Güçlü lider

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Güçlü lider, otoriter siyasi liderliğin bir türüdür. Siyaset bilimciler Brian Lai ve Dan Slater, askeri zorlamaya dayanan otokratik diktatörlüklerin, oligarşik parti diktatörlüklerinden oluşan yapı, otokratik parti diktatörlüklerinden oluşan patronaj ve oligarşik askeri diktatörlüklerden oluşan cunta gibi diğer üç otoriter yönetim kategorisinden çok daha farklı olarak güçlü lider yönetimini otoriter yönetim biçimi olarak tanımlamaktadır.[1]

2014 yılında Annual Review of Political Science dergisinde yayınlanan bir çalışma, güçlü liderlerin ve cuntaların, sivil diktatörlüklerden daha çok insan hakları ihlalleri ve iç savaşlara dahil olma eğiliminde olduklarını bulmuştur. Bununla birlikte, askerî güçlü liderler, askeri rejimlere veya sivil diktatörlüklere kıyasla daha saldırgan olma eğilimindedir. Uluslararası düzeyde silahlı çatışmaları başlatma olasılıkları daha yüksektir.[2] Bu durum, güçlü liderlerin iktidardan inerse, indikten sonra suikast, hapis veya sürgün gibi korkular yaşamasından kaynaklanabilir. Askeri güçlü liderlerin yönetimi, isyan, halk ayaklanması veya işgal yoluyla sona erme olasılığı daha yüksektir; buna karşılık, askeri rejimlerin ve sivil otokrasilerin yönetimleri barışçıl bir demokratikleşme süreciyle daha sık sona erer.[2]

Liste[değiştir | kaynağı değiştir]

Politik bilimciler tarafından güçlü liderler olarak sınıflandırılan kişiler şunlardır:

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Lai, Brian; Slater, Dan (2006). "Institutions of the Offensive: Domestic Sources of Dispute Initiation in Authoritarian Regimes, 1950–1992". American Journal of Political Science. 50 (1). ss. 113-126. doi:10.1111/j.1540-5907.2006.00173.x. JSTOR 3694260. 
  2. ^ a b Geddes, Barbara; Frantz, Erica; Wright, Joseph G. (2014). "Military Rule". Annual Review of Political Science. Cilt 17. ss. 147-162. doi:10.1146/annurev-polisci-032211-213418 Özgürce erişilebilir. 
  3. ^ "Azerbaijan strongman Ilham Aliyev names wife as vice-president". Financial Times. 21 Şubat 2017. 4 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2023.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  4. ^ "Turkmenistan: Strongman Pumps Iron on Health Day". Eurasianet (İngilizce). 4 Kasım 2013. 4 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2023.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  5. ^ Jessica L. P. Weeks, Dictators at War and Peace (Cornell University Press, 2014), pp. 76–80.
  6. ^ "Inside El Salvador's Mega Prison: The Jail Giving Inmates Less Space than Livestock". Financial Times (İngilizce). Meksiko and Londra. 6 Mart 2023. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2023. 
  7. ^ "Nayib Bukele's Growing List of Latin American Admirers". Americas Quarterly (İngilizce). 16 Şubat 2023. 16 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2023. 
  8. ^ "How Much Can One Strongman Change a Country?". The Atlantic (İngilizce). 26 Haziran 2017. 26 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  9. ^ "Will US and EU pressure soften Erdogan's brand of strongman rule?". Australian Strategic Policy Institute (İngilizce). 6 Temmuz 2021. 6 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  10. ^ {{Web kaynağı|url=https://www.opendemocracy.net/en/can-europe-make-it/wojciech-jaruzelski-communist-strongman-who-continues-to-divide-pol/ 6 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  11. ^ "A Strong Leader for A Time of Crisis: Xi Jinping's Strongman Politics as A Collective Response to Regime Weakness". Journal of Contemporary China. 30 (128): 249-265. 4 Mart 2021. doi:10.1080/10670564.2020.1790901. ISSN 1067-0564.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  12. ^ "Belarus strongman Lukashenko marks 25 years in power | DW | 10 July 2019". Deutsche Welle (İngilizce). 10 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2020. 
  13. ^ "'The strongman blinks': why Narendra Modi has backed down to farmers". The Guardian. 19 Kasım 2021. 19 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  14. ^ "Behind Kazakhstan Unrest, the 'Strongman's Dilemma'". The New York Times (İngilizce). 7 Ocak 2022. ISSN 0362-4331. 9 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2023.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  15. ^ Michael L. Conniff & Gene E. Bigler, Modern Panama: From Occupation to Crossroads of the Americas (Cambridge University Press, 2019), p. 29.
  16. ^ Fisher (20 Temmuz 2015). "Myanmar's strongman gives rare BBC interview". BBC News. Naypyidaw. 29 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2023. 
  17. ^ Mathieson (2 Ağustos 2021). "Myanmar's strongman outlines a manifesto of madness". Asia Times. 29 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2023. 
  18. ^ "Cambodia urges Myanmar junta chief to allow in aid and envoy". Reuters. Phnom Penh, Cambodia. Nikkei Asia. 26 Ocak 2022. 29 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2023. Hun Sen as ASEAN chairman held a video call with military strongman Min Aung Hlaing 
  19. ^ "The strongmen strike back". Brookings (İngilizce). 19 Mart 2019. 30 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  20. ^ "Hun Sen: Cambodia's strongman prime minister". BBC News. 27 Temmuz 2018. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  21. ^ "Longtime Indonesian Strongman Suharto Dies at 86". NPR. 27 Ocak 2008. 28 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  22. ^ "The rise of Malaysian strongman Mahathir Mohamad". South China Morning Post. 9 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2023. 
  23. ^ Michael L. Conniff, Panama and the United States: The End of the Alliance (University of Georgia Press: 3d ed. 2012), p. 140.
  24. ^ "The New York Times: VARGAS ADOPTED 'STRONG MAN' ROLE; Held Power Longer Than Any Other Brazilian President -- Popular With the People". 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2023. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Güçlü_lider&oldid=32533856" sayfasından alınmıştır