Doktorlar davası
Doktorlar davası (resmi olarak Amerika Birleşik Devletleri v. Karl Brandt, et al.) II. Dünya Savaşı'nın bitmesinden sonra Almanya'da Birleşik Devletler otoritelerinin, Nürnberg'de işgal bölgesinde tuttuğu savaş suçları için ikinci bölümündeki 12 davadan biri. Bu davalarda 23 sanıktan 20 tanesi doktordu ve insanlar üzerinde deney yapmaktan suçlandılar. Bu duruşmalar, uluslararası askeri mahkemeden önce değil, ABD askeriye mahkemelerinden önce başladı. 23 davalının 20 si, tıbbi doktorlardı ve bütünüyle Nazi insan deneylerine karışmış olmakla suçlandılar. Önde gelen Nazi doktorlardan biri olan Josef Mengele, esir alınmadan önce Almanya'dan kaçmayı başarmıştı. Bu sebeple asla yargılanamadı.
Suçlamalar 25 Ekim 1946'da dosyalandı. Duruşmalar, 9 Aralık 1946'dan 20 Ağustos 1947'ye kadar devam etti. 23 davalıdan, yedisi beraat ettirildi ve yedi doktorun ölüm cezası kararı alındı; Kalanlar 10 yıldan başlayıp ömür boyu hapis cezası aldılar.
Suçlamalar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Sanıklar, dört suçla yargılandı: Davalarda bütün davalılar, suçu reddetmiştir.
1. İnsanlığa karşı işlenen savaş suçları ve suçları işlemek için komplo, 2 ve 3 üncü maddelerde tanımladı;
2. Savaş suçları: İşgal edilen ülkelerin savaş esirleri ve sivillerinde Tıbbi deneyler yapmak, deneylerin davalılar, cinayetler, acımasızlıklar, zalimlikler, işkenceler, kötülükler ve diğer insanlık dışı işleri yaptı. İşgal edilen ülkelerin sivillerinii savaş esirlerinin kitle halinde cinayetini planlamak ve çeşitli bakımevleri, hastanelerde yaşlı, deli, iyileştirilemez şekilde hasta olanlar, gaz odaları ve ölümcül şırınga ile iğne vurmak ve ötanazi programı esnasında sığınaklarda, siyasi suçlu hapishanesinde olanları kitle halinde öldürmek.
3. İnsanlığa karşı suçlar: Suçları yapmak, 2nci'nin madde altında Alman uyruklarda tanımladı.
4. SSSS gibi bir suçlu organizasyona üyelik.
SS, IMT tarafından bir suç organizasyonu olarak bildirilmişti.
