Nicolás Gómez Dávila
| Nicolás Gómez Dávila | |
|---|---|
 1930'da Dávila. | |
| Doğumu | 18 Mayıs 1913 Bogotá, Kolombiya |
| Ölümü | 17 Mayıs 1994 (80 yaşında) |
| Alma mater | Paris Üniversitesi |
| Bölgesi | Batı felsefesi |
| Okulu | Gelenekçi muhafazakârlık Elitizm |
| Önemli fikirleri | Gericilik |
Nicolás Gómez Dávila (d. 18 Mayıs 1913 - 17 Mayıs 1994) Kolombiyalı filozof ve aforist.[1]
Gómez Dávila'nın ünü ancak ölümünden önceki son birkaç yılda, özellikle de eserlerinin Almanca çevirileri sayesinde yayılmaya başladı. Çalışmalarının neredeyse tamamı "escolios" ("scholia" veya "glosses") adını verdiği aforizmalardan oluşmaktaydı.
Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]
Gómez Dávila, Kolombiya sosyetesinin üst tabakasına mensuptu ve Paris'te eğitim görmüştü. Geçirdiği ağır zatürre nedeniyle yaklaşık iki yılını evinde geçirmiş, burada özel öğretmenlerden ders almış ve klasik edebiyat üzerinde çalışmalara başlamıştı. Ancak hiçbir zaman bir üniversiteye gitmedi. 1930'larda Paris'ten Kolombiya'ya geri döndü ve 1948'de eşiyle altı ay kalması dışında bir daha Avrupa'yı ziyaret etmedi. Edebi varlığının merkezinde 30.000'den fazla cilt içeren muazzam bir kütüphane kurdu. 1948 yılında Bogota'da Andes Üniversitesi'nin kurulmasına yardımcı oldu.
1954 yılında Gómez Dávila'nın ilk eserleri kardeşi tarafından Notas I başlığı altında notlar ve aforizmalardan oluşan bir derleme olarak yayımlandı; kitabın ikinci cildi ise hiçbir zaman yayımlanmadı. Kitap neredeyse hiç bilinmiyordu çünkü sadece 100 adet basılmış ve bunlar dostlarına hediye edilmişti. Bunu 1959'da Textos I başlığı altında küçük bir deneme kitabı izledi. Bu denemeler, felsefi antropolojisinin temel kavramlarını ve tarih felsefesini, genellikle metaforlarla dolu edebi bir dille geliştirir. Bu denemelerde ilk olarak "gerici bir yamalı bohça" yaratma niyetini dile getirir ve gerçekliğin felsefi bir sistem içinde temsil edilemeyeceğini söyler.
1958'de askeri diktatörlüğün yıkılmasından sonra Gómez Dávila'ya devlet başkanının başdanışmanlığı teklif edilmiştir. 1974'te Londra'da büyükelçi olması için yapılan daha sonraki tekliflerde olduğu gibi reddetmiştir. Daha sonra devlet başkanı olan Alberto Lleras Camargo'nun diktatörlüğün yıkılmasındaki rolünü desteklemesine rağmen, yazarlık mesleğinin erken dönemlerinde aldığı bir kararla, herhangi bir siyasi faaliyetten kaçınmıştır.
Bu karar, açıkça gericiliğin ve muhafazakâr bakış açılarının bazı ilkeleriyle benzerlikler gösterse de, yalnızca solcu değil, aynı zamanda sağcı ve muhafazakâr siyasi uygulamalara yönelik güçlü eleştirilerinin sonucudur. Şüpheci antropolojisi, Thukididis ve Jacob Burckhardt'ı yakından incelemesinin yanı sıra toplum, devlet ve kilise üzerindeki hiyerarşik düzen yapılarını onaylamasına dayanıyordu. Gómez Dávila, halkın egemenliği kavramını, insanın gayrimeşru bir şekilde ilahlaştırılması ve Tanrı'nın egemenliğinin reddedilmesi olarak şiddetle eleştirmiştir. Aynı şekilde, dünyaya sorunlu bir adaptasyon olarak gördüğü İkinci Vatikan Konsili'ni de derinden eleştirmiştir. Özellikle Konsil'in ardından Kilise Latincesi Tridentine Ayini'nin yerine 6. Paul'ün yerel ayininin getirilmesinden üzüntü duymuştur. Juan Donoso Cortés gibi Gómez Dávila da tüm siyasi hataların nihayetinde teolojik hatalardan kaynaklandığına inanıyordu.
Liberalizm, demokrasi ve sosyalizm gibi modern ideolojiler Gómez Dávila'nın eleştirisinin ana hedefleridir, çünkü bu ideolojilerden etkilenen dünya onun için yozlaşmış olarak değerlendiriliyordu.
Gómez Dávila, felsefi ve teolojik sorular, edebiyat, sanat ve estetik sorunları, tarih felsefesi ve tarihyazımı gibi çeşitli konuları tartışmıştır. Üslup ve ton konularında büyük bir duyarlılıkla kısa ve öz ifadelerden oluşan edebi bir yöntem kullanmıştır. Geliştirdiği edebi yöntem, özellikle yetmişli yıllardan doksanlı yıllara kadar yayınladığı beş ciltlik Escolios a un texto implícito'da dünyayı yorumlamak için kullandığı terim, scholion'dur. "Gericiliği" açık bir edebi maske olarak değerlendirmiş ve onu modern dünya hakkında kendine özgü bir düşünme biçimine dönüştürmüştür. Daha sonraki çalışmalarında özdeşleştiği "gerici "yi, geleneksel sol ve sağ konumlarının ötesinde bir yere yerleştirerek olumlu bir şekilde tanımlamaya çalıştı. Nietzsche ve diğerlerinin entelektüel dürüstlüğünden etkilenen Gelenekselci bir Katoliklik temelinde moderniteyi eleştirdi ve kendisini "ölmeyecek bir hakikatin" partizanı olarak gördü.
Gómez Dávila yazılarının geniş kitlelerce tanınması için hiçbir girişimde bulunmadı. Gómez Dávila'nın fikirleri ancak seksenli yılların sonlarından itibaren Almanca (ve daha sonra İtalyanca, Fransızca ve Lehçe) çeviriler yoluyla Robert Spaemann, Martin Mosebach, Botho Strauss, Reinhart Maurer, Rolf Schilling, Heiner Müller, Franco Volpi, Asfa-Wossen Asserate ve Krzysztof Urbanek gibi şair ve filozoflar arasında okunmaya başlandı.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Gizli Bir Metin: Obra Completa . Nicolas Gomez Davila, Franco Volpi. Temmuz 2006. Ciltli, 408 sayfa. Villegas Editörleri. ,978-958-8156-70-5
- Notas I, Meksika 1954 (yeni baskı Bogotá 2003).
- Textos I, Bogotá 1959 (yeni baskı Bogotá 2002).
- Escolios a un texto implícito, 2 cilt, Bogotá 1977.
- Nuevos escolios a un texto implicito, 2 cilt, Bogotá 1986.
- De iure, içinde: Revista del Colegio Mayor de Nuestra Senora del Rosario 81. Jg. , No. 542 (Nisan-Haziran 1988), s. 67–85.
- https://www.academia.edu/34702433/De_Iure__-_Nicol%C3%A1s_G%C3%B3mez_D%C3%A1vila_Bilingual_edition_ De iure, İki Dilli Baskı, Tomás Molina tarafından çevrildi, şurada: Revista del Colegio Mayor de Nuestra Senora del Rosario Vl 3. , No. 39 (Eylül 2017).
- Sucesivos a un texto implícito, Santafé de Bogota 1992 (yeni baskı Barselona 2002).
- El tepkisi, içinde: Revista de la Universidad de Antioquia, Nr. 240 (Nisan-Haziran 1995), s. 16–19.
- Gizli bir metin var. Seçim , Bogota 2001.
- Alle Origini del mondo, editör: Antonio Lombardi, Villasanta (MB): Limina Mentis, 2013, Textos I'in çevirisi (V) (1959).
- Örtülü Bir Metne Scholia. İki Dilli Seçilmiş Baskı. Till Kinzel'in önsözü. Villegas Editörleri, Bogota 2013,978-958-8836-00-3
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Riano|, Nayeli (11 Temmuz 2019). "Nicolás Gómez Dávila: The Nietzsche From the Andes". The Imaginative Conservative.
