Sünen-i Nesâî

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Sünen-i Nesai sayfasından yönlendirildi)

Sünen-i Nesâî (Arapça: سنن النسائي) veya Sunen-i Suğra, Ehl-i Sünnet hadis literatüründe en güvenilir hadis kaynakları olarak kabul edilen altı kitaptan (Kütüb-i sitte) biridir. Müellifi Ebu Abdirrahman Ahmed bin Şuayb bin Ali bin Sinan bin Bahr el-Horasânî'dir. İmam Nesâî olarak meşhurdur. Eseri de bu isme nisbetle Sünen-i Nesâî olarak anılır. Rivayetlere göre Nesâî, önce ‘Es-Sünen’ül Kübrâ’ adıyla büyük bir hadis külliyatı yazmıştı. Bir hükümdar kendisine “Kitabındaki hadislerin tamamı sahih midir?” diye sorunca Nesâî “Hayır” diye cevap verdi. Bunun üzerine hükümdar, kitaptaki sahih hadisleri ayırmasını istedi ve Nesâî bunları ‘El Müctebâ’ adını verdiği başka bir kitapta topladı. Bu kitap ‘Sünen-i Nesâî’ adıyla meşhur oldu.

Sünen-i Nesâî, çoğu âlimler tarafından Kütüb-i Sitte’nin içinde Sahih-i Buhârî ve Sahih-i Müslim’den sonra üçüncü en güvenilir kitap olarak kabul edilmiştir. Kitapta 53 bölümde toplam 5724 hadis vardır. Diğer hadis külliyatlarında bulunmayan ihbâs, nuhl, rukba ve umra gibi konuları içeren bölümler Nesâî'nin süneninde mevcuttur. Ayrıca diğer hadis mecmualarında bulunan fitne, kıyamet, binek vasıtaları ve tefsir bölümleri de Nesâî'de mevcut değildir.

Kütüb-i Sitte’de sadece Sünen-i Nesâî'de bulunan bir hadis metni:

« Ebu Said el Hudrî (r.a.)’den rivayet edilmiştir: Rasûlullah şöyle buyurdu, “Bir kimse Müslüman olur da inancını ve hareketlerini güzelleştirirse, Allah onun geçmişte yaptığı bütün iyi amelleri ve hareketleri iyilik olarak yazar, yine geçmişte işlediği kötülükleri de siler ve affeder. Ondan sonra yaptığı tüm hareket ve davranışların karşılığını görür. İyilikleri on katından yedi yüz katına kadar katlanır. İşlediği kötülükler ise tek olarak yazılır. Ancak Allah dilerse onları da siler ve affeder.”[1] »

Sünen-i Nesâî, 1981 yılında şerhli olarak dört cilt halinde Türkçeye tercüme edilmiştir.

Bölümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kitap şu bölümlerden meydana gelmiştir:

  • 1. Tahâret
  • 2. Guslü Gerektiren ve Gerektirmeyen Haller
  • 3. Sular
  • 4. Hayız ve İstihâze
  • 5. Gusül ve Teyemmüm
  • 6. Namaz
  • 7. Namaz Vakitleri
  • 8. Ezan
  • 9. Mescidler
  • 10. Kıble
  • 11. İmamlar
  • 12. Namaza Başlama
  • 13. Sehv-i Secde
  • 14. Cuma
  • 15. Seferde Namazları Kısaltma
  • 16. Kûsüf Namazı
  • 17. Yağmur Duası
  • 18. Korku Namazı
  • 19. Bayram Namazları
  • 20. Gündüz ve Gece Kılınan Nafileler
  • 21. Cenaze
  • 22. Oruç
  • 23. Zekat
  • 24. Haccın Menasiki
  • 25. Mikatlar
  • 26. Cihad
  • 27. Nikâh
  • 28. Boşanma
  • 29. Atlar
  • 30. Vakıf
  • 31. Vasiyet
  • 32. Bağış
  • 33. Hîbe
  • 34. Rukba
  • 35. Umrâ
  • 36. Yemin ve Adak
  • 37. Ziraat Ortaklığı
  • 38. Kadınlarla Muaşeret
  • 39. Kan Dökmenin Haram Oluşu
  • 40. Fey Taksimi
  • 41. Biat
  • 42. Akika
  • 43. Devenin İlk Yavrusunun Kurban Edilmesi
  • 44. Avcılık ve Hayvan Kesme
  • 45. Kurban
  • 46. Alış-Veriş
  • 47. Kasame
  • 48. Hırsızın Elinin Kesilmesi
  • 49. İman ve Şartları
  • 50. Süslenme
  • 51. Kadılık Âbası
  • 52. Allah’a Sığınmak
  • 53. İçkiler

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "İman ve Şartları Bölümü, Kişinin Müslümanlığının Güzelliği, Hadis No: 4965". 18 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2014.