İmereti Krallığı
İmereti | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1260-1810 | |||||||||||||||||
 Prens Vahuşti'nin Atlasına göre 18. yy. arması | |||||||||||||||||
 1490 yılında İmereti Krallığı haritası | |||||||||||||||||
| Başkent | Kutaisi | ||||||||||||||||
| Yaygın dil(ler) | Gürcüce | ||||||||||||||||
| Hükûmet | Monarşi | ||||||||||||||||
| Kral | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Tarihçe | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Gürcistan tarihi საქართველოს ისტორია |
|---|
.jpg) |
İmereti Krallığı (Gürcüce: იმერეთის სამეფო) 1258-1330 ve 1446-1810 yılları arasında Gürcü Krallığı dağıldığında ortaya çıkan krallıktır.
Moğol istilasını izleyen dönem
Gürcistan ve Kafkasların Moğollar tarafından istilası döneminde Moğol boyunduruğuna başkaldıran VI. Davit Narin’in batıya çekilerek burada İlhanlı egemenliğinden bağımsız şekilde ilan ettiği krallık olarak 1258-1330 yılları arasında varolmuştur. İmereti Krallığının başkenti Kutaisi olmuştur. Bu dönemde başkent Tiflis Moğol işgali altında olmuş ve Gürcü kralları Moğollar tarafından onaylanarak atanmıştır. Moğollara karşı Gürcü halkının isyanlarına bölgeden destek verilmiştir. Krallık, V. Giorgi döneminde Moğolların ülkeden atılmasıyla yeniden Gürcü Krallığıyla birleşmiştir.[1]
İlk Dönem Hükümdarlar
- VI. Davit Narin (1258-1293)
- I. Konstantine (1293-1326)
- Mikeli (1326-1329)
- I. Bagrat (1329-1330)
- Vacant (1330–1387)
- I. Aleksandre (1387-1389)
- I. Giorgi (1389-1396)
- II. Konstantine (1396-1401)
- I. Demetre (1401-1455), I. Aleksandre tarafından sadece Dük olarak tanındı.
İkinci Dönem hükümdarlar
- II. Demetre (1446-1452)
- II. Bagrat (1463–1478)
- II. Aleksandre (1478–1510)
- III. Bagrat (1510–1565)
- II. Giorgi (1565–1585)
- Levan (1585–1588)
- Rostom (1588–1589, 1590–1605)
- IV. Bagrat (1589–1590)
- III. Giorgi (1605–1639)
- III. Aleksandre (1639–1660)
- V. Bagrat (1660–1661, 1663–1668, 1669–1678, 1679–1681)
- Vahtang Çuçunaşvili (1661–1663)[2]
- Arçil (1661–63, 1678–79, 1690–91, 1695–96, 1698)
- Demetre (1663–1664)[2]
- IV. Giorgi (1681–1683)[2]
- IV. Aleksandre (1683–1690, 1691–1695)
- Simon (1699–1701)
- IV. Giorgi Goçia (1696–1698)[2]
- Mamia (1701–02, 1711, 1713)[2]
- VI. Giorgi (1702–1707)[2]
- VII. Giorgi (1707–11, 1712–13, 1713–16, 1719–1720)
- VIII. Giorgi (1716, 1720)[2]
- V. Aleksandre (1720–1741, 1742–1752)
- IX. Giorgi (1741)
- I. Solomon (1752–1766, 1768–1784)
- Teymuraz (1766–1768)
- II. Davit (1784–1789, 1790–1791)
- II. Solomon (1789–1790, 1792–1810)
İkinci dönem
1455 yılından sonra krallık toprakları Gürcüler, İranlılar ve Türkler arasında savaşların yoğun olarak yaşandığı bir yer haline gelmiştir. İmereti Krallığı, 1555 ile 1804 yılları arasında Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı vasal bir devletti. 25 Nisan 1804'te İmereti Kralı II. Solomon, Rus vasallığını kabul etti ve 1810'da tahttan indirildi. İmereti'nin vasal bir devlet olduğu dönemde, Megrelya, Abhazya ve Guria prenslikleri İmereti'den bağımsızlıklarını ilan ettiler ve kendi hükümetlerini kurdular. Fars - Azeri isimlendirmesinde bölge "baş açıq" olarak biliniyordu.[3]
Kaynakça
- ^ D.M.Lang - Georgia in the Reign of Giorgi the Brilliant (1314-1346), Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London, Vol. 17, pp. 74-91
- ^ a b c d e f g Non-Bagrationi monarch.
- ^ Vladimir Minorsky , La Perse au XV siècle entre la Turquie et Venice, Translation to Persian language , page 36
