Günther von Kluge
| Günther von Kluge | |
|---|---|
 | |
| Lakabı | Kluge Hans |
| Doğum | 30 Ekim 1882 Posen |
| Ölüm | 19 Ağustos 1944 (61 yaşında) Metz, Lothringen |
| Bağlılığı |
|
| Hizmet yılları | 1901-1944 |
| Rütbesi | Generalfeldmarschall |
| Komutası | 4. Ordu Merkez Ordular Grubu OB West |
| Çatışma/savaşları | I. Dünya Savaşı II. Dünya Savaşı |
| Ödülleri |         |
Hans Günther von Kluge (30 Ekim 1882; Posen - 19 Ağustos 1944; Metz, Lothringen), Almanya'nın subayı ve Nazi Almanyası'nın Generalfeldmarschall'i.
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
General Max von Kluge'ın oğlu olan Günther von Kluge, 1901'de Prusya Ordusu'na katılmış ve 46. Topçu Alayı'nda görev yapmıştır. I. Dünya Savaşı sırasında, bir kurmay subayı oldu ve 1916 yılında Verdun Muharebesi'nde idi ve savaştan sonra Reichswehr'de kaldı.
1936'da Korgeneraldi ve 1937 yılında Altıncı Ordu Grubu'nun komutasını devraldı. Altıncı Ordu Grubu komutanı olarak, Alman Dördüncü Ordusunu komutasını da aldı. Kluge 1939 yılında Polonya Seferi'ne Altıncı Ordu ile katıldı.
Polonya ve Fransa'nın işgali[değiştir | kaynağı değiştir]
Kluge, 1939'da 4. Ordu komutanı olarak Polonya istilasına katıldı. Danzig'deki Polonya Postane Savunması kapsamında 28 polis mahkûma ölüm cezası verilmesinde merkezi bir rol oynadı. Fransa'ya saldırılması için onaylanan ilk Alman planına karşı çıkmasına karşın, Dördüncü Ordu'yu Fransa'nın yıkılışında doruğa ulaşan Ardenler'deki saldırıyı yönetti. Kluge, Temmuz 1940'ta feldmareşalliğe terfi etti.
Sovyetler Birliği[değiştir | kaynağı değiştir]
Kluge, Barbarossa Harekâtı'nın başlangıcında 4. Ordu'ya komuta etti ve burada, Heinz Guderian'ın emirlerine sık sık itaatsizlik ederek, onu kendisine karşı gelmekle suçlamada bulunan taktiksel konularda Heinz Guderian ile gergin bir ilişkide oldu. 29 Haziran 1941'de Kluge, Üniformalı kadınlar vurulacak emrini verdi.[1]
Fedor von Bock, 1941 sonlarında Merkez Ordu Grubu komutanlığı görevinden alındığında, Kluge, Ekim 1943'te yaralanana kadar ordu grubuna liderlik etti.
30 Ekim 1942'de Kluge, Hitler'den gelen muazzam bir rüşvetin parçası oldu. Hitler, kendisine Alman hazinesinden yapılan büyük meblağlı bir çekle beraber iyi niyet mektubu gönderdiğini ve mülkünü restore edebilmek için gereken her şeyin Alman hazinelerine fatura edilebileceğine dair bir söz verdi.[2] Parayı Kluge aldı ama kurmay başkanı Henning von Tresckow'dan sert eleştiriler aldıktan sonra kendisini yolsuzlukla suçladı. Kasım 1942'de Carl Friedrich Goerdeler ile görüşmeyi kabul etti.[3] Kluge, Goerdeler'e Hitler'i Doğu Cephesine geldiğinde tutuklayacağına söz verdi; ancak daha sonra Hitler'den bir başka "hediye" aldıktan sonra fikrini değiştirdi ve sadık kalmaya karar verdi.[4] Kluge'nin liderliğinden memnun olmadığını duyan Hitler, "hediye"lerini Kluge'nin sadakatini güçlendirici olarak gördü.[4]
27 Ekim 1943'te arabası Minsk-Smolensk yolunda devrildiğinde Kluge ağır yaralandı. Temmuz 1944'e kadar görevine geri dönemedi. İyileşmesinden sonra Batı'daki Alman kuvvetlerinin komutanı oldu (Oberbefehlshaber West) ve Gerd von Rundstedt'in yerine geçti.
Kluge ve 20 Temmuz suikastı[değiştir | kaynağı değiştir]
Günther von Kluge Rusya'ya yapılan Barbarossa Harekâtı'nda Merkez Orduları komutanıydı. 20 Temmuz 1944 tarihinde Adolf Hitler'e yapılan suikast girişimine adı karıştığı için Batı Cephesinde komutanlık görevinden alındı. Onun yerine Walter Model geçti. Darbenin başarısız olmasının ardından Hitler'le görüşmesi için Berlin'e geri çağrıldı; Hitler'in onu komplocu olarak cezalandıracağını düşünerek, 19 Ağustos'ta iki gün sonra Metz yakınlarında siyanür (zehir) alarak intihar etti. Hitler'e bir mektup bırakarak müttefiklerle barış yapmasını ve "umutsuz bir mücadeleyi sona erdirmek için gerekli olan büyüklüğü" göstermesini önerdi. Hitler mektubu Alfred Jodl'a teslim etti ve "Kluge'nin intihar etmediğinden şüphelenilecek güçlü nedenler var, yine de tutuklansın" şeklinde yorum yaptı.[5] SS görevlisi Jürgen Stroop, Kluge'yi komplo olayına dahil etmekle görevli olduğu konusunda övünç içindeydi. Feldmareşaline intihar etme fırsatı sunduğunu iddia etti, ancak Kluge reddetti. Daha sonra şahsen kendisini vurduğunu iddia etti ve Himmler, kendisine Kluge'nin intihar ettiği duyurmasını emretti.[6]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Nor, Johnathan, Soviet Prisoners of War: Forgotten Nazi Victims of World War II, http://www.historynet.com/wars_conflicts/world_war_2/3037296.html 30 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Wheeler-Bennett 1953, p. 529.
- ^ Wheeler-Bennett 1953, pp. 529–530.
- ^ a b Wheeler-Bennett 1953, p. 530.
- ^ Shirer 1990, pp. 1076–77.
- ^ Moczarski 1981, p. 226–234.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
 |
Wikimedia Commons'ta Günther von Kluge ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
.svg){kind=small}
