Roman Ingarden

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Roman Ingarden
Doğumu5 Şubat 1893
Krakow
Ölümü4 Haziran 1970
Krakow
MilliyetiLeh
BölgesiKıta felsefesi
OkuluFenomenoloji
Realist Fenomenoloji
Neoplatonizm[1]
Önemli fikirleriOntoloji'de Sanat eseri

Roman Witold Ingarden ( /ɪnˈɡɑːrdən/ ; 5 Şubat 1893 - 14 Haziran 1970) estetik, ontoloji ve fenomenoloji alanlarında çalışmalar yapmış Polonyalı bir filozoftu .

Ingarden, II. Dünya Savaşı'ndan önce çalışmalarını ağırlıklı olarak Almanca dilinde, kitap ve gazetelerde yayınlamıştır. Savaş sırasında, Alman işgalinden sonra vatansever duygular nedeniyle Lehçe'ye dilinde eserler vermeye başladı[2] ve bunun sonucunda ontoloji alanındaki önemli çalışmaları, daha geniş dünya ve felsefe camiası tarafından büyük ölçüde fark edilemedi. Yine de Ingarden'in yazıları, öğrencisi ve sonunda Papa olan II. Ioannes Paulus'un yazıları aracılığıyla dolaylı bir kültürel etki yaratmıştır.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ingarden, 5 Şubat 1893'te Avusturya-Macaristan'ın Kraków kentinde dünyaya geldi.[3] Önce Lviv Üniversitesi'nde Kazimierz Twardowski'nin yanında matematik ve felsefe okudu, ardından Edmund Husserl'in yanında felsefe okumak üzere Almanya'daki Göttingen Üniversitesi'ne geçiş yaptı.[4] Husserl tarafından en iyi öğrencilerinden biri olarak kabul edildi ve Husserl'e Albert Ludwigs Üniversitesi'ne kadar eşlik etti; burada 1918'de Ingarden, Husserl'in yönetmenliğinde doktora tezini sunmuştur.[5] Tezinin başlığı Henri Bergson'da Sezgi ve Zeka idi (Henri Bergson'da Sezgi ve Akıl ).[6] Ingarden daha önce Almanya ve Polonya arasında artan gerginlik nedeniyle Husserl'e Lviv'e transfer olmasını ve Twardowski'nin altında yeni bir tez yazmasını önermiş ancak Husserl bunu reddetmiş ve ilgisiz kalmıştır.[6]

Ingarden daha sonra Polonya'ya döndü ve doktorasını aldıktan sonra akademik kariyerini burada sürdürdü. Uzun bir süre ortaokul öğretmenliği yaparak geçimini sağlamak zorunda kaldı.[7] Bu dönemde epistemoloji alanındaki doktora sonrası çalışmalarının yanı sıra çalışmalarından biri de Twardowski için yazdığı Festschrift incelemesiydi. Bu, Zygmunt Lempicki'nin "W sprawie uzasadnienia poetyki czystej" (Saf Poetikanın Gerekçelendirilmesi Üzerine) adlı eserinin analizini içermektedir.[8]

1925'te Habilitationschrift, Essentiale Fragen'i ( Temel Sorular ) Lviv Üniversitesi'ndeki Kazimierz Twardowski'ye sundu. Bu tez İngilizce konuşan felsefe topluluğu tarafından hemen fark edildi.[9][10] 1933'te üniversite onu felsefe profesörü olarak terfi ettirdi.[9] Edebi Sanat Eseri ( Dasliterarische Kunstwerk. Eine Untersuchung aus dem Grenzgebiet der Ontologie, Logik und Literaturwissenschaft, 1931) üzerine yaptığı çalışmalarla ünlenmeye başladı.[5] Özellikle bu metnin İngilizce tercümesi yayımlanınca eserlerine olan ilgi de artmaya başladı.[11]

1939'dan 1941'e kadar Lviv'in Sovyetler tarafından işgali sırasında üniversite faaliyetlerine devam etti ve Kraków bölgesinde yaşadı.[9] Alman işgali altındaki 1941 Barbarossa Harekatı'ndan sonra Ingarden öğrencilere gizlice matematik ve felsefe dersleri verdi. Evi bombalandıktan sonra Dünyanın Varlığı Tartışması adlı kitabı üzerinde çalışmaya da devam etti.[5]

Ingarden, savaştan kısa bir süre sonra 1945'te Toruń'daki Nicolaus Copernicus Üniversitesi'nde profesör oldu ancak 1946'da Komünist rejim tarafından yasaklandı.[2] Daha sonra Kraków'daki Jagiellon Üniversitesi'ne taşındı ve burada kendisine bir pozisyon teklif edildi.[9] Ancak 1949'da idealist olduğu ve sözde "materyalizm düşmanı" olduğu gerekçesiyle öğretmenlik yapması yasaklandı.[2] 1957'de yasaklama kalktıktan sonra tekrar atandığı Jagiellon Üniversitesi'nde öğretmenlik, yazarlık ve yayıncılık faaliyetlerine yeniden başlamıştır.

Ingarden, 14 Haziran 1970'te Kraków'da beyin kanamasından dolayı hayatını kaybetti.[5]

Çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Ingarden gerçekçi bir fenomenologdu ve bu nedenle Husserl'in transandantal idealizmini de kabul etmemekteydi. Onun eğitimi fenomenolojikti; dolayısıyla çalışmaları bir bütün olarak ontolojiye yönelik olmuştur. Ingarden'in en ünlü fenomenolojik ontologlardan biri olmasının sebebi de işte budur; zira Ingarden, çeşitli nesnelerin ontolojik yapısını ve varlık durumunu, bu bilgiyi sağlayabilecek herhangi bir deneyimin temel özelliklerine dayanarak açıklamaya çalışmıştır.

Ingarden'ın en iyi bilinen eserleri ve İngilizce konuşan okuyucular tarafından yaygın olarak bilinen tek eserler olan estetik ve edebiyatla ilgilidir. Örneğin en popüler kitabı, edebi sanat eseri kavramını araştıran Edebi Sanat Eseri'ydi .[8] Bu kitapta Ingarden, edebi bir sanat eserinin tamamen kasıtlı bir nesne olduğunu ve yazarın bilinçli eylemlerinin bir ürünü olduğunu savunmuştur.[8] Bu çalışma , okuyucu tepkisi eleştirisi olarak da adlandırılan edebiyat teorisinin gelişimine katkıda bulunacak ve René Wellek ve Wolfgang Iser gibi bilim insanlarını etkileyecektir.[2] Ingarden'in estetik anlayışında dikkat çeken bir diğer kavram da müziğin bir edebiyat biçimi olmadığı fikridir. Ingarden, edebi eserlerin dört farklı ontolojik katmana sahip olduğunu ve bunlardan birinin - temsil edilen nesnellikler katmanı - müzik eserlerinde bulunmadığını savunmuştur.[12] Edebi sanat eserini katmanlara ayırırken, estetik değerin bu anlam katmanları arasında ortaya çıkan çok sesli uyum olduğunu belirtmiştir.[13]

Ingarden'ın estetik alanındaki çalışmalarına özel olarak odaklanılması, Ingarden'in The Controversy over the Existence of the World'de ortaya konan biçimsel, varoluşsal ve maddi ontolojiye ilişkin fikirlere odaklanan genel felsefi bakış açısını yansıtmamaktadır. Ingarden, estetik araştırmalarında estetiği felsefenin ayrılmaz bir parçası olarak görmüştür. Estetik teorisinin sadece bir sanat analizi değil, temel felsefi meselelere cevap veren bir yaklaşım olduğunu savunmuştur.[14] Ingarden ayrıca Lviv'de fenomenolojik bir çevre kurma girişiminde bulundu. Estetik ve betimleyici psikolojiye odaklanan grup, Leopold Blaustein ve Eugénie Ginsberg de dahil olmak üzere Twardowski'nin bazı öğrencilerini kendine çekti.[15] Ingarden, Edith Stein'ın yakın arkadaşıydı. Husserl ile yaptığı çalışmalara meydan okunduğunda onun savunmasını üstlenmiştir.[16]

Ingarden 1949 yılında kendi yaşamöyküsünü yazdı. Üçüncü şahıs ağzından yazılmış olan bu eser, o sırada Historia filozofii (Felsefe Tarihi) adlı eserini gözden geçirmekte olan Tatarkiewicz'e sunduğu üç yaşam öyküsünden biriydi..[6] Filozof ayrıca Husserl için de çalışmalar yürütmüştü.[6]

Almanca'daki ana eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Intuition und Intellekt bei Henri Bergson, Halle: Max Niemeyer, 1921
  • Essentiale Fragen. Ein Beitrag zum Problem des Wesens, Halle: Max Niemeyer, 1925
  • Das literarische Kunstwerk. Eine Untersuchung aus dem Grenzgebiet der Ontologie, Logik und Literaturwissenschaft, Halle: Max Niemeyer, 1931
  • Untersuchungen zur Ontologie der Kunst: Musikwerk. Bild. Architektur. Film, Tübingen: Max Niemeyer, 1962
  • Der Streit um die Existenz der Welt, Bd. I, II/I, II/2. Tübingen: Max Niemeyer, 1964
  • Vom Erkennen des literarischen Kunstwerks, Tübingen: Max Niemeyer, 1968
  • Erlebnis, Kunstwerk und Wert. Vorträge zur Ästhetik 1937-1967, Tübingen: Max Niemeyer, 1969
  • Über die Verantwortung. Ihre ontischen Fundamente, Stuttgart: Reclam, 1970
  • Über die kausale Struktur der realen Welt. Der Streit um die Existenz der Welt, Band III, Tübingen: Max Niemeyer, 1974

Lehçe'deki ana eserler[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Niektóre założenia idealizmu Berkeley'a [Some of the Tenets of Berkeley’s Idealism]. Lwów. 1931. 
  • O poznawaniu dzieła literackiego (The Cognition of the Literary Work of Art), Ossolineum, Lwów: 1937
  • O budowie obrazu. Szkic z teorii sztuki (On the Structure of Paintings: A Sketch of the Theory of Art), Rozprawy Wydziału Filozoficznego PAU Vol. LXVII, No.2, Kraków, 1946
  • O dziele architektury (On Architectural Works), Nauka i Sztuka, Vol. II, 1946, No. 1, pp. 3–26 and No. 2, pp. 26–51
  • Spór o istnienie Świata (Controversy over the Existence of the World), PAU, Vol. I, Kraków: 1947, Vol. II, Kraków, 1948
  • Szkice z filozofii literatury (Sketches on the Philosophy of Literature), Vol. 1, Spółdzielnia wydawnicza "Polonista," Łódz, 1947
  • Elementy dzieła muzycznego (The Elements of Musical Works), Sprawozdania Towarzystwa Naukowego w Toruniu, Vol. IX, 1955, Nos. 1-4, pp. 82–84
  • Studia z estetyki (Studies in Aesthetics), PWN, Vol. I Warszawa, 1957, Vol. II, Warszawa, 1958
  • O dziele literackim (On Literary Works). PWN, Warszawa, 1960
  • Przeżycie - dzieło - wartość (Experience - Work of Art - Value). Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1966
  • Studia z estetyki Tom III (Studies in Aesthetics, Vol. III), PWN, Warszawa, 1970
  • U podstaw teorii poznania (At the Foundations of the Theory of Knowledge), PWN, Warszawa, 1971
  • Książeczka o człowieku (Little Book About Man), Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1972.
  • Utwór muzyczny i sprawa jego tożsamości (The Work of Music and the Problem of Its Identity), Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Warszawa, 1973.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Moran, Dermot; Parker, Rodney K. B. (February 2016). Studia Phaenomenologica: Vol. XV / 2015 - Early Phenomenology. Zeta Books. ISBN 9786066970211. 10 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2024. 
  2. ^ a b c d Buchanan, Ian (2010). A Dictionary of Critical Theory. Oxford: Bloomsbury Publishing. s. 247. ISBN 978-0-19-953291-9. 
  3. ^ Stein, Edith (2014). Edith Stein: Letters to Roman Ingarden: Edith Stein: Self-Portrait in Letters; The Collected Works volume 12. Washington, D.C.: ICS Publications. s. 12. ISBN 978-1-939272-25-6. 
  4. ^ Peterson, Keith; Poli, Roberto (2016). New Research on the Philosophy of Nicolai Hartmann (İngilizce). Berlin: Walter de Gruyter GmbH & Co KG. s. 171. ISBN 978-3-11-044102-4. 
  5. ^ a b c d "Roman Ingarden (Stanford Encyclopedia of Philosophy)". 16 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2015. 
  6. ^ a b c d Mitscherling, Jeffrey Anthony (1997). Roman Ingarden's Ontology and Aesthetics. Ottawa: University of Ottawa Press. ss. 16, 31. ISBN 0-7766-0435-X. 
  7. ^ Tymieniecka, Anna-Teresa (2014). Phenomenology World-Wide: Foundations — Expanding Dynamics — Life-Engagements A Guide for Research and Study. Dordrecht: Springer. s. 184. ISBN 978-94-007-0472-5. 
  8. ^ a b c Dziemidok, Bohdan; McCormick, Peter (1989). On the Aesthetics of Roman Ingarden: Interpretations and Assessments. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers. ss. 13, 101. ISBN 978-94-010-7511-4. 
  9. ^ a b c d Porębski, Czesław (2019). Lectures on Polish Value Theory. Leiden: BRILL. s. 125. ISBN 978-90-04-39432-2. 
  10. ^ See the review by Gilbert Ryle, Mind, 36, 1927, pp. 366–370.
  11. ^ Ingarden, Roman; Czerniawski, Adam; Harrell, Jean G. (1986). The Work of Music: and the Problem of its Identity (İngilizce). Cham: Springer. ss. vii. ISBN 978-1-349-09254-3. 
  12. ^ Elsby, Charlene; Massecar, Aaron (2016). Essays on Aesthetic Genesis (İngilizce). Lanham, MD: University Press of America. s. 88. ISBN 978-0-7618-6769-2. 
  13. ^ Davies, Stephen; Higgins, Kathleen Marie; Hopkins, Robert; Stecker, Robert; Cooper, David E. (2009). A Companion to Aesthetics (İngilizce). Malden, MA: John Wiley & Sons. s. 56. ISBN 978-1-4443-1042-9. 
  14. ^ Tymieniecka, Anna-Teresa (2012). Phenomenology of Life in a Dialogue Between Chinese and Occidental Philosophy, Volume XVII. Dordrecht: D. Reidel Publishing Company. s. 271. ISBN 978-94-009-6262-0. 
  15. ^ Poli, Roberto (1997). In Itinere: European Cities and the Birth of Modern Scientific Philosophy (İngilizce). Amsterdam: Rodopi. s. 173. ISBN 90-420-0201-8. 
  16. ^ Stein, Edith (24 Kasım 2017). Life in a Jewish Family: An Autobiography, 1891-1916 (The Collected Works of Edith Stein, vol. 1) (İngilizce). ICS Publications. ISBN 978-1-939272-46-1. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Roman_Ingarden&oldid=32370014" sayfasından alınmıştır