberliğinde olmamak vb. Bir milletvekilinin işinin bilimsel, pedagojik veya yaratıcı ve daha fazlası olup olmadığı konusunda sonuca varmasını sağlar. Etik Komitesi, komite tarafından incelenen konularla ilgili materyal ve belgeleri herhangi bir devlet kurumundan talep edebilir ve alabilir. Komisyonda incelenen hususlarda mahkemeler, hakimler ve savcılar dışındaki devlet kurumlarından da inceleme ve bilirkişi incelemesi yapılmasını talep edebilir. Etik kurul üyeleri, herhangi bir devlet kurumuna girmekte veya olayla ilgili her türlü belgeyi incelemekte serbesttir.
Etik kuruluna kanunda öngörülen hallerde herkes başvurabilir. Başvuru sahibi, ilgili tüm belgelerle birlikte yazılı bir başvuru sunmalıdır. Kurul, başkanının teklifi ile en geç on gün içinde başvuruda ortaya çıkan konuyu incelemeye başlar veya incelemeyi reddeder. Etik kurul, incelemeye başladıktan sonra 30 gün içinde konuyu incelemeyi bitirir. Ayrıca daha derin bir araştırma yapılması gerektiğinde son tarihi 20 gün uzatabilir.
Başvuruda vekilinin açık oturum yapılmasını önerdiği durumlar dışında komisyon toplantıları kapalıdır. Komitenin oturumu, üyelerin en az yarısının hazır bulunması halinde geçerlidir ve toplantı, yasada belirtilen şekilde komite başkanı, başkan yardımcısı veya başka bir üye tarafından yapılır. Konuyu incelemek üzere görevlendirilen komitenin üyesi asıl raportör, başvuruda belirtilen yardımcısı ise ek raportördür. Komitenin kararları ve sonuçları, oylamaya üyelerin yarısından fazlasının katılması halinde oy çokluğu ile kabul edilir. Başvurunun içeriği ve başvuruda belirtilen milletvekilinin adı, nihai kararın kabulüne kadar kamuya açık değildir. Etik kurul üyeleri ve kurul faaliyetlerine katılan diğer kişiler, inceleme detaylarını kamuoyuna açıklayamazlar.[12]
Bu komisyondaki son vakalardan biri, oylama sırasında birkaç milletvekilinin adının belirtildiği ve onların yerine diğer milletvekillerine oy verdiklerini bildiren bir uygulamaydı. Başvuruyu inceledikten sonra, davaya atanan komisyon üyesini ve sanık milletvekillerini dinledikten sonra, etik komisyonu onları kanunlara uyma görevini ihlal etmekten suçlu buldu. Ayrıca gelecekte bu tür sorunları ortadan kaldırmak için komisyon, Ermenistan Cumhuriyeti Ulusal Meclisin İçtüzüğüne ilişkin Kanunda, diğer milletvekillerinin rahatsızlığı yerine oylamanın daha özel olarak ele alınması için eklemeler ve değişiklikler yapılması önerisinde bulundu ve başkanlık görevlisini, milletvekilini Ulusal Meclis oturumu sırasında hazır bulunma hakkından mahrum bırakan bu milletvekillerine karşı derhal disiplin önlemleri almaya zorladı. Ulusal Meclis bu öneriyi onayladı.[13]
Ermenistan Cumhuriyeti'ndeki Gaz Tedarik Sistemi Faaliyetlerinin İncelenmesine İlişkin Ad hoc Komite
[değiştir | kaynağı değiştir]Bu komite, doğal gaz tüketicilerinin menfaatlerinin korunma düzeyini (tedarik edilen gazın kalorisi, gaz kullanım sayaçlarının test edilmesi, zarara ilişkin argümanlar), 2011-2013 yılları arasında doğal gaz için birikmiş borçların hukuka uygunluğunu incelemek ve borç miktarının makul olup olmadığı, alternatif gaz ithalatçılarının olasılıkları ve bir bütün olarak Ermenistan'daki gaz tedarik sistemiyle ilgili ayrıntılı listelenmiş diğer konular hakkında tahminlerde bulunmak amacıyla Şubat 2014'te kurulmuştur.
Komite kapalı oturumlar düzenledi. Kararlar ve sonuçlar oy çokluğu ile kabul edildi. Komite, komite tarafından incelenen konularla ilgili herhangi bir devlet kurumundan materyal ve belge talep etme ve alma hakkına sahipti; mahkemeler, hakimler ve savcılar dışındaki devlet kurumlarından da komisyonda incelenen hususlarda inceleme, inceleme ve bilirkişi incelemesi yapılmasını talep edebilir.[14] Komite bulgularını ve vardığı sonucu 7 Nisan 2015 tarihli Ulusal Meclis oturumunda sunmuştur.[15]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]- Ülkelere göre yasama organları
- Ermenistan'daki siyasi partiler listesi
- Artsah Cumhuriyeti Ulusal Meclisi
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Benim Adımım İttifakı ile karşılaştırıldığında.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Республика Армения". iacis.ru. 2 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2022.
- ^ Hovannisian, Richard G. (1971-1996). The Republic of Armenia. Berkeley: University of California Press. s. 42. ISBN 0-520-01805-2. OCLC 238471. 12 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2022.
- ^ Elections in Asia and the Pacific : a data handbook. Dieter Nohlen, Florian Grotz, Christof Hartmann. Oxford: Oxford University Press. 2001. ISBN 0-19-924958-X. OCLC 48585734.
- ^ "Google Sheets – create and edit spreadsheets online, for free". 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2022.
- ^ hy. "Electoral Code of RA". www.arlis.am. 27 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2022.
- ^ "Newspaper: Prosperous Armenia Party threatens with snap parliamentary election". news.am (İngilizce). 2 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2019.
- ^ "Latest Poll Numbers Imply a False Majority Election Outcome". www.evnreport.com (İngilizce). 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 19 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2022.
- ^ "ԱԺ քննիչ հանձնաժողովները պետք է օժտված լինեն իրական լծակներով". 13 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2017.
- ^ "Rules of Procedure of the European Parliament – September 2005 – Rule 176 – Committees of inquiry". www.europarl.europa.eu. 11 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2017.
- ^ "National Assembly of the Republic of Armenia – Official Web Site – parliament.am". www.parliament.am. 18 Ağustos 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2017.
- ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 6 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 7 Ocak 2022.
- ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 20 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 7 Ocak 2022.
- ^ "«Հայռուսգազարդ»-ի կապիտալում ՀՀ կառավարության բաժնետոմսերի 20 տոկոսի օտարումն օրինական է եղել. հանձնաժողովի եզրակացությունը". armenpress.am (Ermenice). 13 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2022.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Resmi internet sitesi 7 Ocak 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
 Ermenistan konuları | ||
|---|---|---|
| Tarih | | |
| Simgeler | ||
| Politika ve hükûmet | ||
| Ekonomi | ||
| Coğrafya | ||
| Demografi | ||
| Kültür | ||
 Erivan konuları | ||
|---|---|---|
| Şehir |  | |
| Mekânlar ve abideler | ||
| Kültür, sanat ve müzeler | ||
| Bilim ve teknoloji | ||
| İlçeler | Acapnyak • Arabkir • Avan • Davtaşen • Erebuni • Kanaker-Zeytun • Kentron • Malatia-Sebastia • Nork-Maraş • Nor Nork • Nubaraşen • Şengavit | |
| Diğer | ||
| Otorite kontrolü |
|
|---|
