Sad Suresi
 | |
| Sınıfı | Mekki |
|---|---|
| İsmin anlamı | Arap alfabesinde bir harf |
| Sayısal bilgiler | |
| Sure numarası | 38 |
| Ayet sayısı | 88 |
| Kelime sayısı | 735 |
| Harf sayısı | 2991 |
Sad Suresi (Arapça: سورة ص ), Kur'an-ı Kerim'in 38. suresi.[1] Sure 88 ayetten oluşur.[2]
Sure ismini birinci ayettindeki “Sad” harfinden almıştır.[3] Mekke döneminde indirildiğine inanılmaktadır. Surede başlıca, Allah’ın birliği, paganların inkarları ve sapıklıkları sebebiyle azabı hak etmiş oldukları, Davud, Süleyman, Eyyüb, İbrahim, İshak, İsmail, el-Yesa’ ve Zülkifl Peygamberlerin kıssaları, Davut Peygamber’in hakemliği ve Muhammed'in temel görevi konu edilmektedir.
Sad suresi 10. ve 32 ayetlerinin mealleri, aslında Arapçasında hiçbir karışıklığa meydan vermeyecek net ve basit ifadeler yer aldığı halde, meal konusuna keyfi yaklaşımlara örnek olarak verilebilecek türden, birbirleriyle tamamen zıt anlamlara gelen meallerin görülebildiği örneklerdendir. Bu meallerde 10 ayette istifhâm-ı inkârî görmezden gelinmekte, 32 ayette ise Süleyman peygambere yakıştırılamayan bir ifade yer almaktadır.
Kaynakça
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2019.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2019.