İzolösin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
14.47, 9 Kasım 2016 tarihinde 185.51.36.160 (mesaj) tarafından oluşturulmuş 17801338 numaralı sürüm (2 Harf (t & ş))
İzolösin
Adlandırmalar
İzolösin
L-İzolösin (sol)   D-İzolösin (sağ)
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.000.726 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
  • InChI=1/C6H13NO2/c1-3-4(2)5(7)6(8)9/h4-5H,3,7H2,1-2H3,(H,8,9)/t4-,5-/m0/s1
  • CC[C@H](C)[C@@H](C(=O)O)N
Özellikler
Molekül formülü C6H13NO2
Molekül kütlesi 131,17 g·mol−1
Görünüm Katı,rengsiz
Erime noktası Parçalanma: 284 °C (L-Izolösin)
Çözünürlük (su içinde) Suda çözülür: 40 g·l−1 (20 °C, L-izolösin)[1]
Tehlikeler
Güvenlik bilgi formu (SDS) ICSC 1507
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

İzolösin (Ile, I) proteinlerin yapısında bulunan, DNA tarafından kodlanan 20 temel aminoasitten biridir. Hemen hemen tüm proteinlerde izolösine rastlamak mümkündür.

İzolösin ve lösin birbirlerinin izomeridirler yani bu iki aminoasit molekülünün içerdikleri atom tipleri ve sayıları aynı olmasına rağmen kimyasal bağların organizasyonu birbirinden farklıdır. Dolayisle, izolösin ve lösinin kimyasal ve fiziksel özellikleri az da olsa farklılık gösterir. İzolösin hidrofobik aminoasitlerden biridir.

Diğer birçok amino asitte olduğu gibi bu amino asitinde hem L- hemde D- isomeri vardır. Aber aktiv olan diğer bir değişle doğada var olan isomeri L- İzolösin’dir. Bu yazıda ya da bilimsel makalelerde İzolösin L- ya da D- olarak hiçbir ön ek almayarak sadece İzolösin diye bahsedilmişse, burda bahsi geçen L- İzolösin’dir.

Doğada Bulunuşu

Beslenme açısından dışarıdan temin edilmesi elzem olan besin maddelerinden biridir. Yumurta, et çeşitleri, soya fasulyesi, peynir, süt fındık ve fıstık çeşitleri, tahıllar ve baklagiller birer zengin izolösin kaynağıdır. L-İzolösin tıbkı L-Lösin2 olduğu gibi birçok hayvansal ve bitkisel besinin yapısında bulunmaktadır. Bunların başında inek eti, alabalık ve tavuk eti gelmektedir. Bitkisel olarakta cevizin, bezelyenin yanında buğday ve mısır gibi tahıllarda da bol miktarda izolösine rastlamak mümkündür.

Tarihçe

L-İzolösin ilk olarak 1904'te Felix Ehlrich tarafından şekeri alınmış Melas'dan saflaştırılmıştır.

Kaynakça