Uçuşa yasak bölge
Uçuşa yasak bölge (İngilizce: No-fly zone, NFZ), üzerinde herhangi bir hava taşıtının uçmasının yasak olduğu bölge. Askerden arındırılmış bölge teriminin hava sahaları için eşanlamlısıdır.
Uçuşa yasak bölge, genellikle nükleer araştırma tesisleri, yer istasyonları (dünyanın yörüngesindeki uydulardan yayınlar alan radyo ya da televizyon röle istasyonları), rafineriler, yüksek idare binaları (parlamento, başkanlık sarayı vb.) gibi stratejik noktalar ile antik eserlerin korunması amacıyla uygulanır.
Örnekler[değiştir | kaynağı değiştir]
Bu örnekler dışında uluslarası boyutlara varan iç savaş veya ayaklanma gibi krizlerde uçuşa yasak bölge uygulamasına gidilmiştir.
Irak (1991-2003)[değiştir | kaynağı değiştir]
Körfez Savaşı'nın ertesinde Irak içinde başlayan ayaklanmaların Saddam Hüseyin yönetimince özellikle hava taşıtları kullanılarak sert biçimde bastırılması nedeniyle ortaya çıkan insani kriz nedeniyle Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin 688 no'lu kararıyla 36. paralelin kuzeyiyle 32. paralelin güneyini Irak hava taşıtlarının uçuşuna yasaklandı. Bu yasak Irak Savaşı'nın başladığı 2003 yılına kadar devam etmiştir.
Bosna-Hersek (1993-1995)[değiştir | kaynağı değiştir]
Bosna Savaşı sırasında Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi tarafından Bosna-Hersek hava sahasındaki askeri uçuşları yasaklayan Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi 781 no'lu kararı çıkarıldı. Ancak bu karar Irak'taki kadar etkili olamamıştır.
Libya[değiştir | kaynağı değiştir]
18 Mart 2011'de, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi, Libya'da Muammer Kaddafi'ye bağlı güçler ile muhalifler arasında devam eden çatışmalarda sivilleri koruma amacıyla uçuşa yasak bölge oluşturulmasına yetki veren, Libya'da derhal ateşkes sağlanması çağrısında bulunan ve rejime yönelik yaptırımların daha da sıkılaştırılmasını ve genişletilmesini öngören karar tasarısını kabul etti.[1]
