düzenle Bizans İmparatorluğu Portali
Bizans İmparatorluğu, (Yunanca: Βασιλεία τῶν Ῥωμαίων, Basileía tôn Rhōmaíōn "Rum İmparatorluğu"; Latince: Imperium Romanum) ya da 16. yüzyılda Alman Hieronymus Wolff'un adlandırmasıyla Bizans İmparatorluğu, Roma İmparatorluğu'nun 395'te Doğu ve Batı olarak ikiye ayrılmasıyla ortaya çıktı. Başkenti Roma olan Batı Roma İmparatorluğu 5. yüzyılda Germen kabilelerince yıkıldı. Merkezi Konstantinopolis (bugünkü İstanbul) olan ve Bizans İmparatorluğu da denen Doğu Roma İmparatorluğu ise, bin yılı aşkın süre varlığını sürdürdü. Bizans'ın ortaya çıkışı, Roma İmparatoru I. Konstantin'in başkenti, Roma'dan bugünkü İstanbul'a taşımasıyla da yakından ilişkilidir.
Roma İmparatoru I. Konstantin (Büyük Konstantin), 330'da imparatorluğun başkentini eski Yunan kenti Byzantion'a (Bizans) taşıdı ve yeni başkente, Konstantin'in kenti anlamına gelen Konstantinopolis (Constantinopolis) adını verdi. Büyük Konstantin, Roma'dan senatörler ve yüksek memurlar getirterek Konstantinopolis'te yeni bir yönetim oluşturdu ve kenti yeniden imar etti. Roma çok tanrılı olmasına karşın, Konstantinopolis'i bir Hıristiyan kenti yaptı ve kendisi de bu dini benimsedi.
Bizans'ın yöneticileri kendilerini Roma İmparatorluğu'nun gerçek mirasçıları olarak kabul ettiler ancak öte yandan Roma ile ilişkilerini de sürdürdüler. Roma İmparatorluğu'nun batı kesimi küçük devletlere ayrılıp parçalanırken, Bizans İmparatorluğu bütünlüğünü korumayı başardı. Batıdan bağımsız olarak Doğu Akdeniz'de egemen olan Bizans İmparatorluğu, klasik Yunan ve Roma uygarlıklarının son merkezi oldu.
Daha fazlası...
| İoannis Skilicis, (Latince: Ioannes Scylitzes, Modern Yunanca: Ἰωάννης Σκυλίτζης, ayrıca Σκυλλίτζης/Σκυλίτσης, Iōannēs Skylitzēs/Skyllitzēs/Skylitsēs), (11. yy'ın ikinci yarısı) Bizanslı saray memuru ve tarihçi. 811-1057 arasını anlatan tarih eseri ve bunu süsleyen minyatürlerle tanınır.
Hayatı hakkında çok az bilgi vardır. Tarihin Özeti çalışmasının başlığında kendisini kouropalatēs ve eski Vigla droungarios ("Ordunun seçkin atlı birliğinin komutanı") olarak tanımlar. Bazı yazarlar 1092'de aynı görevler ifa etmiş İoannis Thrakesios ile Skilicis'in aynı kişi olduğunu ileri sürerler.
Ana eseri Tarihin Özeti (Σύνοψις Ἱστοριῶν, Latince: Sinopsis Historiarum), 811 yılında I. Nikiforos'un ölümünden 1057 yılında VI. Mihail'in görevden alınmasına kadarlık bir tarihi içerir. Günah Çıkartıcı Theofanis'in Vakainamesini (kronik) devam ettirir. Bu eserin devamı 1057 – 1079 yıllarını kapsayan Scylitzes Continuatus adlı eserdir. Bazı tarihçiler, bu eserin de Skilicis tarafından yazıldığının iddia ederler. Skilicis'in eseri, 8. yy yazarı Theofanis'in tarihinin devamı niteliğindedir. Skilicis, Teofanes'i en güvenilir tarihçi olarak kabul ederken aralarında Mihail Psellos'un da bulunduğu çağdaşları ile karşılaştırır.
|
| İstanbul Surları, İstanbul'un çevresinde bulunan, Bizans zamanında yapılmış şehir duvarlarıdır. İstanbul'un etrafını çeviren surlar tarihte 5. yüzyıldan başlayarak inşa edilmiş, yıkılmalar ve yeniden yapmalarla dört defa elden geçmiştir. Son yapımı MS 408'den sonradır. II. Theodosius (408-450) zamanında İstanbul surları Sarayburnu'ndan Haliç kıyısı boyunca Ayvansaray'a bu taraftan, ve Marmara kıyısı boyunca Yedikule'ye, Yedikule'den Topkapı'ya, Topkapı'dan Ayvansaray'a uzanıyordu.
Surların uzunluğu 22 km'dir. Haliç surları 5.5 km., kara surları 7,5 km. Marmara Surları 9 km'dir. Kara surları üç bölümden oluşur. Hendek, dış sur,iç sur. Hendekler bugün tarım alanı olmuştur. Sura bitişik ve 50 m aralıklarla kara surları tarafında, birçoğu yıkılmış, çatlamış durumda 96 burç bulunmaktadır. Bu burçlar, boydan boya uzanan sur duvarlarından 10 m.lik çıkıntıda, çoğunlukla kare planlı ve 25 m. yüksekliğindedir. Pencereleri, tonozları, kapıları vardır. İç surlarla dış surlar arasında kapı ve merdiven bulunur. İç surlar ve burçlarda kefeki taşı ve tuğla kullanılmıştır. Dış surlar ise sandık vaya kazamat duvardır. Dış surlarda daha küçük ve büyük burçlar arasına gelmek üzere küçük burçlar vardır. Bütün bu hendek, burç, dış ve iç surların toplam eni 70 m'dir. Surların içinde dehlizler ve küçük oyuklar vardır. Marmara ve Haliç surlarının önündeyse hendek ve dış sur yoktur. Bu surların kalınlığı 5 m, yükseklik 15 m'dir. Burçlar 20 m'dir, Marmara tarafında 103, Haliç tarafında 94 Burç vardır.
|
| Bizans kültüründe politik nedenlerle sakat bırakma, Bizans İmparatorluğu'nda sakat bırakma suçluların cezalandırılmasında yaygın bir usuldü, ancak aynı zamanda imparatorların politik yaşamlarında da bir role sahipti. Politik rakiplerin İmparator tarafından sakat bırakılması, tehdit olarak görülen kişinin taca ulaşmasına engellemenin en etkili yöntemiydi. Bizans kültüründe, imparator, Tanrı'nın yansımasıydı. Tanrı, mükemmel olduğu için, imparatorunda kusursuz olması gerekmekteydi. Özellikle yüzde bir yara olmak üzere herhangi bir sakatlık, kişiyi tacı almaktan uzaklaştırırdı. Bunun istisnası II. Justinianos'un 695 yılında tahtan indirildikten sonra burnu kesilmesine rağmen 705 yılında tekrar imparator olmasıdır.
Bazı sakatlamalar, aynı zamanda ikincil yararlar da doğurmuştur. Yaygın sakatlama metodu kör etmede bu görülebilir. Rakibi kör etme sadece hareketliliğini sınırlamaz aynı zamanda İmparatorluğun kontrol etmenin en önemli parçası olan bir savaşta orduya kumanda etmesini imkansız hale getirir. Hadım etmekte potansiyel rakipleri devre dışı bırakmak için kullanılan bir yöntemdir. Bizans İmparatorluğunda, bir erkeğin hadım edilmesi artık onun bir erkek olmadığı, yarı ölü, "yarı ölü bir hayat" anlamına gelirdi. Hadım etmek aynı zamanda, İmparator ya da tac için hakkı olan İmparator çocuklarını tehdit edecek bir bir varis doğumuna da engel olurdu.
İmparator Phokas bunu daha erken hükümdarlığında kullanmasına rağmen, kör bırakmak, politik rakipler için cezalandırma ve ihanet için bir ceza olarak tanınması 705 yılıdır. Hadım bırakmak ise çok sonraları ortaya çıkmış, özellikle 10 ve 11. yüzyıllarda çok kullanılmıştır. Hadım erkekler, ellerinde ne kadar kuvvet toplasalarda, tacı asla alamayacakları için bir tehdit olarak görülmezlerdi. Bir çok hadım, Bizans saray ve idaresinde yüksek ve özel görevlere getrilmişlerdir. Bunun iyi örneği genç yaşta hadım edilen, İmparator I. Romanos'un gayrı meşru çocuğu Basileios Lekapenos'tur. Parakoimomenos olacak kadar güce sahip olmuş, arka arkaya gelen üç imparatorun etkili bir baş veziri olmuş ama taca bir tehdit olarak görülmemiştir.
|
|
|
İşte yapabileceklerinizden bazıları :
|
|
