Elektrikli pencere regülatörü

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sürücü kapısında elektrikli pencere anahtarları (Jeep Grand Cherokee)
vites kolu ve merkez konsolun yanında pencere düğmeleri (2005 Saab 9-5)

Elektrikli pencere regülatörü, krank kolu kullanmanın tersine, otomobil camlarını kaldırıp indirebilmek için elektronik kilit veya anahtardır.[1] İlk kez Packard, 1941 yılında Packard 180 serisi arabaları için hidrolik cam asansörlerini piyasaya sürdü.[2] 1941'de Ford Motor Company, Lincoln Custom'daki ilk elektrikli camları kurdu. Cadillac'ın, 75 serili modelleri düz bir elektrikli bölme penceresine sahipti. İlk güç destekleri vakumla çalıştırıldı ve Chrysler araçlarında, özellikle 1930'ların sonlarında düşük maliyetli Plymouth araçlarında sunuldu. İkinci Dünya Savaşı'ndan kısa bir süre önce General Motors, açılır kapanır tavanlar için merkezi bir hidrolik pompa geliştirdi.[3]

Koltuk ve pencere destek sistemi GM kapalı araçlarda mevcut oldu. Tam sistem yalnızca Oldsmobile, Buick ve Cadillac tarafından yapılan üst düzey GM modellerinde standarttı. Elektrikle çalışan hidrolik pompa sistemi Hudson Motor Car Company ve Packard tarafından 1948-1950 modellerinde paylaşıldı.[4] Bu sistemler, diğer lüks otomobil modelleri (Imperial ve Packard) tarafından, elektrikli işletimi tanıtana kadar kullanıldı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]