Kommando 99
Makale serilerinden |
Kommanda 99, Politik Departman üyelerinden oluşan Buchenwald toplama kampındaki bir infaz ekibinin iç adıydı.[1] "99" adı bu ekibin dahili telefon numarasından gelmektedir. Bu ekip Genickschussanlage olarak bilinen "boyundan vurma tekniği" ile Sovyet mahkûmları Nazilerin Sovyet savaş esirlerine karşı işledikleri suçlar kapsamında sistematik olarak öldürdü.[2]
1941-1942 yılları arasında Buchenwald Toplama Kampı'ndaki "seçilmiş" Sovyet savaş esirleri Kommando 99 üyeleri tarafından toplu olarak idam edildi. Kampta çok sistematik bir esir infaz yöntemi mevcuttu. Kampa getirilen Kızıl Ordu askerleri gürültülü bir bölüme yönlendirildi ve burada beyaz önlüklü SS görevlileri esirlerin boyunu ölçmek bahanesiyle onları duvara dayadı. Çatlak şeklinde özel tasarlanmış bir alan bulunan duvarda esirler boyunlarından vuruldu ve cesetleri hızlıca yan odaya atıldı. Ardından sıradaki esirler getirildi ve sistematik bir şekilde infazlar gerçekleşti. 35-40 arası infazdan sonra cesetler bir kamyona yüklendi ve mezarlık kısmına atıldı.[3][4]
Hakkında
[değiştir | kaynağı değiştir]Komando 99 tarafından yürütülen infazlar, savaş kampı esirlerinden bilerek ayrılan Kızıl Ordu askerlerine uygulandı. Siyasi komiserler, Yahudiler, entelijansiya mensupları, devlet yöneticileri, Sovyetler Birliği'nin parti ve ekonomi yetkilileri bu kapsamda öldürüldü. Bu prosedürün temeli Komiser Emri olarak bilinen emirler dahil olmak üzere Reichssicherheitshauptamt'a bağlı Sicherheitsdienst'in çıkardığı uluslararası hukuka aykırı eylem emirleridir.[5][6]
Komuta 99, infazları talep eden komutanlarla birlikte bir boyundan vurma mekanizması vasıtasıyla infazları gerçekleştirdi. Esirlerin boylarını belirlemek bahanesiyle mahkûmları bir mekanizmanın önüne götürdüler, daha sonra boy çubuğunun arka kısmında saklanan başka bir Nazi tarafından vuruldular.[7]
1941'den 1945'e kadar yaklaşık 8.000 Sovyet savaş esiri ve birçok mahkûm bu şekilde öldürüldü.[8][9] 1943'te başlayan "99 emri", krematoryumun tabanındaki Leichenkeller'deki özel duvar kancalarında boğulma şeklinde gerçekleştirilmiştir.
Eski Buchenwald kampı esiri Heinz Misslitz'e göre, daha sonra Ernst Thalmann cinayetine karışmakla suçlanan Wolfgang Otto bu ekibin başındaydı.[10] Otto, Max Schobert ve Werner Berger, Buchenwald Davası'nda işledikleri suçları Komuta 99'a üye olarak yaptığı suçlamasıyla yargılandı.[11][12]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Wolfgang Benz, Barbara Distel (Hrsg.): Der Ort des Terrors. Geschichte der nationalsozialistischen Konzentrationslager. Band 3: Sachsenhausen, Buchenwald. C.H. Beck, München 2006, ISBN 3-406-52963-1, S. 310.
- ^ "infobitte.de – Zweiter-Weltkrieg-Lexikon: Kommando 99". 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2019.
- ^ Snyder, Timothy (2011). Skrwawione ziemie (Lehçe). Świat Książki. s. 206. ISBN 978-83-7799-456-6.
- ^ Datner, Szymon (1961). Zbrodnie Wehrmachtu na jeńcach wojennych w II wojnie światowej (Lehçe). Wydawnictwo MON. s. 167-169.
- ^ "Deutsches Historisches Museum, Dokument: Der Kommissarbefehl". 13 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2019.
- ^ Basierend auf den Einsatzbefehl Nr. 8 bezog die Nummer 8 das ganze Reichsgebiet als Handlungsraum mit ein.
- ^ "Die Geschichte von Buchenwald: Details zum Aufbau des Lagers". 26 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2019.
- ^ Christiane Roßberg: Arzt ohne Examen; Militärverlag der DDR, TB Nr. 243, 1982, S. 38
- ^ "Gedenkstätte Buchenwald: Chronik des Konzentrationslager Buchenwald". 8 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2019.
- ^ Kaul, Friedrich Karl: „...ist zu exekutieren!“ – Ein Steckbrief der deutschen Klassenjustiz, Neues Leben Verlag, 2006, s. 160
- ^ United States v. Josias Prince zu Waldeck et al. – Case No. 000-50-9 10 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 15. Kasım 1947, online.uni-marburg.de
- ^ United States v. Werner Alfred Berger et al. – Case No. 000-Buchenwald-50 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 20. Şubat 1948, jewishvirtuallibrary.org