Erol Günaydın

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Şuraya atla: kullan, ara
Erol Günaydın
Erol gunaydin.JPG
İstanbul Kitap Fuarı'nda İki Kalas Bir Heves isimli kitabı imzalarken (2007)
Doğum 16 Nisan 1933(1933-04-16)
Akçaabat, Trabzon
Ölüm 15 Ekim 2012 (79 yaşında)
İstanbul
Milliyet  Türkiye
Diğer ad(lar)ı "Son meddah"
Meslek Tiyatrocu,Oyuncu
Etkin yıllar 1955-2012
Evlilik(ler) Güneş Günaydın (2006'da vefat)
Çocuk(lar) Ayşe, Fatoş, Günfer Günaydın

Erol Günaydın, (d. 16 Nisan 1933; Akçaabat, Trabzon - ö. 15 Ekim 2012; İstanbul), Türk sinema ve tiyatro sanatçısı.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Tiyatroya Galatasaray Lisesi bünyesinde başlayan Günaydın, 1955'te Haldun Dormen Cep Tiyatrosunda "Papaz Kaçtı" adlı oyun ile profesyonel aktörlük hayatına başlamıştır. 1960'ta ilk sinema filminde oynayan Erol Günaydın, elli yıllık bir süre içinde çok sayıda filmin ve tiyatro oyununun yanı sıra TRT'de yayınlanan Çiçek Taksi adlı dizide de oynadı. Nasreddin Hoca tiplemesi, meddah gösterileri, Ayı Yogi seslendirmesi ve canlandırdığı diğer pek çok karakter günümüzün en tanınan ve kıdemli aktörlerinden biri haline gelmesini sağlamıştır.

Gazeteci-yazar Emine Algan tarafından birkaç aylık bir süre içinde kendisiyle gerçekleştirilmiş bir nehir-söyleşi 2007 yılında "İki Kalas Bir Heves" başlığı altında kitaplaştırılmıştır.

2 Ağustos 2008'de Florence Nightingale Hastanesi'ne kaldırılmış geçirdiği ameliyat sonrası yoğun bakıma alınmıştır.[1] Erol Günaydın 16 Ağustos 2008'de taburcu edildi. Ameliyat edilen Erol Günaydın’ın genel sağlık durumunun iyi olduğu, daha sonra genel kontrol için geleceği öğrenildi.[2] Günaydın, Okan Bayülgen'in Disko Kralı adlı programına müdavim konuk olarak katıldı. 2010 yılında Athena'nın Arsız Gönül klibinde oynamıştır. 15 Ekim 2012 tarihinde İstanbul'da tedavi gördüğü hastanede hayatını kaybetmiştir. Erol Günaydın'ın ölümüyle ilgili Acıbadem Kadıköy Hastanesi'nden yapılan açıklamada, "Yoğun bakım ünitesinde pnömoni, böbrek yetmezliği, sepsis nedeniyle 12 Nisan 2012 tarihinden itibaren tedavi gören sanatçı Erol Günaydın, bugün saat 14:45'te, kalp yetmezliği sonucunda vefat etmiştir" denildi. Vefatını kızı Günfer Günaydın sosyal paylaşım sitesi Twitter'da Babamı kaybettik mesajıyla kamuoyuna duyurmuştur.[3] 17 Ekim 2012 tarihinde Teşvikiye Camii'nde kılınan cenaze namazının ardından Feriköy Mezarlığı'na defnedildi[4].

Sahip olduğu ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Rol aldığı tiyatro oyunları[değiştir | kaynağı değiştir]

Oynadığı diziler[değiştir | kaynağı değiştir]

Oynadığı filmler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Yukarı Bak 2009 Carl (Ses)
  • Güneşi Gördüm 2009 Samet
  • Orada 2009 Erol Gümüş
  • Kanal-İ-zasyon 2009
  • Yedi Kocalı Hürmüz 2009
  • Balkan Düğünü 2009 Kemal Çavuş
  • Nekrüt 2008 Ali Rıza
  • Destere 2008 Hazım Dede
  • O Kadın 2007 Yazar
  • Beyaz Melek 2007 Komutan Vahit
  • Sinekli Bakkal 2007 Ali Küçük
  • Geçmiş Zaman Olur ki 2006
  • İlk Aşk 2006 Arif Arifoğlu
  • Kınalı Kuzular: Bedeli Çanakkale'de Ödendi 2006 Artin
  • Pardon 2004 Baba
  • Ömerçip 2003 Kamil
  • Menekşe Koyu 1991 Teffaf
  • Karartma Geceleri 1990
  • Herşeyi Bitirdik 1990
  • Kocakarılar 1990
  • İnsanlar Yaşadıkça
  • Süper Baba 1988 Erol Bey
  • Aile Pansiyonu 1987
  • Biz Doğarken Gülmüşüz 1987
  • Kuşatma 2 / Şok 1987
  • Hoşgeldin Ramazan 1987
  • Otobüs Yolcuları / İhsaniye - Karasu 1987
  • Çantada Keklik 1987
  • Acı Lokma 1986 Dayı
  • Ağa Bacı 1986 Osman
  • Gelmeyin Üstüme 1986
  • Hayroş 1986
  • Kıratlı Süleyman 1986 Kenan Ağa
  • Savunma 1986 Rıza
  • Yaygara 86 1986
  • İki Milyarlık Bilet 1986 Kanun Kazım
  • Bu Muhtar Başka Muhtar 1986
  • Kocamın Nişanlısı 1986
  • Duyar Mısın Feryadımı 1985
  • Ekmek Elden Su Gölden 1985
  • Herşeyim Sensin 1985 Manav Kadir
  • Yavru Kuş 1985
  • Sessiz Ölüm 1985 Baba
  • Pehlivan 1984 Mestan
  • Şaşkın Gelin 1984 Memiş
  • Bir Yudum Mutluluk 1982 Erol
  • Renkli Dünya 1980 Patron
  • Dağılın Kazımlar Geliyor 1976
  • Nereye Bakıyor Bu Adamlar 1976 Otelci
  • Tepedeki Ev 1976
  • Ayıkla Beni Hüsnü 1975
  • Canım De Bana 1975
  • Curcuna 1975 Saffet
  • Tokmak Nuri 1975
  • Diyet 1974 Mevlüt
  • Ben Doğarken Ölmüşüm 1973 Doktor
  • Düğün 1973 İbrahim
  • Hamsi Nuri 1973 Patron
  • Tatlım 1973 Zarif
  • Yeryüzünde Bir Melek 1973 Şemsi
  • Yılmayan Şeytan 1972 Bitik
  • Casus Kıran / Yedi Canlı Adam 1970
  • Vur Patlasın Çal Oynasın 1970 Şaban
  • İntikam Yemini 1969
  • Casus Kıran 1968
  • Sinekli Bakkal 1967 Kız Tevfik
  • Çelik Bilek 1967
  • Yarın Çok Geç Olacak 1967 Ressam Nevzat
  • Eşrefpaşalı 1966
  • Kibar Haydut 1966
  • Kovboy Ali 1966
  • Nuh'un Gemisi 1966
  • Ölüm Tarlası 1966 Bekir
  • Pembe Kadın 1966
  • Yalnız Adam (Kibar Haydut) 1966
  • Güzel Bir Gün İçin 1965
  • İsyancılar 1965
  • Erkek Sözü 1964
  • On Güzel Bacak 1964
  • Varan Bir 1964
  • Başımı Belaya Sokma 1963 Ahmet
  • İki Gemi Yanyana 1963 Nuri
  • Yedi Kocalı Hürmüz 1963
  • Battı Balık 1962
  • Kardeş Uğruna 1961
  • Yaman Gazeteci 1961
  • Yeşil Kurbağalar 1960

Oynadığı klipler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Aşk-ı Kıyamet (Emre Altuğ) 2005
  • Arsız Gönül (Athena) 2010
  • Anı (Fatih Erkoç)
  • Dön ya da Pişman Ol (Sarp) 2010

Seslendirmeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Ayı Yogi (Yogi Bear) - 1970'li yıllarda Ayı Yogi adlı çizgi film serisinin başkarakteri "Ayı Yogi"yi seslendirdi.
  • Yavru ile Katip (veya "002", veya "Bıdık ile Düdük") - İtalya'da "Franco e Ciccio" olarak tanınan komedi ikilisinin filmleri Türkiye'de bu adla anılıyordu. 1960'lı ve 1970'li yıllarda Türkiye'de gösteriren 26 "Yavru ile Katip" filminde Erol Günaydın Franco Franchi'nin oynadığı "Yavru"yu seslendirirken, Altan Erbulak da Ciccio Ingrassia 'nın canlandırdığı "Katip" karakterini seslendiriyordu[5].
  • Yüzüklerin Efendisi (The Lord of the Rings) filminde "Bilbo Baggins" adlı Hobbiti seslendirdi.
  • Yukarı Bak (Up) adlı uzun metrajlı çizgi filmde "Carl Fredricksen" karakterini seslendirdi (İngilizce özgün filmde bu karakteri Edward Asner seslendirmişti)
  • "Hz Muhammet Son Peygamber" adlı çizgi filmde Ebu Talip'i seslendirdi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Erol Günaydın yoğun bakımda" (Türkçe). Mynet. 3 Ağustos 2008. 8 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20080808032404/http://haber.mynet.com:80/detail_news/?type=Life&id=X1217769947593&date=03Agustos2008. 
  2. ^ "Erol Günaydın taburcu edildi" (Türkçe). NtvMsnbc. 16 Ağustos 2008. http://www.ntvmsnbc.com/news/456429.asp. 
  3. ^ http://www.hurriyet.com.tr/magazin/magazinhatti/21700730.asp
  4. ^ Erol Günaydın'a veda
  5. ^ "Artist gibi değil memur gibi yaşadım" (Türkçe). posta.com.tr. 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151219205727/http://www.posta.com.tr/pazarpostasi/HaberDetay/_Artist_gibi_degil_memur_gibi_yasadim_.htm?ArticleID=21012&Date=14.09.2010&PageIndex=3. Erişim tarihi: 16 Ekim 2012. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Altın Portakal En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu Ödülü
1964-1979
Ulvi Uraz (1964) • Erol Taş (1965) • Müşfik Kenter (1966) • Erol Günaydın (1967) • Erol Taş (1968) • Ferit Şevki (1969) • Hayati Hamzaoğlu (1970) • Sadri Alışık (1971) • Süleyman Turan (1972) • Yıldırım Önal (1973) • Orçun Sonat (1974) • Erol Taş (1975) • İhsan Yüce (1976) • Hüseyin Peyda (1977) • Şener Şen (1978) • Kamran Usluer (1979)
1980–1999
Tuncel Kurtiz (1980) • Yaman Okay (1981) • Orhan Çağman (1982) • Talat Bulut (1983) • Macit Koper (1984) • Engin İnal (1985) • Erdal Özyağcılar (1986) • Uğur Yücel (1987) • Tanju Gürsu (1988) • Menderes Samancılar (1989) • Tuncer Necmioğlu (1990) • Hayati Hamzaoğlu (1991) • Tuncer Necmioğlu (1992) • Fikret Hakan (1993) • Tuncel Kurtiz (1994) • Oktay Kaynarca (1994) • Mustafa Avkıran (1995) • Cengiz Sezici (1996) • Haluk Bilginer (1997) • Mustafa Uğurlu (1998) • Ercan Yazgan (1999)
2000-günümüz
Şükran Güngör & Eşref Kolçak (2000) • İsmail Hakkı Şen (2001) • Oktay Kaynarca & Mehmet Emin Toprak (2002) • Çetin Öner & Aytaç Arman (2003) • Bahri Beyat (2004) • Timuçin Esen (2005) • Civan Canova (2006) • Tuncel Kurtiz (2007) • Volga Sorgu (2008) • Volga Sorgu (2009) • Cengiz Bozkurt & Rıza Akın (2010) • Erkan Avcı (2011) • Tansu Biçer (2012) • Ahmet Özarslan (2013)  • Aziz Çapkurt (2014) • Kaan Çakır (2015) • Haji Gul Aser (2016)
Tam liste • (1964–1979) • (1980–1999) • (2000–2019)
Altın Portakal En İyi Senaryo Ödülü
Tam liste • (1964–1979) • (1980–1999) • (2000–2019)
1964-1979
Vedat Türkali (1965) • Erol Keskin (1966) • Erol Günaydın & Erol Keskin (1967) • Türkan Duru (1968) • Türkan Duru (1969) • Sadık Şendil (1970) • Bülent Oran (1971) • Sadık Şendil (1972) • Hamdi Değirmencioğlu (1973) • Sadık Şendil (1974) • Yılmaz Güney (1975) • Umur Bugay (1976) • Vedat Türkali (1977) • Umur Bugay (1978) • Onat Kutlar & Ömer Kavur (1979)
1980–1999
Başar Sabuncu (1980) • Tuncel Kurtiz & Nurettin Sezer (1981) • Yavuz Turgul (1982) • Fehmi Yaşar (1983) • Bilge Olgaç (1984) • Muammer Özer (1985) • Yavuz Turgul (1986) • Yavuz Turgul (1987) • Ödül verilmedi (1988) • Feride Çiçekoğlu (1989) • Süheyla Acar Kalyoncu (1990) • Orhan Pamuk (1991) • Macit Koper (1992) • Yavuz Turgul (1993) • Nuray Oğuz (1994) • Artun Yeres (1995) • Derviş Zaim (1996) • Barış Pirhasan (1997) • Turgut Yasalar (1998) • Zeki Demirkubuz (1999) •
2000-günümüz
Fatih Altınöz (2000) • Handan İpekçi (2001) • Nuri Bilge Ceylan (2002) • Ömer Kavur & Macit Koper (2003) • Uğur Yücel (2004) • Reha Erdem & Nilüfer Güngörmüş (2005) • Nimet İnkaya (2006) • Semih Kaplanoğlu & Orçun Köksal (2007) • Ben Hopkins (2008) • Onur Ünlü (2009) • İlksen Başarır & Mert Fırat (2010) • Emre Kavuk (2011) • Hüseyin Tabak (2012) • Zeynep Dadak & Merve Kayan (2013)  • Onur Ünlü (2014)  • Tolga Karaçelik (2015)  • Ümit Köreken (2016)
Altın Portakal ** En İyi Film • En İyi Erkek • En İyi Kadın • En İyi Yönetmen • En İyi Kurgu • En İyi Müzik • En İyi Sanat Yönetmeni • En İyi Senaryo • En İyi Görüntü Yönetmeni
Altın Portakal Yıldırım Önal Anı Ödülü
Münir Özkul (1999) • İsmet Ay(2000) • Kerim Afşar (2001) • Ahmet Mekin (2002) • Eşref Kolçak (2003) • Haluk Kurtoğlu (2004) • Tuncer Necmioğlu (2005) • Kartal Tibet (2006) • Macide Tanır (2007) • Müşfik Kenter (2008) • Erol Günaydın (2009) • Yıldız Kenter (2010) • Suna Selen (2011) • Işık Yenersu (2012)
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Erol_Günaydın&oldid=19052476" adresinden alındı.