Frestonia
Frestonia | |
|---|---|
 | |
Slogan Hepimiz Bir Aileyiz | |
| Nüfus | |
• Tahminî | 97 (1982) |
Resmî site http://www.frestonia.org/ | |
Frestonia, 1977'de Freston Yolu sakinleri tarafından benimsenen isimdi. Freston Yolu sakinleri bir konut kooperatifi kurdular, sanatçıları, müzisyenleri, yazarları, aktörleri ve aktivistleri dahil ettiler. Aktör David Rappaport Dışişleri Bakanı, oyun yazarı Heathcote Williams ise Birleşik Krallık Büyükelçisi olarak görev yaptı.[1]
Konum[değiştir | kaynağı değiştir]
Frestonia, o zamanlar London Borough of Hammersmith'e ait olan Freston Yolu, Bramley Yolu ve Shalfleet Drive, tarafından oluşturulan 1,8 dönümlük (0,73 hektar) bir arazi üçgeninden oluşuyordu. Bu arazi, Londra posta bölgeleri North Kensington ve Notting Hill sınırlarını aşmaktadır ve şu anda Royal Borough of Kensington ve Chelsea'ye (Birleşik Krallık'ta bir belde) aittir. Westway'in inşasından önce, Freston Yolu, Latimer Yolu olarak adlandırılıyordu ve yakındaki metro istasyonu eski adı taşımaya devam etti.[2][3]
Kökenleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Frestonia Cumhuriyeti, 1980'lere kadar kolektif bir refah merkezi olarak faaliyet göstermeye devam etti. Ayrıca yazarlar, sanatçılar, müzisyenler ile kültürel aktivistler için yaratıcı bir merkez haline geldi. Büyük Londra Meclisi bölgeyi yeniden geliştirmeyi planladığında, 120 sakinin hepsi, tekrar yerleştirildiklerinde yerlerinin bir arada değiştirilmesi amacıyla Bramley soyadını benimsedi.[4]
Bağımsızlık[değiştir | kaynağı değiştir]
Konsey resmi tahliye tehdidinde bulundu, bu nedenle ikamet eden Nicholas Albery, 200 kişinin katıldığı halka açık bir toplantıda sokağı bağımsız bir hale getirmeyi önerdi. Referandum yapıldı, sakinlerin% 94'ü bağımsızlık ilan etme fikrini savundu ve %73'ü ek olarak Avrupa Ekonomik Topluluğu'na katılmayı önerdi. 31 Ekim 1977'de bağımsızlık ilan edildi. Heathcote Williams, İngiltere mahkemelerinden Frestonia'nın bu amaçla Birleşik Krallık'ın bir parçası olmadığına dair bir karar aldı. Devlet, Latin sloganı Nos Sumus Una Familia'yı (Biz Hepimiz Bir Aileyiz) benimsedi ve Birleşmiş Milletler'e katılmak için başvurdu.[5]
Genel Özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]
Frestonia'nın kendi bayrağı, posta pulları, ziyaretçiler için pasaport pulları, ulusal bir gazetesi (The Tribal Messenger) ve bir sanat galerisi (The Car Breaker Gallery) vardır. Ayrıca, Frestonia'da Heathcote Williams'ın The Immortalist adlı eserini sahneleyen bir "Ulusal Tiyatro" vardı. Frestonia Ulusal Film Enstitüsü de kuruldu. Yerel ulaşıma 295 numaralı otobüs ve Londra Metrosu, Bramley Road'ın kuzey ucunda hizmet veriyordu. Ayrıca Para birimi getirme planları da vardı. Devlet 1982'de 5.yıl dönümünü kutladığında, nüfus 97 kişiydi.[3]
Mevcut Durum[değiştir | kaynağı değiştir]
Bramleys Konut Kooperatifi, Notting Hill Housing Trust tarafından sahip olunan ve Frestonia sitesinde inşa edilen mülkleri yönetir ve üyeleri birbirine sıkı sıkıya bağlı bir topluluk olarak yaşar. Bramley Yolu ve St Anns Yolu kavşağındaki bitişik şantiyede, Frestonia olarak da adlandırılan büyük bir yeni ofis binası inşa edildi. Geliştiricileri tarafından Frestonia adlı ikinci bir büyük ofis geliştirme binası 2001 yılında Freston Yolu'na inşa edildi. 2000'li yıllarda, Freston Yolu'nun arkasındaki Muson Accessorize (2007) ve TalkTalk (2009) genel merkezlerinin inşaat süreci tamamlandı.[3]
Ayrıca Bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Dış Bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Resmî site 17 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Freedom for Frestonia: the London commune that cut loose from the UK". the Guardian (İngilizce). 30 Ekim 2017. 30 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021.
- ^ "Google Haritalar". Google Haritalar. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021.
- ^ a b c "The Republic of Frestonia » The National Archive of Frestonia" (İngilizce). 17 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021.
- ^ Thompson, Nick. "In pictures: Frestonia, the Notting Hill squat that formed its own state". Time Out London (İngilizce). 3 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021.
- ^ "Radio review: From Frestonia to Belgravia – the History of Squatting". the Guardian (İngilizce). 22 Kasım 2011. 8 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Nisan 2021.