Muhammed'in Taif ziyareti

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Taif ziyareti sayfasından yönlendirildi)

İslam peygamberi Muhammed, 619[not 1] yılında yanına Zeyd Bin Harise'yi de alarak Taif'i ziyaret etmiştir.[1][2]

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

570 yılında doğan islam peygamberi Muhammed, [3] 40 yaşındayken Hira mağarasında Cebrail'den ilk vahyi almış ve bu yeni dini Mekke'de yayma girişiminde bulunmuştur.[4] Ancak erken dönemde dini yaymakta güçlük çekti ve Mekkelilerin baskısına maruz kaldı.[5][6][7][8] 619 yılında eşi Hatice'nin[9] ve amcası Ebu Talib'in ölmesi, kendisini daha da zor bir duruma düşürdü. Bu sebeple Taif'e gitti.[10]

Olay[değiştir | kaynağı değiştir]

O zamanlar Taif, Mekke'den yaklaşık iki veya üç günlük bir mesafedeydi ve şehrin iklimi Mekke'ye göre nispeten daha iyiydi.[11] Yemen yolu üzerindeki yüksek ve serin dağların yamaçlarında yer alan Taif, bereketli meyve bahçeleriyle doluydu.[2] Tepeler, Mekke'nin ileri gelenleri ve yöneticileri tarafından yaz aylarını geçirmek için ziyaret edilirdi. Benî Sakif'in üç kardeşi Habib, Mes'ud ve Abd Yalayl o dönemde şehrin başlıca yöneticileriydi.[2][12]

Muhammed, gelişiyle onları yeni dini olan İslam'a geçmeye davet etti ve kendi kabilesi Kureyş'e karşı mücadelesinde onlardan yardım ve koruma istedi.[12][13] Ama Taifliler bu teklifi şu sözlerle reddettiler:[12]

“Eğer sen gerçekten peygamber isen, neden bizim yardımımıza ihtiyacın var? Eğer Allah seni elçisi olarak gönderdiyse neden seni korumuyor? Eğer Allah bir peygamber göndermek isteseydi; zayıf ve öksüz bir yetim olan senden daha hayırlısını bulamaz mıydı?”

Muhammed çabalarının boşa gittiğini düşünerek, Kureyş'in kendisine karşı düşmanlığını derinleştirmesinden korktuğu için en azından bu konunun gizli tutulmasını istedi. Ancak bu konuyu gizli tutmak yerine Taif halkını ona karşı kışkırttılar ve onu taş yağmuruna tutarak,[2] ellerinden ve ayaklarından yaralayarak surlarla çevrili şehrin dışına çıkmaya zorladılar.[14]

Muhammed, Taif'te yaşadıklarının Uhud'da yaşadıklarından bile daha kötü olduğunu söylemiştir.[15][16]

Meyve bahçesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Muhammed daha sonra şehrin dışındaki bir meyve bahçesine sığındı. Bahçenin sahipleri, Mekke'nin Şems kabilesinden Şeybe ve Utbe bin Rebia o sırada bahçedeydi ve onlar onun bu haline üzüldüler. Kendisine bir tabak üzüm vermesi için Hristiyan köleleri Addas'ı gönderdiler.[12] Muhammed de bu hediyeyi kabul etti ve "Bismillah" (Allah'ın adıyla) diyerek onu yedi.[17] Genç köle, kasabasını terk ettiğinden beri bu sözlerin söylendiğini hiç duymadığını söyledi. Muhammed, daha sonra ona nereli olduğunu sordu ve o da Ninovalı olduğunu söyledi. Addas, daha sonra onun kim olduğunu ve Yunus'u bilip bilmediğini sordu. Muhammed şöyle cevap verdi:

"O benim kardeşimdir; o Allah'ın peygamberiydi ve ben de Allah'ın peygamberiyim."

Daha sonra Addas'ın Muhammed'in başını, ellerini ve ayaklarını öptüğü rivayet edilir. Sonrasında da orada hemen İslam'ı kabul etti. Yani bu olay neticesinde Muhammed'in Taif'e yaptığı misyon tamamen sonuçsuz değildi. Addas adında bir adam, Muhammed'le tanışıp konuştuktan sonra tüm kalbiyle İslam'ı benimsemişti. Addas, dönüşünde olaya tanık olan iki efendisi tarafından azarlandı ve söylendiğine göre Addas şöyle cevap verdi: "Bu topraklarda ondan daha iyi bir adam yok; o bana yalnızca bir peygamberin bileceği şeyleri söyledi.[18]

Dönüş[değiştir | kaynağı değiştir]

Muhammed'in Mekke'ye dönüş yolculuğunda Taif'te olup bitenlerin haberi Mekkelilere ulaştı ve Kureyş'in ileri gelenlerinden Ebû Cehil şunları söyledi:

"Onun Taif'e girmesine izin vermediler, bu yüzden biz de onun Mekke'ye girmesine izin vermeyelim"

Muhammed, daha sonra geceyi Nakhla adlı bir vadide geçirdi; burada kendisinin Kur'an okuduğunu duyan bazı cinler Müslüman oldular.[19]

Muhammed Mekke'ye yaklaştığında, içeri girmesine izin verilmediğini fark ederek, yoldan geçen bir atlıdan annesinin kabilesinden biri olan Ahnas bin Shariq'den, güvenli bir şekilde Mekke'ye girebilmesi için yardım istedi. Ancak Ahnas, kendisinin yalnızca Kureyş ailesinin bir üyesi olduğunu söylerek bu teklifi reddetti. Muhammed daha sonra kabile ilkesini reddeden Süheyl bin Amr'a bir mesaj gönderdi. Sonunda Muhammed, Beni Nevfel'in şefi Mut'im bin Adiy'e bir mesaj gönderdi. Mut'im bu mesajı kabul etti ve silahlandıktan sonra oğulları ve yeğenleriyle birlikte Muhammed'e Mekke'ye kadar eşlik etti. Ebû Cehil onları görünce Mut'im'e İslam'a mı geçtiğini yoksa sadece ona koruma mı sağladığını sordu. Mut'im ise bu soruyu "Elbette sadece ona koruma sağlamak" diye yanıtladı. Ebû Cehil daha sonra şöyle dedi: "Sizin koruma sağladığınız bu kişiyi biz de koruruz."[20]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Bazı kaynaklara göre bu sene 620'dir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Al-Jibouri, Yasin T. (22 Eylül 2014). Muhammed (İngilizce). Lulu Press, Inc. ISBN 978-1-312-54115-3. 19 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2023. 
  2. ^ a b c d "TÂİF". TDV İslâm Ansiklopedisi. 27 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2023. 
  3. ^ Conrad 1987.
  4. ^ Wensinck & Rippen 2002.
  5. ^ Buhl & Welch 1993, s. 364.
  6. ^ "Muhammad | Biyografi, Tarih, & Gerçekler | Britannica". www.britannica.com (İngilizce). 24 Mayıs 2023. 9 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2023. 
  7. ^ Lewis 2002, s. 35–36.
  8. ^ Gordon 2005, s. 120-121.
  9. ^ Lapidus 2012, s. 184.
  10. ^ Buhl & Welch 1993.
  11. ^ Zettersteen, K.V.; Bosworth, C.E. (2000). İslam Ansiklopedisi, Volume X (Tā'-U[..]). Brill. ss. 115-6. [ölü/kırık bağlantı]
  12. ^ a b c d Adil 2002, s. 145.
  13. ^ Towghi 1991, s. 572.
  14. ^ Adil 2002, s. 146.
  15. ^ Buhârî, “Bedʾü’l-ḫalḳ”, 7.
  16. ^ Müslim, “Cihâd”, 111.
  17. ^ Adil 2002, s. 146-147.
  18. ^ Adil 2002, s. 147.
  19. ^ Adil 2002, s. 147-148.
  20. ^ Adil 2002, s. 148.

Bibliyografya[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış Bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]