Karamağara, Elbistan: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Kılıç46 (mesaj | katkılar)
Devriyeler
4.377 değişiklik
Kılıç46 (mesaj | katkılar)
Devriyeler
4.377 değişiklik
416. satır: 416. satır:
|[[Emek Partisi]]||0
|[[Emek Partisi]]||0
|-
|-
|'''Bağımsız adayın adı'''||'''Aldığı oy sayısı'''
|Bağımsız Adaylar||0
|-
|Hilmi Şahballı||0
|-
|Ali Özdemir||0
|-
|Kemal Yavuz||0
|-
|İbrahim Çiçek||0
|-
|Maşallah Biçici||0
|-
|Halil Kodaz||0
|-
|Baykan Bakdur||0
|-
|Mahmut Özbek||0
|-
|İbrahim Öztürk||0
|-
|İlter Kuşoğlu||0
|-
|-
|||'''Geçersiz oy sayısı'''
|||'''Geçersiz oy sayısı'''
445. satır: 425. satır:
|}
|}
*[[Yüksek Seçim Kurulu (Türkiye)|YSK]]'nın belirlediği [[sıralama]]dır.<ref>{{Web kaynağı|son =|ilk =|yazarlink =|yardımcıyazarlar=| tarih =6 Mayıs| yıl =2010| ay =Mayıs|url=http://www.ysk.gov.tr/ysk/SandikSonuclari/Kahramanmaras/elbistan-B.pdf|başlık ='''Karamağara köyü''' 22 Temmuz 2007 seçim istatistikleri|biçim =PDF|iş =|sayfalar =|yayımcı=Yüksek Seçim Kurulu|erişimtarihi=6 Mayıs|erişimyılı=2010}}</ref>
*[[Yüksek Seçim Kurulu (Türkiye)|YSK]]'nın belirlediği [[sıralama]]dır.<ref>{{Web kaynağı|son =|ilk =|yazarlink =|yardımcıyazarlar=| tarih =6 Mayıs| yıl =2010| ay =Mayıs|url=http://www.ysk.gov.tr/ysk/SandikSonuclari/Kahramanmaras/elbistan-B.pdf|başlık ='''Karamağara köyü''' 22 Temmuz 2007 seçim istatistikleri|biçim =PDF|iş =|sayfalar =|yayımcı=Yüksek Seçim Kurulu|erişimtarihi=6 Mayıs|erişimyılı=2010}}</ref>
=== [[Referandum]] seçimleri ===


== Muhtarlık ==
== Muhtarlık ==

Sayfanın 08.44, 6 Temmuz 2014 tarihindeki hâli

Başlığın diğer anlamları için Karamağara sayfasına bakınız.
Karamağara
Köy
Bölgedeki konumu
Bölgedeki konumu
Ülke Türkiye
İlKahramanmaraş ili
İlçeElbistan ilçesi
Yüzölçümü
 • Toplam30 km²
Rakım1734 m
Nüfus
 (2013)
 • Toplam346
Zaman dilimiUTC+2 (DAZD)
Posta kodu
46300
Alan kodu0344
Resmî site
[1]

Karamağara, Kahramanmaraş ilinin Elbistan ilçesine bağlı bir köydür. 1563 yılındaki Elbistan Sancağı haritasına göre,[1] bölge Sarsab denilen yere bağlıydı. 19. yüzyılda köye boylar halinde göç edildiği tahmin edilmektedir. Bölgeyi oluşturan köyler Sultankorusu olarak nitelendirilmiştir.[2] Köyde ve bölgede, kömbe ve ıspanaklı börek en çok yapılan yiyeceklerin başında gelir. Köyün içerisinde bulunduğu bölge orman alanları bakımından zengindir.[3][4] Köyün yüzölçümü 30 km2[5], rakımı 1734 m[6] ve 2013 yılı nüfusu 346 kişidir.[7] Köyde oynanan oyunların başında; çelik çomak, uzuneşşek ve beştaş gelmektedir. Köyün tamamı İslam dinine inanmasına rağmen Gök Tanrı veya başka bir dinin inanışı etkisini göstermektedir.[8] Köyde eskiden Ermenice ve Malatya Kürtçesi konuşulurken, zamanla Türkçeye dönüşmüştür. Kürtçe konuşan aileler de vardır.[9] Nüfus olarak ise 1563 yılında,[1] Sarsab ve civarında 640 hane vardı. 25 tane de köy olduğu varsayılırsa, ortalama 20-30 civarında ev vardı.

Köken bilimi

Karamağara ismi köyün dışında bulunan mağaralardan gelmiştir.[5] Dil bilgisi olarak incelendiğinde, kara ve mağara sözcüklerinin oluşturduğu sıfat tamlamasının bitişik yazılmış şeklidir. Öz Türkçe kara[10] sözcüğü "en koyu renk" anlamındadır.[11] Öz Türkçede "in"[12] anlamındaki mağara sözcüğü ise Arapça مغارة sözcüğünden Türkçeye geçmiştir.[13]

Tarihçe

Bu kavim ilk olarak Maveraünnehir'den çıkıp Danişmendi, Akkoyunlu ve Selçuklu adları ile ayrı ayrı bu Rum ülkelerine ayak basıp her biri bir ülkeye yerleşmişlerdir.

Evliya Çelebi[14]

Köy halkının, Orta Asya'nın çeşitli bölgelerinden göçüp gelip konar-göçer veya yarı yerleşik hayatı yaşadığı tahmin edilmektedir. Bölgeyi oluşturan boyların ve kabilelerin başında Avşar, Beydili ve Karakeçili boyları gelmektedir.[15][16][17] Çeşitli göç nedenleri olmuştur. Evliya Çelebi Seyahatnâme'sinde göç hakkında önemli bilgiler vermiştir.[14]

Osmanlı dönemi

Afşar ve Begtili Damgası. Afşar ve Begtili Damgası.
Afşar ve Begtili Damgası.
I. Süleyman (Kanuni) dönemi (1563) Elbistan Sancağı[1]

I. Selim döneminde Turnadağ Muharebesi (1515) ile Osmanlı İmparatorluğuna katıldı.[18][19][19][20] Köy, 1522-1864 yıllarında, bu sancağa bağlıdır. Bu sırada yapılmış ilk nüfus sayımı çalışmaları Kanuni dönemine ait 1540 ve 1563 tarihine aittir.[21] Bu sıralarda, Sarsab ve bölgesi merkez nahiye olup, Karamağara'yı da içine alıp Elbistan'ın kuzeyinde önemli bir nahiye olmuştur. Yine 1902 yılında, Halep Vilayeti Salnamesi 'nde köy ve civarı halen Sarsab nahiyesine bağlıydı. Bu köy dahil, Sarsab'ın 19 köyü vardı.[22] Bu sırada, şimdiki ailelerin Akçadağ'da yaşadığı ve oradan, Elbistan'ın İncecik köyüne daha sonra da Karamağara köyüne boylar halinde yerleştiği iddia edilmektedir. Bazı kümeler de sonradan Gürün'ün Karadoruk köyüne göç etmişlerdir.[23] Ayrıca, Çanakkale Savaşları sırasında Hasanoğlu Haşim 5 Şubat 1915'de Arıburnu Muharebeleri'nde ölmüştür.[24][25]

Cumhuriyet dönemi

Yerleşik hayata geçtikten sonra yaylaya çıkma 1980'lerden sonra terkedilmiştir. Viranlı denilen yerde eski köy kalıntıları vardır. İdari açıdan Sivas'a bağlı Akdere köyünde mezarlar ve köy kalıntısı vardır. Bölgeyi oluşturan köyler Sultankorusu olarak nitelendirilmiştir.[2]

Kültür

Köyün çoğunluğu, İslam'ın Hanefi mezhebine inanır. Uzun süredir yaşamını köyde sürdüren, 4-5 aile bulunmaktadır. Karamağara'da, Hanefi mezhebinde, Kürtçe konuşan Sultankorusu aşiretine bağlı kişiler de yaşamaktadır.[9] Genellikle, geniş aile sistemi ve ataerkil bir aile yapısı hakimdir. Köyde dokumacılığın önemli bir yeri varken, sonraları önemini kaybetmiştir. Dokumacılık, halen yapılmaktadır.[5]

Dil

Köyde konuşulan dil çeşitlidir. Evliya Çelebi, Seyâhatname'sinde 17. yüzyılda bölge dili ile ilgili olarak Bunların nice garip lehçeleri vardır. Birbirlerinin lisanlarını tercüman ile anarlar. Türk şubelerinin Çağatayca kolu, en açık konuşulanıdır...Oniki tay, yani şahları olup on iki adet lisanları vardır ki birbirlerinin anlamazlar diyerek belirtmiştir.[14] 19. yüzyıla gelindiğinde ise Türkçe haricinde, bazı aileler Malatya Kürtçesi ile Ermenice konuşmuştur. 20. yüzyılda da zamanla dil büyük ölçüde Türkçe'ye dönüşmüş olsa bile, halen ailelerin bazıları Kürtçe konuşur. Bu dilin de yerini yavaş yavaş Türkçe almaktadır. Köydeki Türkçenin farkları aşağıda belirtilmiştir. Altta[26][27] değişimleri birinci tabloda görebilirsiniz. Bazı yerel sözler de ikinci tablodaki gibi tamamen değişmiş olabilir.

Türkçe ile yerel konuşma arasındaki farklar
ağrı aari
eksik eesik
kancık gancık (gamçıh da olur)
gibi gimi (gibin de olur)
leğen ilen (ileyin de olur)
iğne inne
galiba ellem (elleyam da olur)
Türkçe ile yerel konuşma arasındaki farklar
rüşvet bartıl
mutfak ev damı
sırt omız
kümes pin
manda camış
ayı yavrusu potuk
hani tama

Yemekler

Köyün yemek kültürü, genellikle Malatya şehrine aittir. Çünkü, köy Malatya'ya çok yakındır. Köyde en çok yapılan yiyeceklerin başında, kömbe gelir. Kömbe, genellikle Malatya yöresindeki tarife uygundur.[28] Ancak, kömbe yapımının yaygınlığı konusunda sadece Malatya yöresinden etkilenilmemiştir. Afşin[29] ve Kahramanmaraş'ta da görülür.[30] Ekmek çeşitleri,[31] çorba çeşitleri,[32] Hoşaflar,[33] ve benzerlerinde Malatya Yöresi'nden etkilenilmiştir. Ayrıca, yemekler genellikle sacda yapılır. Ispanaklı börek, köyün en önemli yiyecekleri arasındadır. Bunun dışında; biber yemekleri, tarhana, leğen ve tirşik çorbaları, Maraş paçası, pıtpıt lapası, sömelek, un sucuğu, bastık (pastık), çullama, ilende, hapısa ve rapında yemekleri de yapılmaktadır.[3]

Halk oyunları

Bölgede, halay beş kişiden fazla kişiyle çekilir. Başına çoğu yörede olduğu gibi halay başı denmiştir. Son olarak çeken ise pöççük olarak adlandırılır. İfade eden bölümler ağarlama, yeldirme, yanlama, sıktırma, yaslanma, kollama, ayrılma, zahma ve hoplatma 'dır. Sinsin oyunu en çok oynanan oyunlardandır. Bölgeye has 12 adet halk oyunu vardır.[8]

Çocuk oyunları

Köyde birçok çocuk oyunu oynanır. Çelik çomak oyunu çocukların, çomak adını verdikleri kalın, uzun sopayla, çelik adını verdikleri ince ve kısa sopaya vurarak oynadıkları bir oyundur.[34][35] Beştaş bilyeden biraz büyük yuvarlak beş tane taş ile ve iki kişi ile oynanan bir oyundur.[36] Bunların dışında uzuneşşek, minavara, lottik, şaka tura başlıca oynanan oyunlardandır. Bölgeye has 27 tane oyun vardır.[37] Köyde bu oyunlar halen oynanmaktadır.

İnançlar

Köyün tamamı İslam dinine inanmasına rağmen, halen Gök Tanrı dinindeki veya daha farklı dinlerdeki inanışlar ve batıl inançlar etkisini göstermektedir.[8]Ayakkabı ters dönerse uğursuzluk olur., Akşam biber, soğan alıp vermek acı getirir., Akşamları tırnak kesilmez., Eşikte oturmak rızık keser., Eşikte oturulursa cin çarpar., Sabi çocuğa göz değer., Sarımsak takılırsa nazar değmez., Soğan kabuğu yakılırsa fakirleşilir gibi inanışlar bunların başında gelmektedir.

Halk müziği

Bölgede, çeşitli türküler söylenir: Lele Çoban, Çamdan Sakız Akıyor, Gelin, Kına türküsü, Güzel ne dersin, Havada kar sesi var, Anam Beni Haslarınan Hasladı vb. yöresel türküler bunların başlıcalarıdır. Türküler bölgede önemli bir yere sahiptir.[38]

Coğrafya

Köy, deniz seviyesinden 1734 metre yüksekte yer almaktadır.[6] Köyün içerisinde bulunduğu bölgede çokça orman alanı bulunur. Ormanlarda çam, meşe, kayın, ardıç, sedir, köknar ve şimşire rastlanır.[3] İrili ufaklı ovalar bozkır görünümündedir.[4] Karamağara köyünün pınarları, Keçemağara pınarlarıyla birlikte Sarsab Deresi'ni oluşturmaktadır. Yol durumu ise 25 km'si asfalt 5 km stabilize 7 km ise bozuk asfalttır. Minibüsler, Elbistan'a her gün sabah 06.30'da gidip akşam saat 17.30 civarında dönmektedir. Pazar günleri ise ilçeye minibüs gitmemektedir.[5] Altta, bazı yerleşim yerlerine uzaklıkları görülmektedir.

Bazı bölgelere yakınlığı.[5]
Karamağara-Elbistan 32 km
Karamağara-Kahramanmaraş 192 km

Coğrafi konum

Karamağara'nın komşu yerleşim birimlerine göre konumu aşağıdaki şekilde gösterilmiştir.[39]

Köşkköy ve Uzunpınar Beyyurdu ve Keçemağara Keçemağara
 
Kayageçit Kuzey Sarıyatak
Batı   Karamağara    Doğu
Güney
Uncular Ovacık Akarca

İklim

Köy karasal iklimin etki alanı içerisindedir. Kışları 30–60 cm arası yüksekliğinde kar yağdığı bilinmektedir. Ayrıca ilkbahar ve sonbahar aylarında ortalama sıcaklık 15-20 Derece arasındadır.[5] Ortalaması Kahramanmaraş'a göre daha düşüktür. Çünkü Kahramanmaraş, Akdeniz, köy ise, karasal iklimin etkisindedir. Kahramanmaraş ile ilgili sıcaklık verileri aşağıdaki tabloda gösterilmiştir.


 Karamağara, Elbistan iklimi 
Aylar Oca Şub Mar Nis May Haz Tem Ağu Eyl Eki Kas Ara Yıl
En yüksek sıcaklık (°C) 17,4 21,8 29,2 32,6 38,0 42,0 45,2 44,3 41,3 37,2 27,2 20,9 45,2
Ortalama en yüksek sıcaklık (°C) 9,1 10,8 15,6 21,0 26,5 31,6 35,4 35,5 32,3 25,7 17,1 10,7 22,6
Ortalama sıcaklık (°C) 5,0 6,2 10,4 15,3 20,2 24,9 28,2 28,2 25,0 18,9 11,4 6,6 14,3
Ortalama en düşük sıcaklık (°C) 1,4 2 5,4 9,8 14,1 18,6 22 22 18,3 12,8 6,8 3,1 11,3
En düşük sıcaklık (°C) −7,8 −9,6 −7,6 −0,6 5,0 11,0 15,6 16,0 8,6 2,2 −4,4 −7,6 −9,6
Ortalama yağış (mm) 121,3 110,4 94,2 75,8 39,5 6,0 0,9 0,5 7,1 50,1 90,6 127,2 60,3
Kaynak: meteor.gov.tr [40]


Nüfus

I. Süleyman
Karamağara Nüfus Grafiği (1990-2013)
Cinsiyete göre Karamağara Nüfusu (2007-2012)

Bölgenin nüfusuna ilişkin ilk belgeler I. Süleyman (Kanuni) dönemine aittir. Altta da görebileceğiniz gibi, Sarsab denilen nahiyede (Köyünde içinde bulunduğu 25 köy, 45 mezraa) toplam 640 hane vardır. Bu dönemde nahiyede nüfus tahminen 1400-1700 arası olabilir. Ortalama 25 köy olduğu düşünülerek, hesaplandığında köyün nüfusu 50 ile 80 arasıdaydı.

Sarsab'daki haneler (1540)[21]
Hane 501
Mücerret [41] 122
Muaf [42] 17
Toplam 640

Bu tabloda ilgili ayırma sebepleri ise, Osmanlı bürokrasisi gereği idi.[43] Bu şekilde vergi, askerlik, nüfus veya sefer hazırlığı ona göre yapılabilecekti. Daha sonraları çeşitli şekilde Elbistan'ın nüfus sayımı yapılmıştır. Ancak köy ve civarında nüfus sayımı yapılmamıştır. Yine 1902 yılında, Halep Vilayeti Salnamesi 'nde köy ve civarı halen Sarsab nahiyesine bağlıydı. Bu köy dahil, Sarsab'ın 19 köyü vardı.[22] Altta da görebileceğiniz gibi, köyün nüfusu genellikle düşmüştür. Bunun sebebi de özellikle İstanbul şehrine yapılan göçtür.[5] Günümüzde ise köyde yaklaşık 80 hane bulunmaktadır. Köydeki nüfusun bölünüşü altta verilmiştir. Ayrıca bir hanede ortalama 8 birey bulunmaktadır.[5]

Yıllara göre köy nüfus verileri
2013 346[7]
2012 375[44]
2011 437[45]
2010 522[46]
2009 549[47][48]
2008 563[49]
2007 554[50]
2000 692[51]
1997 630[51]
1990 878[52]

Köyün 2007-2013 yıllarına ait nüfus verileri altta verilmiştir.[53][54][55][46]

2007-2012 yıllarına ait nüfus verileri
Yıl Toplam Erkek Kadın
2012 375 190 185
2011 437 217 220
2010 522 247 275
2009 549 262 287
2008 563 266 297
2007 554 269 285

Genel Seçimler

Mahalli idareler seçimleri

2014 Türkiye yerel seçimleri

2009 Türkiye yerel seçimleri

Köyde, 2009 Yerel Seçimleri sonuçlarını gösteren bir grafik

29 Mart seçimlerinde seçmen kütüğünde 246 kişi kayıtlıydı. 233 kişi ise oy kullandı. Oy kullanma oranı %87'dir. Köyün %58'i seçmen olup %42'si seçmen olma vasıfları taşımamaktadır. 29 Mart seçimlerinde partilerin köy seçmenlerinden aldıkları oyların dağılımı şu şekildedir:

Parti Aldığı oy sayısı
Anavatan Partisi 0
Milliyetçi Hareket Partisi 6
Demokratik Sol Parti 4
Demokratik Toplum Partisi 1
İşçi Partisi 10
Cumhuriyet Halk Partisi 10
Büyük Birlik Partisi 9
Türkiye Komünist Partisi 2
Demokrat Parti 13
Saadet Partisi 13
Adalet ve Kalkınma Partisi 219
Bağımsız Türkiye Partisi 3
Emek Partisi 0
Geçersiz oy sayısı
0
Toplam 280

Milletvekilliği seçimleri

2011 Türkiye genel seçimleri

2007 Türkiye genel seçimleri

Köyde 2007 Genel Seçimleri'nin sonuçlarını gösteren bir grafik

22 Temmuz seçimlerinde seçmen kütüğünde 336 kişi kayıtlıydı. 263 kişi ise oy kullandı. Oy kullanma oranı %78'dir. Köyün %61'i seçmen olup %39'u seçmen olma vasıfları taşımamaktadır. 22 Temmuz seçimlerinde partilerin köy seçmenlerinden aldıkları oyların dağılımı şu şekildedir:

Parti Aldığı oy sayısı
Bağımsız Türkiye Partisi 1
Saadet Partisi 3
İşçi Partisi 0
Cumhuriyet Halk Partisi 4
Halkın Yükselişi Partisi 1
Özgürlük ve Dayanışma Partisi 0
Demokrat Parti 4
Milliyetçi Hareket Partisi 23
Türkiye Komünist Partisi 0
Adalet ve Kalkınma Partisi 226
Bağımsız Türkiye Partisi 3
Emek Partisi 0
Bağımsız Adaylar 0
Geçersiz oy sayısı
1
Toplam 263

Referandum seçimleri

Muhtarlık

Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.

Osmanlı dönemi

Elbistan'da ilk belediye teşkilatı 1871-1872 yıllarında kurulmuştu.[58] Bu sıralarda Sarsab ve civarı da nahiyeydi. 1902 yılında 19 köyde Sarsab'a bağlı idi.[22] O dönemde genellikle nahiyelerin başına muhtar atanırdı. V. Mehmet döneminden itibaren, 1927 yılına kadar bu nahiyelerin başına da atanan kişiler (belediye başkanı dahil) belli değildir.[58]

Cumhuriyet dönemi

Köy tüzel kişiliği de 1928 yılından itibaren değişmiştir. Ancak kesin değişim, 1950 yılında Demokrat Parti'nin iktidara gelmesinden itibaren valilik ve belediyelerin ayrılmasıyla başlar. Bundan sonra muhtarlar da kesin olarak seçilmeye başlandı. Ancak 1970'li yıllara kadar olan köy muhtarları, bilinememektedir.

Ekonomi

Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Köyde tarım ürünleri Elbistan'a nazaran kullanılmaya pek elverişli değildir. Buğday, arpa, nohut ekilir ve kayısı yetiştirilir.[3][5] Bütün bölgede genellikle çerezlik ayçiçeği ekilmektedir.[59] Elbistan'ın merkezindeki hayvan borsası, bütün ilçe gibi,[59] köyü de etkilemektedir. Hayvancılıkta sığırcılık, mandacılık, at, eşek ve katır yetiştiriciliği bütün bölgede yapılmaktadır.[3] Ancak, yetiştirme şekilleri çok ilkel durumdadır. Ayrıca, Sarsab göleti bölgeye önemli yararlar sağlamaktadır.[60]

Eğitim

Köyün tek okulu Karamağara İlköğretim Okulu'dur.[5] Okul, 1986 yılında açılmıştır. Okulun 1 okul binası, 3 lojman, 2 tuvalet, 2 kömürlük, 6 derslik, 1 müdür odası, 1 öğretmenler odası, 1 takım harita, 1 adet dolap, 2 adet masa, 3 adet kütüphane bulunmaktadır.[61]

Okuma yazma durumu

Köydeki okuma yazma durumunu gösteren bir grafik

Köyün %78'i okuma bilmektedir.[5] Elbistan ilçesindeki okuma yazma oranından (%72) biraz yüksektir. Kahramanmaraş il ortalamasında ise (%81) biraz düşüktür.[62]

2008 yılına göre köyde okuma yazma bilenler ve bilmeyenlerin sayıları[63]
Okuma yazma durumu Toplam Erkek Kadın
Okuma yazma bilmeyen 80 17 63
Okuma yazma bilen 377 201 176
Bilinmeyen 25 13 12

Eğitim düzeyi

Köydeki eğitim düzeyini gösteren bir grafik

2008 yılı kayıtlarına göre 15 yaş ve üzeri okuma yazma bilen kişilerin çeşitli eğitim düzeylerine göre sayıları aşağıdaki tabloda verilmiştir.

2008 yılına göre okur yazar köy halkının eğitimlilik düzeyi[64]
Bitirilen eğitim düzeyi Toplam Erkek Kadın
Bir okul bitirmediği halde okuma yazma bilen 144 74 70
İlkokul mezunu 154 93 61
İlköğretim mezunu 63 22 41
Ortaokul veya dengi okul mezunu 6 6 0
Lise veya dengi okul mezunu 6 3 3
Yüksekokul ve üzeri 4 3 1
Bilinmeyen 25 13 12

Altyapı

Köyün Altyapı Bilgileri (2004)[51]
Sağlık Evi Sağlık Ocağı İlköğretim Okulu PTT Şubesi PTT Acentesi Su Şebekesi Kanalizasyon
Yok Var Var Yok Yok Var Yok

Sağlık Ocağı

Köyde sağlık ocağı bulunmaktadır. 1 doktor, 1 ebe ve 1 sağlık memuru Sağlık Ocağı'nda bulunmaktadır. Köyde, ortalama yaşam süresi 65 yaş civarıdır.[5]

Kaynakça

  1. ^ a b c Bilgin, Arif. "1563 yılında Elbistan". Elbistan Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 2009-12-30. 
  2. ^ a b "Doğan, yatırımları inceledi". Elbistan Yayla Köyle Köyleri Kültür Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği (EYAKDER). Erişim tarihi: 2010-01-12. 
  3. ^ a b c d e Kanca, Hasan Basri (2008). "Türkiye'de tarım ürünleri". Büyük Genel Kültür Atlası. Macivert Yayıncılık. ss. 27, 29, 37, 76. ISBN 9789944626996. 
  4. ^ a b "Kahramanmaraş, bitki örtüsü". Yeni Rehber Ansiklopedisi. 11. cilt. ss. 28. sayfa. 
  5. ^ a b c d e f g h i j k l "Elbistan Karamağara İÖO". karamagra.meb.k12.tr. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009. 
  6. ^ a b "Karamagara, Turkey Page" (İngilizce). Fallingrain.com. Erişim tarihi: 29 Aralık 2009. 
  7. ^ a b "İllere göre ilçe, bucak, belde ve köy nüfusları - 2013". TÜİK.gov.tr. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014. 
  8. ^ a b c "Halay". Elbistan Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 2010-01-12. 
  9. ^ a b "Jandarma GK'lığı Maraş Yöresindeki Aşiretler". marikon.net. Erişim tarihi: 22 Ocak 2010. 
  10. ^ "Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü - kara". Erişim tarihi: 31 Ocak 2010. 
  11. ^ "TDK Güncel Türkçe Sözlük - kara". Erişim tarihi: 31 Ocak 2010. 
  12. ^ "Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü - in". Erişim tarihi: 31 Ocak 2010. 
  13. ^ "Çağdaş Türkçenin Etimolojik Sözlüğü - mağara". Erişim tarihi: 31 Ocak 2010. 
  14. ^ a b c Derviş Mehmet Zılli bin, Evliya Çelebi (2006). "Mar-iş (Maraş)". Seyahatname. Yeni Şafak Gazetesi. s. 297. ISBN 9753637985. 
  15. ^ Sümer, Faruk (1980). "Önsöz". Oğuzlar (Türkmenler) Tarihleri-Boy Teşkilatı-Destanları. 
  16. ^ Gökalp, Ziya (1992). "Önsöz". Kürt Aşiretleri Hakkında Sosyolojik Tetkikler. Sosyal Yayınlar. 
  17. ^ Türkay, Cevdet (1979). "Karakeçili". Başbakanlık Arşivi Belgelerine Göre Osmanlı İmparatorluğu’nda Oymak, Aşiret ve Cemaatler. 
  18. ^ Özdamarlar, Metin (2009). "Dulkadiroğulları". Muhteşem Zaferler. Timaş Yayıncılık. s. 22. ISBN 9789752638877. 
  19. ^ a b Tektaş, Nazım (2007). "Dulkadir Beylği'nin Osmanlı Devleti'ne İlhakı". Çadırdan Saraya Saraydan Sürgüne Osmanlı. Çatı Yayıncılık. ss. 174, 175. ISBN 9757645702. 
  20. ^ Şahiner, Atilla (2008). "Yavuz Sultan Selim". Osmanlı Tarihi. Lacivert Yayıncılık. s. 113. ISBN 9789944759021. 
  21. ^ a b Solak, İbrahim. "Kanunî Dönemi Elbistan Kazasında Yerleşme ve Nüfus (1540)" (PDF). Selçuk Üniversitesi. Erişim tarihi: 2009-12-30. 
  22. ^ a b c Bilgin, Arif. "1902 YILINDA ELBİSTAN". Elbistan Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 2010-01-14. 
  23. ^ "31-Karadoruk Köyü". T.C Gürün Kaymakamlığı. 2009. Erişim tarihi: 2009-12-30. 
  24. ^ Haşim, Hasanoğlu. "Hasanoğlu Haşim". Geltag. Erişim tarihi: 2009-12-28. 
  25. ^ Tektaş, Nazım (2007). "Mondros (30 Ekim 1918)". Çadırdan Saraya Saraydan Sürgüne Osmanlı. Çatı Yayıncılık. s. 648. ISBN 9757645702. 
  26. ^ Özalp, Abdulvahap (2008). "A-Z arasında". Elbistan Ağzı. Özgü Yayıncılık. ss. 24 ile 415 arasında. ISBN 9758911493. 
  27. ^ "Kelimelerimiz". Elbistan Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 2010-01-12. 
  28. ^ "Malatya Mutfak Kültürü". Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. Erişim tarihi: 2010-01-02. 
  29. ^ "AFŞİN'İN KÜLTÜREL YAPISI". Türkiye Cumhuriyeti Afşin Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 2010-01-01. 
  30. ^ Şavkay, Tuğrul (3 Haziran 2001). "Tuğrul Şavkay: Maraş yemekleri resmi geçitte". Hürriyet (gazete). Erişim tarihi: 2010-01-01. 
  31. ^ "Ekmek Yapımı ve Çeşitleri". Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. Erişim tarihi: 2010-01-02. 
  32. ^ "Çorbalar". Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. Erişim tarihi: 2010-01-01. 
  33. ^ "Hoşaflar". Kahramanmaraş İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. Erişim tarihi: 2010-01-01. 
  34. ^ "Çelik Çomak Nedir Nasıl Oynanır ?". Gulguzeli.net. Erişim tarihi: 2010-01-28. 
  35. ^ "Çelik Çomak-ğı". Türk Dil Kurumu. Erişim tarihi: 2010-01-29. 
  36. ^ "Beş taş oyunu nasıl oynanır ?". İslamseli.net. Erişim tarihi: 2010-01-28. 
  37. ^ "MAHALLİ OYUNLARIMIZ". Elbistan Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 2010-01-12. 
  38. ^ "Türkülerimiz". Elbistan Kaymakamlığı. Erişim tarihi: 2010-01-12. 
  39. ^ "Elbistan Haritası". Elbistan Kaymakamlığı. Elbistan.gov.tr. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009. 
  40. ^ "İl ve İlçelerimize Ait İstatistiki Veriler". Türkiye Cumhuriyeti Devlet Meteoroloji Genel Müdürlüğü. Erişim tarihi: 2009-12-31. 
  41. ^ Anlamı: Evlenmemiş, bekar kişi Daha çok bilgi için: ilgili sayfaya bakabilirsiniz
  42. ^ Anlamı:(Müslüman toplumdan) Ayrı tutulmuş (Ermeniler) Daha çok bilgi için: ilgili sayfaya bakabilirsiniz
  43. ^ Özdamarlar, Metin (2009). "Osmanlı Toplumu". Dünyayı Değiştirenler (Osmanlı Kültür ve Uygarlığı). Timaş Yayıncılık. ss. 16-17. ISBN 9789752638877. 
  44. ^ "İllere göre ilçe, bucak, belde ve köy nüfusları - 2012". TÜİK.gov.tr. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014. 
  45. ^ "İllere göre ilçe, bucak, belde ve köy nüfusları - 2011". TÜİK.gov.tr. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014. 
  46. ^ a b "İllere göre ilçe, bucak, belde ve köy nüfusları - 2010". TÜİK.gov.tr. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2014. 
  47. ^ "İllere göre ilçe, bucak, belde ve köy nüfusları - 2009". TÜİK.gov.tr. Erişim tarihi: 25 Ocak 2010. 
  48. ^ "Elbistan'ın nüfusu 135 bin 386". Elbistaninsesi.com. 26 Ocak 2010. Erişim tarihi: 30 Ocak 2010. 
  49. ^ "İllere göre ilçe, bucak, belde ve köy nüfusları - 2008". TÜİK.gov.tr. Erişim tarihi: 29 Aralık 2009. 
  50. ^ "İllere göre ilçe, bucak, belde ve köy nüfusları - 2007". TÜİK.gov.tr. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009. 
  51. ^ a b c "Yerelnet'te Karamağara, Elbistan". YerelNet.org.tr. Erişim tarihi: 28 Aralık 2009. 
  52. ^ "İlçenin nüfus durumu". Elbistan.gov.tr. Erişim tarihi: 8 Mart 2010. 
  53. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. "2008 yılına ait köy nüfus verileri". Erişim tarihi: 5 Ocak 2010. 
  54. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. "Şehir, belde ve köy nüfusları - 2009". Erişim tarihi: 25 Ocak 2010. 
  55. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. "İl ve ilçelere göre köy nüfusları - 2007". Erişim tarihi: 25 Ocak 2010. 
  56. ^ "Karamağara köyü 29 Temmuz 2009 seçim istatistikleri" (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 6 Mayıs. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2010.  Tarih değerini gözden geçirin: |tarih=, |year= / |date= mismatch (yardım)
  57. ^ "Karamağara köyü 22 Temmuz 2007 seçim istatistikleri" (PDF). Yüksek Seçim Kurulu. 6 Mayıs. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2010.  Tarih değerini gözden geçirin: |tarih=, |year= / |date= mismatch (yardım)
  58. ^ a b "Elbistan Belediyesi". Elbistan Belediyesi. Erişim tarihi: 2009-12-28. 
  59. ^ a b "Elbistan Ekonomisi". elbistan.bel.tr. Erişim tarihi: 3 Ocak 2010. 
  60. ^ "Elbistan'da tarım ve hayvancılık". elbistan.gov.tr. Erişim tarihi: 3 Ocak 2010. 
  61. ^ "ELBİSTAN KARAMAĞRA İLKÖĞRETİM OKULU". karamagra.meb.k12.tr. Erişim tarihi: 12 Ocak 2010. 
  62. ^ "Okuma yazma durumu, cinsiyet ve yaş grubuna göre nüfus - 2008 (Elbistan, Kahramanmaraş)". TÜİK.gov.tr. Erişim tarihi: 29 Aralık 2009. 
  63. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. "Karamağara Köyü okuma yazma durumu (2008)". Erişim tarihi: 5 Ocak 2010. 
  64. ^ Türkiye İstatistik Kurumu. "Karamağara köyünde eğitim düzeyleri 2008". Erişim tarihi: 5 Ocak 2010. 

Dış bağlantılar

Şablon:Elbistan belde ve köyleri

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Karamağara,_Elbistan&oldid=14518875" sayfasından alınmıştır