Bedrifelek Kadınefendi
| Bedrifelek Kadınefendi | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 4 Ocak 1851 Serencebey, Yıldız, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm | 6 Şubat 1930 (79 yaşında) Serencebey, İstanbul, Türkiye |
| Defin | Yahya Efendi Mezarlık, İstanbul |
| Eş(ler)i | II. Abdülhamid |
| Çocuk(lar)ı | Şehzade Mehmet Selim Efendi Zekiye Sultan Ahmed Nuri Efendi |
| Hanedan | Kerzedzh (doğuştan) Osmanlı Hanedanı (evlilikle) |
| Babası | Prens Kerzedzh Mehmed Bey |
| Annesi | İnal-lpa Faruhan |
| Dini | İslam |
Bedrifelek Kadınefendi (Osmanlıca: بدرفلك قادین افندى; d. 4 Ocak 1851 - ö. 6 Şubat 1930), Osmanlı Padişahı II. Abdülhamid'in ikinci eşi.
Erken yaşam
[değiştir | kaynağı değiştir]Bedrifelek Kadın 4 Ocak 1851'de Serencebey, İstanbul'da doğdu.[1] Natukhai Çerkes prens ailesinin bir üyesi, Kerzedzh Hanesi. Babası Prens Kerzedzh Mehmed Bey, annesi Prenses İnal-lpa Faruhan Hanım, bir Abhaz idi. Ablası Prenses Bezmigül Dilber Hanım ve küçük bir erkek kardeşi Prens Kazım Paşa vardı. Sultan'ın Abdülmecid karısının Şayeste Hanım anne yeğeniydi. Annesi babasının ikinci eşi Melekyar Hanım Vorkoj olan üç küçük kız kardeşi Prenses Şazıdil Hanım, Prenses Nevrestan Hanım ve Prenses Melekistan Hanım vardı.[2]
On üç yaşında 1864 yılında, Çerkeslerin etnik temizliği sırasında, babası Teyze Şayeste Hanım'ın bakımında kendisine ve kız kardeşlerine emanet edildiği İstanbul'a getirilmişti. Burada Osmanlı mahkemesinin geleneklerine göre adı Bedrifelek olarak değiştirildi.[2]
Evlilik
[değiştir | kaynağı değiştir]Bedrifelek, 15 Kasım 1868'de Dolmabahçe Sarayı'nda Abdul Hamid ile evlendi. Evliliğinden sonra küçük kardeşi Kazım Paşa'ya Bağdat 'da Altıncı Ordu Süvari görevini verildi.[3]
Evlendikten bir yıl sonra, 11 Ocak 1870'te çiftin ilk çocuğunu, bir oğlu Mehmed Selim Efendi,[4] iki yıl sonra 21 Ocak 1872 doğan Zekiye Sultan.[5]
Abdul Hamid'in 31 Ağustos 1876'da tahta çıkmasından sonra,[6] kendisine "İkinci Kadınefendi" unvanı verildi. [7][8] 1877'de Bedrifelek ve imparatorluk ailesinin diğer üyeleri Yıldız Sarayı, Abdul Hamid 7 Nisan 1877'de oraya taşındıktan sonra.[9] Burada 11 Şubat 1878'de çiftin üçüncü çocuğunu, bir oğlu, Şehzade Ahmed Nuri.[10] O güzeldi gözlü güzel ul kadın. Abdul Hamid'in diğer eşleri üzerinde kıskançlık göstermeyen ve her zaman Abdul Hamid'in diğer eşlerine nezaket ve gülümseme ile yaklaşan tek Abdul Hamid'in eşlerinden biriydi.[11]
16 Eylül 1895'te[11] Abdül Hamid'in ilk karısının ölümünden sonra Nâzikedâ Kadınefendi, Bedrifelek "Baş Kadın" unvanı ile asıl konsorsunu kurdu. [7][8] Rahîme Perestû Sultan 1904'te öldükten sonra, imparatorluk hareminde ana hanım oldu.[7]
27 Nisan 1909'da Abdülhamit tahttan indirildi ve Selanik 'de sürgüne gönderildi.[12] Bedrifelek yapmadı onu takip etmedi ve İstanbul'da kaldı.[3] Selanik 1912'de Yunanistan'a düştükten sonra Abdul Hamid, İstanbul'a döndü ve Beylerbeyi Sarayı 'na yerleşti. 1918'de öldü.
Ölüm
[değiştir | kaynağı değiştir]
İmparatorluk ailesi 1924'te sürgüne gönderildikten sonra Bedrifelek, 6 Şubat 1930'da öldüğü Serencebey'de bir köşkün içine yerleşti. İstanbul Yahya Efendi mezarlığına gömüldü. [13]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Günay Günaydın (2006). Haremin son gülleri. Mevsimsiz Yayınları. s. 73. ISBN 978-9944-987-03-5.
- ^ a b Açba 2007, s. 124.
- ^ a b Açba 2007, s. 125.
- ^ Freely, John (1 Temmuz 2001). Inside Seraglio: İstanbul'da Padişahların Özel Yaşamları. Penguen. s. 287.
- ^ Tuğlacı, Pars (1985). Türkiyeʼde kadın, Cilt 3. Cem Yayınevi. s. 331.
- ^ Clare, Israel Smith (1885). Resimli Evrensel Tarih: Tüm Milletlerin Açık ve Kısa Tarihi Olmak. P. W. Ziegler & Company. s. 549.
- ^ a b c Sakaoğlu 2008, s. 672.
- ^ a b Uluçay 2011, s. 246.
- ^ NewSpot, Cilt 13-24. Basın ve Enformasyon Genel Müdürlüğü. 1999.
- ^ Bey, Mehmet Sürreya (1969). Osmanlı devletinde kim kimdi, Cilt 1. Küğ Yayını. s. 132.
- ^ a b Uru, Cevriye (2010). Sultan II. Abdülhamid'in kızı Zekiye Sultan'ın hayatı (1872-1950). s. 3.
- ^ Salon, Richard C. (9 Ekim 2014). Balkanlar'da Savaş: Bir Ansiklopedik Tarih İmparatorluğunun Çöküşü Yugoslavya'nın Yıkılışı. ABC-CLIO. s. 1-2. ISBN 978-1-610-69031-7.
- ^ Açba 2007, s. 125-6.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Açba, Harun (2007). Kadın efendiler: 1839-1924. Profil.
- M. Cağatay, Uluçay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ankara: Oğlak Yayınları.
- Necdet, Sakaoğlu (2008). Bu mülkün kadın sultanları: Vâlide sultanlar, hâtunlar, hasekiler, kadınefendiler, sultanefendiler. Oğlak Yayınları. 978-9-753-29623-6.
- The Concubine, the Princess, and the Teacher: Voices from the Ottoman Harem. University of Texas Press. 2010. 978-0-292-78335-5.